0114-KDIP4-2.4012.34.2022.2.WH
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, jako klub sportowy w rozumieniu ustawy o sporcie, ma na celu upowszechnianie kultury fizycznej i sportu. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, związane ze sportem i wychowaniem fizycznym, realizują cele statutowe i są skierowane do osób uprawiających sport, co kwalifikuje je do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagane przesłanki podmiotowe i przedmiotowe do zastosowania tego zwolnienia, w tym nie dąży do osiągania zysków, a wszelkie dochody są w całości przeznaczane na realizację celów statutowych.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 marca 2022r. (data wpływu 21 marca 2022 r.) o dokumenty z których wynika sposób Państwa reprezentacji. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Jesteście Państwo polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jesteście Państwo klubem sportowym w rozumieniu art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133 t.j.; dalej jako: ustawa o sporcie), posiadającym osobowość prawną, działającym w formie stowarzyszenia, na podstawie wpisu do Ewidencji Klubów Sportowych pod numerem (`(...)`), dla którego organem rejestrowym jest (`(...)`). Statut Klubu nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej, Klub nie prowadzi działalności gospodarczej.
Działalność prowadzona przez Państwa obejmuje kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 93.12.Z Działalność klubów sportowych.
Zgodnie ze Statutem, celem Klubu jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu, a w tym:
-
doskonalenie uzdolnień sportowych i sprawności fizycznej członków Klubu,
-
prowadzenie szkolenia sportowego,
-
zapewnianie członkom Klubu możliwości uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym,
-
organizowanie współzawodnictwa sportowego,
-
uczestnictwo w imprezach sportowych,
-
organizowanie różnych form aktywności fizycznej,
-
angażowanie członków Klubu do uprawiania różnych form aktywności fizycznej,
-
dbałość o prawidłowy rozwój psychofizyczny członków Klubu,
-
popularyzacja zasad sportowej rywalizacji.
Cele Klubu są realizowane poprzez:
-
wspieranie członków Klubu w dążeniu do osiągania sukcesów sportowych oraz udzielanie wsparcia członkom Klubu, którzy osiągają sukcesy sportowe,
-
zapewnianie członkom Klubu dostępu do infrastruktury sportowej,
-
prowadzenie zajęć sportowych,
-
organizację i udział w imprezach sportowych,
-
organizację różnych form aktywności fizycznej,
-
współpracę z innymi organizacjami pozarządowymi w kraju i za granicą,
-
organizowanie obozów sportowych,
-
współpracę z placówkami oświatowymi,
-
współpracę z organami administracji publicznej,
-
pozyskiwanie środków finansowych na realizację celów statutowych Klubu,
-
odpłatną i nieodpłatną działalność pożytku publicznego.
Państwa działalność jest prowadzona w oparciu o pracę społeczną członków Klubu, a do prowadzenia swoich spraw Klub może zatrudniać pracowników.
Treningi sportowe mają charakter stacjonarny i odbywają się w mieście będącym państwa siedzibą. Polegają one na:
‒ treningach przygotowania motorycznego dla wybranej dyscypliny,
‒ treningach realizowanych w ramach sekcji sportowych,
‒ funkcjonalnych treningach medycznych.
Treningi odbywają się pod nadzorem profesjonalnego trenera lub są prowadzone przez taką osobę. Treningi służą przygotowaniu motorycznemu członków Klubu. Większość trenerów prowadzących lub nadzorujących treningi posiada stosowne uprawnienia, potwierdzone międzynarodowymi certyfikatami S&C Coach, certyfikaty trenera medycznego, uprawnienia trenera II klasy określonych dyscyplin, instruktorów sportu itp. W chwili obecnej treningi są prowadzone w sekcjach lekkiej atletyki, podnoszenia ciężarów oraz trójboju siłowego. Ponadto Klub organizuje treningi funkcjonalne oraz treningi medyczne, które są prowadzone przez trenerów, którzy posiadają kwalifikacje trenera medycznego.
Planują Państwo w przyszłości organizację obozów sportowych o charakterze obozów letnich oraz zimowych, które w zamierzeniu mają odbywać się w miejscach, które zapewniają warunki niezbędne do realizacji celów treningowych obozu, wraz z właściwym zapleczem technicznym w postaci infrastruktury. Obozy mają charakter ogólnorozwojowy. Każdy obóz, ze swej istoty, musi zawierać zarówno elementy szkolenia sportowego związanego stricte z aktywnością fizyczną (realizując cele statutowe w zakresie prowadzenia szkolenia sportowego oraz nabywania, rozwoju i doskonalenia umiejętności sportowych czy też organizowania współzawodnictwa sportowego), jak również związanego z kształtowaniem właściwych postaw (popularyzacja zasad sportowej rywalizacji) oraz nawyków (rozwój psychofizyczny).
W ramach współzawodnictwa sportowego umożliwiają Państwo uczestnictwo w zawodach, podczas których dochodzi do weryfikacji dyspozycji oraz umiejętności sportowych uczestników.
Z powyższego wynika, że całokształt Państwa działań jest związany z organizowaniem i uprawianiem sportu, a usługi świadczone w tym zakresie mają bezpośrednie przełożenie na uprawianie sportu przez jego członków.
Nie wykonują Państwo żadnych usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.
Zgodnie ze Statutem Państwa majątek stanowią nieruchomości, ruchomości i fundusze.
Źródłami powstawania majątku są natomiast:
-
składki członkowskie,
-
dotacje,
-
darowizny, zapisy i spadki,
-
dochody z majątku Klubu oraz ofiarności publicznej,
-
wpływy z odpłatnej działalności pożytku publicznego.
Jesteście Państwo podmiotem nienastawionym na osiąganie zysków, którego majątek i ewentualny dochód z bieżącej działalności jest w całości przeznaczany na realizację celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału pomiędzy członków Wnioskodawcy.
Opisaną powyżej działalność Klub prowadzi obecnie, jak również zamierza wykonywać ją w przyszłości.
Pytanie
Czy Wnioskodawca (klub sportowy), którego celem jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, wykonując usługi związane ze sportem i wychowaniem fizycznym, które realizują cele statutowe stowarzyszenia i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym, może stosować stawkę „zw” zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług)?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, uwzględniając okoliczność iż faktycznie realizowanym celem statutowym jest działalność na rzecz upowszechniania, rozwoju i uprawiania sportu, a także, że dochody Klubu są w całości przeznaczone na jego cele statutowe, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 uVAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Jak stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:
a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.
Co istotne, jak wynika z art. 43 ust. 17 uVAT, zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
-
nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
-
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Natomiast z art. 43 ust. 18 uVAT wynika, iż ww. zwolnienie stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
Państwa zdaniem zestawiając ze sobą wskazane okoliczności stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, że spełniają Państwo przesłanki do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT.
Należy bowiem zauważyć, że świadczone usługi są wykonywane przez Państwo, który jest klubem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie (art. 4 ust. 7 ustawy o sporcie), którego celem statutowym jest m.in. doskonalenie uzdolnień sportowych i sprawności fizycznej członków Klubu, prowadzenie szkolenia sportowego, organizowanie różnych form aktywności fizycznej, angażowanie członków Klubu do uprawiania różnych form aktywności fizycznej, dbałość o prawidłowy rozwój psychofizyczny członków Klubu czy też popularyzacja zasad sportowej rywalizacji. Państwa cel można więc ująć jako propagowanie sportu, jak również rzeczywiste uprawianie sportu.
Podkreślić należy, że świadczone usługi są nieodzowne do uprawiania i organizacji sportu, gdyż taka jest ich faktyczna istota. Efekt usług ma bowiem bezpośrednie przełożenie na uprawianie sportu przez członków Klubu, zwiększenie umiejętności lub nabycie nowych, a także poprawa już uzyskiwanych wyników sportowych. Świadczą Państwo bowiem usługi na rzecz osób uprawiających sport bez rozróżnienia czy uprawianie sportu ma charakter wyczynowy czy też rekreacyjny. Ponadto, jak wynika ze Statutu, są Państwo organizacją nienastawioną na zysk, a uzyskiwane środki finansowe są przeznaczane w całości właśnie na realizację celów statutowych.
Co istotne, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, usługi świadczone przez Państwa nie stanowią usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT, które podlegałyby wyłączeniu ze zwolnienia.
W tym miejscu podkreślić także należy, że świadczone usługi nie są usługami „ściśle związanymi z usługami podstawowymi”, a mają charakter usług podstawowych, które są oferowane przez Państwa. Jednakże, jeżeli nawet uznać, że którakolwiek z usług byłaby usługą ściśle związaną z usługami podstawowymi, stwierdzić należy, że byłaby to usługa niezbędna do wykonania usługi podstawowej, a celem świadczenia takich usług nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Biorąc pod uwagę powyższe stoją Państwo na stanowisku, iż omawiane zwolnienie przysługuje w zakresie całokształtu prowadzonej działalności.
Omawiany przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT stanowi odzwierciedlenie art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347/1; dalej jako: Dyrektywa), który wskazuje, że państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
Zauważyć należy, że przepisy regulujące przedmiotowe zwolnienie nie wprowadzają definicji pojęcia usług „ściśle” związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Dla rozumienia tego pojęcia przydatne jest orzecznictwo TSUE, który nawiązał do tego pojęcia m.in. w wyroku z 16 października 2008 r. sygn. C-253/07, Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, w którym wskazał, że świadczenie usług ściśle związanych z edukacją sportową i kulturą fizyczną „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego. Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym.”
Z kolei, w wyroku z 21 lutego 2013 r. sygn. C-18/12, Město Žamberk przeciwko Finanční ředitelství v Hradci Králové, obecnie Odvolací finanční ředitelství, Trybunał stwierdził, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27). Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki. Jeśli chodzi o cel art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT, należy zauważyć, że przepis ten służy wspieraniu niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem. W świetle powyższego na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, że art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu.”.
Zauważyć więc należy, że Trybunał wskazuje, iż aktywność sportowa powinna być rozumiana w sposób możliwie szeroki, wyłączając jedynie aktywność uprawianą w charakterze wypoczynku czy rozrywki.
Omawiany przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT zawęża zakres podmiotowy zwolnienia do podatników mających określony status, w tym przypadku do klubów sportowych, związków sportowych oraz związków stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Przepisy ustawy nie zawierają własnej definicji sportu. W tym zakresie należy zatem odwołać się do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, zgodnie z którym sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną. Natomiast art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie wskazuje, że działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego, a klub sportowy działa jako osoba prawna.
Z treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT wynika, że aby wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego, powinien spełnić zarówno przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.
Przesłanka o charakterze podmiotowym została spełniona, gdyż są Państwo zarejestrowanym klubem sportowym, który świadczy usługi w zakresie rozwoju oraz upowszechniania sportu.
Spełniają Państwo również przesłankę o charakterze przedmiotowym, gdyż świadczone usługi obejmują treningi, które są ściśle związane z uprawnianiem sportu, a więc z wychowaniem i kulturą fizyczną, która obejmuje uprawnianie sportu.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, świadczą Państwo usługi związane zarówno ze szkoleniem sportowym, udoskonalaniem umiejętności sportowych, jak również poprawą kondycji fizycznej, z wykorzystaniem wiedzy profesjonalnych trenerów i instruktorów, którzy posiadają stosowne kwalifikacje. W tym przejawia się główny cel Państwa działalności, tj. propagowanie sportu, a także samo uprawianie sportu per se.
Co więcej, stwierdzić należy, że we wszystkich formach aktywności propagowanych przez Państwa, uczestniczą osoby, które sport uprawiają, w sposób zorganizowany czy też rekreacyjnie, ale w żadnym wypadku w charakterze wypoczynku czy rozrywki. Jak wynika z przytoczonego wyżej stanowiska Trybunału, aktywność sportowa nie wymaga podejmowania jej na określonym poziomie sportowym czy w określonym reżimie organizacyjnym, tj. nie musi być to aktywność regularna. Może to być zarówno sport wyczynowy, jak też mający formę rekreacyjną.
Podsumowując, wobec spełnienia przez Państwa zarówno przesłanek podmiotowych, jak i przesłanek przedmiotowych, do świadczonych przez Państwa usług znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 32 uVAT odpowiadającym art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy, ponieważ świadczone przez Państwa usługi są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym organizowanym, a Wnioskodawca posiada status klubu sportowego w rozumieniu ustawy o sporcie, który nie jest nastawiony na osiąganie zysków.
Zastosowanie zwolnienia dla usług o charakterze sportowym, jak objęte niniejszym wnioskiem, znalazło potwierdzenie m.in. w:
-
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 kwietnia 2011 r. sygn. IPPP3/443-76/11-4/JK,
-
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 września 2015 r., sygn. IPTPP1/4512-421/15-4/AC.
Na okoliczność, że zwolnienie od podatku od towarów i usług wynika nie tylko z ustawy o VAT, ale również bezpośrednio z przepisów Dyrektywy, wskazuje TSUE w sprawach C-174/00 (Kennemer Golf Country Club), C-253/07 (Cantenbury Hockey Club) oraz C-18/12 (Mesto Zamberk). Analogicznie, krajowe sądy administracyjne, także potwierdzają zaprezentowane wyżej rozumienie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (np. wyrok NSA z 9 września 2021 r. sygn. akt I FSK 2164/18; wyrok NSA z 22 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1650/12; wyrok NSA z 13 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 585/13).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.
Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:
a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
-z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.
Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
a) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
b) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji. Przepisy ustawy nie zawierają jednak definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.
W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).
Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.
Celem powołanego przepisu Dyrektywy 2006/112/WE Rady jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.
W konstatacji Trybunał stwierdził, że „ art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.
Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.
Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.
Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133 ze zm.).
Stosownie do art. 3 oraz art. 6 ust. tej ustawy:
Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.
Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 i 2 tej ustawy:
Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.
Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2261):
Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.
Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach:
Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.
Z analizy powołanych wyżej przepisów prawa wynika, że podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Przy czym, przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot spełniający określone warunki - musi to być klub sportowy, związek sportowy lub związek stowarzyszeń i innych osób prawnych, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.
Jak wynika z opisu sprawy, jesteście Państwo klubem sportowym w rozumieniu art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, posiadającym osobowość prawną, działającym w formie stowarzyszenia. Statut Klubu nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej, Klub nie prowadzi działalności gospodarczej. Zgodnie ze Statutem, celem Klubu jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu. Państwa działalność jest prowadzona w oparciu o pracę społeczną członków Klubu, a do prowadzenia swoich spraw Klub może zatrudniać pracowników. Treningi sportowe mają charakter stacjonarny i odbywają się w mieście będącym Państwa siedzibą. Planują Państwo w przyszłości organizację obozów sportowych o charakterze obozów letnich oraz zimowych, które w zamierzeniu mają odbywać się w miejscach, które zapewniają warunki niezbędne do realizacji celów treningowych obozu, wraz z właściwym zapleczem technicznym w postaci infrastruktury. W ramach współzawodnictwa sportowego umożliwiają Państwo uczestnictwo w zawodach, podczas których dochodzi do weryfikacji dyspozycji oraz umiejętności sportowych uczestników. Całokształt Państwa działań jest związany z organizowaniem i uprawianiem sportu, a usługi świadczone w tym zakresie mają bezpośrednie przełożenie na uprawianie sportu przez jego członków. Nie wykonują Państwo żadnych usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Jesteście Państwo podmiotem nienastawionym na osiąganie zysków, którego majątek i ewentualny dochód z bieżącej działalności jest w całości przeznaczany na realizację celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału pomiędzy Państwa członków.
Państwa wątpliwości dotyczą tego czy klub sportowy, którego celem jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, wykonując usługi związane ze sportem i wychowaniem fizycznym, które realizują cele statutowe stowarzyszenia i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym, może stosować stawkę „zw” zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy, jesteście klubem sportowym nienastawionym na osiąganie zysków, którego celem statutowym jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu – zatem spełniacie Państwo kryterium podmiotowe, niezbędne do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.
Zatem w odniesieniu do kwestii uznania, czy świadczone przez Państwa usługi związane ze sportem i wychowaniem fizycznym, należy w pierwszej kolejności odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia „sportu”, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C 201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C 550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).
W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia „sportu” w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.
Jeśli chodzi następnie o systematykę dyrektywy 2006/112, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C 284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C 22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).
Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z 21 lutego 2013 r., Žamberk, C 18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C 144/13, C 154/13 i C 160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).
Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie „sportu” ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu „sport”, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.
W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy(10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych(11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.
Należy również odnieść się do wyroku TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).
Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.
Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz to, że w złożonym wniosku wskazaliście Państwo, że:
‒ jesteście klubem sportowym nienastawionym na osiąganie zysków, którego celem statutowym jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu;
‒ całokształt Państwa działań jest związany z organizowaniem sportu, a usługi świadczone w tym zakresie mają bezpośrednie przełożenie na uprawianie sportu przez Państwa członków;
‒ jesteście podmiotem nienastawionym na osiąganie zysków, którego majątek i ewentualny dochód z bieżącej działalności jest w całości przeznaczany na realizację celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału pomiędzy Państwa członków;
‒ Państwa działalność nie obejmuje usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością;
świadczone przez Państwa usługi – stanowią usługi ściśle związane ze sportem.
W tym stanie rzeczy, wobec spełnienia przesłanek podmiotowych, jak też przedmiotowych wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. a-c ustawy, do świadczonych przez Państwa usług związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym, które realizują cele statutowe Stowarzyszenia i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym – zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku przewidziane we wskazanym wyżej przepisie, gdyż usługi te ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym przez Państwa (klub sportowy), który – jak wskazano – nie jest nastawiony na osiąganie zysków.
Podsumowując, świadczenie przez Państwa usług związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym, które realizują cele statutowe stowarzyszenia i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym będzie korzystało/mogło skorzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili