Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
· uznania, czy udzielanie przez Państwa pożyczek dokonywane będzie w warunkach działalności gospodarczej;
· uznania, czy transakcja ta stanowi świadczenie usług dla potrzeb VAT (podatek od towarów i usług) i czy jest czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT oraz
· możliwości rezygnacji z tego zwolnienia.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką komandytową mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy uwidocznionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest: POZOSTAŁE DORADZTWO W ZAKRESIE PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I ZARZĄDZANIA (KOD PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 70.22.Z).
Wnioskodawca w szczególności prowadzi działalność gospodarczą jako tzw. centrum usług wspólnych dla innych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, której jest członkiem.
Wskazane powyżej usługi polegają m.in. na świadczeniu usług księgowych i rachunkowych, doradczych oraz controllingowych.
W związku z dynamicznym rozwojem grupy kapitałowej oraz potrzebami spółek wchodzących w jej skład Wnioskodawca rozważa podjęcie działalności polegającej na udzielaniu spółkom wchodzącym w skład grupy oprocentowanych pożyczek pieniężnych z własnych środków pieniężnych w celu umożliwienia tym podmiotom finansowania bieżących potrzeb gospodarczych. W efekcie podmioty wchodzące w skład grupy kapitałowej nie będą musiały pozyskiwać zewnętrznego finansowania lub będą je pozyskiwać w ograniczonym zakresie.
Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć jak często i na jakie kwoty będzie udzielać pożyczek, gdyż zależy to od potrzeb potencjalnych pożyczkobiorców, które są zmienne. Planowane przez Wnioskodawcę działania mają w zamyśle stanowić długofalową alternatywę dla spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej w stosunku do kredytów bankowych.
Pytania
1. Czy udzielanie pożyczek przez Wnioskodawcę na warunkach opisanych w stanie faktycznym będzie oznaczać, iż Wnioskodawca dokonywać ich będzie w warunkach działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?
2. Czy w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 1 udzielanie pożyczek przez Wnioskodawcę na warunkach opisanych w stanie faktycznym będzie stanowiło świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych zwolnionych z opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
3. Czy w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 2 Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia z podatku VAT z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, stosownie do treści art. 43 ust. 22 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Wnioskodawca uważa, że udzielanie przez niego pożyczek na warunkach opisanych w stanie faktycznym będzie oznaczać dokonywanie ich w warunkach działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Planowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie spełnia kryteria działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem będzie wykonywane w sposób ciągły w celach zarobkowych. Wnioskodawca co prawda w chwili obecnej nie jest w stanie określić z jaką częstotliwością będzie dokonywał tych czynności, ale okoliczność ta nie ma znaczenia, gdyż definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie uzależnia uznania danej czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej od tego, z jaką częstotliwością będzie ona wykonywana. Nawet jednorazowe dokonanie czynności o celu zarobkowym z zamiarem ciągłym skutkuje uznaniem tej czynności za opodatkowaną podatkiem VAT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 30 kwietnia 2021 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.325.2021.1.IK, zgodnie z którą ani sporadyczność udzielania pożyczek, ani brak wzmianki w Krajowym Rejestrze Sądowym o świadczeniu usług finansowych, nie wpływa na możliwość opodatkowania ich podatkiem VAT. Zgodnie ze wskazanym w tej interpretacji poglądem podatnik VAT – niezależnie od tego, czy udziela pożyczki jednorazowo, czy też regularnie – powinien uznać je za opodatkowane podatkiem VAT.
Ad. 2
Wnioskodawca uważa, że udzielanie pożyczek na warunkach opisanych w stanie faktycznym będzie stanowiło świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Czynność udzielania pożyczek w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się z podatku VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Na podstawie powyższego przepisu świadczone przez Wnioskodawcę usługi udzielania pożyczek pieniężnych będą zwolnione z podatku VAT.
Ad. 3
Wnioskodawca uważa, że będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia z podatku VAT z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, stosownie do treści art. 43 ust. 22 tej samej ustawy. Możliwość rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT dotyczy m.in. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Skoro zatem czynności, których zamierza dokonywać Wnioskodawca będą stanowić świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, to w myśl art. 43 ust. 22 ustawy o VAT Wnioskodawca może zrezygnować z tego zwolnienia i zdecydować o opodatkowaniu tych usług po spełnieniu pozostałych dwóch warunków, czyli pozostawania zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o wyborze opodatkowania usług udzielania pożyczek pieniężnych przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do treści powołanych przepisów, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Zatem pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.
Dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. W następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.
Na uwagę zasługuje tutaj orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast, w myśl art. art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wobec przytoczonych wyżej przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.).
Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.
Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.
W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.
W świetle powyższego, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę.
W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że jesteście spółką komandytową mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jesteście zarejestrowani jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem przeważającej Państwa działalności uwidocznionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest: Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (KOD PKD 70.22.Z). Prowadzą Państwo w szczególności działalność gospodarczą jako tzw. centrum usług wspólnych dla innych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, której są Państwo członkiem. Wskazane powyżej usługi polegają m.in. na świadczeni usług księgowych i rachunkowych, doradczych oraz controllingowych. W związku z dynamicznym rozwojem grupy kapitałowej oraz potrzebami spółek wchodzących w jej skład rozważają Państwo podjęcie działalności polegającej na udzielaniu spółkom wchodzącym w skład grupy oprocentowanych pożyczek pieniężnych z własnych środków pieniężnych w celu umożliwienia tym podmiotom finansowania bieżących potrzeb gospodarczych. W efekcie podmioty wchodzące w skład grupy kapitałowej nie będą musiały pozyskiwać zewnętrznego finansowania lub będą je pozyskiwać w ograniczonym zakresie. Nie są Państwo w stanie przewidzieć jak często i na jakie kwoty będą udzielane pożyczki, gdyż zależy to od potrzeb potencjalnych pożyczkobiorców, które są zmienne. Planowane przez Państwa działania mają w zamyśle stanowić długofalową alternatywę dla spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej w stosunku do kredytów bankowych.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia kwestii, czy udzielając pożyczek na warunkach opisanych we wniosku będą Państwo ich dokonywać w warunkach działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 2 ustawy, czy transakcja ta będzie stanowić świadczenie usług zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy oraz czy będą mogli Państwo zrezygnować z tego zwolnienia, stosownie do treści art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.
Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisane we wniosku czynności wypełniają definicję świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy. Usługi świadczone przez Państwa polegające na udzieleniu spółkom wchodzących w skład grupy oprocentowanych pożyczek pieniężnych, spełniają przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu. Udzielenie pożyczek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielanie pożyczek stanowi świadczenie na rzecz pożyczkobiorcy – Spółek wchodzących w skład grupy, polegające na udostępnieniu Państwa środków finansowych w zamian za określone w umowie oprocentowanie stanowiące wynagrodzenie dla Pożyczkodawców (Państwa).
W konsekwencji, w okolicznościach analizowanej sprawy, udzielając pożyczek na rzecz spółek wchodzących w skład grupy będą Państwo działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a udzielenie przez Państwa pożyczek na rzecz spółek wchodzących w skład grupy będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
W tym miejscu należy wskazać na przepis art. 43 ust. 22 ustawy, obowiązujący od 1 stycznia 2022 r.:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:
-
jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
-
złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.
Stosownie do art. 43 ust. 23 ustawy:
Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.
W myśl art. 43 ust. 24 ustawy :
Podatnik, który zrezygnował z opodatkowania zgodnie z ust. 23, może ponownie wybrać opodatkowanie zgodnie z ust. 22, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego ponownie korzysta ze zwolnienia.
Wobec powyższego, skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to należy stwierdzić, że wskazane we wniosku usługi udzielania przez Państwa oprocentowanej pożyczki na rzecz spółek wchodzących w skład grupy, jako odpłatne świadczenie usługi zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – to tym samym korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie tego przepisu.
Jednak na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy ustawodawca daje podatnikom, świadczącym usługi wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, świadczonych na rzecz podatników – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Tym samym, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 22 ustawy, mają Państwo możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania.
W związku z powyższym, w sytuacji, gdy podejmą Państwo decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku, spełniając warunki z art. 43 ust. 22 ustawy, to usługa udzielania przez Państwa oprocentowanych pożyczek na rzecz spółek wchodzących w skład grupy nie będzie korzystała ze zwolnienia – będzie opodatkowana.
Podsumowując, wskazane we wniosku usługi udzielania przez Państwa oprocentowanych pożyczek na rzecz spółek wchodzących w skład grupy, będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko należy całościowo uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).