0114-KDIP1-2.4012.46.2022.3.RST

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9. Uzupełniła go Pani pismem z 28 stycznia 2022 r. (wpływ 1 lutego 2022 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 marca 2022 r. (wpływ 29 marca 2022 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani właścicielką nieruchomości położonych w miejscowości (`(...)`), gmina (`(...)`), województwo (`(...)`), które otrzymała jako dziecko - gdy miała Pani 3 lata, jako współwłasność (50% udziałów) w spadku po zmarłym ojcu (`(...)`) postanowieniem Sądu Powiatowego z dnia (`(...)`) - sygn. Akt (`(...)`) , a następnie - w 1997 roku- została Pani jedyną właścicielką przedmiotowej nieruchomości poprzez zniesienie współwłasności ze swoją babcią – (`(...)`).

Odziedziczone nieruchomości stanowiły działki rolne wraz z domem mieszkalnym- stanowiły gospodarstwo rolne Pani ojca.

W 2004 roku przeprowadziła się Pani do (`(...)`), gdzie wyszła za mąż i wraz z mężem do dzisiaj mieszka.

Z odziedziczonej ojcowizny do tej pory zbyła Pani 3 nieruchomości:

‒ działkę rolną nr 10 z domem mieszkalnym w 2007 roku,

‒ działkę rolną nr 11 w 2010 roku.

Aktualnie z odziedziczonego majątku posiada Pani jeszcze:

‒ 2 działki rolne 12 i 13 i

‒ działki rolne, których sprzedaż jest przedmiotem tego zapytania: działki o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 o łącznej powierzchni 0,6726 ha.

Dla tych 9-u działek, będących przedmiotem zapytania, Sąd Rejonowy (`(...)`) – (`(...)`) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (`(...)`). Działki nie są zabudowane ani zalesione. W ewidencji gruntów teren jest oznaczony jako R IV i R IV a - grunty orne. Działki te są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną.

Działki do tej pory użytkowane były jako użytki zielone.

Wszystkie te działki zostały wydzielone w 2018 roku, gdy dokonała Pani podziału jednej odziedziczonej po ojcu w 1973 roku działki, żeby na rzecz gminy przenieść własność jednej z tych wydzielonych działek - drogi gminnej, którą to drogę gmina wydzieliła na terenie należącym do Pani. Z mocy prawa, została Pani wywłaszczona z tej części działki. Przy okazji wydzielenia gminnej drogi dokonała Pani podziału pozostałej części działki na 9 mniejszych działek: 8 działek + droga wewnętrzna. Poza tym podziałem, działki od 1973 roku są w niezmienionym stanie: nie dokonano na nich żadnych inwestycji, uzbrojenia, itp.

Nigdy nie uzyskała Pani z tych nieruchomości żadnych dochodów, nieruchomość nie była i do momentu sprzedaży w żaden sposób nie będzie dzierżawiona, wynajmowana, odpłatnie udostępniana.

Jedyną czynnością był w/w podział, a bezpośrednim powodem dokonanego podziału pierwotnej działki, była konieczność przeniesienia własności wydzielonej na terenie działki drogi na rzecz gminy.

Zamierza Pani sprzedać 9 działek łącznie, jednemu nabywcy w ramach jednej transakcji sprzedaży.

Działki należą do Pani osobistego majątku :

‒ 50% - od 1973 roku,

‒ pozostałe 50% - od 1997 roku.

Wraz z mężem posiada Pani jeszcze nieruchomości - jako majątek wspólny:

‒ działkę rolną w miejscowości (`(...)`) ok. 2 hektary zakupioną w 2006 roku,

‒ działkę budowlaną o powierzchni 1278 m2 w miejscowości (`(...)`) woj. (`(...)`), zakupioną w 2011 roku,

‒ zabudowaną nieruchomość przy ul. (`(...)`) w (`(...)`), nabytą w 2007 roku po przeprowadzce z (`(...)`), w której wraz z mężem mieszkacie Państwo do dnia dzisiejszego.

Z powodu kłopotów zdrowotnych od 2013 roku nie pracuje Pani, nie prowadzi działalności gospodarczej. Mąż prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Sprzedając przedmiotową nieruchomość, zamierza Pani wystawić ogłoszenia na portalach internetowych typu: (`(...)`) może jeszcze w innych lokalnych obsługujących województwo (`(...)`).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były przez Panią nigdy w żaden sposób wykorzystywane, w tym nie były wykorzystywane do działalności rolniczej.

Działki te nie były przez Panią nigdy w żaden sposób wykorzystywane. Od zawsze jest tam niezagospodarowana, podmokła łąka.

Nie prowadziła Pani gospodarstwa rolnego i z tego tytułu nie była czynnym podatnikiem VAT.

Nie zamierza Pani podejmować (osobiście bądź za pośrednictwem osób trzecich) jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek.

Nie udzieliła Pani i nie planuje udzielić innej osobie pełnomocnictwa, bądź innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działek. Jedynie dopuszcza Pani możliwość, przy samej sprzedaży, skorzystania z usług agencji pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości w zakresie znalezienia potencjalnego nabywcy.

Nie planuje Pani udzielić innej osobie pełnomocnictwa, bądź innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działek.

Nie zamierza Pani sprzedawać żadnych innych nieruchomości, poza działkami będącymi przedmiotem tego wniosku.

Pytanie (w zakresie podatku od towarów i usług)

Czy przyszłą sprzedaż wszystkich 9-u działek łącznie należy opodatkować podatkiem VAT od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie (w zakresie podatku od towarów i usług)

Pani zdaniem, w tym przypadku nie powinna Pani dokonywanej czynności sprzedaży nieruchomości opodatkować podatkiem od towarów i usług.

W Pani ocenie nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, bowiem ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, jak w niniejszej sprawie, jedynie wyzbywa się majątku osobistego.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, nie pozwala na uznanie danej czynności, jako wykonywanej przez podmiot będący podatnikiem podatku VAT.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy dana aktywność (pozyskanie-zakup, a następnie sprzedaż) miała na celu obrót daną nieruchomością w celu zarobkowym. W tym przypadku stała się Pani najpierw współwłaścicielką przedmiotowej nieruchomości, gdy była dzieckiem - miała 3 lata w 1973 roku w drodze spadku po własnym ojcu, a następnie w 1997 roku pozostałe udziały w nieruchomości przepisała na Panią babcia. Przedmiotowe działki nie były w żaden sposób wykorzystywane zarobkowo, nie zostały na nich wykonane żadne inwestycje zwiększające ich wartość. Jedynie, po wydzieleniu przez przedmiotową nieruchomość drogi gminnej, w 2018 roku dokonała Pani podziału pierwotnej działki na mniejsze - w tym wyodrębniła drogę gminną, której własność następnie została przeniesiona na rzecz gminy.

Przejawem aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną - zarobkową, może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego podział, uzbrojenie, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, czy równoległe prowadzenie usług deweloperskich, lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Co istotne, otrzymując nieruchomość do swojego prywatnego majątku w drodze spadku i darowizny, nie miała Pani prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

Nie wykonała Pani żadnych czynności mających na celu podniesienie wartości tej nieruchomości.

Mając na uwadze przeznaczenie nieruchomości, brak poprzedzających czynności wskazujących na handlowy charakter sprzedaży, czynność zbycia nieruchomości (w Pani ocenie) mieści się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności potwierdzają, że sprzedając przedmiotowe nieruchomości, nie będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Po konieczności wydzielenia i przekazania własności terenu pod drogę gminną, wszystkie pozostałe 9 działek stanowią pierwotnie odziedziczoną nieruchomość, tak więc ich łączna sprzedaż nie może być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Gdy zdecyduje się Pani sprzedać przedmiotową nieruchomość, zamierza Pani wystawić ogłoszenia na portalach internetowych typu: (`(...)`) i może jeszcze w innych lokalnych obsługujących województwo (`(...)`).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy_._

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które cechuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(…) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z okoliczności sprawy wynika, że jest Pani właścicielką nieruchomości położonych w miejscowości (…), gmina (…), województwo (…), które otrzymała Pani jako współwłasność (50% udziałów) w spadku po zmarłym ojcu w 1973 r., a następnie - w 1997 roku - została Pani jedyną właścicielką przedmiotowej nieruchomości poprzez zniesienie współwłasności ze swoją babcią. Z odziedziczonego majątku posiada Pani jeszcze 2 działki rolne 12 i 13 i działki rolne, których sprzedaż jest przedmiotem wniosku, tj. działki o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 o łącznej powierzchni 0,6726 ha. Wszystkie te działki zostały wydzielone w 2018 roku, gdy dokonała Pani podziału jednej odziedziczonej po ojcu działki, żeby na rzecz gminy przenieść własność jednej z tych wydzielonych działek - drogi gminnej, którą to drogę gmina wydzieliła na terenie należącym do Pani. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były przez Panią nigdy w żaden sposób wykorzystywane. Od zawsze jest tam niezagospodarowana, podmokła łąka. Działki te są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną.

Przedmiotem Pani wątpliwości jest ustalenie czy przyszłą sprzedaż wszystkich dziewięciu działek o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 łącznie należy opodatkować podatkiem VAT od towarów i usług.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w związku ze sprzedażą wskazanych dziewięciu działek podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy nie wystąpią okoliczności, które skutkują uznaniem Pani za podatnika w związku z planowaną przez Panią sprzedażą ww. działek, którą należałoby uznać za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Znaczenie dla analizowanej sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Pani podjęła w odniesieniu do tych działek przez cały okres ich posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęła Pani ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Poza podziałem działek w 2018 r., działki od 1973 roku są w niezmienionym stanie, nie dokonano na nich żadnych inwestycji, uzbrojenia, itp. Działki nigdy nie były przez Panią w żaden sposób wykorzystywane. Od zawsze jest tam niezagospodarowana, podmokła łąka. Nigdy nie uzyskała Pani żadnych dochodów z tych nieruchomości. Nieruchomość nie była i do momentu sprzedaży w żaden sposób nie będzie dzierżawiona, wynajmowana, czy odpłatnie udostępniana. Nie prowadziła Pani też gospodarstwa rolnego i z tego tytułu nie była czynnym podatnikiem VAT. Ponadto, nie zamierza Pani podejmować (osobiście bądź za pośrednictwem osób trzecich) jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek. Nie udzieliła Pani i nie planuje udzielić innej osobie pełnomocnictwa, bądź innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działek. Jedynie sprzedając przedmiotową nieruchomość, zamierza Pani wystawić ogłoszenia na portalach internetowych typu: (`(...)`) i może jeszcze w innych lokalnych obsługujących województwo (`(...)`), a także dopuszcza Pani możliwość skorzystania z usług agencji pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości w zakresie znalezienia potencjalnego nabywcy. Co prawda, dokonywała Pani wcześniej sprzedaży również innych nieruchomości tj. działki rolnej nr 10 z domem mieszkalnym w 2007 roku oraz działki rolnej nr 11 w 2010 roku. Jednak opisane powyżej działania które zostały przez Panią podjęte, w stosunku do sprzedawanych działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 należy zaliczyć do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności sprawy nie wynika zatem, aby wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na Pani aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Odnosząc się zatem do sprzedaży ww. działek stwierdzić należy, że czynności podjęte przez Panią nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie dokonywała Pani czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności przesądza o tym, że zbycie przez Panią działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji zbycie ww. nieruchomości nie będzie skutkować uznaniem Pani za podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż opisanych we wniosku działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).