0113-KDIPT1-3.4012.82.2022.1.AG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu dokonanej sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 oraz z tytułu planowanej sprzedaży działki nr 4. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W 1989 r. umową darowizny wraz z mężem nabyła Pani grunty rolne o pow. 4,56 ha od rodziców męża, którzy całe życie byli rolnikami i uprawiali ziemię rolniczo. W 2000 r. Pani mąż darował Pani swój udział objęty wspólnością ustawową w/w nieruchomości, tym samym stała się Pani właścicielką całości nieruchomości rolnej niezabudowanej, nabytej od rodziców męża. W skład nieruchomości rolnej wchodzą działki nr 5 o pow. 1,9206 ha i nr 6 o pow. 2,70 ha. Wszystkie działki zostały podzielone w trybie rolnym tzn. każda z działek posiada powyżej 30 arów i jest działką rolną. Na działce nr 5 została wytyczona droga wewnętrzna, bo bez tego nie byłby możliwy podział działek. Posiadane grunty rolne nie były przedmiotem dzierżawy, najmu. Działki są traktowane nadal jako jeden obszar rolny.

Działka nr 5 została podzielona na działki o nr ewidencyjnych 7, 1, 8, 9, 10, 11. Działka nr 11 została wyznaczona jako dojazd (droga wewnętrzna do działek). Działka rolna nr 1 o pow. 0,33 ha została sprzedana w 2021 r. osobie fizycznej (rolnikowi). Działka nr 6 została podzielona na działki o numerach ew. 12, 13, 14, 2, 3.

Działki rolne nr 2 i 3 też zostały sprzedane w 2021 r. osobom fizycznym (każda z działek powyżej 30 arów). Zaznaczyć należy, że nie były ponoszone żadne nakłady na sprzedane działki celem przygotowania ich do sprzedaży tj. uzbrojenie działek, czynności marketingowe. Przy sprzedaży działek ograniczono się do zwykłej formy ogłoszenia (baner z podaniem informacji o sprzedaży). Na sprzedane działki nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy terenu. W wydanych przez Urząd Miasta zaświadczeniach określono przeznaczenie terenu dla sprzedanych działek: możliwość zabudowy, w tym zabudowy letniskowo-wypoczynkowej. Środki ze sprzedaży działek zostały przeznaczone na poprawę stanu odziedziczonego po teściach gospodarstwa tj. założenie fotowoltaiki, gruntowej pompy ciepła. Działka nr 14 ma powierzchnię 1,043 ha i została podzielona w trybie rolnym na 3 działki, każda powyżej 30 arów. Powstały działki o nr ew. 15, 16, 4. W tym roku planuje Pani sprzedaż działki nr 4 o pow. 0,32 ha. Na działce wytyczona jest droga wewnętrzna. Nie ponoszono żadnych nakładów na działkę tj. uzbrojenia czy czynności marketingowych. Na przedmiotową działkę nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Planowana do sprzedaży działka nie była przedmiotem dzierżawy, ani najmu. Przyszły nabywca działki o jej sprzedaży dowiedział się z przekazu ustnego. Z zaświadczenia Urzędu Miasta wynika, że przedmiotowa działka znajduje się na terenie przeznaczonym pod obszary zabudowy mieszkaniowej. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest Pani płatnikiem podatku VAT.

Pytanie

Czy w związku ze sprzedażą w 2021 r. trzech działek rolnych nr 1, 2 i 3 i planowaną sprzedażą działki nr 4 powinna Pani działać jako podatnik VAT a transakcja sprzedaży powinna być czynnością opodatkowaną podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w związku ze sprzedażą 3 działek rolnych w 2021 r. i planowaną sprzedażą działki nr 2022 r., nie powinna Pani działać jako podatnik VAT, przez co transakcje sprzedaży działek nie będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Dokonując zbycia nieruchomości powinna Pani być uznana za podmiot przenoszący przysługujące Pani prawo własności w ramach zarządu majątkiem prywatnym, który z tego tytułu nie może być uznany za podatnika podatku VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Należy zwrócić uwagę, że w świetle art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy VAT odpłatna dostawa towarów może być opodatkowana VAT tylko wówczas, gdy zostanie dokonana „na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze”. Oznacza to, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotne wskazówki pomocne w ustaleniu tego, czy sprzedając nieruchomości osoba fizyczna działa w charakterze podatnika VAT zostały zawarte w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C – 180/10 Słaby i C – 181/10 Kuć.

Z powyższego wyroku wynika, czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

W tym samym wyroku Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażując podobne środki, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Chodzi tu np. o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego terenu.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej orzecznictwo, jest Pani zdania, że w związku ze sprzedażą w 2021 r. trzech działek rolnych i zamiarem sprzedaży w 2022 r. kolejnej działki rolnej, nie powinna Pani działać jako podatnik VAT, ponieważ są to czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do Pani majątku prywatnego.

Na taką kwalifikację wskazuje sposób nabycia. Nieruchomość rolna została nabyta w drodze darowizny. Nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, nie jest też Pani zarejestrowana jako podatnik VAT. Dlatego też nie można uznać, że nabyła i sprzedała Pani nieruchomość w ramach profesjonalnej działalności wykonywanej w zakresie obrotu nieruchomościami. Istotne jest również, iż sprzedane 3 działki i działka planowana do sprzedaży nie były przedmiotem dzierżawy ani najmu. Nie podejmowała Pani żadnych działań związanych z uzbrojeniem terenu. Ogłoszenie o sprzedaży nie wiązało się z angażowaniem specjalnych środków, czy działań marketingowych (ograniczono się do zwykłej formy ogłoszenia). Na przedmiotowe działki nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Reasumując, uważa Pani że sprzedaż 3 działek rolnych w 2021 r. i planowana do sprzedaży w 2022 r. działka rolna, nie będą czynnościami dokonywanymi w ramach działalności gospodarczej, przez co nie będzie Pani działała jako podatnik VAT, a transakcje sprzedaży nie będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ww. ustawy:

Przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zgodnie z tym przepisem, budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w drodze darowizny nabyła Pani grunty rolne. W skład nieruchomości rolnej wchodzą działki nr 5 i 6. Działki zostały podzielone i wytyczono drogi wewnętrzne. Posiadane grunty rolne nie były przedmiotem dzierżawy, najmu. W 2021 r. sprzedała Pani działki rolne nr 1, 2 i 3 osobie fizycznej. Działka 1 powstała w wyniku podziału działki nr 5, a działki nr 2 i 3 powstały z podziału działki 6. Nie były ponoszone żadne nakłady na sprzedane działki celem przygotowania ich do sprzedaży tj. uzbrojenie działek, czynności marketingowe. Przy sprzedaży działek ograniczono się do zwykłej formy ogłoszenia (baner z podaniem informacji o sprzedaży). Na sprzedane działki nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Środki ze sprzedaży działek zostały przeznaczone na poprawę gospodarstwa tj. założenie fotowoltaiki, gruntowej pompy ciepła. W tym roku planuje Pani sprzedaż działki nr 4, która to działka powstała z podziału działki nr 14. Nie ponoszono żadnych nakładów na działkę tj. uzbrojenia czy czynności marketingowych. Na przedmiotową działkę nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Planowana do sprzedaży działka nie była przedmiotem dzierżawy, ani najmu. Przyszły nabywca działki o jej sprzedaży dowiedział się z przekazu ustnego. Ponadto, nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest Pani podatnikiem podatku VAT.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie w stosunku do dokonanej sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 oraz planowanej sprzedaży działki nr 4 nie wystąpiły/nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że jedynymi aktywnościami jakie Pani podejmowała w stosunku do działek był podział działek oraz zwykła forma ogłoszenia o sprzedaży.Wobec powyższego, w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przedmiotowych działek nie stanowiła/nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży ww. działek wystąpiła/wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie dokonaną sprzedaż działek nr 1, 2 i 3 oraz planowaną sprzedaż działki nr 4 należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, korzystała/będzie korzystała Pani z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż działek nr 1, 2 i 3 oraz planowana sprzedaż działki nr 4 nie podlegała/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 oraz z tytułu planowanej sprzedaży działki nr 4 nie działała/nie będzie działać Pani w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, zatem sprzedaż ww. działek nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).