Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2022 r. wpłynął Państawa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczania 100% naliczonego podatku VAT (podatek od towarów i usług) od wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu, takich jak czynsz najmu oraz wydatków eksploatacyjnych – w tym kosztów paliwa, napraw i remontów (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenia Pojazdu, wymiany płynów, myjni, parkingu (garażowania), przewozów lawetą, wpisowego na zawody/wyścigi - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2022 r. (wpływ 29 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracował i rozwija - a docelowo zamierza sprzedawać - oparte na sztucznej inteligencji autorskie rozwiązanie dla branży sportów motorowych i e-sportu (wirtualne wyścigi samochodowe) pod roboczą nazwą: (…) (dalej: „Rozwiązanie”). Główną funkcjonalnością Rozwiązania jest prezentacja i analiza danych telemetrycznych okrążeń pokonywanych przez kierowcę (czy to w ramach wyścigów wirtualnych czy to wyścigów rzeczywistych), takich jak: czas przejazdu, prędkość, pozycja GPS samochodu, siły działające na samochód, numer okrążenia, itp. Dane te są zbierane z czujników i innych urządzeń zainstalowanych w samochodzie (element sprzętowy) a następnie poddane analizie w ramach algorytmu (oprogramowanie) będącego elementem Rozwiązania. W efekcie algorytm ma w założeniu dostarczać kierowcy przewidywany optymalny kurs okrążenia (linia okrążenia), którym kierowca ma podążać, aby osiągnąć jak najszybszy czas przejazdu.

Produkt obejmujący Rozwiązanie przeznaczony będzie do sprzedaży, a jego nabywcami mogą być w szczególności osoby zajmujące się zawodowo lub amatorsko sportami motorowymi i e-sportem w zakresie wyścigów samochodowych, w szczególności indywidualni kierowcy, zespoły wyścigowe, organizatorzy wyścigów itp.

Obecnie Rozwiązanie znajduje się nadal w trakcie rozwoju poprzedzającego etap komercjalizacji, a Wnioskodawca testuje działanie Rozwiązania w odniesieniu do różnych rodzajów sportów motorowych i trybów jazdy. Jednym z badanych obszarów jest tzw. drift - czyli technika jazdy samochodem w kontrolowanym poślizgu świadomie zainicjowanym przez kierowcę; jest to jednocześnie określenie dla dyscypliny sportu motorowego uchodzącej za najbardziej widowiskowy i jednocześnie najprężniej rozwijający się sport motorowy na świecie.

W związku zamiarem rozszerzenia działania „Rozwiązania” na ww. obszar, Wnioskodawca wynajmuje od innego podmiotu pojazd marki (…) (dalej „Pojazd”). Umowa najmu nie została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy. Pojazd będący przedmiotem wynajmu służy do celów testowych - zbierania za pomocą algorytmu „Rozwiązania” danych telemetrycznych z przejazdów Pojazdem na torze w technice tzw. driftu - w celu generowania podpowiedzi dla kierowców poruszających się tą techniką i uczestniczących w zawodach driftowych. Pojazd stanowi pojazd wyścigowy, w pełni przystosowany do driftu - posiada istotnie zwiększone kąty skrętu, klatkę, fotele kubełkowe oraz pasy 6-punktowe, ponadto zdemontowane reflektory przednie. W pojeździe wymontowano licznik kilometrów (drogomierz) wraz ze wszystkimi zegarami. W pojazdach tego typu montuje się inny wyświetlacz, na którym podawane są informacje istotne z punktu widzenia kierowcy wyścigowego. W pojeździe zastosowano system (…) (zaawansowany technologicznie komputer sterujący pracą silnika i kontrolujący wszystkie aspekty działania silnika - wykorzystywany powszechnie w samochodach sportowych), a dla podłączenia zegara od nowego komputera do Pojazdu wykorzystano podłączenie ze starego licznika, nowy wyświetlacz umieszczając w miejscu oryginalnego (powszechne rozwiązanie w samochodach wyścigowych).

Pojazd jest zarejestrowany na terytorium Polski zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, aczkolwiek rejestracja nastąpiła w okresie, zanim Pojazd został przystosowany do jazdy wyścigowej/driftu i obecnie obowiązujące przepisy nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania. Faktem jest natomiast, iż obecnie Pojazd nie byłby dopuszczony do ruchu na drogach publicznych, ponieważ nie posiada homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego i nie przechodzi okresowych badań technicznych w uprawnionych stacjach diagnostycznych. Pojazd jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych, a Wnioskodawca wykorzystuje go wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla „Rozwiązania”, ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m. in. w celu zbierania danych w środowisku poza - testowym oraz w celach demonstracji działania „Rozwiązania”).

Na tory z miejsca garażowania Pojazd transportowany jest zawsze na lawecie. Z uwagi na powyższe przeznaczenie Pojazdu nie musi przechodzić przeglądu technicznego, gdyż nie jest przeznaczony do poruszania się na drodze publicznej (w obecnej specyfikacji Pojazd nie przeszedłby nawet takiego przeglądu). Pojazd przechodzi co najwyżej dedykowane pojazdom wyścigowym przeglądy przed treningami/zawodami drift (kontrola techniczna przez organizatora treningu/zawodów dopuszczająca Pojazd do wjazdu na dany tor).

Pojazd wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w ramach jazd na zamkniętych torach służących zbieraniu danych do tworzenia „Rozwiązania”. Pojazdu w tym celu w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy używa zasadniczo Prezes Zarządu Wnioskodawcy, posiadający licencję kierowcy wyścigowego, ewentualnie - wyłącznie w oparciu o decyzje Prezesa Zarządu - inne osoby, którym Wnioskodawca zleca udział w jazdach testowych Pojazdem.

W związku z używaniem Pojazdu Wnioskodawca ponosi szereg wydatków związanych z używaniem Pojazdu, w tym czynsz najmu oraz inne wydatki wynikające z normalnej eksploatacji Pojazdu - np. koszty paliwa, naprawy (części i usługa naprawy), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, itp., ponadto wydatki związane z charakterem Pojazdu i sposobem jego użycia - w szczególności wpisowe na zawody/wyścigi, opłaty za korzystanie z toru. Zgodnie z umową najmu Wnioskodawca jest zobowiązany w czasie trwania najmu ponosić wszelkie koszty bieżącej eksploatacji Pojazdu, związanej z opisanym wyżej wykorzystaniem (stworzenie, rozwój i komercjalizacja „Rozwiązania”).

Jak wielokrotnie zaznaczono, Pojazd wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w ramach jazd na zamkniętych torach służących zbieraniu danych do tworzenia „Rozwiązania”. Natomiast efektem tych działań ma być wypracowanie produktu nadającego się do komercjalizacji - sprzedaży w ramach dostawy/świadczenia usług opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i stanowiącej przychód Wnioskodawcy (opłaty licencyjne, opłaty abonamentowe).

Na swój projekt Wnioskodawca otrzymał środki inwestycyjne w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, działanie 3.1 Wzrost finansowania działalności innowacyjnej MŚP z wykorzystaniem kapitału podwyższonego ryzyka, poddziałanie 3.1.1 Inwestycje w innowacyjne start- upy - „Starter”.

Na marginesie należy wskazać, iż w związku z używaniem Pojazdu Wnioskodawca prowadzi dla własnych celów wewnętrznych ewidencję przebiegu Pojazdu, niemniej jednak z uwagi na fakt, iż w pojeździe zdemontowano fabryczny drogomierz i zamontowano system komputerowy (…), przejechany dystans jest wpisywany w oparciu o dane pochodzące z będącego elementem ww. systemu zestawu GPS, stąd też ewidencja nie zawiera informacji o „stanie licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji”.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, iż Wnioskodawca nie składał właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej „u.p.t.u.”).

Pismem z 29 kwietnia 2022 r. uzupełnili Państwo opis sprawy w następujący sposób:

1. jakie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (VAT) obecnie Państwo wykonują?

Odp.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca znajduje się obecnie na etapie tworzenia i rozwijania opartego na sztucznej inteligencji autorskiego rozwiązania dla branży sportów motorowych i e-sportu (wirtualne wyścigi samochodowe) pod roboczą nazwą: „(…)”. Produkt obejmujący powyższe rozwiązanie będzie przeznaczony do sprzedaży - w ramach wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na dzień złożenia wniosku oraz do dnia złożenia niniejszych wyjaśnień Wnioskodawca nie wykonywał czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie sprzedaży ww. rozwiązania, gdyż pozostaje ono nadal w fazie rozwoju (jak to przedstawiono we wniosku).

Uzupełniająco należy wyjaśnić, iż Spółka od początku swojej działalności wystawiła jedynie dwie faktury VAT (ze stawką 23%) - jedna dotyczyła usługi wynajmu samochodu (innego niż pojazd będący przedmiotem wniosku), druga zaś refaktury usług kurierskich.

Poza powyższymi przypadkami Spółka nie wykonywała i obecnie nie wykonuje jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zamierza je jednak wykonywać w przyszłości, a opisywane w ramach wniosku wydatki dotyczące pojazdu mają związek z planowaną w przyszłości sprzedażą rozwiązania.

2. czy wytworzony przez Państwa produkt o roboczej nazwie: „……”, będzie towarem przeznaczonym do sprzedaży, który będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług?

Odp.

Produkt o roboczej nazwie: „….”, będzie towarem przeznaczonym do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

3. czy pojazd, o którym mowa we wniosku jest pojazdem samochodowym spełniającym definicję z art. 2 pkt 34 z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.)?

Odp.

Powyższe pytanie budzi zastrzeżenia Wnioskodawcy, także w kontekście opisu na stronie 3 Państwa wezwania, zawierającego powody wystosowania tegoż wezwania. Zamiast bowiem wskazać okoliczności faktyczne, których niepodanie przez Wnioskodawcę umożliwia Państwu wydanie interpretacji w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego m.in. na gruncie ww. art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, oczekujecie Państwo, jak się wydaje, iż Wnioskodawca samodzielnie zinterpretuje przedstawiony przez siebie stan faktyczny na gruncie art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Zauważyć należy, iż ww. przepis jest niewątpliwie przepisem mającym charakter podatkowy (umieszczono go bezpośrednio w ustawie podatkowej) i winien on podlegać interpretacji w odniesieniu do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, w szczególności w odniesieniu do opisanych we wniosku okoliczności dotyczących pojazdu będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Wnioskodawca udzielił już we wniosku odpowiedzi na ww. pytanie - niemniej jednak uczynił to, w swojej ocenie prawidłowo, w ramach prezentacji i uzasadnienia własnego stanowiska w sprawie, nie zaś w ramach opisu stanu faktycznego - ponieważ kwalifikacja prawna stanu faktycznego na gruncie przepisu prawa podatkowego nie należy do sfery faktualnej, jedynie zaś do sfery interpretacji prawa - a więc do obowiązków spoczywających na organie wydającym interpretację. Jak wskazał mianowicie Wnioskodawca w uzasadnieniu własnego stanowiska:

„nie można uznać, jakoby opisany we wniosku Pojazd był przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym - będzie on bowiem przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy - to tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, ani pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Z powyższego wynika zatem, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również „pojazdem samochodowym” w rozumieniu art. 2 pkt 34 u.p.t.u.”

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe twierdzenia winny podlegać weryfikacji w ramach wydanej przez Państwa interpretacji, przez pryzmat okoliczności faktycznych opisanych we wniosku.

Mając na względzie powyższe, jedynie z ostrożności - i w celu uniknięcia pozostawienia wniosku bez rozpoznania - Wnioskodawca wskazuje w ramach odpowiedzi na pytanie nr 3, uzupełniając tym samym opis stanu faktycznego wniosku, iż Pojazd będący przedmiotem zapytania nie jest przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym - jest on bowiem przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy. Tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, ani pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Z powyższego wynika zatem, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również „pojazdem samochodowym” w rozumieniu art. 2 pkt 34 u.p.t.u.

Nie mniej jednak Wnioskodawca wnosi o to, aby nie traktowali Państwo powyższego opisu jako elementu stanu faktycznego sprawy, jedynie zaś dokonali interpretacji przedstawionego we wniosku stanu faktycznego m. in. przez pryzmat art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Jeżeli w opisie stanu faktycznego wniosku zabrakło jakichkolwiek elementów czy okoliczności faktycznych, które uniemożliwiają Państwu dokonanie interpretacji w powyższym zakresie, Wnioskodawca prosi o ich wskazanie. Przy czym w ocenie Wnioskodawcy taką okolicznością może być okoliczność wskazana w odpowiedzi na pytanie 4 Państwa wezwania (por. odpowiedź poniżej).

4. czy pojazd jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych?

Odp.

Jak wyjaśniono we wniosku, Pojazd nie posiada homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego i nie przechodzi okresowych badań technicznych w uprawnionych stacjach diagnostycznych. Pojazd jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych, a Wnioskodawca wykorzystuje go wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla „Rozwiązania”, ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m. in. w celu zbierania danych w środowisku poza-testowym oraz w celach demonstracji działania „Rozwiązania”). Na tory z miejsca garażowania Pojazd transportowany jest zawsze na lawecie.

W związku z powyższym należy wskazać, iż pojazd nie jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych.

5. „W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że Pojazd jest zarejestrowany na terytorium Polski zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, aczkolwiek rejestracja nastąpiła w okresie, zanim Pojazd został przystosowany do jazdy wyścigowej/driftu i obecnie obowiązujące przepisy nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania”. Wobec tego proszę wyjaśnić dlaczego nie można dokonać wyrejestrowania tego Pojazdu?

Odp.

Należy wyjaśnić, iż zgodnie z art. 79 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym:

1. Pojazd podlega wyrejestrowaniu przez organ właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, na wniosek jego właściciela, w przypadku:

2. przekazania pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o demontażu pojazdu, o którym mowa w ust. 2 bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie;

3. kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel złożył stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania;

4. wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę;

5. zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą;

6. udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności;

7. przekazania niekompletnego pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie;

8. wycofania pojazdu z obrotu, o którym mowa w art. 70g ust. 5 (ten ostatni przypadek dotyczy sytuacji wprowadzania do obrotu nowego pojazdu bez wymaganego odpowiedniego świadectwa homologacji typu lub innego równoważnego dokumentu).

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż sytuacja taka, jak zaprezentowana przez Wnioskodawcę, w której Pojazd będący przedmiotem zapytania jest nadal przez Wnioskodawcę użytkowany - ale jako pojazd wyścigowy nie nadający się do ruchu na drogach publicznych (a tym samym nie podlega on zezłomowaniu jak w przypadkach opisanych w pkt 1 czy 6 powyższego wyliczenia) nie stwarza możliwości wyrejestrowania Pojazdu. Katalog przypadków, w których może nastąpić wyrejestrowanie pojazdu, ma charakter zamknięty, przy czym w ocenie Wnioskodawcy kwestia ta wykracza dalece poza zakres niniejszego postępowania i nie ma znaczenia z punktu widzenia możliwości wydania interpretacji zgodnie z wnioskiem.

W każdym razie należy wyjaśnić, iż pisząc we wniosku, że „obecnie obowiązujące przepisy nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania” (tj. Pojazdu) Wnioskodawca miał na myśli to, że zaprezentowany we wniosku przypadek nie mieści się w katalogu przypadków, w których zgodnie z obowiązującymi przepisami możliwe jest wyrejestrowanie pojazdu. W żadnym natomiast wypadku nie chodziło o podkreślenie, iż w prezentowanym stanie faktycznym istnieją jakieś szczególne okoliczności uniemożliwiające wyrejestrowanie Pojazdu. Należy natomiast wskazać, iż w prezentowanym stanie faktycznym zachodzą okoliczności, które nie są podstawą do wyrejestrowania Pojazdu.

6. czy istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania samochodu wyścigowego do użytku prywatnego, jeżeli tak to należy szczegółowo wskazać jakie to są okoliczności?

Odp.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Pojazd jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych. Wynika to w szczególności z faktu, iż pojazd z uwagi na swoją specyfikację techniczną oraz inne okoliczności opisane we wniosku, nie nadaje się do poruszania po drogach publicznych. W kontekście tej okoliczności istotnym kryterium - będącym jednocześnie „okolicznością obiektywną” w znaczeniu użytym w Państwa pytaniu - jest właśnie zamknięty charakter toru wyścigowego. Gdyby tor miał charakter otwarty, byłby w istocie drogą publiczną lub strefą ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym, na których Pojazd nie mógłby się poruszać.

Ta sama okoliczność - tj. zamknięty charakter toru - powoduje, iż dostęp do toru nie jest możliwy w dowolnym czasie, jedynie zaś po wcześniejszym umówieniu się i opłaceniu toru. Tory, na których możliwe jest rozgrywanie wyścigów motorowych, muszą posiadać stosowną homologację i mogą być używane wyłącznie w terminach wyznaczonych przez Polski Związek Motorowy (lub jego odpowiednik w innych krajach - w przypadku używania Pojazdu na zagranicznych torach wyścigowych), w których nie odbywają się zawody.

W dalszej kolejności należy wskazać, iż Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy Pojazd wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla „Rozwiązania”, ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m. in. w celu zbierania danych w środowisku poza-testowym oraz w celach demonstracji działania „Rozwiązania”). W Pojeździe, jak podano we wniosku, zamontowane są czujniki i urządzenia służące zbieraniu danych do „Rozwiązania”, stąd też każdy przejazd - niezależnie od czego, czy odbywa się w ramach jazdy testowej na torze, jazdy demonstracyjnej na torze czy jazdy w ramach zawodów, dostarcza informacji, które są przez Wnioskodawcę wykorzystywane w projekcie budowy produktu finalnego. Tym samym każdy przejazd służy wykonywaniu działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż Pojazd jest w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy używany wyłącznie przez Prezesa Zarządu Spółki, posiadającego licencję kierowcy wyścigowego, ewentualnie - ale tylko i wyłącznie w oparciu o decyzję Prezesa Zarządu Spółki - przez inne osoby, którym Prezes Zarządu Wnioskodawcy zleca udział w jazdach testowych Pojazdem (wyłącznie na zamkniętych torach, co wielokrotnie podkreślano). W spółce nie ma innych członków zarządu lub osób uprawnionych do decydowania o sposobie użycia Pojazdu. Prezes Zarządu nie używa i nie zleca użycia Pojazdu dla celów innych niż wyżej wymienione, niezwiązanych z działalnością gospodarczą Spółki. Użycie Pojazdu do innych celów bez wiedzy Prezesa Zarządu Spółki nie byłoby możliwe i w każdym wypadku wiązałoby się z odpowiedzialnością używającego wynikającą ze stosunku prawnego łączącego go z Wnioskodawcą, o czym osoby takie są informowane.

7. w jaki sposób Spółka nadzoruje używanie tego samochodu i w czym to się przejawia?

Odp.

Na powyższe pytanie udzielono zasadniczo odpowiedzi w ramach wyjaśnień do pytania 6 powyżej. Uzupełniająco należy wskazać, iż podjęcie decyzji o wykorzystaniu Pojazdu nigdy nie wychodzi z inicjatywy innej osoby, niż Prezes Zarządu Spółki. Innymi słowy, Pojazd jest używany wtedy, kiedy zdecyduje o tym Prezes Zarządu, używając Pojazdu samodzielnie lub zlecając jego użycie np. osobie dedykowanej do zbierania danych z przejazdów. Nie występują natomiast sytuacje, w której Pojazd używany jest przez osobę inną niż Prezes Zarządu z jej inicjatywy, w oparciu o wyraźną czy domniemaną zgodę Prezesa Zarządu. Wskazać należy, iż zasady te określone są w pisemnym Zarządzeniu wydanym przez Prezesa Zarządu Wnioskodawcy, którego treść jest okazywana na początku współpracy wszystkim osobom, które w ramach wykonywanych w spółce obowiązków lub świadczonych dla spółki usług miałby użytkować Pojazd. Zarządzenie to określa w szczególności opisaną we wniosku i powyżej ścieżkę decyzyjną związaną z używaniem Pojazdu oraz warunki, jakie muszą być spełnione, aby używanie Pojazdu było zgodne z zarządzeniem (m. in. konieczność spełnienia warunków wjazdu na tor - określonych przez PZM, dopuszczalny cel użycia Pojazdu - wyłącznie w celu zbierania danych o przejazdach, użycie Pojazdu dopuszczalne wyłącznie pod warunkiem aktywacji wszelkich czujników i urządzeń służących zbieraniu danych z przejazdów).

Nadzór nad użyciem Pojazdu możliwy jest także z uwagi na okoliczność, że Pojazd, jak wyżej wskazano, nie jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych i przemieszczany jest wyłącznie na lawecie. Z tego też względu nie jest możliwe szybkie i dowolne użycie Pojazdu w każdym czasie.

8. gdzie pojazd jest garażowany, proszę wyjaśnić, czy jest to parking znajdujący się w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej?

Odp.

Pojazd jest serwisowany i garażowany przez współpracownika Wnioskodawcy i parkowany w miejscu jego zamieszkania i prowadzenia działalności, w (`(...)`), tj. poza miejscem prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Z uwagi na prezentowane wcześniej okoliczności, związane z faktem, iż Pojazd używany jest wyłącznie na zamkniętych torach, do których transportowany jest wyłącznie na lawecie, miejsce parkowania i garażowania Pojazdu nie ma znaczenia z punktu widzenia możliwości jego używania do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy przy tym zaznaczyć, iż Wnioskodawca ponosi koszty ww. garażowania i parkowania, jak również inne koszty związane z parkowaniem/garażowaniem Pojazdu poza ww. stałym miejscem (np. w razie przemieszczania Pojazdu na tory znajdujące się poza miejscowością siedziby Wnioskodawcy).

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy Wnioskodawca uprawniony jest do odliczania 100% naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu, takich jak czynsz najmu oraz wydatków eksploatacyjnych - w tym kosztów paliwa, napraw i remontów (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenia Pojazdu, wymiany płynów, myjni, parkingu (garażowania), przewozów lawetą, wpisowego na zawody/wyścigi - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 u.p.t.u.?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

ad. 2)

W ocenie Wnioskodawcy, z tych samych względów - zaprezentowanych w ramach prezentacji uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 - Wnioskodawca uprawniony jest do odliczania 100% naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu, takich jak czynsz najmu oraz wydatków eksploatacyjnych - w tym kosztów paliwa, napraw i remontów (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenia Pojazdu, wymiany płynów, myjni, parkingu (garażowania), przewozów lawetą, wpisowego na zawody/wyścigi - i to bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 u.p.t.u.

Wskazać należy, iż art. 86 ust. 1 u.p.t.u. wprowadza jako zasadę możliwość obniżania przez podatników podatku od towarów i usług kwoty podatku od towarów i usług o kwotę podatku naliczonego przy zakupie przez tych podatników towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Niemniej jednak zasada ta doznaje na gruncie ustawy licznych ograniczeń, w tym także w odniesieniu do wydatków związanych z szeroko rozumianym używaniem w działalności pojazdów samochodowych, w szczególności samochodów osobowych.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 do 13 u.p.t.u., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi co do zasady 50% kwoty podatku naliczonego, przy czym do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, objętych ww. ograniczeniem ustawodawca zalicza m. in. wydatki dotyczące używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3 oraz wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów. Ograniczenie to nie ma przy tym zastosowania m. in. w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pojazdy samochodowe są natomiast uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, m. in. w sytuacji, gdy sposób ich wykorzystywania przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wspomniana wyżej ewidencja przebiegu pojazdu powinna być prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności i powinna ona zawierać wszystkie dane wymienione w art. 86a ust. 7 u.p.t.u., w tym także „3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji”.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, iż zgodnie z art. 86a ust. 12 i 13 u.p.t.u., podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, przy czym w przypadku niezłożenia w terminie takiej informacji uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Podobnie jednak jak w przypadku analizowanych poprzednio przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, również i w tym przypadku zastosowanie do Wnioskodawcy ograniczeń wynikających z cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wymagałoby w pierwszej kolejności zakwalifikowania przedstawionego w stanie faktycznym Pojazdu jako „pojazdu samochodowego” w rozumieniu art. 86a ust. 1 u.p.t.u. - co w ocenie Wnioskodawcy nie będzie dopuszczalne z tych samych powodów, dla których Pojazd nie może zostać zakwalifikowany jako „samochód osobowy” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (por. rozważania do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1).

Wprawdzie przepis art. 86a ust. 1 u.p.t.u. posługuje się pojęciem „pojazdu samochodowego”, które to pojęcie wydaje się być prima facie szersze od pojęcia „samochodu osobowego”, niemniej jednak nadal punktem wyjścia dla dokonania odpowiedniej kwalifikacji Pojazdu - tym razem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - będzie na gruncie definicji zawartej w art. 2 pkt 34 u.p.t.u. zakwalifikowanie Pojazdu jako „pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony”. Nadal więc, jak w przypadku kwalifikowania Pojazdu na gruncie definicji „samochodu osobowego” użytej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, punktem wyjścia będzie tutaj definicja zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz wszelkie pozostałe definicje analizowane już w ramach uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 (w szczególności definicja pojęć: pojazd, pojazd silnikowy, droga, strefa ruchu czy strefa zamieszkania - zawarte odpowiednio w art. 2 pkt 1, 16, 16a, 31 i 32 tej ustawy).

Skoro zaś, jak zostało wcześniej wykazane, nie można uznać, jakoby opisany we wniosku Pojazd był przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym - będzie on bowiem przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy - to tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, ani pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Z powyższego wynika zatem, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również „pojazdem samochodowym” w rozumieniu art. 2 pkt 34 u.p.t.u.

Tym samym, w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 86a ust. 1 do 13 u.p.t.u.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca uprawniony jest do odliczania 100% naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu, takich jak czynsz najmu oraz wydatków eksploatacyjnych - w tym kosztów paliwa, napraw i remontów (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenia pojazdu, wymiany płynów, myjni, parkingu (garażowania), przewozów lawetą, wpisowego na zawody/wyścigi - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 u.p.t.u. Jedynie na marginesie warto w tym kontekście zauważyć, iż słuszność argumentacji Wnioskodawcy wzmacnia dodatkowo fakt, że Pojazd będący przedmiotem niniejszego wniosku nie posiada fabrycznego licznika (w ogólnie nie posiada licznika - został on zdemontowany z powodów i w okolicznościach opisanych w ramach prezentacji stanu faktycznego wniosku), wobec czego Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić dla Pojazdu ewidencji przebiegu zgodnej z art. 86a ust. 7 u.p.t.u. - nie byłby bowiem w stanie wskazywać w tej ewidencji „stanu licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji”.

W ocenie Wnioskodawcy fakt powyższy dowodzi jedynie dodatkowo, iż analizowany Pojazd nie może zostać uznany za pojazd samochodowy w rozumieniu analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jawi się jako prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy;

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy,

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2. należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd – dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).

W art. 2 pkt 34 ustawy

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 450, ze zm.):

przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy:

przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch.

W art. 2 pkt 32 ww. ustawy:

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. Ustawy:

droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy:

stanowi, że przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

W świetle powołanych powyżej definicji, warunkiem uznania nabytego samochodu rajdowego za pojazd samochodowy lub samochód osobowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów tej ustawy. Aby samochód wyścigowy był uznany za pojazd musi spełniać dwie cechy:

- być środkiem transportu,

- być przeznaczonym do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy Prawo o ruchu drogowym), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 ust. 1 ww. ustawy

Jak wskazano we wniosku są Państwo czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowali Państwo i rozwijają - a docelowo zamierzają sprzedawać - oparte na sztucznej inteligencji autorskie rozwiązanie dla branży sportów motorowych i e-sportu (wirtualne wyścigi samochodowe) pod roboczą nazwą: „(…)” lub „Rozwiązanie”. Główną funkcjonalnością Rozwiązania jest prezentacja i analiza danych telemetrycznych okrążeń pokonywanych przez kierowcę (czy to w ramach wyścigów wirtualnych czy to wyścigów rzeczywistych), takich jak: czas przejazdu, prędkość, pozycja GPS samochodu, siły działające na samochód, numer okrążenia, itp. Dane te są zbierane z czujników i innych urządzeń zainstalowanych w samochodzie (element sprzętowy) a następnie poddane analizie w ramach algorytmu (oprogramowanie) będącego elementem Rozwiązania. W efekcie algorytm ma w założeniu dostarczać kierowcy przewidywany optymalny kurs okrążenia (linia okrążenia), którym kierowca ma podążać, aby osiągnąć jak najszybszy czas przejazdu.

Produkt obejmujący Rozwiązanie przeznaczony będzie do sprzedaży, a jego nabywcami mogą być w szczególności osoby zajmujące się zawodowo lub amatorsko sportami motorowymi i e-sportem w zakresie wyścigów samochodowych, w szczególności indywidualni kierowcy, zespoły wyścigowe, organizatorzy wyścigów itp.

Obecnie Rozwiązanie znajduje się nadal w trakcie rozwoju poprzedzającego etap komercjalizacji, a Wnioskodawca testuje działanie Rozwiązania w odniesieniu do różnych rodzajów sportów motorowych i trybów jazdy.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy mają Państwo prawo do odliczania 100% naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – przedmiotowy Pojazd jest zarejestrowany na terytorium Polski zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, aczkolwiek rejestracja nastąpiła w okresie, zanim Pojazd został przystosowany do jazdy wyścigowej i obecnie obowiązujące przepisy nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania, obecnie Pojazd nie byłby dopuszczony do ruchu na drogach publicznych, ponieważ nie posiada homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego i nie przechodzi okresowych badań technicznych w uprawnionych stacjach diagnostycznych, porusza się wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych a na miejsca wyścigów transportowany jest na lawecie, ponadto Pojazd ten nie jest wyposażony w licznik kilometrów - w pojeździe zastosowano system (…)(zaawansowany technologicznie komputer sterujący pracą silnika i kontrolujący wszystkie aspekty działania silnika). Pojazd, o którym mowa we wniosku, nie spełnia kryteriów do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż nie jest on przeznaczony do poruszania się po drodze. Nie stanowi on również pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu nie mają zastosowania wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy.

W konsekwencji, skoro przedmiotowy pojazd nie będzie stanowił pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, to kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków z nim związanych należy rozpatrywać na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy, zaś przepisy art. 86a ustawy nie będą mieć zastosowania.

Należy zauważyć, iż z wyżej cytowanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy mają pośredni związek z działalnością, jeżeli ma miejsce związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zakupami, a powstaniem obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Groupplc v. Commissioners of Customs & Excise), TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży. W wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, TSUE stanął na stanowisku, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowali Państwo i rozwijają - a docelowo zamierzają sprzedawać - oparte na sztucznej inteligencji autorskie rozwiązanie dla branży sportów motorowych i e-sportu (wirtualne wyścigi samochodowe) pod roboczą nazwą: (…) lub Rozwiązanie. Produkt obejmujący Rozwiązanie przeznaczony będzie do sprzedaży, a jego nabywcami mogą być w szczególności osoby zajmujące się zawodowo lub amatorsko sportami motorowymi i e-sportem w zakresie wyścigów samochodowych, w szczególności indywidualni kierowcy, zespoły wyścigowe, organizatorzy wyścigów itp.

Obecnie Rozwiązanie znajduje się nadal w trakcie rozwoju poprzedzającego etap komercjalizacji, a Państwo testują działanie Rozwiązania w odniesieniu do różnych rodzajów sportów motorowych i trybów jazdy.

Jak wyjaśnili Państwo Produkt o roboczej nazwie: „….”, będzie towarem przeznaczonym do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz wskazane we wniosku okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz wskazanie przez Państwa, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, stwierdzić należy, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione.

Zatem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje Państwu prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowym pojazdem wyścigowym, takich jak jak czynsz najmu oraz wydatków eksploatacyjnych - w tym kosztów paliwa, napraw i remontów (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenia Pojazdu, wymiany płynów, myjni, parkingu (garażowania), przewozów lawetą, wpisowego na zawody/wyścigi, o ile nie wystąpią przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).