📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 9 lutego 2022 r. (data wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: towar – (…) – proszek do rozpuszczania o smaku (…)
Opis towaru: preparat w proszku do postępowania dietetycznego biegunki i odwodnienia
Rozstrzygnięcie: dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia
Stawka podatku od towarów i usług: 0%
Podstawa prawna: art. 146da ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 18 załącznika nr 10 do ustawy
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 9 lutego 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania towaru: ,,(…) – proszek do rozpuszczania o smaku (…)”, według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.
„(…) – proszek do rozpuszczania”
(…).(…) wprowadziła na rynek środek spożywczy (…) (smak (…)), zwany dalej jako „Produkt”. Jest to żywność specjalnego przeznaczenia medycznego. Produkt to preparat do postępowania dietetycznego w stanach biegunki i odwodnienia. Produkt (…) został zgłoszony do GIS jako dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego, początkowo pod nazwą (…), następnie (…). Po wejściu w życie Rozporządzenia 609/2013 Produkt został oznakowany jako żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, a jego skład i funkcja pozostały bez zmian.
Żywność specjalnego przeznaczenia medycznego (…).
Skład Produktu w 100 g. przedstawia się następująco:
(…)
Jak wskazuje Wnioskodawca kategoria „Żywność specjalnego przeznaczenia medycznego" obejmuje produkty żywnościowe, niebędące lekami i suplementami diety, które są przeznaczone do specjalnego postępowania dietetycznego w chorobach, w których takie postępowanie daje wymierne efekty terapeutyczne. Kategoria ta została wprowadzona 20 lipca 2016 r. rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Rozporządzenie 609/2013). Status prawny Produktu reguluje również ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, zgodnie z przepisami której Produkt należy zaklasyfikować jako dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego.
Z przepisów Rozporządzenia 609/2013 oraz z przepisów wykonawczych do Ustawy o bezpieczeństwa żywności i żywienia wynika, że funkcje dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego są takie same, tj. całościowe lub częściowe dietetyczne odżywanie pacjentów. Zgodnie natomiast z art. 146da ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT (podatek od towarów i usług)), dla towarów spożywczych wymienionych w poz. 1–18 załącznika nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), w okresie od 1 lutego do 31 lipca 2022r. stawka podatku wynosi 0%. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego", zatem kwalifikacja towaru do tej kategorii dokonana musi być zatem na gruncie przepisów Rozporządzenia 609/2013 oraz Ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, do których Ustawa o VAT wprost odsyła. Produkt, zdaniem (…) jest dietetycznym środkiem spożywczym specjalnego przeznaczenia medycznego, gdyż został w ten sposób zgłoszony do GIS, a GIS przyjął powiadomienie w tym zakresie. Ponadto Produkt pełni funkcje wskazane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które to rozporządzenie zostało wydane na podstawie Ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Z kolei na mocy art. 146da ustawy VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku VAT w okresie od 1 lutego 2022r. do 31 lipca 2022 r. wynosi 0%. W załączniku nr 10 do ustawy VAT, w poz. 18 znajdują się, bez względu na kod CN: Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem (…) sprzedaż krajowa Produktu podlegać będzie opodatkowaniu stawką VAT 0% w okresie 1 luty – 31 lipca 2022 r., po tym okresie zaś stawką 5%.
Do Wniosku Wnioskodawca załączył: (…)
Informacje wynikające z oświadczenia o wprowadzeniu produktu do obrotu.
Wnioskodawca oświadcza, że produkt (`(...)`) smak (…) został wprowadzony do obrotu i jest w ciągłej sprzedaży.
Informacje wynikające z pisma zawierającego argumentację (…), dotyczącą klasyfikacji i stawki VAT Produktu.
Produkt (…) został zgłoszony do GIS, początkowo pod nazwą (…), zmienioną następnie na (…) (dalej: Produkt). Zgłoszenie Produktu do Głównego Inspektora Sanitarnego (GIS) nastąpiło (…) na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 Ustawy z 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (dalej: Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia) jako dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego, o którym mowa w art. 24 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy. W dniu (…) GIS przyjął do wiadomości powiadomienie dotyczące produktu (…) i zmiany jego nazwy ze (…) na (…).
(…)
Zgodnie z §33 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego (i) stanowią kategorię środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które zostały odpowiednio przetworzone lub przygotowane i są przeznaczone do dietetycznego odżywiania pacjentów pod nadzorem lekarza oraz (ii) są przeznaczone do wyłącznego lub częściowego żywienia pacjentów z ograniczoną, upośledzoną lub zaburzoną zdolnością przyjmowania, trawienia, wchłaniania, metabolizowania lub wydalania zwykłych środków spożywczych lub niektórych składników odżywczych w nich zawartych, lub metabolitów.
Od 20 lipca 2016 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Rozporządzenie 609/2013).
Rozporządzenie 609/2013 ustanawia wymogi dotyczące składu i informacji w odniesieniu do następujących kategorii żywności:
a) preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do dalszego żywienia niemowląt;
b) produktów zbożowych przetworzonych oraz żywności dla dzieci;
c) żywności specjalnego przeznaczenia medycznego;
d) środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała.
W myśl art. 2 pkt 2 lit g) Rozporządzenia 609/2013 żywność specjalnego przeznaczenia medycznego oznacza żywność specjalnie przetworzoną lub żywność o specjalnym składzie przeznaczoną do dietetycznego odżywiania pacjentów, w tym niemowląt, stosowaną pod nadzorem lekarza; jest ona przeznaczona do wyłącznego lub częściowego żywienia pacjentów z ograniczoną, upośledzoną lub zaburzoną zdolnością przyjmowania, trawienia, wchłaniania, metabolizowania lub wydalania zwykłej żywności lub niektórych składników odżywczych zawartych w tej żywności lub jej metabolitach, lub pacjentów z innymi uzasadnionymi medycznie wymaganiami żywieniowymi, w przypadku których dietetyczne odżywianie nie może zostać osiągnięte jedynie przez zmianę normalnej diety.
Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 43 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, użyte w ustawie określenie środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego - oznacza środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych:
a) osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności – taki środek spożywczy może być określany jako "dietetyczny",
b) zdrowych niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat.
W art. 24 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia podano, że środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego muszą spełniać:
1. wymagania określone dla środków spożywczych powszechnie spożywanych oraz
2. szczególne wymagania w zakresie składu oraz sposobu produkcji, zapewniające, że środki te będą zaspokajały specjalne potrzeby żywieniowe konsumentów finalnych zgodnie ze swoim przeznaczeniem.
Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego – według art. 24 ust. 2 omawianej ustawy – ze względu na swoje przeznaczenie, obejmują w szczególności następujące grupy:
1. preparaty do początkowego żywienia niemowląt, w tym mleko początkowe, oraz preparaty do dalszego żywienia niemowląt, w tym mleko następne;
2. środki spożywcze uzupełniające, obejmujące produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat;
3. środki spożywcze stosowane w dietach o ograniczonej zawartości energii w celu redukcji masy ciała;
4. dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego;
5. środki spożywcze zaspokajające zapotrzebowanie organizmu przy intensywnym wysiłku fizycznym, zwłaszcza sportowców;
6. środki spożywcze dla osób z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzyca);
7. środki spożywcze niskosodowe, w tym sole dietetyczne o niskiej zawartości sodu lub bezsodowe;
8. środki spożywcze bezglutenowe.
Jak z powyższego wywodu wynika, przepisy Rozporządzenia 609/2013 oraz przepisy wykonawcze do Ustawy o bezpieczeństwa żywności i żywienia w sposób identyczny określają funkcje dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego, tj. całościowe lub częściowe dietetyczne odżywanie pacjentów.
Zmiana oznakowania Produktu z dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego na żywność specjalnego przeznaczenia medycznego wynikała zatem z konieczności dostosowania nomenklatury wynikającej z przepisów prawa unijnego oraz z wymogów jakie stawiał GIS przed podmiotami wprowadzającymi określone produktu do obrotu. Chcąc nadal prowadzić sprzedaż Produktu na terenie kraju, jak również w celu ewentualnej notyfikacji Produktu w innych krajach Unii Europejskiej, (…) zobowiązana była do zaktualizowania zgłoszenia Produktu do GIS oraz zmiany jego oznakowania na opakowaniach.
Pomimo zmiany oznakowania Produktu po wejściu w życie przepisów Rozporządzenia 609/2013 na żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, z uwagi na to, że jego skład i funkcja pozostały bez zmian, wypełnia on definicję dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego i jako taki powinien być traktowany na gruncie Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Z kolei na mocy art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 5%.
W załączniku nr 10 do ustawy o VAT, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 18 znajdują się: bez względu na kod CN: Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Ustawa z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadziła do Ustawy o VAT art. 146da, zgodnie z którym, dla towarów spożywczych wymienionych w poz. 1–18 załącznika nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), w okresie od 1 lutego do 31 lipca 2022 r. stawka podatku wynosi 0%.
Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego". Kwalifikacja towaru do kategorii dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego dokonana musi być zatem na gruncie przepisów Rozporządzenia 609/2013 oraz Ustawy o bezpieczeństwa żywności i żywienia, do których Ustawa o VAT wprost odsyła.
Produkt, zdaniem (…) jest dietetycznym środkiem spożywczym, gdyż został w ten sposób zgłoszony do GIS, a GIS przyjął powiadomienie w tym zakresie. Ponadto produkt pełni funkcje wskazane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które to rozporządzenie zostało wydane na podstawie Ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Z powołanych powyżej przepisów Ustawy o VAT wynika, że dla zastosowania w przedmiotowej sprawie obniżonej stawki podatku VAT 0% niezbędne jest, w szczególności, by Produkt był klasyfikowany jako dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, bez względu na kod CN.
Mając na uwadze powyższe, (…) stoi na stanowisku, iż Produkt spełnia powyższe wymagania.
(…).
W świetle powyższego, (…) jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do sprzedaży krajowej Produktu, realizowanej w okresie od 1 lutego 2022 r. do 31 lipca 2022 r.
Natomiast w okresie od 1 sierpnia 2022 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Produktu, (…) będzie uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 5%.
Informacje wynikające z (…).
(…)
Żywność specjalnego przeznaczenia medycznego do postępowania dietetycznego w biegunce i stanach odwodnienia.
(…)
(…)
(`(...)`)
Klasyfikacja towaru
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Uwzględniając powyższe, zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, WIS zawiera m.in. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże tylko w sytuacji, w której jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi.
Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.
W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 18 wskazano bez względu na CN „Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia ”.
W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego”. Kwalifikacja towaru do kategorii dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego dokonana musi być zatem na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Unormowania dotyczące ww. zasad wynikają z przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r., poz. 2021, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 43 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego – oznacza środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych:
a) osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności - taki środek spożywczy może być określany jako „dietetyczny”,
b) zdrowych niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat.
W art. 24 ust. 1 wskazanej ustawy podano, że środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego muszą spełniać:
-
wymagania określone dla środków spożywczych powszechnie spożywanych oraz
-
szczególne wymagania w zakresie składu oraz sposobu produkcji, zapewniające, że środki te będą zaspokajały specjalne potrzeby żywieniowe konsumentów finalnych zgodnie ze swoim przeznaczeniem.
Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego – według art. 24 ust. 2 omawianej ustawy – ze względu na swoje przeznaczenie, obejmują w szczególności następujące grupy:
-
preparaty do początkowego żywienia niemowląt, w tym mleko początkowe, oraz preparaty do dalszego żywienia niemowląt, w tym mleko następne;
-
środki spożywcze uzupełniające, obejmujące produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat;
-
środki spożywcze stosowane w dietach o ograniczonej zawartości energii w celu redukcji masy ciała;
-
dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego;
-
środki spożywcze zaspokajające zapotrzebowanie organizmu przy intensywnym wysiłku fizycznym, zwłaszcza sportowców;
-
środki spożywcze dla osób z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzyca);
-
środki spożywcze niskosodowe, w tym sole dietetyczne o niskiej zawartości sodu lub bezsodowe;
-
środki spożywcze bezglutenowe.
Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, w celu monitorowania produktów wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot działający na rynku spożywczym, który wprowadza lub ma zamiar wprowadzić po raz pierwszy do obrotu:
-
preparaty do początkowego żywienia niemowląt oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w art. 24 ust. 2 pkt 1-3,
-
suplementy diety,
-
środki spożywcze, do których dodawane są witaminy, składniki mineralne lub substancje, o których mowa w załączniku III część B i C do rozporządzenia nr 1925/2006
‒ jest obowiązany powiadomić o tym Głównego Inspektora Sanitarnego.
Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis towaru, jak również treść informacji zamieszczonych na opakowaniu zewnętrznym, na którym widnieje informacja, że towar stanowi żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, a także okoliczność, że produkt widnieje w rejestrze produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z adnotacją, że zaproponowana kwalifikacja produktu jako żywności specjalnego przeznaczenia medycznego jest prawidłowa, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dietetycznym środkiem spożywczym specjalnego przeznaczenia medycznego w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
-
kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
-
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 5%, z zastrzeżeniem art. 138i ust. 4.
W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 18 wskazano bez względu na CN „Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia”.
W myśl art. 146da ust. 1 pkt 1 ustawy, dodanym przez art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 196), w okresie od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia 31 lipca 2022 r. dla towarów spożywczych wymienionych w poz. 1-18 załącznika nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 0%.
Mając na uwadze, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dietetycznym środkiem spożywczym specjalnego przeznaczenia medycznego, stwierdzić należy, że dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie przedmiotowego towaru podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, na podstawie art. 146da ust. 1 pkt 1 ustawy, w zw. z poz. 18 załącznika nr 10 do ww. ustawy.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
‒ podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
‒ towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Wszelkie zmiany dotyczące towaru objętego niniejszą WIS, w szczególności związane z utratą możliwości jego obrotu na terytorium kraju, powodują utratę ww. mocy wiążącej WIS.
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
W tym konkretnym przypadku niniejsza WIS ma moc wiążącą do 31 lipca 2022 r., chyba że nastąpi przedłużenie zastosowania stawki 0% wynikające z przepisu art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 196).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).