0114-KDIP4-3.4012.37.2022.2.JJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie dotyczącym dłużnika MG jest nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych dostawy działek niezabudowanych oraz prawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych dostawy działek zabudowanych.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości w drodze licytacji publicznej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 marca 2022 r. (wpływ 29 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako komornik sądowy prowadzi Pan przeciwko dłużnikom M.G. i M.G.2 (małżonkowie) postępowanie egzekucyjne (`(...)`) i inne, w toku którego egzekucja została skierowana do nieruchomości będących wyłączną własnością dłużnika MG objętych następującymi księgami wieczystymi:

‒ 1 – nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca grunty orne, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położona na terenach rolnych innych niż tereny budowlane,

‒ 2 – nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca grunty orne zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych innych niż tereny budowlane,

‒ 3 – nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca grunty orne zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych innych niż tereny budowlane,

‒ 4 – nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach: pod zabudowę zagrodową oraz lasów.

W toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że dłużnik MG nabył ww. nieruchomości nie jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług), nie dokonywał odliczeń podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem ww. nieruchomości.

Ponadto w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego w przedmiotowej sprawie egzekucyjnej egzekucję skierowano do nieruchomości przysługujących na zasadach ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej dłużnikom MG i MG2, objętych następującymi księgami wieczystymi:

‒ 5 – nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem chlewni oraz budynkami gospodarczymi, zgodnie z danymi wykazanymi w EGiB stanowiąca grunty rolne zabudowane Br-PslV, grunty rolne zabudowane Br-RIVb, pastwiska trwałe PslV, grunty orne Rlllb, grunty orne RIVa, grunty orne RIVb, grunty orne RV, łąki trwałe ŁIV, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych oraz na terenach użytkowanych rolniczo – tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych,

‒ 6 – nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położona na terenach: rolnych, na terenach lasów, na terenach zabudowy siedliskowej,

‒ 7 – nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca grunty orne inne niż zabudowane, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych,

‒ 8 – nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca grunty orne inne niż zabudowane, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych.

W toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że dłużnik MG jest czynnym podatnikiem podatku VAT i w momencie nabycia wskazanych powyżej nieruchomości będących współwłasnością jego i jego małżonki był czynnym podatnikiem podatku VAT, zaś dłużniczka MG2 nie jest i nigdy nie była czynnym podatnikiem podatku VAT.

W toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że dłużnicy wykorzystują wszystkie wskazane powyżej nieruchomości (objęte księgami wieczystymi: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8) w ramach prowadzonej przez dłużnika M.G. działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Dłużniczka MG2 pomaga dłużnikowi MG jako jego żona w prowadzeniu tejże działalności.

Ponadto w toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że przedmiotowe nieruchomości są dzierżawione przez siostrę dłużnika M.G. – AA.

W toku prowadzonego postępowania wezwano dodatkowo dłużników MG i MG2 oraz dzierżawcę A.A do udzielenia komornikowi następujących informacji:

‒ wskazania informacji potwierdzających spełnienie warunków zastosowania do dokonywanej w trybie egzekucji ewentualnej dostawy wskazanych powyżej nieruchomości (tj. dostawy towarów, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) zwolnień od podatku, o których mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

‒ wskazania sposobu nabycia ww. nieruchomości oraz wskazania czy nabycie ww. nieruchomości (a jeżeli tak, to których) oraz posadowionych na nich budynków/budowli lub ich części było opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowane fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku,

‒ wskazania, czy z tytułu nabycia którejkolwiek z ww. nieruchomości (a jeżeli tak, to której) dłużnikom przysługiwało prawa do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego,

‒ wskazania czy ww. nieruchomości (a jeżeli tak, to które) są przedmiotem umowy najmu, dzierżawy (poza umową dzierżawy zawartą z AA) lub innej umowy o podobnym charakterze (należy wskazać kiedy i na jaki okres zostały zawarte ewentualne umowy),

‒ wskazania, czy posadowione na ww. nieruchomościach budynki/budowle lub ich części były/są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (należy wskazać kiedy i na jaki okres zostały zawarte umowy), oraz czy każdemu z dłużników lub dzierżawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub wybudowania tych budynków/budowli,

‒ szczegółowego wskazania w jaki sposób i od kiedy każdy z dłużników, jak również dzierżawca wykorzystywał wskazane powyżej nieruchomości oraz, czy przedmiotowe nieruchomości oraz posadowione na nich budynki/budowle lub ich części są lub były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w tym wyłącznie zwolnionych z podatku VAT,

‒ wskazania, czy w stosunku do ww. nieruchomości (a jeżeli tak, to której), jak również w stosunku do któregokolwiek z budynków/budowli posadowionych na ww. nieruchomościach doszło do spełnienia warunków pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

‒ wskazania czy w stosunku do ww. nieruchomości (a jeżeli tak, to której) każdy z dłużników; lub dzierżawca podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców, takie jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg dojazdowych oraz czy podejmował działania marketingowe/reklamowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia w celu znalezienia przyszłego kupca,

‒ wskazania czy na posadowione na nieruchomości budynki/budowle lub ich części poniesiono wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, jeżeli tak, to w jakim okresie oraz czy wydatki te w okresie ostatnich 2 lat stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej,

‒ wskazania czy AA jest lub była (a jeżeli tak to w jakim okresie) czynnym podatnikiem podatku VAT.

Dłużnicy M.G i M.G.2. oraz A.A. do chwili obecnej nie udzielili komornikowi odpowiedzi na żadne z powyższych pytań. Również działania komornika nie doprowadziły do uzyskania wystarczających danych.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku zawiadamia Pan, że nie jest Pan w stanie doprecyzować opisu zdarzenia przyszłego m.in. w zakresie warunków stosowania zwolnienia od podatku dostawy przedmiotowych działek, ponieważ nie posiada Pan niezbędnych informacji. Przy czym brak tych niezbędnych informacji jest wynikiem braku możliwości uzyskania ich od dłużników w drodze podjętych przez komornika udokumentowanych w aktach postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie (`(...)`) działań.

Pytanie

Czy sprzedaż egzekucyjna przedmiotowych nieruchomości w drodze licytacji publicznej będzie obciążona podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, dokonana w drodze licytacji publicznej przez komornika dostawa nieruchomości objętych księgami wieczystymi 1, 2, 3, 7 oraz 8 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na regulację prawną zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przedmiotowe nieruchomości stanowią taką właśnie kategorię terenów. Z tej przyczyny będzie mieć miejsce ustawowe zwolnienie dostawy tychże nieruchomości z opodatkowania podatkiem VAT.

Pana zdaniem, dokonana w drodze licytacji publicznej przez komornika dostawa nieruchomości objętych księgami wieczystymi 5, 6 oraz 4 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług nakłada na komornika sądowego obowiązek działania jako płatnik w przypadku wykonywania przez niego czynności egzekucyjnych w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego. Obowiązki płatnika urzeczywistniają się wtedy gdy sam dłużnik byłby zobowiązany do zapłacenia podatku należnego od danej transakcji. Z kolei zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

W przedmiotowej sprawie wskazane powyżej nieruchomości należą do dłużnika MG będącego czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jego żony MG2. Przedmiotowe nieruchomości są zabudowane budynkami. Dłużnik MG wykorzystuje przedmiotowe nieruchomości w ramach działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Z kolei art. 43 pkt 9-10a ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż budowlane, dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Z kolei ust. 21 wskazanego powyżej przepisu stanowi, że: Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Zgromadzone przez komornika w toku postępowania egzekucyjnego informacje oraz dokumenty nie dają możliwości jednoznacznego ustalenia czy ewentualna sprzedaż licytacyjna przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Należy przy tym zaznaczyć, że sytuacja taka ma miejsce m.in. z powodu braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużników, którzy pomimo wezwań nie udzielili komornikowi odpowiedzi na zadane pytania. Również działania komornika nie doprowadziły do uzyskania wystarczających danych, na podstawie których można jednoznacznie stwierdzić, że w omawianym przypadku spełnione są warunki zastosowania zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie dotyczącym dłużnika MG jest prawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych dostawy działek zabudowanych oraz nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych dostawy działek niezabudowanych.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle lub ich części oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że jako komornik sądowy prowadzi Pan przeciwko dłużnikom MG i MG2 (małżonkowie) postępowanie egzekucyjne (`(...)`) i inne, w toku którego egzekucja została skierowana do nieruchomości będących wyłączną własnością dłużnika MG objętych następującymi księgami wieczystymi:

‒ 1 – nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca grunty orne, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położona na terenach rolnych innych niż tereny budowlane,

‒ 2 – nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca grunty orne zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych innych niż tereny budowlane,

‒ 3 – nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca grunty orne zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych innych niż tereny budowlane,

‒ 4 – nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach: pod zabudowę zagrodową oraz lasów.

W toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że dłużnik MG nabył ww. nieruchomości nie jako czynny podatnik VAT, nie dokonywał odliczeń podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem ww. nieruchomości.

Ponadto w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego w przedmiotowej sprawie egzekucyjnej egzekucję skierowano do nieruchomości przysługujących na zasadach ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej dłużnikom MG i MG2, objętych następującymi księgami wieczystymi:

• 5 – nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem chlewni oraz budynkami gospodarczymi,
• 6 – nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi,
• 7 – nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca grunty orne inne niż zabudowane, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych,
• 8 – nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca grunty orne inne niż zabudowane, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz EGiB położona na terenach rolnych.

W toku postępowania egzekucyjnego, na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że dłużnik M.G. jest czynnym podatnikiem podatku VAT i w momencie nabycia wskazanych powyżej nieruchomości będących współwłasnością jego i jego małżonki był czynnym podatnikiem podatku VAT, zaś dłużniczka MG2 nie jest i nigdy nie była czynnym podatnikiem podatku VAT.

W toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że dłużnicy wykorzystują wszystkie wskazane powyżej nieruchomości w ramach prowadzonej przez dłużnika M.G. działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Dłużniczka MG2 pomaga dłużnikowi M.G. jako jego żona w prowadzeniu tejże działalności.

Ponadto w toku postępowania egzekucyjnego na podstawie informacji uzyskanych od dłużników ustalono, że przedmiotowe nieruchomości są dzierżawione przez siostrę dłużnika M.G. – A.A.

Zawiadamia Pan, że nie jest Pan w stanie doprecyzować opisu zdarzenia przyszłego m.in. w zakresie warunków stosowania zwolnienia od podatku dostawy przedmiotowych działek, ponieważ nie posiada Pan niezbędnych informacji. Przy czym brak tych niezbędnych informacji jest wynikiem braku możliwości uzyskania ich od dłużników w drodze podjętych przez komornika udokumentowanych w aktach postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie (`(...)`) działań.

Pana wątpliwości na tle przedstawionego opisu sprawy dotyczą tego, czy sprzedaż egzekucyjna przedmiotowych nieruchomości w drodze licytacji publicznej będzie obciążona podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, należy uznać dłużnika MG za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zbycie nieruchomości opisanych w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem wykorzystywanym w działalności prowadzonej przez dłużnika MG. Wobec tego, z tytułu transakcji sprzedaży przedmiotowych nieruchomości, dłużnik ten będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem, dostawa przez Pana, w ramach postępowania egzekucyjnego przedmiotowych nieruchomości, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa transakcja będzie dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana w imieniu i na rzecz podmiotu (dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy jako wykonującego działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem. Czynność ta zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 cyt. ustawy:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

W przypadku zbycia nieruchomości zabudowanych zastosowanie znajduje art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zgodnie z którym:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wobec tego, jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, oraz nieruchomości niezabudowanych prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego towaru. Bowiem stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z gruntem, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż w trybie licytacji ww. nieruchomości, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub pkt 10a ustawy.

W analizowanej sprawie, sprzedaż nieruchomości objętych księgami wieczystymi: 1, 2, 3, 7 i 8 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe nieruchomości – jak Pan wskazał – są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym są one położone na terenach rolnych. Jednak nieruchomość, nadal może nosić status gruntu budowlanego, w sytuacji kiedy jej właściciel uzyska decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która stanowi indywidualny akt prawa administracyjnego, wydawany przez organ wykonawczy gminy. Dopiero, gdy zabudowa danej nieruchomości nie jest dopuszczona przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została dla niej wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wówczas – stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy – dany grunt nie będzie uznany za teren budowlany.

Jak wynika z okoliczności sprawy, dłużnik M.G. wykorzystuje wszystkie przedmiotowe nieruchomości w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, w tym również ww. nieruchomości niezabudowane. A zatem dłużnik nie wykorzystywał tych nieruchomości wyłącznie do celów zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT w ciągu całego okresu ich posiadania. W konsekwencji powyższego, nie zostanie spełniona przesłanka warunkująca zwolnienie przedmiotowej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

W analizowanej sprawie wskazał, że nie jest Pan w stanie doprecyzować opisu zdarzenia przyszłego m.in. w zakresie warunków stosowania zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości 1, 2, 3, 7 i 8 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, ponieważ nie posiada Pan niezbędnych informacji. Przy czym – jak Pan wyjaśnia – brak tych niezbędnych informacji jest wynikiem braku możliwości uzyskania ich od dłużników w drodze podjętych przez komornika udokumentowanych w aktach postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie (`(...)`) działań.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia od podatku nie są spełnione, skoro podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

Tym samym, w analizowanym przypadku, sprzedaż w drodze licytacji publicznej nieruchomości objętych księgami wieczystymi 1, 2, 3, 7 i 8 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ani pkt 2 i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem właściwą stawką podatku, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy.

W związku z tym Pana stanowisko w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości niezabudowanych w drodze licytacji publicznej jest nieprawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą także skutków podatkowych dostawy nieruchomości zabudowanych, tj. objętych księgami wieczystymi 4, 5 i 6.

Przedmiotowa dostawa nieruchomości zabudowanych, analogicznie jak w przypadku niezabudowanych, będzie dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana w imieniu i na rzecz podmiotu (dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy jako wykonującego działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem. Czynność ta zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a i 2 ustawy.

Jak wyjaśniono powyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W niniejszej sprawie dostawa nieruchomości zabudowanych nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy, dłużnik MG wykorzystuje zabudowane nieruchomości w swojej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że nie jest możliwe potwierdzenie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy dla dostawy nieruchomości zabudowanych, objętych księgami wieczystymi 4, 5 i 6. W zakresie warunków stosowania zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości wskazał Pan, że nie jest w stanie doprecyzować opisu zdarzenia przyszłego, ponieważ nie posiada Pan niezbędnych informacji. Przy czym – jak Pan wyjaśnia – brak tych niezbędnych informacji jest wynikiem braku możliwości uzyskania ich od dłużników w drodze podjętych przez komornika udokumentowanych w aktach postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie (`(...)`) działań.

Ponownie należy zauważyć, że dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, skoro podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

Tym samym, w analizowanym przypadku, sprzedaż w drodze licytacji publicznej nieruchomości objętych księgami wieczystymi 4, 5 i 6 nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem przy zastosowaniu właściwej stawki podatku, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy. Natomiast grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntów, z którymi związane są budynki i budowle na nich posadowione, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki podatku (takiej jak dla budynków/budowli).

Zatem Pana stanowisko w części dotyczącej braku zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanych w drodze licytacji publicznej jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Informujemy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie dotyczącym dłużnika MG, natomiast w zakresie dotyczącym dłużniczki MG2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).