0112-KDIL3.4012.89.2022.4.MC

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) od wydatków bieżących.

Uzupełnili go Państwo pismem z 21 kwietnia 2022 r. (wpływ 21 kwietnia 2022 r.) oraz pismem z 5 maja 2022 r. ( wpływ 5 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) łącznie ze swoimi jednostkami organizacyjnym jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność opodatkowaną VAT, zwolnioną od tego podatku) oraz działalność pozostającą poza zakresem tego podatku.

W sytuacji, kiedy dokonywane przez nią zakupy towarów i usług służą wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie do tego rodzaju działalności, Gmina dokonuje odliczenia podatku naliczonego w całości. W sytuacji, gdy dokonywane przez nią zakupy towarów i usług służą zarówno działalności gospodarczej jak i działalności pozostającej poza VAT i nie jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie, do któregoś z rodzajów tej działalności, podatek naliczony do odliczenia ustala się z wykorzystaniem:

· tzw. prewspółczynnika – jeżeli dokonywane zakupy będą służyć działalności gospodarczej jak i działalności pozostającej poza sferą VAT,

· tzw. współczynnika – jeżeli dokonywane zakupy będą służyć czynnościom opodatkowanym VAT, jak i czynnościom zwolnionym od tego podatku (podstawa prawna art. 86 ust. 1, ust. 2a-2h, ust. 7b. art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług).

Ze Schroniska Młodzieżowego w (…) mogą korzystać osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej jak i organizacje społeczne.

Celem działania schroniska jest:

· upowszechnienie krajoznawstwa i turystyki jako aktywnej formy wypoczynku, zapewnienie uczniom taniego noclegu, opieki wychowawczej i informacji krajoznawczo–turystycznej.

· Schronisko Młodzieżowe pełni funkcję turystyczną, społeczno–kulturalną i pozostaje własnością Gminy.

Schronisko jest zarządzane przez Gminę za pośrednictwem urzędu ją obsługującego – Zespołu (…) będącego jednostką budżetową Gminy. Gospodarzem Schroniska jest Zespół (…) wyznaczony przez Burmistrza Gminy (…) – dyrektor zwany dalej opiekunem schroniska. Zespół (…) ponosi wydatki w ramach nakładów na schronisko, w tym wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem schroniska, np. wydatki na zakup energii elektrycznej, wody, środków czystości itd.

Omawiane wydatki związane są z całokształtem działalności schroniska w dłuższych okresach i dotyczą całego obiektu. Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawionymi przez dostawców na rzecz jednostki Gminy – Zespołu (…) fakturami VAT z wskazanymi na nich kwotami VAT.

Schronisko Młodzieżowe w (…) może być wykorzystywane:

· odpłatnie udostępniane jest osobom fizycznym i prawnym oraz innym podmiotom na organizowanie wypoczynku, kolonii, imprez zbiorowych i uroczystości,

· odpłatnie wynajmowane na cele prywatne m.in.: wypoczynek, kolonie, na uroczystości rodzinne, tj. wesela, chrzty, komunie, przyjęcia urodzinowe, rocznicowe okolicznościowe, uroczystości żałobne,

· odpłatnie wynajmowane na inne cele, m.in. spotkania, pokazy, prezentacje, kursy, szkolenia.

Wynajęcie schroniska realizowane jest na podstawie rezerwacji telefonicznej, e-mailowej, którą ustala dyrektor schroniska. Wysokości opłat za wynajem określa Burmistrz Miasta i Gminy (…), które znajduje się na stronie internetowej Zespołu (…) oraz na stronie Gminy (…).

Możliwość odpłatnego udostępniania schroniska wynika obecnie z Zarządzenia Burmistrza z dnia (…) 2017 r. w sprawie korzystania ze schroniska na terenie Gmina (…) oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem, stanowiących mienie Gminy (…), które weszło w życie z dniem (…) 2017r.

Z Zarządzenia wynika, iż ceny za odpłatne udostępnienie podmiotom obiektów są cenami netto, do których będzie doliczony podatek VAT. Gmina będzie dokonywała rozliczeń podatku należnego z tytułu odpłatnego udostępniania schroniska.

W piśmie z 21 kwietnia 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – odpowiedzieli Państwo na zadane przez Organ pytania:

1. Czy prowadzenie Schroniska Młodzieżowego w (…) należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020r., poz. 713 ze zm.)? Jeśli tak, to należy wskazać jakie będą to zadania.

Odp;

Tak. Są to zadania:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

2. Czy Schronisko Młodzieżowe w (…) służy tylko wyłącznie świadczeniu usług odpłatnych (sprzedaży opodatkowanej), czy występują tam również czynności niepodlegające opodatkowaniu i/lub zwolnione? Jeśli tak wskazać jakie?

Odp;

W Schronisku Młodzieżowym w (…) istnieje możliwość tylko odpłatnego świadczenia usług. Zasady udostępnia Schroniska Młodzieżowego w (…) są szczegółowo opisane w Zarządzeniu nr (…) Burmistrza Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 2017 r. w sprawie określenia opłat pobieranych za usługi świadczone przez szkolne schroniska młodzieżowe na terenie gminy (…). W większości przypadków świadczonych usług jest naliczany podatek VAT. Wyjątek stanowi sytuacja, kiedy za zgodą Burmistrza Miasta i Gminy (…) odpłatność za nocleg jest obniżona do 1.00 zł netto za dobę w szczególnych przypadkach np. kiedy przyjmowane są delegacje zagraniczne, uczestnicy zawodów międzynarodowych i gminnych. Wówczas my jako Zespół (…) wystawiamy notę wewnętrzną dla Gminy (…), na której NABYWCĄ jest Gmina (…), SPRZEDAWCĄ jest Gmina (…), WYSTAWCĄ noty wewnętrznej jest Zespół (…). W takiej sytuacji przy naliczeniu opłaty za nocleg stawka VAT nie dotyczy (nie występuje).

3. W sytuacji, gdy wskazane we wniosku wydatki wykorzystywane są/będą przez Państwo zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, czy będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Państwa w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Odp;

Tak będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wynajmy za 1,00 zł występują bardzo sporadycznie.

4. W sytuacji, gdy ponoszone wydatki są/będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to czy będzie istniała możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?

Odp;

Tak, będzie istniała możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.

Wskazali Państwo również, iż przedmiotem wniosku jest stan faktyczny.

W piśmie z 5 maja 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – odpowiedzieli Państwo na kolejne zadane przez Organ pytania:

1. Czy odpłatność 1 zł netto, którą Państwo pobierają za udostępnienie schroniska jest regulowana przez osobę, (uczestnik delegacji, uczestników zawodów) korzystającą z noclegu?

Czy też tą wartością obciążana jest Gmina przez Z jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT – wewnętrzne rozliczenie pomiędzy Z a Gminą.

Odp;

Odpłatność 1 zł netto, obciążana jest Gmina przez Z jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT - wewnętrzne rozliczenie pomiędzy Z w (…) a Gminą.

2. Jeśli kwotę 1 zł netto płaci korzystający ze schroniska to czy jest doliczany do tej kwoty podatek VAT? Jeśli nie, to dlaczego?

Odp;

Płaci Gmina. Odpłatność 1 zł netto, obciążana jest Gmina przez Z jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT - wewnętrzne rozliczenie pomiędzy Z a Gminą.

3. Czy prewspółczynnik – ustalony zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) – dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, który rozlicza Schronisko przekroczył/ przekroczy 98%?

Jeśli tak, to czy kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – i uznali Państwo, że proporcja ta wynosi 100% zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odp;

Prewspółczynnik-ustalony zgodnie z art. 86 ust. 2a -2h ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021r., poz. 685 ze zm.) - dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, który rozlicza Schronisko nie przekracza 98%.

Pytanie

Czy Gmina (…) ma możliwość odliczenia podatku VAT faktur zakupowych z wydatków bieżących np. energia elektryczna, woda, gaz itp., gdy nie było żadnego wynajmu w danym miesiącu?

Państwa stanowisko w sprawie

Gminie (…) przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z wydatków poniesionych na funkcjonowanie i utrzymanie schroniska wykorzystywanych do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jako że jednostki samorządu terytorialnego posiadają osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznane za podatników VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina (…) będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wypadków poniesionych na bieżące utrzymanie i funkcjonowanie schroniska, wykorzystywanych do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponieważ Gmina (…) jest cały czas w gotowości wynająć Schronisko.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z tym przepisem:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy ponadto zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W oparciu art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

W świetle art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Należy wskazać, że na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2,bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina łącznie ze swoimi jednostkami organizacyjnym jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność opodatkowaną VAT, zwolnioną od tego podatku) oraz działalność pozostającą poza zakresem tego podatku.

Prowadzicie Państwo Schronisko Młodzieżowe w (…), z którego mogą korzystać osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej jak i organizacje społeczne.

Schronisko jest zarządzane przez Gminę za pośrednictwem urzędu ją obsługującego – Zespołu (…) będącego jednostką budżetową Gminy. Gospodarzem Schroniska jest Zespół (…) wyznaczony przez Burmistrza Gminy (…) – dyrektor zwany dalej opiekunem schroniska. Zespół (…) ponosi wydatki w ramach nakładów na schronisko, w tym wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem schroniska, np. wydatki na zakup energii elektrycznej, wody, gazu.

Omawiane wydatki związane są z całokształtem działalności schroniska w dłuższych okresach i dotyczą całego obiektu. Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawionymi przez dostawców na rzecz jednostki Gminy – Zespołu (…) fakturami VAT ze wskazanymi na nich kwotami VAT.

Jak wskazali Państwo we wniosku oraz w uzupełnieniu Schronisko Młodzieżowe w (…) jest wykorzystywane tylko i wyłącznie odpłatnie:

· odpłatnie wynajmowane na cele prywatne m.in.: wypoczynek, kolonie, na uroczystości rodzinne, tj. wesela, chrzty, komunie, przyjęcia urodzinowe, rocznicowe, okolicznościowe, uroczystości żałobne,

· odpłatnie wynajmowane na inne cele m.in. spotkania, pokazy, prezentacje, kursy, szkolenia.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki bieżące poniesione na utrzymanie schroniska w danym miesiącu gdy nie nastąpił w tym okresie wynajem obiektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Wynajęcie schroniska realizowane jest na podstawie rezerwacji telefonicznej, e-mailowej, którą ustala dyrektor schroniska. Wysokości opłat za wynajem określa Burmistrz i wynikają one z Zarządzenia Burmistrza z dnia (…) 2017 r. w sprawie korzystania ze schroniska na terenie Gminy, które weszło w życie z dniem (…) 2017r.

Z zarządzenia wynika, iż ceny za odpłatne udostępnienie podmiotom obiektów są cenami netto, do których będzie doliczony podatek VAT. Gmina będzie dokonywała rozliczeń podatku należnego z tytułu odpłatnego udostępniania schroniska.

Wskazali Państwo również w opisie sprawy i uzupełnieniach, iż Schronisko może być udostępniane bezpłatnie na podstawie w/w Zarządzenia. Jest to sytuacja, kiedy za zgodą Burmistrza Miasta i Gminy odpłatność za nocleg jest obniżona do 1.00 zł netto za dobę, w szczególnych przypadkach np. kiedy przyjmowane są delegacje zagraniczne, uczestnicy zawodów międzynarodowych i gminnych. Wówczas Państwo jako Zespół (…) wystawiają notę wewnętrzną dla Gminy. Odpłatnością 1 zł netto, obciążana jest Gmina przez Z jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT – wewnętrzne rozliczenie pomiędzy Z a Gminą.

Zatem przedmiotowe Schronisko może być wykorzystywane przez Gminę w dwojaki sposób. Schronisko może być udostępniane nieodpłatnie dla nabywcy usługi noclegowej oraz odpłatnie udostępniane osobom fizycznym i prawnym oraz innym podmiotom na organizacje imprez zbiorowych i uroczystości. Sposób wykorzystywania Schroniska będzie uzależniony od zapotrzebowania na obie formy jego udostępnienia. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że dany obiekt będzie udostępniony w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie (rozliczenie pomiędzy Gminą, a Zespołem (…)) lub też wyłącznie odpłatnie bądź też wyłącznie nieodpłatnie (w zależności od zapotrzebowania na dana formę).

Należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Jednocześnie w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia.

Zatem w odniesieniu do wydatków bieżących (np. energii elektrycznej, wody, gazu) związanych z utrzymaniem Schroniska, w sytuacji gdy w danym okresie rozliczeniowym, bądź w okresie, którego dotyczy dane obciążenie, placówka nie dokona czynności opodatkowanych (najmu) i żadnych innych, to wbrew stanowisku przedstawionym we wniosku nie przysługuje Państwu prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącą eksploatacją Schroniska, ale do odliczenia z zastosowaniem prewspółczynnika.

Bowiem należy każdorazowo badać, czy w okresie, za który Gmina jest obciążana tymi kosztami wystąpi wyłącznie związek ze sprzedażą opodatkowaną i tylko w takim przypadku występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast w sytuacji, gdy w danym okresie Schronisko jest wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącą eksploatacją w tym zakresie.

Podsumowując, gdy w danym okresie Schronisko nie jest wykorzystywane do wykonywania jakichkolwiek czynności Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki bieżące np. energia elektryczna, woda, gaz z zastosowaniem prewspółczynnika na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

· stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwa do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).