0114-KDIP1-1.4012.152.2022.2.KOM

Interpretacja indywidualna ‒

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy w trybie licytacji komorniczej (`(...)`) nieruchomości niezabudowanej i braku zastosowania zwolnienia z podatku dla tej transakcji jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu opodatkowania dostawy w trybie licytacji komorniczej (`(...)`) nieruchomości niezabudowanej i braku zastosowania zwolnienia z podatku dla tej transakcji.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 kwietnia 2022 r. (wpływ 8 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Aktualnie przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (`(...)`) jest prowadzona egzekucja z niezabudowanej nieruchomości położonej (`(...)`) i z zapisaną księgą wieczystą o numerze (`(...)`) prowadzoną przez Sąd Rejonowy (`(...)`). Nieruchomość stanowi własność Dłużnika tj. spółki (`(...)`) Sp. z o.o. (NIP (`(...)`)).

Nieruchomość położona jest w granicach działki nr 1 o łącznej powierzchni 0,2306 ha.

Dla terenu, na którym położona jest przedmiotowa nieruchomość sporządzony jest obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego w rejonie linii kolejowych oraz ulic (`(...)`) (Uchwała Nr (`(...)`) ogłoszona w Dz. Urz. Województwa (`(...)`) z 2013 r. (`(...)`) z 16 stycznia 2013 r.).

W dokumencie tym Nieruchomość oznaczona jest jako 1AG/2 - teren aktywności gospodarczej, w granicach działki znajduje się stanowisko archeologiczne. Działka stanowi grunt niezabudowany i położona jest na wschód od ul. (`(...)`) wyznaczającej jej zachodnią granicę.

Z pozostałych stron sąsiaduje z zabudową produkcyjno-składową, a jej granice są słabo widoczne w terenie. Teren działki jest częściowo utwardzony płytami betonowymi, a w pozostałej części porośnięty trawą i chwastami, w pobliżu znajdują się sieci wodociągowa i gazowa.

Nieruchomość została nabyta przez Spółkę (`(...)`) Sp. z o.o. 28 czerwca 1993 r. na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr (`(...)`) zawartego przed notariuszem w Kancelarii Notarialnej (`(...)`). Z treści aktu notarialnego nie wynika jakoby czynność nabycia była obciążona podatkiem od towarów i usług.

Dłużna spółka zajmuje się produkcją opakowań foliowych drukowanych i figuruje w rejestrze czynnych podatników podatku od towarów i usług. Nieruchomość od dnia nabycia jest wykorzystywana przez Dłużnika na cele działalności spółki i od dnia jej nabycia pozostaje niezabudowana.

Według Wykazu Środków Trwałych Dłużnika nieruchomość (`(...)`) została przyjęta do środków trwałych 20 czerwca 1993 r. w wartości (`(...)`) zł stanowiącej cenę zakupu. Nie odnotowano informacji o skorzystaniu przez Dłużnika z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka oświadczyła, że nie dokonywała modernizacji ww. nieruchomości.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu z 4 kwietnia 2022 r. wskazała Pani, że Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu nabycia działki nr 1. Dłużnik nie wykorzystywał działki nr 1 wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Przez działkę nr 1 nie przebiega sieć energetyczna. Komornik sądowy we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej omyłkowo wskazał, że przez południową część działki nr 1 przebiega sieć energetyczna. Dłużnik potwierdził, że działka nie posiada sieci energetycznej, a jedynie możliwość jej przyłączenia. Sieć energetyczna nie należy zatem do Dłużnika i nie będzie przedmiotem sprzedaży z uwagi na jej brak na działce nr 1.

Obiekt, tj. płyty betonowe utwardzające teren nie stanowią budowli. Sieć energetyczna też nie jest sklasyfikowana do kategorii budowli z uwagi na jej brak na działce nr 1.

Pytanie

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej niezabudowanej nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej nr (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…) Wydział IV Wydział Ksiąg Wieczystych czyniąc Komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Pani stanowisko w sprawie

Sprzedaż licytacyjna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie korzysta ze zwolnienia wynikającego z treści art. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie opodatkowania dostawy w trybie licytacji komorniczej (`(...)`) nieruchomości niezabudowanej i braku zastosowania zwolnienia z podatku dla tej transakcji jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” :

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze. zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych przez Panią okoliczności sprawy wynika, że Dłużnik nabył Nieruchomość gruntową niezabudowaną 28 czerwca 1993 r. na podstawie aktu notarialnego, z treści którego nie wynika jakoby czynność nabycia była obciążona podatkiem VAT. Dłużnik zajmuje się produkcją opakowań foliowych drukowanych i figuruje w rejestrze czynnych podatników podatku VAT. Nieruchomość od dnia nabycia jest wykorzystywana przez Dłużnika na cele działalności spółki i od dnia jej nabycia pozostaje niezabudowana. Nieruchomość została przyjęta do środków trwałych Dłużnika 20 czerwca 1993 r. Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia działki nr 1. Dłużnik nie wykorzystywał działki nr 1 wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Dłużnik oświadczył, że nie dokonywał modernizacji ww. Nieruchomości. Nieruchomość ta jest niezabudowana, bowiem zgodnie z oświadczeniem Dłużnika nie ma na niej posadowionych żadnych budowli. Obiekt w postaci płyt betonowych utwardzających teren nie stanowi budowli. Przez działkę nie przebiega również - omyłkowo wskazana w opisie sprawy - sieć energetyczna. Dłużnik ma jedynie możliwość przyłączenia do tej sieci. Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia działki. Dłużnik nie wykorzystywał działki wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższy opis oraz fakt, iż Dłużnikiem jest spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT i zarejestrowaną jako podatnik VAT stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa Dłużnika, o czym świadczy zaliczenie Nieruchomości do środków trwałych spółki i wykorzystywanego przez Niego w tej działalności polegającej na produkcji opakowań foliowych drukowanych. Zatem przy dostawie Nieruchomości, na którą składa się działka gruntu nr 1, Dłużnik jest podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika.

W konsekwencji, należy zgodzić się z Panią, że dostawa Nieruchomości (niezabudowanej działki nr 1) w drodze egzekucji komorniczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Art. 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego, tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 GemeenteEmmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Ponadto art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, że:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W przedstawionym opisie sprawy wskazała Pani, że działka nr 1 jest niezabudowana i w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla miasta (…) oznaczona jest jako 1AG/2 - teren aktywności gospodarczej, sąsiaduje z zabudową produkcyjno-składową, teren działki jest częściowo utwardzony płytami betonowymi (niestanowiącymi budowli), a w pozostałej części porośnięty trawą i chwastami. Zatem, działka ta stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy i w konsekwencji dostawa tej działki nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Przedmiotowa dostawa nie będzie także korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie został spełniony jeden z warunków wymienionych w tym przepisie, a mianowicie - z okoliczności sprawy wynika, że Dłużnik nie wykorzystywał działki nr 1 wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Tym samym, skoro transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9, to należy te dostawę opodatkować podatkiem VAT z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki VAT. Tak więc Pani jako płatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 18 ustawy, będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania podatku VAT od zamierzonej dostawy Nieruchomości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).