Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

- opodatkowania sprzedaży działki nr X – jest nieprawidłowe;

- opodatkowania sprzedaży budynku hotelowego w trakcie budowy oraz działek nr Y i nr Z, na których ww. budynek jest posadowiony – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 1 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku hotelowego w trakcie budowy oraz działek nr Y i nr Z, na których ww. budynek jest posadowiony, oraz opodatkowania sprzedaży działki nr X.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2022 r. (wpływ 4 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W sprawie egzekucyjnej Km (…) jako organ egzekucyjny Wnioskodawca prowadzi postępowanie przeciwko dłużnikowi (…) (NIP: …).

Dłużnik nie widnieje jako aktywny podatnik podatku od towarów i usług (`(...)`). Zgodnie zaś z zapisami w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) dłużnik figuruje jako przedsiębiorca pod firmą (…) z przeważającą działalnością gospodarczą sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek. Status działalności gospodarczej – zawieszony od dnia 1 marca 2019 r.

Dłużnik jest właścicielem nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerach (…). Nabycie nieruchomości przez dłużnika nastąpiło na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie zawartej przez dłużnika w dniu 4 marca 2020 r. z (…) (KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): …). Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT (podatek od towarów i usług).

W sprawie Km (…) na wniosek wierzyciela Wnioskodawca dokonał zajęcia ww. nieruchomości. Przy czynności opisu i oszacowania Zainteresowany ustalił, że w skład zajętej nieruchomości wchodzą trzy przylegające do siebie działki gruntu (Y, Z, X). Na działkach Y oraz Z znajduje się budynek wolnostojący o charakterze hotelowym z restauracją – budowa budynku nie została zakończona. Budynek posiada 3 kondygnacje nadziemne z poddaszem użytkowym, całkowicie podpiwniczony. Budynek posiada dach dwuspadowy o konstrukcji drewnianej pokryty blachodachówką. Brak miejscami izolacji termicznej z wełny mineralnej oraz nieszczelności w pokryciu dachowym. W budynku występują stropy żelbetowe, monolityczne jako płytowe i płytowożebrowe oparte na ścianach nośnych, żebrach i podciągach. Stropy są w dobrym stanie technicznym. Stan wylewek betonowych na balkonach i tarasach niezadawalający. Stan ścian również niezadawalający, występują znaczne wykwity wilgotnościowe oraz pleśniowe. Posadzka i podłoże betonowe na gruncie w piwnicy mają znaczne zawilgocenia. Obiekt wyposażony jest w instalację elektryczną, oświetleniową i siłową, wodociągową zimnej i ciepłej wody, kanalizacyjną, ogrzewanie centralne z kotłowni miejscowej.

Powierzchnią zabudowy: (…) m2. Powierzchnia całkowita: (…) m2. Powierzchnia użytkowa: (…) m2. Kubatura budynku: (…) m3.

Na podstawie pozwolenia na budowę, decyzja Starosty Powiatowego z dnia 28 września 2005 r., znak (…), przystąpiono na działkach nr Y i Z w roku 2006 do budowy wielofunkcyjnego budynku usługowo-mieszkalnego, nazwanego jako: „(…)”.

Obiekt ten w pozwoleniu na budowę został zakwalifikowany do XIV kategorii, jako budynek zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego.

Na podstawie zmiany pozwolenia na budowę, decyzja Starosty Powiatowego z dnia 5 stycznia 2007 roku, znak (…), kontynuowano budowę budynku usługowego, już jako obiektu jednofunkcyjnego, nazwanego wcześniej „(…)”.

Obiekt ten w zmienionym pozwoleniu na budowę, jest zakwalifikowany do grupy 1211 wg Polskiej Kwalifikacji Obiektów Budowlanych, jako budynek niemieszkalny/grupa obejmuje hotele i inne obiekty zakwaterowania turystycznego.

Organ wydający pozwolenie na budowę zobowiązał inwestora do ustanowienia inspektora nadzoru i nakazał po zakończeniu budowy, uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektów budowlanych. Budynek nie został zgłoszony do użytkowania. Aktualnie budynek jest nieukończony, nieużytkowany, w stanie pogłębiającej się degradacji. Prace instalacyjne i wyposażeniowe zostały przerwane w roku 2016. Dłużnik po nabyciu nieruchomości w roku 2020 nie podejmował czynności zmierzających do podniesienia jej wartości.

Teren wokół budynku jest niezagospodarowany.

Przeznaczenie nieruchomości w planie miejscowym.

Obszar, na którym położona jest przedmiotowa nieruchomość jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nr 026. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zgodnie z Uchwałą nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…). Przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie oznaczonej symbolem 8,2 MN,U – teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zabudowy usługowej.

Zgodnie z zapisami w księdze wieczystej nieruchomość została wydzierżawiona do dnia 21 stycznia 2049 r. na podstawie umowy zawartej w dniu 21 stycznia 2020 r. na rzecz (…) – obywatela (…). Jednakże wpis o dzierżawie został wykreślony z treści księgi wieczystej na podstawie oświadczenia złożonego przez dzierżawcę w dniu 8 lutego 2021 r.

Uzupełnił Pan wniosek w piśmie z 26 kwietnia 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – o następujące informacje.

1. Według wpisu w CEIDG dłużnik prowadził działalność gospodarczą pod firmą (…), w ramach której prowadził przeważające sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów osobowych i furgonetek, a także inne usługi związane z transportem lądowym. Działalność prowadzona była w okresie od 1 sierpnia 2004 r. do 1 marca 2019 r. Od dnia 1 marca 2019 r. działalność dłużnika ma status zawieszonej. Po sprawdzeniu dłużnika na portalu podatkowym uzyskano informację, że podmiot o podanym identyfikatorze podatkowym NIP nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Należy zatem przyjąć, że dłużnik był podatnikiem podatku VAT w okresie od 1 sierpnia 2004 r. do 1 marca 2019 r. W dniu 26 kwietnia 2022 r. dłużnik złożył do protokołu oświadczenie, że był podatnikiem podatku VAT w okresie od 1 sierpnia 2004 r. do około roku 2019.

2. Dłużnik w chwili nabycia nie prowadził działalności gospodarczej, a zatem przyjąć należy, że nabycie nastąpiło nie dla celu prowadzonej działalności gospodarczej. Według wiedzy Komornika dłużnik nie nabywał działek nr Y, Z i X w celu wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 26 kwietnia 2022 r. dłużnik złożył do protokołu oświadczenie, że nie nabywał nieruchomości do celów związanych z działalnością gospodarczą.

- Według wiedzy Komornika dłużnik nie nabywał działki nr Y w celu wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej;

- Według wiedzy Komornika dłużnik nie nabywał działki nr Z w celu wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej;

- Według wiedzy Komornika dłużnik nie nabywał działki nr X w celu wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Dłużnik nabył nieruchomość obejmującą działki nr X, Y i Z w dniu 4 marca 2020 r. na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie.

- Dłużnik nabył działkę nr X w dniu 4 marca 2020 r. na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie;

- Dłużnik nabył działkę nr Y w dniu 4 marca 2020 r. na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie;

- Dłużnik nabył działkę nr Z w dniu 4 marca 2020 r. na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie.

4. Nabycie nieruchomości obejmującej działki nr X,Y i Z nastąpiło w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

- Nabycie działki nr X nastąpiło w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT;

- Nabycie działki nr Y nastąpiło w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT;

- Nabycie działki nr Z nastąpiło w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

5. Dłużnikowi przy nabyciu nieruchomości obejmującą działki nr X, Y i Z nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

- Dłużnikowi przy nabyciu działki nr X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego;

- Dłużnikowi przy nabyciu działki nr Y nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego;

- Dłużnikowi przy nabyciu działki nr Z nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

6. Wnioskodawcy nie jest znany dokładny cel, w jakim dłużnik nabył nieruchomości obejmujące działki nr X, Y i Z. Nieruchomość w chwili sprzedaży stanowiła nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem hotelowym w trakcie budowy. W dniu 26 kwietnia 2022 r. dłużnik złożył do protokołu oświadczenie, że nabył nieruchomość obejmującą działki X, Y i Z w celu negocjacji z wierzycielami poprzedniego właściciela w zakresie spłaty zadłużeń ciążących na nieruchomości.

Negocjacje nie doszły do skutku w efekcie czego nieruchomość została zlicytowana przez Komornika.

- Komornikowi nie jest znany dokładny cel, w jakim dłużnik nabył działkę nr X,

- Komornikowi nie jest znany dokładny cel, w jakim dłużnik nabył działkę nr Y,

- Komornikowi nie jest znany dokładny cel, w jakim dłużnik nabył działkę nr Z.

7. Według wiedzy Komornika dłużnik nie nabywał działek nr Y, Z i X w celu wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej albowiem w chwili nabycia działalność gospodarcza dłużnika pozostawała zawieszona.

8. Według wiedzy Komornika dłużnik w żaden sposób nie wykorzystywał nieruchomości, na którą składają się działki nr Y, Z i X – w szczególności nie wykonywał czynności zmierzających do kontynuowania budowy obiektu. Do protokołu z dnia 26 kwietnia 2022 r. dłużnik złożył oświadczenie, że jedynie zabezpieczył budynek znajdujący się na działkach nr Y i Z przed dewastacją. Nie kontynuował budowy.

- Dłużnik w żaden sposób nie wykorzystywał działki nr Y,

- Dłużnik w żaden sposób nie wykorzystywał działki nr Z,

- Dłużnik w żaden sposób nie wykorzystywał działki nr X.

9. Nieruchomość, na którą składają się działki nr Y, Z, X nie była wykorzystywana przez dłużnika w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. ustawy o podatku od towarów i usług.

- Dłużnik nie wykorzystywał działki nr Y w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług,

- Dłużnik nie wykorzystywał działki nr 41 /10 w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług,

- Dłużnik nie wykorzystywał działki nr X w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

10. Nieruchomość, na którą składają się działki nr Y, Z i X, nie była wykorzystywana w żadnej działalności dłużnika, w tym działalności zwolnionej od podatku VAT.

- Dłużnik nie wykorzystywał działki nr Y w żadnej działalności,

- Dłużnik nie wykorzystywał działki nr Z w żadnej działalności,

- Dłużnik nie wykorzystywał działki nr X w żadnej działalności.

11. Zgodnie z zapisami w księdze wieczystej nieruchomość została wydzierżawiona na podstawie umowy zawartej w dniu 21 stycznia 2020 r. na rzecz (…)– obywatela (…). Informacja o dzierżawie zamieszczona była w księdze wieczystej do dnia 8 sierpnia 2021 r. Przyjąć zatem należy, że dzierżawa trwała co najmniej od 21 stycznia 2020 r. do dnia 8 lutego 2021 r. i była odpłatna. Do protokołu z dnia 26 kwietnia 2022 r. dłużnik złożył oświadczenie, że ww. umowa dzierżawy została zawarta przez poprzedniego właściciela nieruchomości (…) i była odpłatna chociaż faktycznie dzierżawca nigdy nie objął nieruchomości we władanie. Umowa dzierżawy została wypowiedziana przez dłużnika na początku 2021 r. Dłużnik oświadczył, że według jego wiedzy dzierżawa nie była opodatkowana podatkiem VAT – dzierżawca nie był podatnikiem podatku VAT.

- Działka nr Y była wydzierżawiona na mocy odpłatnej umowy zawartej w dniu 21 stycznia 2020 r. co najmniej do 8 lutego 2021 r.,

- Działka nr Z była wydzierżawiona na mocy odpłatnej umowy zawartej w dniu 21 stycznia 2020 r. co najmniej do 8 lutego 2021 r.,

- Działka nr X była wydzierżawiona na mocy odpłatnej umowy zawartej w dniu 21 stycznia 2020 r. co najmniej do 8 lutego 2021 r.

12. Naniesienia znajdujące się na nieruchomości w chwili dostawy:

- Działki nr Y i Z są zabudowane budynkiem w rozumieniu Prawa budowlanego – budynek hotelowy w trakcie budowy – trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundament i dach,

- Działka nr X pozostaje niezabudowana – grunt nieutwardzony. Prawdopodobne przyszłe przeznaczenie pod parking dla obiektu hotelowego.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika nieruchomość została nabyta z już wzniesionym budynkiem znajdującym się na działkach nr Y i Z. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika nakłady związane z wybudowaniem budynku znajdującego się na nieruchomości ponosił (…), który wraz z małżonką (…) byli właścicielami nieruchomości w okresie od 15 marca 2006 r. do dnia 9 maja 2014 r. Dłużnik oświadczył, że nabywając nieruchomość nie był zobowiązany do dalszych rozliczeń z panem (…) albowiem (…) nabywając nieruchomość od (…) w ramach zapłaconej ceny nabycia rozliczyła się z inwestorem i to dłużnik w chwili obecnej jest właścicielem nieruchomości.

13. Dłużnik oświadczył, że nie udostępniał budynku znajdującego się na nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy lub użyczenia. Wspomniana wcześniej umowa dzierżawy zawarta została przez poprzedniego właściciela nieruchomości (…) i była to umowa odpłatna obejmująca budynek znajdujący się na działkach nr Y i Z, chociaż dłużnik twierdzi, że dzierżawca nigdy faktycznie nie objął nieruchomości w posiadanie.

14. Dłużnik w żaden sposób nie będzie wykorzystywał nieruchomości do dnia sprzedaży – budowa budynku jest niezakończona i w związku z tym budynek nie może być wykorzystywany jako obiekt hotelowy lub mieszkalny.

15. Budynek znajdujący się na nieruchomości nie był wykorzystywany przez dłużnika w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

16. Budynek znajdujący się na nieruchomości nie był i nie jest wykorzystywany przez dłużnika w żadnej działalności, w tym działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

17. Według oświadczenia dłużnika budynek znajdujący się na nieruchomości jest po pierwszym zasiedleniu – nieruchomość w stanie, w jakim znajduje się obecnie, została wydana (…) na podstawie umowy zawartej w dniu 9 maja 2014 r.

18. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika między pierwszym zasiedleniem przedmiotowego budynku, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

19. Dłużnik oświadczył, że nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie lub przebudowę budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

20. Na moment sprzedaży nieruchomość nadal będzie stanowiła nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem hotelowym w trakcie budowy znajdującym się na działkach nr Y i Z, zaś działka X pozostanie niezabudowana. Dłużnik nie planuje wykonywać prac rozbiórkowych, ani prowadzić inwestycji.

21. Dłużnik nie planuje przeprowadzić rozbiórki budynku.

22. Przed sprzedażą nieruchomości nie zostanie założony dziennik rozbiórki, teren nie zostanie zabezpieczony, zaś na nieruchomości nie będzie umieszczana tablica informacyjna, ponieważ dłużnik nie planuje prowadzić prac rozbiórkowych.

23. Powyżej wskazane informacje pozyskano w związku z prowadzonym postępowaniem Km (…) na podstawie sporządzonego przez biegłą operatu szacunkowego, wizji nieruchomości, uzyskanych informacji od dłużnika i po zapoznaniu się z treścią księgi wieczystej (…).

Pytanie

Czy Komornik będąc płatnikiem podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości (…) w trybie licytacji publicznej będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatek od towarów i usług od zapłaconej ceny nabycia?

Pana stanowisko w sprawie

Komornik nie będzie obowiązany do ustalenia i pobrania podatku VAT w przypadku sprzedaży nieruchomości (…), gdyż sprzedaż nastąpi po pierwszym zasiedleniu nieruchomości z uwagi na ujawnioną w treści księgi wieczystej umowę dzierżawy obiektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku w zakresie:

- opodatkowania sprzedaży działki nr X – jest nieprawidłowe;

- opodatkowania sprzedaży budynku hotelowego w trakcie budowy oraz działek nr Y i nr Z, na których ww. budynek jest posadowiony – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez komornika sprzedaż towarów będących własnością dłużnika jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie jest obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.) zwanej dalej „Dyrektywy 2006/112/WE Rady”:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Pana w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Komornik będąc płatnikiem podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości GD2W/00027000/9 w trybie licytacji publicznej będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatek od towarów i usług od zapłaconej ceny nabycia.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zatem, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w opisanej sprawie, za uznaniem Dłużnika za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia fakt, że działki: nr Y, nr Z, nr X były objęte umową dzierżawy od 21 stycznia do 2020 r. do 8 lutego 2021 r. Dłużnik wypowiedział umowę dzierżawy na początku roku 2021.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Dłużnika za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działek nr Y, nr Z, nr X, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, w opisanej sytuacji sprzedaż nieruchomości nastąpi w ramach działalności gospodarczej Dłużnika, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem dostawa nieruchomości będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – na podstawie ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że działka nr X na dzień sprzedaży pozostanie niezabudowana. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy ww. działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym stanowi teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zabudowy usługowej. Tym samym, ww. działka stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, planowana sprzedaż działki nr X nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że ww. działka nr X nie była przez Dłużnika wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Wobec powyższego w analizowanej sprawie, nie będą spełnione warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędne do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

W konsekwencji dostawa działki nr X będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, a Komornik będąc płatnikiem podatku VAT przy sprzedaży ww. działki w trybie licytacji publicznej będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatek od towarów i usług z tytułu dostawy ww. działki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dostawy działki nr X jest nieprawidłowe.

Z kolei w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy :

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem budynku hotelowego w trakcie budowy usytuowanego na działkach nr Y i nr Z nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, budynek hotelowy jest w trakcie budowy. Budynek ten nie został zgłoszony do użytkowania. Aktualnie budynek jest nieukończony, nieużytkowany. Zatem z powyższego wynika, że nie doszło do pierwszego zasiedlenia ww. budynku.

W związku z tym, sprzedaż budynku hotelowego w trakcie budowy, znajdującego się na ww. działkach nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ dostawa nieoddanego do użytkowania budynku hotelowego po jego wybudowaniu odbędzie się przed pierwszym zasiedleniem. Jak bowiem wynika z definicji pierwszego zasiedlenia, rozumie się przez nie oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu. Natomiast w analizowanej sprawie budowa budynku nie została zakończona.

W dalszej kolejności dla ww. transakcji, w związku z brakiem możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem VAT czynności polegającej na dostawie budynku jest to, czy przy nabyciu w stosunku do obiektu nie przysługiwało dokonującemu jego dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Okoliczności sprawy wskazują, że w stosunku do budynku hotelowego posadowionego na działkach nr Y i nr Z Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – Dłużnik nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie lub przebudowę budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Mając na względzie wskazane przez Wnioskodawcę informacje, należy stwierdzić, że dostawa budynku hotelowego w trakcie budowy znajdującego się na działkach nr Y i nr Z nieoddanego do użytkowania, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. nieruchomości oraz nie były ponoszone żadne nakłady na ulepszenie tego budynku.

Zatem w odniesieniu do sprzedaży budynku hotelowego nieoddanego do użytkowania, znajdującego się na działkach nr Y i nr Z należy wskazać, że dostawa ta będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, bowiem spełnione zostaną przesłanki zawarte w tym przepisie.

W konsekwencji, na mocy art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie przez Wnioskodawcę działek nr Y i nr Z, na których posadowiony jest ww. budynek hotelowy, również korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

Ponieważ zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, analiza możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest w opisanym przypadku bezzasadna.

Podsumowując, sprzedaż budynku hotelowego w trakcie budowy oraz działek nr Y i nr Z, na których się znajduje ten budynek będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy. Zatem Komornik będąc płatnikiem podatku VAT przy sprzedaży ww. nieruchomości w trybie licytacji publicznej nie będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatku od towarów i usług z tytułu dostawy ww. działek zabudowanych.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).