Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku od towarów i usług (VAT) w następujących kwestiach: 1. Możliwości przenoszenia przez lidera konsorcjum na jego członków wydatków poniesionych na realizację inwestycji na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegały opodatkowaniu VAT. 2. Opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania inwestycji na rzecz Zarządu Dróg. 3. Prawa do odliczenia pełnej kwoty naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na inwestycję przez lidera konsorcjum. Organ podatkowy uznał, że: 1. Wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum mogą być przenoszone na członków konsorcjum na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegały opodatkowaniu VAT. 2. Nieodpłatne przekazanie inwestycji na rzecz Zarządu Dróg nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. 3. Prawo do odliczenia całości naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na inwestycję przysługuje wyłącznie liderowi konsorcjum.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
2 lutego 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:
- czy wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum mogą być przenoszone na członków konsorcjum na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegać opodatkowaniu VAT (podatek od towarów i usług),
- czy nieodpłatne przekazanie Inwestycji na rzecz Zarządu Dróg nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT,
- czy prawo do odliczenia całości naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będzie przysługiwało wyłącznie liderowi konsorcjum,
Wniosek uzupełniono pismami z 11 maja 2022 r. oraz z 18 maja 2022 r.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
N Spółka z ograniczona odpowiedzialnością
G Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k.
Z Sp. z o.o.
N Sp. z o. o., G Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k., „Z” Sp. z o. o. (dalej łącznie: Spółki, Wnioskodawcy) oraz osoba prywatna niepowiązana ze Spółkami w rozumieniu regulacji w zakresie cen transferowych; dalej łącznie ze Spółkami: Podmioty planują podjąć współpracę w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie ronda na drodze wojewódzkiej na terenie Województwa (dalej: Inwestycja).
Każdy z Podmiotów ma uzasadniony interes ekonomiczny dla zaangażowania w realizację Inwestycji. W celu nawiązania współpracy oraz ustalenia wspólnych zasad partycypacji w kosztach Inwestycji, Podmioty zdecydowały się na zawarcie umowy konsorcjum, w ramach której jedna ze Spółek zostanie liderem konsorcjum, tj. będzie mogła reprezentować wszystkich konsorcjantów w stosunkach zewnętrznych (negocjować i zawierać umowy, składać i odbierać oświadczenia woli i wiedzy, odbierać płatności etc.).
Jednocześnie, Podmioty będą ponosiły solidarną odpowiedzialność za wykonanie umowy w zakresie realizacji Inwestycji oraz za pozostałe zobowiązania wobec Województwa. Lider konsorcjum będzie przy tym pobierał płatności oraz dokonywał rozliczeń z Województwem.
Koszt realizacji Inwestycji ma zostać rozdzielony między Podmioty w następującej proporcji:
• N Sp. z o. o. - 30%,
• G Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. - 30%,
• „Z” Sp. z o. o. - 30%,
• osoba fizyczna - 10%.
Po zakończeniu Inwestycji, zostanie ona nieodpłatnie przekazana na rzecz Zarządu Dróg, co zostanie udokumentowane stosownym protokołem, określającym wartość Inwestycji.
Zasadniczo, celem zawarcia umowy konsorcjum między Podmiotami będzie wyłącznie realizacja Inwestycji. Inwestycja nie będzie przy tym generowała bezpośrednio przychodów, a jedynie koszty dla Podmiotów.
Pismami z 11 i 18 maja 2022 r. uzupełniono opis sprawy następująco:
• koszty przebudowy skrzyżowania drogi głównej z drogą podporządkowaną na skrzyżowanie o ruchu okrężnym z trzema zjazdami;
• koszty projektu Inwestycji;
• inne koszty bezpośrednio związane z realizowaną inwestycją, których poniesienie będzie niezbędne w celu realizacji inwestycji.
Przez „inne koszty bezpośrednio związane z realizowaną inwestycją, których poniesienie będzie niezbędne w celu realizacji inwestycji” należy rozumieć wydatki, jakie przed rozpoczęciem realizacji Inwestycji zostaną poniesione np. w celu nabycia gruntu na którym realizowana będzie Inwestycja a który obecnie nie jest własnością Gminy ani Zarządu Dróg, których własność zostanie w kolejnym roku przeniesiona na Gminę i Zarząd Dróg.
Ponadto N Sp. z o.o. jest w posiadaniu gruntów w obrębie skrzyżowania, które są przeznaczone na sprzedaż. Przebudowa istniejącego skrzyżowania zwiększyłaby wartość rynkową posiadanych gruntów, a także przyciągnęłaby większą ilość potencjalnych kontrahentów Spółki. Z toczonych do tej pory rozmów z potencjalnymi inwestorami wynikało, że kwestia dojazdu do firm, które mogłyby nabyć grunty od N Sp. z o.o. jest bardzo istotna przy wyborze potencjalnych lokalizacji inwestycji.
Należy również podkreślić, że z uwagi na istnienie gruntów przeznaczonych na sprzedaż w okolicach skrzyżowania i rozwój działalności Wnioskodawców spodziewany jest wzmożony ruch pojazdów ciężarowych w okolicy.
Tym samy nie ulega wątpliwości, że przebudowa skrzyżowania leży w interesie wszystkich Wnioskodawców i jest związana z ich działalnością gospodarczą poprzez poprawę bezpieczeństwa i komfortu dojazdu do firm Wnioskodawców, jak również ma wpływ na zwiększenie wartości gruntów Wnioskodawców.
Każdy z Podmiotów Konsorcjum jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie informuję, iż osoba fizyczna, która została przedstawiona we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jako Uczestnik Konsorcjum, nie będzie ostatecznie jego Uczestnikiem, wobec czego Uczestnikami Konsorcjum będą wyłącznie Wnioskodawcy.
Głównym celem Inwestycji jest poprawa bezpieczeństwa dojazdu i wyjazdu z firm Wnioskodawców, w tym kierowców będących pracownikami Wnioskodawców oraz kontrahentów Wnioskodawców, jak również innych uczestników ruchu drogowego. Dodatkowo Wnioskodawcy pragną zminimalizować czas włączenia się pojazdów ciężarowych do ruchu na drodze wojewódzkiej nr … oraz czas skrętu z drogi wojewódzkiej na drogę podporządkowaną prowadzącą do firm Wnioskodawców.
Należy również podkreślić, że z uwagi na istnienie gruntów przeznaczonych na sprzedaż w okolicach skrzyżowania i rozwój działalności Wnioskodawców spodziewany jest wzmożony ruch pojazdów ciężarowych w okolicy.
Liderem Konsorcjum będzie spółka G Sp. z o.o. (dalej: Lider Konsorcjum).
Pomiędzy członkami Konsorcjum nie będzie dochodzić do wzajemnego świadczenia usług ani dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT.
W związku z odpowiedzią na zadane pytanie nr 6, odpowiedź na pytanie nr 7 jest bezzasadna.
Lider Konsorcjum nie będzie dokonywać dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz pozostałych Uczestników Konsorcjum. Lider Konsorcjum będzie jedynie rozliczać koszty poniesione na rzecz realizacji Inwestycji w przypadającym udziale procentowym w Konsorcjum na danego Uczestnika Konsorcjum.
Uczestnicy Konsorcjum nie będą dokonywać dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz Lidera Konsorcjum lub pozostałych uczestników. Uczestnicy Konsorcjum będą jedynie partycypować w kosztach realizacji inwestycji w ustalonym procencie.
Lider Konsorcjum będzie dokonywać rozliczenia kosztów proporcjonalnie do udziału danego Uczestnika Konsorcjum w Konsorcjum. Za bezpośrednie rozliczenia z podmiotami trzecimi będzie odpowiadać Lider Konsorcjum.
Inwestycja będzie realizowana na gruntach należących do:
• Urzędu Gminy, (właściciel drogi podporządkowanej)
• Zarządu Dróg , (właściciel drogi wojewódzkiej)
• Osoby fizycznej, (właściciel gruntu, na którym zostanie pobudowany fragment ronda)
• G Sp. z o. o. (właściciel gruntu, na którym zostanie pobudowany fragment ronda)
- jednakże przed rozpoczęciem realizacji inwestycji, własność gruntu, który obecnie nie jest własnością Gminy ani Zarządu Dróg, zostanie przeniesiona na te podmioty.
Wobec powyższego, prace realizowane w ramach Inwestycji będą realizowane wyłącznie na gruntach nienależących do żadnego z Uczestników Konsorcjum.
Realizacja Inwestycji będzie miała pośredni związek z działalnościami opodatkowanymi wszystkich Wnioskodawców. Szczegóły nt. związku inwestycji z działalnością wnioskodawców zostały przedstawione w pkt 2 powyżej.
Realizacja Inwestycji umożliwi Wnioskodawcom usprawnienie świadczenia usług/dostawy towarów na rzecz kontrahentów, jak również poprawi bezpieczeństwo pracowników Wnioskodawców oraz pracowników kontrahentów dojeżdżających do firm Wnioskodawców. Dodatkowo, inwestycja przyczyni się do wzrostu wartości gruntów Wnioskodawców.
Lider Konsorcjum nieodpłatnie przekaże Inwestycję na rzecz Zarządu Dróg.
Nieodpłatne przekazanie Inwestycji nie będzie służyło do celów innych niż działalność gospodarcza Lidera Konsorcjum oraz Uczestników Konsorcjum. Przekazanie nastąpi na cele działalności gospodarczej Uczestników Konsorcjum.
Faktury z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będą wystawiane na rzecz Lidera Konsorcjum.
Lider Konsorcjum będzie ujmować nabywane towary i usługi związane z realizacją Inwestycji na koncie przejściowym, tzn. będą ujęte przejściowo w prowadzonej ewidencji dla potrzeb rozliczenia podatku VAT.
1. Czy wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum mogą być przenoszone na członków konsorcjum na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegać opodatkowaniu VAT?
2. Czy nieodpłatne przekazanie Inwestycji na rzecz Zarządu Dróg nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
3. Czy prawo do odliczenia całości naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będzie przysługiwało wyłącznie liderowi konsorcjum?
1. Zdaniem Wnioskodawców, wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum mogą być przenoszone na członków konsorcjum na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.
2. Zdaniem Wnioskodawców, nieodpłatne przekazanie Inwestycji na rzecz Zarządu Dróg nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
3. Zdaniem Wnioskodawców, prawo do odliczenia całości naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będzie przysługiwało wyłącznie liderowi konsorcjum.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Konsorcjum na gruncie podatku VAT - rozliczenia między członkami konsorcjum
Ad. 1
Na gruncie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT), należy ustalić, czy płatności pomiędzy uczestnikami konsorcjum, w szczególności pomiędzy konsorcjantami a liderem konsorcjum, mogą zostać uznane za rozliczenia czysto finansowe, techniczne, pozostające poza zakresem podatku VAT, czy też płatności te stanowią zapłatę wynagrodzenia za świadczenia (w tym przypadku - świadczenie usług), objęte zakresem podatku VAT.
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Z definicji pojęcia „świadczenia usług” wskazanej powyżej wynika, że jest to każde odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (będący konsumentem danej usługi) odnosi z niego korzyść lub choćby tylko potencjalną korzyść (por. Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1373/14).
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA), sam podział zysków i kosztów konsorcjum pozostaje poza opodatkowaniem podatkiem VAT, jeżeli związanym z tym transferom nie towarzyszą czynności wzajemne. Wewnątrz konsorcjum mogą jednak zaistnieć także czynności opodatkowane (świadczenie usług bądź dostawy towarów), dokumentowane fakturami wystawianymi przez uczestników konsorcjum na rzecz jego lidera (por. NSA z dnia 28 stycznia 2021 r., sygn. I FSK 1685/20; z dnia 6 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 961/16; z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. I FSK 1373/14; z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. I FSK 1108/13).
Okolicznością decydującą o opodatkowaniu jest przy tym odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Trudno taką cechę przypisywać operacji księgowej dokonywanej przez lidera na rzecz partnerów konsorcjum. Nie jest to bowiem świadczenie wzajemne, a jedynie umownie określony obowiązek „rozdziału” przychodów/kosztów całego przedsięwzięcia (por. NSA z dnia 10 października 2014 r., sygn. I FSK 1418/13).
Podsumowując stanowiska NSA należy zauważyć, że wewnątrz konsorcjum mogą występować dwie kategorie transferów pieniężnych:
• związane z usługami opodatkowanymi VAT wewnątrz konsorcjum (świadczonymi na rzecz lidera) - dokumentowane fakturami z podatkiem VAT, oraz
• transfery będące podziałem przychodów i kosztów konsorcjum, które nie są opodatkowane - dokumentowane notami księgowymi.
W analizowanym stanie faktycznym, w którym konsorcjum będzie istniało tylko po to, żeby zrealizować Inwestycję, która nie będzie generowała bezpośrednio przychodów, tylko koszty, w ocenie Wnioskodawców należałoby przyjąć, że wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum mogą być przenoszone na członków konsorcjum na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.
Konsorcjum na gruncie podatku VAT - rozliczenia zewnętrzne
Ad. 2
Konsorcjum nie jest podatnikiem podatku VAT, gdyż nie spełnia ustawowej definicji podatnika. W szczególności, konsorcjum nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębną jednostką organizacyjną i nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej. Podatnikami są wyłącznie uczestnicy konsorcjum i lider konsorcjum, którzy zobowiązują się do wykonania wspólnego przedsięwzięcia (por. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS) dnia 26 listopada 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-1.4012.636.2018.3.MM).
W analizowanej sytuacji, Inwestycja będzie realizowana przez Podmioty na cudzym gruncie - Inwestycja będzie stanowić element drogi publicznej, a po jej zakończeniu zostanie nieodpłatnie przekazana na rzecz Zarządu Dróg, co zostanie udokumentowane stosownym protokołem, określającym wartość Inwestycji.
Nieodpłatne przekazanie elementów infrastruktury wybudowanych na gruntach stanowiących własność innego podmiotu nie może zostać uznane za dostawę towarów na gruncie podatku VAT, gdyż Wnioskodawcy w żadnym czasie nie będą właścicielami przekazywanej infrastruktury. Prawo własności będzie przysługiwało Zarządowi Dróg, gdyż część składowa nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (por. DKIS z 19 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.8.2020.2.AM; z 8 października 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.325.2019.1.MK; z 10 października 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.360.2017.1.MJ).
Skoro na gruncie ustawy o VAT zasadniczo każde świadczenie niestanowiące dostawy towarów należy uznać za świadczenie usług (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT), to Wnioskodawcy będą świadczyli usługę na rzecz Zarządu Dróg. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie towarów uznaje się również wszelkie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Mając jednak na uwadze, że Wnioskodawcy mają rzeczywiste uzasadnienie biznesowe, w związku z którym partycypują w kosztach Inwestycji, w ocenie Wnioskodawców przesłanka wskazana w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie spełniona. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców, nieodpłatne przekazanie Inwestycji na rzecz Zarządu Dróg nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ad. 3
W przedmiotowym stanie faktycznym, tj. w przypadku, gdy Wnioskodawcy nie będą świadczyli na rzecz lidera konsorcjum rzeczywistych usług, a jedynie będą partycypowali w kosztach na podstawie otrzymanych not księgowych, prawo do odliczenia całości naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będzie, zdaniem Wnioskodawców, przysługiwało wyłącznie liderowi konsorcjum (por. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 29 grudnia 2016 r., sygn. I SA/Gd 1393/16). W ocenie Wnioskodawców można bowiem uznać, że wydatki ponoszone na realizację Inwestycji pozostają w związku z działalnością opodatkowaną VAT członków konsorcjum prowadzących działalność gospodarczą.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.
Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
Z opisu sprawy wynika, że N Sp. z o. o., G Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k., „Z” Sp. z o. o. planują podjąć współpracę w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie ronda. Każdy z Podmiotów Konsorcjum jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Liderem Konsorcjum będzie spółka G Sp. z o.o. Pomiędzy członkami Konsorcjum nie będzie dochodzić do wzajemnego świadczenia usług ani dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Lider Konsorcjum nie będzie dokonywać dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz pozostałych Uczestników Konsorcjum. Lider Konsorcjum będzie jedynie rozliczać koszty poniesione na rzecz realizacji Inwestycji w przypadającym udziale procentowym w Konsorcjum na danego Uczestnika Konsorcjum. Uczestnicy Konsorcjum nie będą dokonywać dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz Lidera Konsorcjum lub pozostałych uczestników. Uczestnicy Konsorcjum będą jedynie partycypować w kosztach realizacji inwestycji w ustalonym procencie. Lider Konsorcjum będzie dokonywać rozliczenia kosztów proporcjonalnie do udziału danego Uczestnika Konsorcjum w Konsorcjum. Za bezpośrednie rozliczenia z podmiotami trzecimi będzie odpowiadać Lider Konsorcjum. Realizacja Inwestycji będzie miała pośredni związek z działalnościami opodatkowanymi wszystkich Wnioskodawców. Realizacja Inwestycji umożliwi Wnioskodawcom usprawnienie świadczenia usług/dostawy towarów na rzecz kontrahentów, jak również poprawi bezpieczeństwo pracowników Wnioskodawców oraz pracowników kontrahentów dojeżdżających do firm Wnioskodawców. Dodatkowo, inwestycja przyczyni się do wzrostu wartości gruntów Wnioskodawców. Lider Konsorcjum nieodpłatnie przekaże Inwestycję na rzecz Zarządu Dróg. Nieodpłatne przekazanie Inwestycji nie będzie służyło do celów innych niż działalność gospodarcza Lidera Konsorcjum oraz Uczestników Konsorcjum. Przekazanie nastąpi na cele działalności gospodarczej Uczestników Konsorcjum. Faktury z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będą wystawiane na rzecz Lidera Konsorcjum. Lider Konsorcjum będzie ujmować nabywane towary i usługi związane z realizacją Inwestycji na koncie przejściowym, tzn. będą ujęte przejściowo w prowadzonej ewidencji dla potrzeb rozliczenia podatku VAT.
Wątpliwości Wnioskodawców budzą kwestie:
- czy wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum mogą być przenoszone na członków konsorcjum na podstawie not księgowych/obciążeniowych, które nie będą podlegać opodatkowaniu VAT,
- czy nieodpłatne przekazanie Inwestycji na rzecz Zarządu Dróg nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT,
- czy prawo do odliczenia całości naliczonego podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będzie przysługiwało wyłącznie liderowi konsorcjum.
Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy wskazać, że co do zasady konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.), w ramach tzw. swobody umów.
W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.
Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT,
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Konsorcjum – w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego – nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace na podstawie zawartego z nimi kontraktu – będzie dokonywał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.
Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność (tj. dostawa towarów lub świadczenie usług), a nie sama płatność. Zatem samo „rozliczenie przychodów i kosztów” nie może podlegać opodatkowaniu.
Za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:
- istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
- wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
- istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
- odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
- istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że udział w kosztach i przychodach Konsorcjum, które nie dotyczą dostawy towarów i świadczenia usług, nie powinien być opodatkowany podatkiem od towarów i usług i dokumentowany między stronami przez wystawienie faktury.
Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy przyjąć, że w przypadku gdy mamy do czynienia z sytuacją przeniesienia przez lidera konsorcjum na członków konsorcjum według przyjętego klucza podział kosztów (które nie dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług), to czynność ta pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i nie powinna zostać udokumentowana fakturą VAT. Tym samym fakturą VAT winna być udokumentowana wyłącznie odsprzedaż towarów i usług, a nie jak wskazano wyżej rozliczenie wszelkich poniesionych kosztów w związku z realizacją projektu w przypadającym udziale procentowym w Konsorcjum.
Podobnie sytuacja wygląda po stronie rozliczenia przychodów. Samo „rozliczenie przychodów” nie może podlegać opodatkowaniu, lecz dostawa towarów i świadczenie usług zrealizowane przez lidera konsorcjum w celu wspólnego wykonania zadania.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy,
podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że jak wskazano wyżej fakturą powinna zostać udokumentowana odsprzedaż towarów i usług dokonywana w ramach konsorcjum, a nie samo „rozliczenie przychodów i kosztów”. Tym samym Lider konsorcjum nie jest zobowiązany do wystawiania faktur z tytułu „rozliczenia przychodów i kosztów”.
W związku z powyższym wydatki ponoszone przez lidera konsorcjum na członków konsorcjum mogą być dokumentowane innymi dokumentami księgowymi, w tym chociażby notami księgowymi.
Należy jednak zaznaczyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów, brak jest jednakże przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, dla takiego sposobu dokumentowania.
Tak, więc stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Odnosząc się do nieodpłatnego przekazania inwestycji na rzecz Zarządu Dróg należy stwierdzić co następuje.
Art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że
za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
We wniosku wskazano, że inwestycja będzie realizowana przez Podmioty na cudzym gruncie.
Zgodnie z art. 47 § 2 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny,
częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Przepis art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że,
z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Analiza przedstawionego przez Państwa opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przekazanie nakładów poniesionych na Inwestycję nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Po zakończeniu Inwestycji związane z nimi nakłady inwestycyjne poniesione przez Państwa zostaną przekazane nieodpłatnie na rzecz Zarządu Dróg. Przekazana przez Państwa infrastruktury nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.
Zatem, czynność ta stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy.
Uwzględniając powyższe uznać należy, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na własność Zarządu Dróg nakładów związanych z realizacją Inwestycji, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu – jak wskazano – świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
W przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z Inwestycją będzie miało związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Państwa (lidera i członków konsorcjum). Realizacja Inwestycji umożliwi Wnioskodawcom usprawnienie świadczenia usług/dostawy towarów na rzecz kontrahentów, jak również poprawi bezpieczeństwo pracowników Wnioskodawców oraz pracowników kontrahentów dojeżdżających do firm Wnioskodawców. Dodatkowo, inwestycja przyczyni się do wzrostu wartości gruntów Wnioskodawców.
Podsumowując, nieodpłatne przekazanie Zarządowi Dróg (właścicielowi drogi wojewódzkiej) Inwestycji, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2 jest zatem prawidłowe.
Natomiast odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy stwierdzić, co następuje:
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.
Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.
Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.
Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.
Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.
Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że realizacja inwestycji będzie miała pośredni związek z działalnościami opodatkowanymi wszystkich Wnioskodawców.
Inwestycja w postaci przebudowy skrzyżowania jest konieczna z uwagi na wzmożony ruch w okolicach obecnie funkcjonującego skrzyżowania. Dodatkowo, Inwestycja zagwarantuje szybsze włączanie się do ruchu pojazdów ciężarowych, w których posiadaniu są Wnioskodawcy, jak również szybszy dojazd do firm Wnioskodawców - szczególnie przy dojeździe od strony północnej, gdzie konieczny jest skręt w lewo. Inwestycja zabezpieczy źródła przychodów Wnioskodawców głównie dzięki zwiększonemu bezpieczeństwu zatrudnianych przez nich kierowców. Skrzyżowanie o ruchu okrężnym zwiększa statystycznie bezpieczeństwo i ułatwiłoby ono wjazd na drogę wojewódzką nr …. Mimo ograniczenia prędkości w obrębie istniejącego skrzyżowania do 70 km/h włączenie się do ruchu i skręt z drogi głównej są utrudnione z uwagi na brak respektowania tego ograniczenia oraz wzmożony ruch samochodów ciężarowych wynikający z charakteru działalności Wnioskodawców. Przykładowo spółka G Sp. z o.o. generuje ruch ok 200 ciężarówek tygodniowo (ok. 400 wjazdów i wyjazdów). Ruch generowany przez Z Sp. z o.o. jest jeszcze większy i jest generowany nie tylko przez śmieciarki wywożące odpady na wysypisko śmieci ale także osoby prywatne oraz firmy odbierające odpady wtórne.
Ponadto N Sp. z o.o. jest w posiadaniu gruntów w obrębie skrzyżowania, które są przeznaczone na sprzedaż. Przebudowa istniejącego skrzyżowania zwiększyłaby wartość rynkową posiadanych gruntów, a także przyciągnęłaby większą ilość potencjalnych kontrahentów Spółki. Z toczonych do tej pory rozmów z potencjalnymi inwestorami wynikało, że kwestia dojazdu do firm, które mogłyby nabyć grunty od N Sp. z o.o. jest bardzo istotna przy wyborze potencjalnych lokalizacji inwestycji.
Z uwagi na istnienie gruntów przeznaczonych na sprzedaż w okolicach skrzyżowania i rozwój działalności Wnioskodawców spodziewany jest wzmożony ruch pojazdów ciężarowych w okolicy.
Przebudowa skrzyżowania leży w interesie wszystkich Wnioskodawców i jest związana z ich działalnością gospodarczą poprzez poprawę bezpieczeństwa i komfortu dojazdu do firm Wnioskodawców, jak również ma wpływ na zwiększenie wartości gruntów Wnioskodawców.
W przedmiotowej sprawie zachodzi zatem związek przyczynowo-skutkowy między wydatkami poniesionym na realizację Inwestycji, która zostanie przekazana następnie na rzecz Zarządu Dróg oraz czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług lidera konsorcjum. Zważywszy zaś, że jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, faktury z tytułu nakładów poniesionych na Inwestycję będą wystawiane na rzecz Lidera Konsorcjum, będącego czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, to tylko Lider konsorcjum będzie upoważniony do dokonania odliczeń podatku naliczonego przy ponoszeniu wydatków na budowę Inwestycji, udokumentowanych tymi fakturami.
W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ocena prawna stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili