0114-KDIP1-3.4012.48.2022.2.KP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 marca 2022 r. (wpływ 29 marca 2022 r.) oraz pismem z 8 kwietnia 2022 r. (wpływ 8 kwietnia 2022 r.).

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (…) (NIP: (…); REGON: (…)). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zgodnie z normami klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jest:

‒ Pozostałe badania i analizy techniczne (71.20.B);

‒ Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (74.90.Z).

W praktyce, Wnioskodawca zajmuje się organoleptycznym stwierdzaniem i raportowaniem stanu rzeczywistego samochodów. Nie dokonuje przy tym ocen, analiz, porównań. Nie podejmuje również doradztwa w zakresie poprawy stanu technicznego, wizualnego, czy w jakimkolwiek innym zakresie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT (podatek od towarów i usług)) oraz nie wykonuje i nie będzie wykonywał innych niż opisane we wniosku czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). Ponadto wartość sprzedaży dokonywanej w prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 roku nie przekroczyła kwoty 200.00 zł, ponieważ działalność gospodarcza jest prowadzona dopiero od roku 2022. Wartość sprzedaży dokonywanej w roku 2022 nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca nie wykonywał wcześniej działalności gospodarczej i nie utracił prawa do zwolnienia sprzedaży od podatku, ani nie zrezygnował z tego zwolnienia.

Pytanie

1. Czy Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wskazanym powyżej w pkt. 61, podlega zwolnieniu podmiotowemu z podatku od towarów i usług, na postawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

2. A jeśli nie, to czy do działalności Wnioskodawcy, wskazanej powyżej w pkt. 61 nie stosuje się zwolnienia, jako działalności stanowiącej świadczenie usług doradczych, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt. 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zakres prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, wskazanej powyżej w pkt. 61, nie stanowi świadczenia usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt. 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2007 r. (K 42/05, LEX nr 250555), Trybunał stwierdził m.in., że pojęcie „doradzanie” w potocznym rozumieniu oznacza udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Chodzi tu zatem o czynności polegające na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, na podstawie której podatnik podejmować będzie konkretne działania.

Z kolei WSA w Łodzi w wyroku z 16 kwietnia 2013 r. (I SA/Łd 168/13, LEX nr 1309969), odwołując się do powszechnego języka polskiego stwierdził, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych czy finansowych. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem tego Sądu, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podlega on zwolnieniu podmiotowemu, o którym mowa w art. 113 ust 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zgodnie z normami klasyfikacji PKD jest: Pozostałe badania i analizy techniczne (71.20.B); Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (74.90.Z). W praktyce, Wnioskodawca zajmuje się organoleptycznym stwierdzaniem i raportowaniem stanu rzeczywistego samochodów. Nie dokonuje przy tym ocen, analiz, porównań. Nie podejmuje również doradztwa w zakresie poprawy stanu technicznego, wizualnego, czy w jakimkolwiek innym zakresie. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał innych niż opisane we wniosku czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto wartość sprzedaży dokonywanej w prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 roku nie przekroczyła kwoty 200.00 zł, ponieważ działalność gospodarcza jest prowadzona dopiero od roku 2022. Wartość sprzedaży dokonywanej w roku 2022 nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca nie wykonywał wcześniej działalności gospodarczej i nie utracił prawa do zwolnienia sprzedaży od podatku, ani nie zrezygnował z tego zwolnienia.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wskazanym we wniosku, podlega zwolnieniu podmiotowemu na postawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy,

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy,

podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy,

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy,

jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy,

zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu.

Aby odpowiedzieć Wnioskodawcy na pytanie nr 1 należy w pierwszej kolejności przeanalizować czy Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Odnosząc się do powołanych wyżej wyłączeń w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy zauważyć że ustawodawca w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego. Należy wskazać, iż termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z dziedzin technicznych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Należy stwierdzić, że istotne znaczenie ma tu charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przedstawione przepisy należy wskazać, że jeżeli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklasyfikowanej w PKD 71.20.B jako pozostałe badania i analizy techniczne oraz w PKD 74.90.Z jako pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana nie będzie wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakikolwiek rodzaj doradztwa (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), a także - jak sam Wnioskodawca wskazał nie będzie wykonywać pozostałych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy i będzie świadczyć usługi polegające na raportowaniu stanu rzeczywistego samochodów, a sprzedaż świadczonych usług zgodnie z przewidywaniem nie przekroczy kwoty limitu 200.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2022 r., to wówczas Wnioskodawca, który rozpoczął działalność gospodarczą w 2022 r. ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy. Przy czym Wnioskodawca utraci to prawo, w przypadku przekroczenia przewidywanej wartości sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, określonej w art. 113 ust. 1 ustawy lub gdy zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto zauważyć należy, że postawione we wniosku pytanie nr 2 jest uzależnione od rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 1. Jednakże Organ analizując czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego musiał rozstrzygnąć również czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie są wyłączone z art. 113 ust. 13 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).