Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1. ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 19 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) z (`(...)`)., sygn. akt (`(...)`),

2. stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania sprzedaży działek wydzielonych z działki nr X. za Pana działalność gospodarczą.

Wniosek uzupełnił Pan pismem z 26 marca 2021 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z 16 marca 2021 r. oraz pismem z 19 kwietnia 2022 r. w odpowiedzi wezwanie z 13 kwietnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej działki rolnej o powierzchni (`(...)`) m2 oraz posiada udział 1/5 w działce drogowej o powierzchni (`(...)`)m2 zapewniającej dostęp do drogi publicznej.

Wnioskodawca nabył nieruchomość w 2009 r. w wyniku zniesienia współwłasności i podziału gospodarstwa rolnego. Nieruchomość stanowi prywatny majątek Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jest rolnikiem zarejestrowanym jako podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość stanowi w przeważającej części pastwisko, w niewielkiej las. Nie była przez wnioskodawcę wynajmowana ani wydzierżawiana. Zgodnie z obowiązującym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego wsi A. działka położona jest w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami (27MN/U). Ze względu na swój stan zdrowia i brak możliwości prowadzenia działalności z wykorzystaniem opisanej nieruchomości, Wnioskodawca zamierza zbyć działkę wraz z udziałem w działce drogowej. W tym celu zawarł w lipcu 2019 r. umowę pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości. Ze względu na brak zainteresowania nieruchomością o tak dużej powierzchni, Wnioskodawca rozważa podział działki na trzy mniejsze, każda po ok. tysiąc m2. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu odsprzedaży.

W uzupełnieniu z 26 marca 2021 r. wskazał Pan ponadto poniższe okoliczności:

1. Wniosek dotyczy działki o nr X. (obręb A., powiat B., woj. C.) nr księgi wieczystej (`(...)`). Wnioskodawca nie dokonał jeszcze podziału działki.

2. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości. Nabycie nastąpiło w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

3. Działka, której dotyczy plan podziału oraz działka drogowa nie były wykorzystywane do żadnej działalności, zatem można przyjąć, że były związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT (podatek od towarów i usług).

4. Przygotowanie MPZP odbyło się bez inicjatywy Wnioskodawcy.

5. Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych czynności mogących uatrakcyjnić teren. Nie planuje starać się o decyzję o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej, nie będzie budować drogi, ogrodzenia ani doprowadzać mediów na teren wydzielonych działek. W drodze wewnętrznej są przewody energetyczne położone przez dostawcę energii, a także przewody wodociągowe i kanalizacji sanitarnej położone przez dostawców tych mediów, ale wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów związanych z tymi instalacjami.

6. Wnioskodawca zawarł umowę z pośrednikiem w sprzedaży nieruchomości celu sprzedaży całej działki X. Wyłącznie z powodu braku zainteresowania tak dużą działką rozważa jej podział na trzy mniejsze działki, a ich sprzedaż również zostanie powierzona pośrednikowi. Wnioskodawca nie planuje podejmowania żadnych czynności marketingowych.

7. Wnioskodawca nie planuje samodzielnie pozyskiwać nabywców działek. Sprawą będzie zajmował się pośrednik w sprzedaży nieruchomości.

8. O formie ogłoszeń o sprzedaży decyduje pośrednik, który umieszcza informacje na portalach internetowych.

9. W momencie sprzedaży, działki nie będą zabudowane budynkami lub budowlami.

10. W świetle prawa budowlanego droga dojazdowa nie stanowi budowli. Jest to drogą wewnętrzna, gruntowa. Nie wymagała formalnego oddania do użytkowania.

11. Wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów na ulepszenia nieruchomości.

12. Działka drogowa jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, wg MPZP położona jest na terenie dróg wewnętrznych.

13. W momencie sprzedaży dla działki drogowej nie będzie wydana decyzja o ustaleniu warunków zabudowy.

W uzupełnieniu z 19 kwietnia 2022 r. wyjaśnił Pan, że:

Działka nr X. oraz działka drogowa nigdy nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana do żadnych czynności - nie prowadził tam działalności rolniczej, ani pozarolniczej. Działka nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nie pozyskiwał żadnych płodów rolnych z działki X., ani działki drogowej, a w konsekwencji nie dokonywał sprzedaży płodów. Działka X. nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana jako pastwisko.

Pytanie

Czy sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości będzie stanowiła działalność gospodarczą Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywanie czynności sprzedaży opisanych nieruchomości nie będzie stanowiło działalności gospodarczej Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług.

Z unormowań ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że obrót nieruchomościami gruntowymi, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Grunty, według dyspozycji art. 2 pkt 6 u.p.t.u., są bowiem towarem, a z mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu.

Czynności te są opodatkowane jednakże tylko wtedy, gdy dokonują ich podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u., tj. osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, jak wynika z definicji zawartej w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody; działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Problematyka związana z pytaniem w niniejszej sprawie była już wielokrotnie przedmiotem rozważań sądów administracyjnych. Ostatecznie przyjmuje się, że dla przypisania danemu podmiotowi statusu podatnika podatku od towarów i usług, tj. w szczególności działania w charakterze handlowca, nie jest wystarczające ustalenie i ocena okoliczności związanych z samą sprzedażą, lecz - co należy podkreślić - konieczne jest również ustalenie okoliczności towarzyszących nabyciu towarów, a zwłaszcza, czy zostały one nabyte z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży swej nieruchomości w częściach nie działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, ale w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca nie planuje istotnego zaangażowania w osiągnięcie efektu, jakim będzie sprzedaż działek. Nie zamierza angażować środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, choć przeprowadzenie podziału nieruchomości wymagać będzie od niego pewnych nakładów.

Jak wskazał m.in. TSUE w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C‑181/10 liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie planuje dokonania podziału gruntu na trzy działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, ale z uwagi na napotkaną trudność w sprzedaży dużej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywanie czynności sprzedaży opisanych nieruchomości nie będzie stanowiło działalności gospodarczej Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług, ponieważ będzie to stanowiło niezorganizowane rozporządzenie majątkiem rodzinnym mieszczące się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 16 kwietnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak: 0111-KDIB3-3.4012.32.2021.2.PJ, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Pana Pełnomocniczce 19 kwietnia 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

18 maja 2021 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Skarga wpłynęła na elektroniczną skrzynkę podawczą Krajowej Informacji Skarbowej tego samego dnia.

Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w (`(...)`) uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z (`(...)`), sygn. akt (`(...)`).

Wyrok WSA uchylający interpretację indywidualną stał się prawomocny od (`(...)`). Prawomocny wyrok WSA wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej 2 marca 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w (`(...)`) w ww. wyroku;

• ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu wydania uchylonej interpretacji, tj. w dniu 16 kwietnia 2021 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podejmował/będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego jest Pan właścicielem niezabudowanej działki rolnej o nr X. oraz posiada udział 1/5 w działce drogowej. Nabył Pan nieruchomość w wyniku zniesienia współwłasności i podziału gospodarstwa rolnego. Nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości. Nieruchomość stanowi Pana majątek prywatny. Wskazuje Pan, że nie prowadzi działalności gospodarczej, jest rolnikiem zarejestrowanym jako podatnik podatku od towarów i usług. Działka nr X. oraz działka drogowa nigdy nie była przez Pana wykorzystywana do żadnych czynności - nie prowadził Pan tam działalności rolniczej, ani pozarolniczej. Przedmiotowa nieruchomość stanowi w przeważającej części pastwisko, w niewielkiej las, przy czym nie była przez Pana wykorzystywana jako pastwisko. Nie pozyskiwał Pan żadnych płodów rolnych z działki X., ani działki drogowej, a w konsekwencji nie dokonywał sprzedaży płodów.

Działka nie była przez Pana wynajmowana ani wydzierżawiana. Jednocześnie podaje Pan, że ze względu na swój stan zdrowia i brak możliwości prowadzenia działalności z wykorzystaniem opisanej nieruchomości, zamierza zbyć działkę wraz z udziałem w działce drogowej. Zgodnie z obowiązującym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego działka położona jest w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami. Działka drogowa jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, wg MPZP położona jest na terenie dróg wewnętrznych. Przygotowanie MPZP odbyło się bez Pana inicjatywy.

W celu sprzedaży zawarł Pan umowę pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości. Rozważa Pan podział działki na trzy mniejsze. Nie zamierza Pan w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu odsprzedaży.

Nie podejmował Pan i nie zamierza podejmować żadnych czynności mogących uatrakcyjnić teren. Nie planuje starać się o decyzję o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej, nie będzie budować drogi, ogrodzenia ani doprowadzać mediów na teren wydzielonych działek, nie planuje podejmowania żadnych czynności marketingowych. Nie ponosił Pan żadnych kosztów na ulepszenia nieruchomości. Nie planuje Pan samodzielnie pozyskiwać nabywców działek. Sprawą będzie zajmował się pośrednik w sprzedaży nieruchomości. O formie ogłoszeń o sprzedaży decyduje pośrednik, który umieszcza informacje na portalach internetowych.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest opodatkowanie sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Pan w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, będzie Pan spełniał przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C‑181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy brak jest okoliczności, które wskazują, że planowana sprzedaż działek wydzielonych z działki rolnej o nr X. oraz udziału 1/5 w działce drogowej, będzie stanowiła działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby uznaniem Pana za podatnika podatku VAT.

Znaczenie dla sprawy ma analiza całokształtu działań jakie podjął Pan w odniesieniu do nieruchomości przez cały okres jej posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika aby podejmował Pan taką aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności, zaś wcześniejsze nabycie udziału w nieruchomości było wynikiem darowizny udziału spadkowego po Pana dziadku. W konsekwencji powyższego, nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości. Nieruchomość, której dotyczył wniosek, nie była wykorzystywana do żadnej działalności, również rolniczej. Działka stanowi majątek prywatny i nigdy nie była wykorzystywana przez Pana w prowadzeniu działalności.

Ponadto zmiana przeznaczenia w planie miejscowym odbyła się bez Pana inicjatywy, nie można uznać zatem że podjął Pan w tym zakresie aktywne działania zmierzające do zmiany charakteru nieruchomości w celu jej uatrakcyjnienia jako przedmiotu planowanej sprzedaży.

Sama okoliczność, że zamierza Pan dokonać podział gruntu na mniejsze działki nie może przesądzać o tym, że planowana przez sprzedaż posiadanych działek będzie podlegała opodatkowaniu.

Jednocześnie przedmiotem wniosku jest okoliczność czy będzie działał Pan jako podatnik w odniesieniu do czynności sprzedaży opisanych nieruchomości, nie ma więc na to wpływu rejestracja jako podatnik czynny związana z działalnością rolniczą prowadzoną gdzie indziej.

Zatem w odniesieniu do planowanej przez Pana sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej oraz udziału w działce drogowej brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży będzie dział w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, z W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż niezabudowanych działek będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego planowana sprzedaż niezabudowanych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Pana działek powstałych z podziału nieruchomości gruntowej niezabudowanej działki rolnej o nr X. (obręb A., powiat B., woj. C.) oraz udziału 1/5 w działce drogowej, nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i nie będzie Pan z tego tytułu podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego – uwzględniając wnioski płynące z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) z (`(...)`), sygn. akt (`(...)`) – należy stwierdzić, że:

­ przedstawione okoliczności sprawy (całokształt działań jakie podjął Pan w odniesieniu do opisanej nieruchomości) wskazują, że planowana sprzedaż nie będzie wykonywana przez Pana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, dostawa działek powstałych z podziału nieruchomości gruntowej niezabudowanej działki rolnej o nr X. (obręb A., powiat B., woj. C.) oraz udziału 1/5 w działce drogowej stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania uchylonej interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).