Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, nabyła nieruchomość rolną w celach prywatnych, a nie w ramach działalności gospodarczej. Planuje podzielić tę nieruchomość na 14 działek budowlanych i sprzedać je stopniowo w ciągu kilku lat. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż tych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a jedynie zarządza swoim majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować aktywnych działań związanych ze sprzedażą, takich jak uzbrojenie działek czy działania marketingowe, które mogłyby sugerować prowadzenie działalności gospodarczej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
18 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 18 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału działki nr …. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2022 r. (data wpływu 19 maja 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni działająca przez Pełnomocnika ustanowionego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 12.10.2021 r. załączonego do wniosku, który udzielił dalszego pełnomocnictwa przedstawia we wniosku jeden stan faktyczny obejmujący zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie prowadziła jej też w przeszłości. Wnioskodawczyni jest wyłącznym właścicielem zabudowanej nieruchomości rolnej o powierzchni 1 hektar 4100 metrów kwadratowych, stanowiącą jedną działkę gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym …., zwaną dalej Nieruchomością. Wnioskodawczyni nabyła Nieruchomość na podstawie Umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości z dnia …. Nabycie Nieruchomości nastąpiło na cele własne, jako ówczesna lokata kapitału i zabezpieczenie finansowe Wnioskodawczyni w okresie emerytalnym.
Nieruchomość jest zabudowana drewnianym domem mieszkalnym, drewnianą stodołą i oborą murowaną. Wnioskodawczyni zamierza wystąpić w 2022 r. do organu samorządowego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu wnioskując o podział Nieruchomości na 14 działek, każda o powierzchni ok. 1000 metrów kwadratowych z przeznaczeniem budowlanym, zwane dalej Działki. Następnie Wnioskodawczyni zamierza założyć księgi wieczyste dla każdej z wydzielonych Działek, uzyskać dostęp do drogi publicznej i sprzedać. Zdarzenie przyszłe dotyczy sprzedaży Działek. Wnioskodawczyni zamierza sprzedawać Działki w ilości 1 lub 2 na rok, zatem sprzedaż łącznie wszystkich Działek nie nastąpi szybciej niż w 2029 r. Nie zamierza w tym czasie sprzedawać innych nieruchomości. Nieruchomość nie była i nie jest przez Wnioskodawczynię przeznaczana na działalność rolniczą. Nieruchomość nie jest i nie była przedmiotem umowy najmu czy dzierżawy. Wnioskodawczyni nie mieszkała na nabytej Nieruchomości, nie prowadziła i nie będzie prowadzić produkcji rolnej.
Wnioskodawczyni nie zamierza korzystać z profesjonalnego podmiotu w zakresie sprzedaży Działek, zamierza wbić w Działki baner z informacją o możliwości sprzedaży i czekać na potencjalnych kupujących. Wnioskodawczyni zamierza sprzedawać Działki jako budowlane i domniema, że kupujący zakupią Działki w celach wybudowaniu na nich budynków mieszkalnych.
Na dzień złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawczyni nie zawierała żadnych umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości.
Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Działek Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na cele własne, dokładnie ujmując na bieżącą konsumpcję, jako uzupełnienie otrzymywanego świadczenia emerytalnego. Wnioskodawczyni podkreśliła, że Nieruchomość nie została nabyta w celu odsprzedaży ani też do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.
W odpowiedzi na pytania Organu zawarte w wezwaniu:
1. W jaki sposób wykorzystywała Pani działkę nr…?
2. W jaki sposób do dnia sprzedaży będą wykorzystywane przez Panią działki powstałe w wyniku podziału działki nr ….?
3. Czy wykorzystywała Pani budynki położone na działce nr……, tj. drewniany dom mieszkalny, drewnianą stodołę i oborę murowaną? Jeżeli tak, to w jaki sposób, na jakie cele?
4. Czy przedmiotem sprzedaży będą także ww. budynki, tj. drewniany dom mieszkalny, drewniana stodoła i obora murowana?
5. Co oznacza Pani stwierdzenie, że dla działek wydzielonych z działki nr …..„(…) Wnioskodawczyni zamierza uzyskać dostęp do drogi publicznej (…)”? Jakie czynności w tym celu musi Pani podjąć?
6. Czy do dnia sprzedaży działki mające być przedmiotem sprzedaży będą udostępniane osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy?
7. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 6 jest twierdząca, to należy wskazać, czy udostępnianie to będzie miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?
8. Czy przed sprzedażą, działki powstałe w wyniku podziału działki nr …., zostaną uzbrojone w media lub zostanie wydana decyzja związana z uzbrojeniem ww. działek w media (np. woda, prąd, gaz, inne – jakie?). Jeżeli tak, to z czyjej inicjatywy zostaną wykonane te czynności?
9. Czy przed sprzedażą działek powstałych w wyniku podziału działki nr……, poniesie Pani inne nakłady w celu przygotowania ich do sprzedaży, zwiększenia ich wartości. Jeżeli tak, to jakie?
Wskazała Pani:
Ad. 1) Działka nr….., w okresie od 5 miesięcy od jej nabycia przez Wnioskodawczynię była przez Wnioskodawczynię wykorzystywana poprzez zamieszkiwanie w znajdującym się na niej domu drewnianym i korzystanie z działki nr….. jak domownik. Na działce nr……. nigdy nic nie było uprawiane, nasadzenia jakie są to tzw. samosiejki. Obecnie działka nr …..nie jest przez Wnioskodawczynię wykorzystywana w żaden sposób.
Ad.2 ) Działka nr….., a następnie powstałe po podziale działki będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię jak obecnie, czyli Wnioskodawczyni nie będzie z nich korzystała w żaden sposób. Działka nr…., a po podziale pozostałe działki będą jedynie w posiadaniu Wnioskodawczyni. Faktycznie Wnioskodawczyni nie będzie z nich korzystała w żaden sposób.
Ad. 3) Budynki położone na działce nr…., czyli dom drewniany Wnioskodawczyni zamieszkiwała przez okres ok. 5 miesięcy od daty nabycia nieruchomości. Korzystała w domu w celach prywatnych. Wnioskodawczyni opuściła dom drewniany z uwagi na jego zły stan techniczny. Drewnianej stodoły i murowanej obory Wnioskodawczyni nie wykorzystywała w żaden sposób.
Ad. 4) Jeżeli na skutek podziału działki nr…..powstanie działka, na której będą posadowione budynki, tj. dom drewniany, drewniana stodoła i murowana obora, to również ta wydzielona działka będzie przedmiotem sprzedaży.
Ad.5 ) Wnioskodawczyni przy ustaleniu z geodetą projektu podziału działki nr ……musi uwzględnić fakt, że część działki nr …. musi być przeznaczona jako droga dojazdowa od pozostałych działek do drogi publicznej. Działania jakie Wnioskodawczyni podejmie mieszczą się w ramach ustalania projektu podziału działki nr…….. i zatwierdzenia tego projektu przez właściwe starostwo powiatowe.
Ad. 6) Do dnia sprzedaży powstałe po podziale działki nie będą udostępniane podmiotom trzecim w jakiejkolwiek formie. Działka nr…., a następnie powstałe po podziale działki nie będą przez nikogo wykorzystywane w jakimkolwiek celu. Obecnie również działka nr…….. nie jest przez nikogo wykorzystywana.
Ad. 7) W nawiązaniu do odpowiedzi na pyt. 6: Wnioskodawczyni nie będzie zawierała żadnych umów z osobami trzecimi, zarówno odpłatnych, jak i nieodpłatnych. Obecnie żadne umowy również nie są zawarte.
Ad. 8) Wnioskodawczyni przed sprzedażą wydzielonych z działki nr……. działek nie zamierza uzbrajać poszczególnych działek, tj. nie zamierza doprowadzać do działek prądu, wody oraz ewentualnie gazu i kanalizacji. Wnioskodawczyni zamierza jednak podjąć kroki, aby uzyskać warunki techniczne do przyłączenia poszczególnych sieci oraz określić sposób zasilania budynków do warunków zabudowy, o które zamierza również wystąpić Wnioskodawczyni. Tak więc czynności w zakresie uzyskania decyzji związanych z uzbrojeniem podejmie Wnioskodawczyni, natomiast nie będzie „uzbrajać” działek w media.
Ad. 9) Jedyne nakłady, jakie Wnioskodawczyni zamierza ponieść, to koszty geodety, uzyskanie wymaganych przez prawo dokumentów ewidencyjnych niezbędnych do przeprowadzenia podziału działki nr…., wystąpienie o decyzje związane z uzbrojeniem powstałych po podziale działek oraz wystąpienie o warunki zabudowy na działki. Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować innych czynności ewentualnie zwiększających wartość powstałych po podziale działek, nie zamierza w jakiś specjalny sposób przygotowywać działki do sprzedaży.
Czy planowana sprzedaż Działek powstałych w wyniku podziału Nieruchomości, jaką posiada Wnioskodawczyni będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie Nieruchomości w postaci sprzedaży poszczególnych Działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 w/cyt. ustawy o podatku od towarów i usług (dalej Ustawa o VAT), prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.
Sprzedaż Nieruchomości należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
Wnioskodawczyni nie zaangażuje środków podobnych do wykorzystywanych przez przedsiębiorców trudniących się obrotem nieruchomości w celu sprzedaży Działek. Wnioskodawczyni nie podejmie aktywności w celu sprzedaży Działek, a dokonanie sprzedaży same w sobie nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia miedzy czynnościami dokonywanymi prywatnie, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Działanie w postaci podziału Nieruchomości na Działki jako pojedyncza czynność nie może stanowić w ocenie Wnioskodawczyni okoliczność wykluczającą ocenę zarządzania majątkiem w zakresie prywatnym.
Wnioskodawczyni podkreśliła, iż uzyskane środki ze sprzedaży Działek zamierza przeznaczyć na cele prywatne, zatem sprzedaż Działek nie można utożsamiać z rozpoczęciem działalności gospodarczej.
Zatem czynność ta, stanowiąca de facto dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, nie podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc wykonuje działalność gospodarczą.
W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT za działalność gospodarczą należy uznać czynności polegające na sprzedaży Działek świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie jednak ze stanowiskiem ujętym w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 21 października 2020 r. w sprawie I SA/Bd 428/20 „Nawet jeśli działalność polegająca na zbywaniu gruntów trwała kilka kolejnych lat, to nie wskazuje to na jej stałość i ciągłość”. W uzasadnieniu powołanego wyroku czytamy „`(`(...)`)``(...)` Dawno już przesądzono, że sam podział gruntu na mniejsze działki (w celu uzyskania wyższej ceny ze sprzedaży) nie stanowi sam w sobie o prowadzeniu działalności gospodarczej. Wydzielenie dróg jest absolutnie konieczne, aby podział mógł nastąpić - czynienie z tego argumentu przemawiającego za profesjonalnym podejściem do rzeczy jest pomyłką. Przejawem wyjątkowej nieporadności życiowej czy też nawet lekkomyślności byłaby decyzja o sprzedaniu ziemi w całości, w miejsce podziału na mniejsze działki w celu uzyskania lepszej ceny. (`(...)`)”
Właściwym zatem jest wykluczenie Wnioskodawczyni z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W przedmiotowej sprawie uznać należy, że Wnioskodawczyni wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie (mimo faktu, że do sprzedaży może dojść 14 razy), poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży Działek istotne jest ustalenie czy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży Działek podjęła lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.
W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(`(...)`) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. 1-3013, pkt 32). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.
Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy nie wystąpią okoliczności, które wskazują, że planowaną przez Wnioskodawczynię sprzedaż działek, należy uznać za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, która skutkuje uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika.
Z okoliczności sprawy nie wynika również, aby wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Wnioskodawczyni w zakresie obrotu nieruchomościami w przyszłości, zatem uznać należy, że zbycie Działek objętych przedmiotem wniosku nie będzie skutkować uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Sprzedaż zatem przedmiotowych Działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest wyłącznym właścicielem zabudowanej nieruchomości rolnej, stanowiącą jedną działkę gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym…. Wnioskodawczyni nabyła Nieruchomość na podstawie Umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości. Nabycie Nieruchomości nastąpiło na cele własne. Nieruchomość jest zabudowana drewnianym domem mieszkalnym, drewnianą stodołą i oborą murowaną. Wnioskodawczyni zamierza wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu wnioskując o podział Nieruchomości na 14 działek, z przeznaczeniem budowlanym, uzyskać dostęp do drogi publicznej i sprzedać. Nieruchomość nie była i nie jest przez Wnioskodawczynię przeznaczana na działalność rolniczą. Nieruchomość nie jest i nie była przedmiotem umowy najmu czy dzierżawy. Wnioskodawczyni nie mieszkała na nabytej Nieruchomości, nie prowadziła i nie będzie prowadzić produkcji rolnej. Wnioskodawczyni nie zamierza korzystać z profesjonalnego podmiotu w zakresie sprzedaży Działek, zamierza wbić w Działki baner z informacją o możliwości sprzedaży i czekać na potencjalnych kupujących. Na działce nr ….. nigdy nic nie było uprawiane, nasadzenia jakie są to tzw. samosiejki. Obecnie działka nr …nie jest przez Wnioskodawczynię wykorzystywana w żaden sposób. Do dnia sprzedaży powstałe po podziale działki nie będą udostępniane podmiotom trzecim w jakiejkolwiek formie. Działka nr …. a następnie powstałe po podziale działki nie będą przez nikogo wykorzystywane w jakimkolwiek celu. Obecnie również działka nr……. nie jest przez nikogo wykorzystywana. Wnioskodawczyni przed sprzedażą wydzielonych z działki nr ….. działek nie zamierza uzbrajać poszczególnych działek, tj. nie zamierza doprowadzać do działek prądu, wody oraz ewentualnie gazu i kanalizacji. Wnioskodawczyni zamierza jednak podjąć kroki, aby uzyskać warunki techniczne do przyłączenia poszczególnych sieci oraz określić sposób zasilania budynków do warunków zabudowy, o które zamierza również wystąpić Wnioskodawczyni. Jedyne nakłady, jakie Wnioskodawczyni zamierza ponieść, to koszty geodety, uzyskanie wymaganych przez prawo dokumentów ewidencyjnych niezbędnych do przeprowadzenia podziału działki nr …., wystąpienie o decyzje związane z uzbrojeniem powstałych po podziale działek oraz wystąpienie o warunki zabudowy na działki. Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować innych czynności ewentualnie zwiększających wartość powstałych po podziale działek, nie zamierza w jakiś specjalny sposób przygotowywać działki do sprzedaży.
W świetle zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego, sprzedaż 14 działek, należy zakwalifikować jako dostawę towaru. Jednakże, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.
Zatem, dostawa przez Wnioskodawczynię 14 działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia opisanych działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które będą przesądzały, że dostawa 14 działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawczyni nie podejmie aktywnych działań w zakresie sprzedaży ww. działek, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykonywanych przez handlowców.
Zatem, sprzedaż 14 działek, powstałych w wyniku podziału działki nr…, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanych w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, wskazania wymaga, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili