Interpretacja dotyczy skutków podatkowych wniesienia przez Gminę wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości gruntowych do spółki B. sp. z o.o. Gmina uważa, że wniesienie aportu w postaci działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a podstawą opodatkowania ma być wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny. Organ potwierdza, że Gmina ma rację w kwestii uznania wniesienia aportem nieruchomości do spółki za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, jednakże błędnie określa podstawę opodatkowania oraz sposób dokumentowania tej transakcji.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie uznania wniesienia aportem nieruchomości do Spółki w zamian za udziały za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (podatek od towarów i usług), a także jest nieprawidłowe w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i sposobu dokumentowania tej transakcji.
5 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości gruntowych do Spółki. Uzupełnili go Państwo pismem z 17 marca 2022 r. (wpływ 23 marca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Gmina (`(...)`) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada osobowość prawną. Jako jednostka samorządu terytorialnego, wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina (`(...)`) dokonała centralizacji rozliczeń z tytułu VAT z dniem 1 stycznia 2017 r.
Gmina (`(...)`) przystąpiła do programu (…) zwanej dalej A. Do inicjatywy przystąpiło 16 innych gmin z terenu województwa. Do ich zadań będzie należała budowa tanich mieszkań na wynajem. Powstanie A. ma zwiększyć dostępność mieszkań na wynajem dla osób o umiarkowanych dochodach. A. mają być alternatywą dla tych, których nie stać na kredyt mieszkaniowy bądź z jakiś powodów wolą wynajmować lokal. Mieszkania będą miały powierzchnię wynoszącą około 50 m², która pozwoli utrzymać stosunkowo niskie koszty wynajmu. Oferta adresowana będzie do osób rozpoczynających samodzielnie życie, nieposiadających zdolności kredytowej niezbędnej do zakupu mieszkania na wolnym rynku. Lokator wynajmowanego mieszkania będzie mógł w przyszłości (20-30 lat) uzyskać jego własność, jeśli wpłaci wkład w wysokości co najmniej 20 procent. Każda z gmin, która przystąpiła do spółki otrzymała po 3.000.000,00 zł z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, a pieniądze na budowę mieszkań będą pochodzić z Banku Gospodarstwa Krajowego i Krajowego Zasobu Nieruchomości. Krajowy Zasób Nieruchomości KZN - tworząc z samorządami Spółki, tj. A., dają Gminie pomoc w całym procesie związanym z inwestycją. Przejmują na siebie ciężar związany ze zdobyciem finansowania, zaprojektowaniem budynków, uzyskiwaniem pozwoleń na budowę, wyłonieniem wykonawcy, przeprowadzeniem inwestycji a następnie utrzymania budynków. Gmina nie partycypuje w tych zadaniach w żaden sposób. Jednocześnie jej udział jest konieczny. Środki, które KZN pozyskuje na realizację inwestycji, są pozyskiwane za pośrednictwem gmin i trafiają do spółki przez lokalne samorządy. Każdy samorząd będzie miał miejsce w radzie nadzorczej Spółki.
Dnia 26 lipca 2021 roku została podjęta Uchwała (…) Rady Miejskiej w (…) w sprawie wyrażenia zgody na utworzenie spółki B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, wydaną na podstawie art. 18 ust. 2. pkt 9 lit. f i g Ustawy o Samorządzie Gminnym. Z uchwały tej wynika, że Rada Miejska w (…) wyraziła zgodę na utworzenie przez Gminę (`(...)`) spółki pod firmą B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (`(...)`), której udziałowcem będzie także KZN (Krajowy Zasób Nieruchomości), a podstawowym celem gospodarczym spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu zgodnie z przepisami Ustawy o NFPBM (niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego). Ponadto wyraża się zgodę na objęcie przez Gminę (`(...)`) udziałów w Spółce za środki otrzymane z Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa tj. wniesienie przez Gminę (`(...)`)wkładu pieniężnego w wysokości 3.000.000,00 zł na pokrycie kapitału zakładowego spółki w zamian za co obejmie 60.000 udziałów po 50,00 zł każdy i pokrywa je w całości wkładem pieniężnym, pochodzącym ze wsparcia jakie Gmina otrzymała ze środków Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa. Dodatkowo Uchwałą (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 20 grudnia 2021 roku wyrażono zgodę na wniesienie przez Gminę (`(...)`) wkładu niepieniężnego do B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci prawa własności nieruchomości położonych w (…). Rada Miejska uchwaliła zgodę na wniesienie wkładu w postaci prawa własności nieruchomości oznaczonych jako działka nr 1 o pow. 0,1973 ha, działka nr 2 o pow. 0,1938 ha, działka 3 o pow. 0,1944 ha, działka 4 o pow. 0,2574 ha oraz działki 5o pow. 0,1602 ha. Objęcie udziałów w Spółce nastąpi po wartości nominalnej. Wnoszony przez Gminę aport działek zwiększy jej udziały w Spółce.
Objęcie udziałów w Spółce jak już wyżej wspomniano nastąpi po wartości nominalnej w zamian za wkład niepieniężny - działki, których wartość została określona na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego. Wartość działek 1, 2, 3, 4, 5 o łącznej powierzchni 1,0031 ha wg operatu szacunkowego z dnia 15 grudnia 2021 r. wynosi 1.756.000,00 zł.
Podstawowym celem działalności Spółki jak wyżej wspomniano jest budowa mieszkań oraz ich eksploatacja na zasadach najmu zgodnie z przepisami ustawy o A. W ramach realizacji celów działania Spółka realizuje przedsięwzięcie inwestycyjno-budowlane w Gminie (`(...)`), które zostanie zrealizowane na nieruchomości, która zostanie uprzednio wniesiona aportem do Spółki przez Gminę (`(...)`). Najemcą lokalu mieszkalnego w ramach Inwestycji może zostać osoba lub osoby fizyczne, które spełniają kryteria wskazane przez przepisy prawa, w szczególności art. 30 ustawy o A. Przydział lokali mieszkalnych poprzedza przeprowadzenie naboru, dokonywane przez Gminę. Po przeprowadzeniu naboru Gmina przekaże niezwłocznie Spółce listę najemców wraz z wnioskami o zawarcie umowy najmu. Szczególne kryteria przydziału lokali mieszkalnych w ramach Inwestycji, jak również warunki i zasady naboru, określa Gmina, w której realizowana jest inwestycja. W przypadku, gdy w wyniku dwóch kolejnych naborów przeprowadzonych przez właściwą Gminę nie uda się zasiedlić wszystkich mieszkań w ramach danej Inwestycji, nabór uzupełniający przeprowadza Spółka. Dotyczy to także wtórnego zasiedlania lokali mieszkalnych. Zyski Spółki nie mogą być przeznaczone do podziału miedzy Wspólników, przeznacza się je w całości wyłącznie na działalność statutową Spółki.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Spółka, do której Gmina wniosła aport w postaci nieruchomości położonych w (…) – B. sp. z o.o. , nie jest zobligowana do dodatkowego świadczenia względem Gminy.
Działki wskazane we wniosku, które zostały wniesione aportem do Spółki w zamian za objęcie udziałów objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie art. 217 paragraf 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2021 r. poz. 735) po rozpatrzeniu wniosku Referatu Geodezji i Planowania Przestrzennego w/m z 28 grudnia 2021 r. w sprawie wydania zaświadczenia o przeznaczeniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działek nr 1, 2, 3, 4, 5 położonych w (…) stwierdza się, że zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Miasto (`(...)`) - Plan Nr 1C” zatwierdzanego Uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej w (`(...)`) z 27 listopada 2017 r. określone we wniosku działki nr 1, 2, 3, 4, 5 położone w (`(...)`), znajdują się w terenie oznaczonym następującymi symbolami: Działki nr 1, 2 - 2.MW; działki 3, 4, 5- 1.MW.
Działki nr 1, 2, 3, 4, 5 znajdują się w projektowanej strefie ochrony pośredniej do ujęć wód (wg dokumentacji hydrogeologicznej). Działki nr 1, 2 znajdują się w obszarze z zakazem zabudowy za wyjątkiem obiektów budowlanych infrastruktury technicznej, dróg rowerowych, ścieżek i szlaków rowerowych.
2.MW to teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Przeznaczenie podstawowe terenu - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, z dopuszczeniem zabudowy komunalnej na działkach budowlanych o pow. nie mniejszej niż 8 000 m2 i szerokości nie mniejszej niż 30 m. Przeznaczenie dopuszczalne terenu: usługi komercyjne lokalizowane wyłącznie w parterach budynków mieszkalnych wielorodzinnych, zieleń urządzona z obiektami i urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne, dojazdy, miejsca postojowe.
1.MW to tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Przeznaczenie podstawowe terenu - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, z dopuszczeniem zabudowy komunalnej. Przeznaczenie dopuszczalne terenu: usługi komercyjne lokalizowane wyłącznie w parterach budynków mieszkalnych wielorodzinnych, zieleń urządzona z obiektami i urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne, dojazdy, miejsca postojowe.
Działki będące przedmiotem wniosku nie były wykorzystywane do żadnych czynności, tj. opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Działki były własnością Gminy, ale nie były użytkowane.
Działki nie były wykorzystywane do działalności zwolnionej.
Z tytułu nabycia działek objętych zakresem wniosku nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina dokonała zakupu działek od osób fizycznych. Na działkach nie była prowadzona żadna działalność komercyjna np. najem, dzierżawa.
Działki nie są zabudowane.
Pytanie
Czy objęcie udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny, którego wartość została określona na podstawie operatu szacunkowego, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania z tytułu aportu wnoszonego do spółki będzie otrzymywana z tego tytułu zapłata, tj. wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny i w fakturze Gmina wykazuje wartość objętych udziałów jako wartość netto ?
Gmina (`(...)`) stoi na stanowisku, że aport wnoszonego do Spółki kapitału w postaci działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z odpłatnością za dostawę mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem – dostawą, a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową, zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną, zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów spółki, w związku z którym, wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Podstawą opodatkowania VAT z tytułu aportu wnoszonego do spółki kapitałowej będzie otrzymywana z tego tytułu zapłata, tj. wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny. W zamian za wniesione aportem rzeczy (towary) Gmina otrzyma wynagrodzenie (udziały), to wniesienie aportu w postaci prawa własności nieruchomości – działki, stanowi odpłatną dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, stawką właściwą dla wnoszonego aportem towaru.
W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.
Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.
W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci składników majątku do spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług/dostawy towarów, zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług/dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie akcji lub udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot, np. prawa do wartości niematerialnych i prawnych, rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że w przypadku Gminy przedmiot aportu nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części, tym samym przedmiotowa transakcja nie będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania VAT. Reasumując należy stwierdzić, iż w przypadku wniesienia aportu w postaci nieruchomości, która nie stanowi przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy określić w oparciu o wartość nominalną otrzymanych udziałów (bez VAT).
Objęcie udziałów w Spółce, w zamian za wkład niepieniężny w postaci działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na fakturze powinna zostać wykazana kwota działek wg operatu szacunkowego tj. 1 756 000.00 netto. W zamian Gmina (`(...)`) obejmuje udziały w spółce (50 zł za jeden udział).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania wniesienia aportem nieruchomości do Spółki w zamian za udziały za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, a także jest nieprawidłowe w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i sposobu dokumentowania tej transakcji.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W ujęciu tego przepisu, pojęcie „dostawa towarów” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów.
Należy zaznaczyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.
Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełnić przesłanki uznania jej za dostawę towarów w świetle art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).
W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość. W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT).
Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi, a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.
Nie każdą jednak czynność stanowiącą dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, można uznać za czynność opodatkowaną. Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w ramach tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.),
gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy,
do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.
W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899),
do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.
Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami,
z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina (`(...)`) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada osobowość prawną. Gmina (`(...)`) przystąpiła do programu A. (A).
Gmina (`(...)`) przystąpiła do programu A. zwanej dalej A. Do inicjatywy przystąpiło 16 innych gmin z terenu województwa. Do ich zadań będzie należała budowa tanich mieszkań na wynajem. Każda z gmin, która przystąpiła do spółki otrzymała po 3.000.000,00 zł z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, a pieniądze na budowę mieszkań będą pochodzić z Banku Gospodarstwa Krajowego i Krajowego Zasobu Nieruchomości. Krajowy Zasób Nieruchomości KZN - tworząc z samorządami Spółki, tj. A, dają Gminie pomoc w całym procesie związanym z inwestycją. Przejmują na siebie ciężar związany ze zdobyciem finansowania, zaprojektowaniem budynków, uzyskiwaniem pozwoleń na budowę, wyłonieniem wykonawcy, przeprowadzeniem inwestycji a następnie utrzymania budynków. Gmina nie partycypuje w tych zadaniach w żaden sposób. Jednocześnie jej udział jest konieczny. Środki, które KZN pozyskuje na realizację inwestycji, są pozyskiwane za pośrednictwem gmin i trafiają do spółki przez lokalne samorządy. Każdy samorząd będzie miał miejsce w radzie nadzorczej Spółki.
W lipcu 2021 roku została podjęta Uchwała Rady Miejskiej w (`(...)`) w sprawie wyrażenia zgody na utworzenie spółki B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wyrażono zgodę na objęcie przez Gminę (`(...)`) udziałów w Spółce za środki otrzymane z Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa tj. wniesienie przez Gminę (`(...)`) wkładu pieniężnego w wysokości 3.000.000,00 zł na pokrycie kapitału zakładowego spółki w zamian za co obejmie 60.000 udziałów po 50,00 zł każdy i pokrywa je w całości wkładem pieniężnym, pochodzącym ze wsparcia jakie Gmina otrzymała ze środków Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa. Dodatkowo Uchwałą Rady Miejskiej w (`(...)`) z grudnia 2021 roku wyrażono zgodę na wniesienie przez Gminę (`(...)`) wkładu niepieniężnego do B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci prawa własności nieruchomości położonych w (`(...)`). Rada Miejska uchwaliła zgodę na wniesienie wkładu w postaci prawa własności nieruchomości oznaczonych jako działki o nr: 1, 2, 3, 4 oraz 5. Objęcie udziałów w Spółce nastąpi po wartości nominalnej. Wnoszony przez Gminę aport działek zwiększy jej udziały w Spółce.
Objęcie udziałów w Spółce nastąpi po wartości nominalnej w zamian za wkład niepieniężny - działki, których wartość została określona na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego. Wartość działek 1, 2, 3, 4, 5 o łącznej powierzchni 1,0031 ha wg operatu szacunkowego z dnia 15 grudnia 2021 r. wynosi 1.756.000,00 zł.
Spółka, do której Gmina wniosła aport w postaci nieruchomości położonych w (`(...)`) - B. sp. z o.o., nie jest zobligowana do dodatkowego świadczenia względem Gminy.
Państwa wątpliwości budzi kwestia opodatkowania podatkiem VAT wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w zamian za objęte udziały.
Rozpatrując kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak jednostki samorządu terytorialnego (np. gminy) w zakresie podatku VAT, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.
Oznacza to, że organ jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Mając na uwadze wcześniej powołane przepisy prawa podkreślić należy, że wyłączeniem z opodatkowania nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że wniesienie aportem do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci działek gruntu, jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (a nie publicznoprawną), to dla tej czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, odnosząc się do powołanych regulacji prawnych, oraz przedstawionego przez Państwa opisu sprawy, należy stwierdzić, że wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci 5 działek nr 1, 2, 3, 4, 5stanowi odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy. Powyższa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Natomiast Gmina w ramach tej transakcji występuje jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,
zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy,
przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503.),
ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Z opisu sprawy wynika, że działki są niezabudowane i objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z planem działki nr 1, 2 znajdują się w terenie oznaczonym następującymi symbolem 2.MW, natomiast działki nr 3, 4, 5- 1.MW. Przy czym, jak Państwo wskazali:
‒ 2.MW to teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Przeznaczenie podstawowe terenu - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, z dopuszczeniem zabudowy komunalnej na działkach budowlanych o pow. nie mniejszej niż 8 000 m2 i szerokości nie mniejszej niż 30 m. Przeznaczenie dopuszczalne terenu: usługi komercyjne lokalizowane wyłącznie w parterach budynków mieszkalnych wielorodzinnych, zieleń urządzona z obiektami i urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne, dojazdy, miejsca postojowe.
‒ 1.MW to tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Przeznaczenie podstawowe terenu - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, z dopuszczeniem zabudowy komunalnej. Przeznaczenie dopuszczalne terenu: usługi komercyjne lokalizowane wyłącznie w parterach budynków mieszkalnych wielorodzinnych, zieleń urządzona z obiektami i urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi, obiekty budowlane infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne, dojazdy, miejsca postojowe.
Przedmiotowe działki nr 1, 2, 3, 4 i 5 na których zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dopuszczona jest realizacja zabudowy, stanowią zatem teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.
W związku z powyższym wniesienie do Spółki w drodze aportu ww. działek o nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Z uwagi na fakt, że dla ww. działek, nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy tych nieruchomości, wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zatem, dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
‒ towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
‒ brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
W niniejszej sprawie warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 i 5, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie zostały spełnione. Jak wynika z opisu sprawy, działki nie były wykorzystywane do żadnych czynności, tj. opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu, i z tytułu nabycia przedmiotowych działek nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina dokonała zakupu działek od osób fizycznych.
Analiza powołanych powyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że aport działek nr 1, 2, 3, 4 i 5, nie będzie korzystał także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.
W związku z powyższym wniesienie aportem do Spółki działek o nr 1, 2, 3, 4 i 5 w zamian za objęte udziały będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości budzi także kwestia, czy podstawą opodatkowania z tytułu aportu wnoszonego do Spółki będzie otrzymana z tego tytułu zapłata, tj. wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy,
podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi ogólną zasadę i odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.
W myśl art. 29a ust. 6 ustawy,
podstawa opodatkowania obejmuje:
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Z kolei na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy,
podstawa opodatkowania nie obejmuje:
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
We wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.
Należy wskazać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).
Z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącym wkład niepieniężny i wydającą w jego zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach) spółką. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku (materialnymi i niematerialnymi), w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały lub akcje), które posiadają określoną wartość. W przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki, nie powstanie kwota należna (cena) w zamian za przedmiot wkładu. Ekwiwalentem dla wnoszącego będzie w tym przypadku wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład. W takich przypadkach, przy określeniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna – podstawą opodatkowania będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą podatnik ma otrzymać z tytułu transakcji. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.
W konsekwencji Gmina określając podstawę opodatkowania powinna ustalić ją w oparciu o kwotę równą sumie wartości nominalnej objętych udziałów pomniejszoną o kwotę należnego podatku VAT. Oznacza to, że podstawą opodatkowania VAT z tytułu wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedmiotowych działek jest wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę w zamian za ten wkład niepieniężny, pomniejszona o kwotę należnego od tej czynności podatku VAT. Wskazuje to, że suma wartości nominalnej udziałów stanowić będzie kwotę brutto z tytułu wniesienia aportu, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek VAT.
W świetle przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia przez Państwa aportu niepieniężnego do Spółki w zamian za objęcie udziałów jest – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Gmina otrzymała od Spółki z tytułu. Oznacza to, że podstawą opodatkowania VAT z tytułu wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci działek będzie wartość nominalna objętych udziałów Spółki w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, pomniejszona o kwotę podatku VAT.
Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących sposobu dokumentowania transakcji aportu ww. działek, należy wskazać, że zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.
Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy,
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Szczegółowe elementy, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy.
I tak, według art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy,
faktura powinna zawierać m.in.:
datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
(…).
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.
Biorąc pod na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie będą Państwo zobowiązani do wystawienia faktury dokumentującej wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci działek o nr 1, 2, 3, 4 i 5, ponieważ dostawa tych działek stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wystawiając fakturę dokumentującą przedmiotową transakcję powinni Państwo uwzględnić wymogi wynikające z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy o VAT. W konsekwencji, na fakturze w stosunku to transakcji podlegającej opodatkowaniu z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT, powinna być wykazana wartość sprzedaży netto oraz kwota podatku VAT.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili