Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 17 marca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawczyni prowadzi od […] r. indywidualną działalność gospodarczą. Przeważający rodzaj działalności to sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach o kodzie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 47.71.2.

Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o sprzedaż detaliczną sztucznej biżuterii (kolczyków, łańcuszków, pierścionków, bransoletek). Biżuteria, którą zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni wytwarzana jest ze stali chirurgicznej 316L, metalu nieszlachetnego lub miedzi.

Stal chirurgiczna to znormalizowany co do swojego składu stop żelaza, chromu, niklu oraz innych pierwiastków, która nie zawiera w swoim składzie metali szlachetnych (złota, srebra, platyny). Stop ten jest obecnie powszechnie stosowany do produkcji sztucznej biżuterii ze względu na swoją odporność na korozję.

Biżuteria, która zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni pokryta jest metodą galwaniczną cienką warstwą złota, a następnie lakierowana lakierem jubilerskim. Ilość naniesionego na wyrób złota będzie bardzo niewielka, a same towary nie będą posiadały cechy jubilerskiej lub imiennika.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 1 kwietnia 2011 r. o prawie probierczym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1365) – wyrób z metalu szlachetnego – wyrób, w którym zawartość metalu szlachetnego nie jest niższa niż zawartość odpowiadająca najniższej próbie obowiązującej dla danego metalu szlachetnego.

Dlatego wyroby, które zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni kwalifikują się jako przedmioty z metali nieszlachetnych. Wnioskodawczyni będzie odsprzedawać sztuczną biżuterię zakupioną w hurtowniach – za pośrednictwem internetu oraz stacjonarnie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będą świadczone usługi jubilerskie.

Wnioskodawczyni nie posiada kwalifikacji, jako rzemieślnik jubiler. Nie będzie także sprzedawać wyrobów z metali szlachetnych oraz kamieni o wartości jubilerskiej. Biżuteria będzie zawierała tylko cyrkonie.

Wnioskodawczyni będzie sprzedawała gotową i kompletną sztuczną biżuterię, bez żadnych modyfikacji.

Wnioskodawczyni nie wykonuje, nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 tekst ujednolicony).

Wyroby, które zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni nie są wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym listę towarów, którymi obrót wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9.

Wartość sprzedaży, w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, nie przekroczyła w 2021 r. kwoty 200 000 zł. Podobnie w 2022 r. wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczyła ww. kwoty.

Sztuczna biżuteria, którą zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni sklasyfikowana jest kodem PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) z 2015 r. 32.13.10, którego odpowiednikiem jest kod CN 7117 19 00.

Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć sprzedaż sztucznej biżuterii w 2022 r.

Pytanie:

Czy do wyrobów, które zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni, a które zostały opisane w poprzednim punkcie, mają zastosowanie – zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie:

Zdaniem Wnioskodawczyni skład biżuterii (stal chirurgiczna, miedź, metal nieszlachetny) brak platerowania powierzchni metalami szlachetnymi powoduje, iż nie należą te wyroby do towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z terminologią zawartą w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/1832 z dnia 12.X.2021 r. zmieniającej załącznik I do Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Sekcja XIV Dział 71 pkt 7 „Metal platerowany metalem szlachetnym oznacza materiał wykonany na bazie materiału nieszlachetnego, na którego jednej lub kilku powierzchniach przymocowano przez lutowanie, spawanie, walcowanie na gorąco lub podobnymi środkami mechanicznymi pokrycie z metalu szlachetnego”.

Biżuteria, którą zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni powlekana będzie metalem szlachetnym za pomocą galwanizowania opartego na procesie elektrochemicznym, a nie mechanicznym. Nie jest to więc technologia platerowania.

W ww. rozporządzeniu zawarto uwagę, iż w pozycji CN 7117 wyrażenie sztuczna biżuteria oznacza artykuły jubilerskie w znaczeniu lit. a (na przykład pierścionki, bransoletki, naszyjniki, brosze, kolczyki, łańcuszki) „niezawierające pereł naturalnych lub hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych, naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych, ani metali szlachetnych lub platerowanych metalami szlachetnymi, z wyjątkiem powlekania lub niewielkich dodatków.

Wyroby, które zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni spełniają wymogi sztucznej biżuterii – nie zawierają w swoim składzie metali szlachetnych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych.

Wnioskodawczyni nie będzie także wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług ani sprzedawać towarów wymienionych w załączniku 12 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni przewiduje, iż nie przekroczy kwoty 200 000 zł wartości sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wymienione przesłanki wskazują, zdaniem Wnioskodawczyni, iż umożliwiają jej skorzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT (podatek od towarów i usług) dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

– wyrobów tytoniowych,

– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

– motocykli (PKWiU ex 45.4);

świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pani indywidualną działalność gospodarczą. Przeważający rodzaj działalności to sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach o kodzie PKD 47.71.2.

Zamierza Pani rozszerzyć działalność gospodarczą o sprzedaż detaliczną sztucznej biżuterii (kolczyków, łańcuszków, pierścionków, bransoletek).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będą świadczone usługi jubilerskie.

Nie wykonuje Pani, ani nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 tekst ujednolicony).

Wyroby, które zamierza Pani sprzedawać nie są wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym listę towarów, którymi obrót wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9.

Wartość sprzedaży, w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, nie przekroczyła w 2021 r. kwoty 200 000 zł. Podobnie w 2022 r. wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczyła ww. kwoty.

Sztuczna biżuteria, którą zamierza Pani sprzedawać sklasyfikowana jest kodem PKWiU z 2015 r. 32.13.10, którego odpowiednikiem jest kod CN 7117 19 00.

Zamierza Pani rozpocząć sprzedaż sztucznej biżuterii w 2022 r.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy może Pani nadal korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu podnieść należy, że, stosownie do opisu zdarzenia przyszłego w 2021 roku wartość Pani sprzedaży nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Ponadto wskazała Pani, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zamierza Pani dokonywać czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności wskazała Pani, że biżuteria, którą zamierza Pani sprzedawać nie została wymieniona w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, jak również, że w ramach prowadzonej działalności nie będą świadczone usługi jubilerskie.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie Pani wykonywać czynności w zakresie opisanym we wniosku, podczas których, nie będzie Pani dokonywać czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej opisanej we wniosku, przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

− Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

− Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

− Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).