Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie Specjalistów z tytułu Umowy o świadczenie usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 marca 2022 r. (wpływ 1 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

`(...)` (dalej również „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie tworzenia oprogramowania i świadczenia szeroko pojętych usług informatycznych. Działalność prowadzona przez Spółkę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) i jest ona czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Polsce.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z niektórymi ze swoich obecnych pracowników, po rozwiązaniu z nimi dotychczasowej umowy o pracę, umowy o współpracy w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej (dalej również jako „umowa B2B”). W ramach zawartych umów B2B osoby fizyczne (dalej również jako „Zleceniobiorca”) będą świadczyły usługi informatyczne, polegające w szczególności na tworzeniu oprogramowania, w tym w przypadku części Zleceniobiorców pozostawania w gotowości do świadczenia usług i niezwłocznego zajmowania się zgłoszeniami dokonywanymi przez Spółkę. W odniesieniu do części Zleceniobiorców będzie do ich zadań należało koordynowanie działaniami pracowników i współpracowników Spółki w celu zapewnienia efektywnego świadczenia pracy i usług przez te osoby oraz do dokonywania okresowej oceny usług lub pracy świadczonej przez pracowników i współpracowników Spółki.

Umowy B2B, jakie zamierza zawrzeć Spółka będą umowami ramowymi określającymi zasady współpracy, natomiast świadczenie konkretnie oznaczonych usług informatycznych będzie następowało na podstawie składanych jednostkowo przez Spółkę zamówień, które muszą zostać zaakceptowane przez Zleceniobiorcę. Umowa B2B nie nakłada na Zleceniobiorcę obowiązku podjęcia się każdego zlecenia złożonego przez Spółkę. Zleceniobiorca uprawniony jest do wykonywania danego zamówienia z wykorzystaniem osób trzecich (podwykonawców), jeżeli uzyska wyraźną zgodę Spółki wyrażoną w formie pisemnej. Zgodnie z umową B2B, Zleceniobiorca w przypadku skorzystania z podwykonawcy odpowiada za działania i zaniechania podwykonawcy jak za własne działania i zaniechania.

Zgodnie z postanowieniami umowy B2B, jakie zamierza ze Zleceniobiorcami zawierać Spółka:

1. Zleceniobiorca nie podlega bezpośredniemu kierownictwu Spółki oraz sam decyduje o miejscu i czasie wykonywania zlecenia, kierując się obowiązkiem prawidłowego świadczenia usług;

2. Zleceniobiorca zobowiązuje się do świadczenia usług objętych zakresem zamówień z należytą starannością wymaganą od profesjonalisty, w terminach określonych w umowie, w zamówieniu oraz zgodnie z uzgodnieniami dokonanymi pod rygorem nieważności przynajmniej w formie dokumentowej przez strony;

3. Żadne postanowienie niniejszej Umowy nie powinno być interpretowane w taki sposób, aby wynikało z niego, że Kontraktor pozostaje ze Zleceniodawcą w stosunku pracy albo innym podobnym stosunku podporządkowania czy zależności;

4. Zleceniobiorca ponosił będzie względem Spółki oraz podmiotów trzecich odpowiedzialność odszkodowawczą i majątkową z tytułu niewykonania lub nienależytego świadczenia usług objętych zakresem umowy B2B na zasadach ogólnych przewidzianych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, którym podlega umowa B2B;

5. Zleceniobiorca zobowiązuje się do zwolnienia Spółki z wszelkiej odpowiedzialności, jaką ten mógłby ponieść w razie lub w związku z niewykonaniem lub nienależytym świadczeniem przez Zleceniobiorcę usług;

6. Zleceniobiorca zobowiązuje się do świadczenia usług na rzecz Spółki na zasadach określonych w umowie, ze sposobem świadczenia usług wskazanym przez Spółkę w wewnętrznych procedurach ustalonych przez Spółkę oraz zgodnie z rekomendacjami i wskazówkami dotyczącymi świadczenia usług wydawanymi przez Spółkę;

7. Z tytułu wykonanych usług Zleceniobiorcy w okresach miesięcznych przysługiwało będzie wynagrodzenie zgodnie ze stawką godzinową określoną przez strony każdorazowo w zamówieniu, której wysokość nie będzie uzależniona od pory lub miejsca wykonywania zlecenia, a wynagrodzenie płatne będzie na podstawie prawidłowo wystawionej przez Zleceniobiorcę faktury VAT;

8. Zleceniobiorca, zgodnie z dyspozycją art. 8b ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz. U. 2020 r., poz. 2207 z późn. zm.) będzie prowadził ewidencję liczby godzin poświęconych na wykonywanie przez Zleceniobiorcę usług na rzecz Spółki, jak również składał oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej;

9. Spółka zobowiązuje się do pokrycia ewentualnych, uprzednio uzgodnionych, za zachowaniem formy elektronicznej bądź dokumentowej, kosztów noclegów związanych z należytym świadczeniem przez Zleceniobiorcę usług, a zwrot kosztów nastąpi po uprzednim przedstawieniu przez Zleceniobiorcę faktury dokumentującej poniesienie kosztów;

10. Spółka zobowiązuje się również do zwrotu Zleceniobiorcy innych uprzednio uzgodnionych, za zachowaniem formy elektronicznej bądź dokumentowej, kosztów związanych z należytym świadczeniem usług, takich jak kosztów przejazdów środkami komunikacji miejskiej, taksówkami, prywatnymi samochodami na podstawie przedłożonych ewidencji przebiegu pojazdu;

11. Zleceniobiorca udzielał będzie Spółce rocznej gwarancji na świadczone przez niego usługi (chyba że nie zostanie dokonane odmienne uzgodnienie przez strony umowy B2B), która wygasa w razie dokonania jakichkolwiek modyfikacji lub zmian w utworach związanych z wykonaniem przez Zleceniobiorcę usług.

Ponadto Spółka wskazała, że umowa o współpracę (umowa B2B) zostanie zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem przewidzianego w umowie jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia. Zleceniobiorca wykonując czynności wynikające z umowy o współpracę (umowę B2B) będzie ponosił ryzyko związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zleceniobiorca będzie miał swobodę w określeniu czasu i miejsca świadczenia usług, natomiast związany on będzie obowiązkiem należytego wykonania umowy o współpracy (umowy B2B), co niekiedy może faktycznie ograniczyć jego swobodę co do czasu i miejsca jej wykonywania (np. z uwagi na konieczność uczestniczenia w spotkaniach). Faktury dokumentujące świadczenie usług przez Zleceniobiorców będą wystawiane na nabywcę tych usług, tj. Wnioskodawcę (`(...)`. sp. z o.o.). Usługi nabywane przez Wnioskodawcę od Zleceniobiorców będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1. Czy Spółka będzie obowiązana do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych w związku z uzyskanym przez Zleceniobiorców wynagrodzeniem z tytułu wykonywania umowy B2B?

2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wynagrodzenie Specjalistów z tytułu Umowy o świadczenie usług, o której mowa w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku?

Niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie Specjalistów z tytułu Umowy o świadczenie usług (zakres objęty pytaniem nr 2 w przedmiocie podatku od towarów i usług). W zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że we własnym stanowisku w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług odnoszą się Państwo do przedstawionego stanowiska w zakresie pytania nr 1, zasadnym jest przytoczenie tego stanowiska w niniejszej interpretacji.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, nie będzie ona obowiązana do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych w związku z uzyskanym przez Zleceniobiorców wynagrodzeniem z tytułu wykonywania umowy B2B.

Obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych przez płatników określają art. 31, 33, 34, 35 oraz 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 r. poz. 1128, z późn. zm., dalej również „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”).

Zgodnie z art. 31 PIT osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Przepisy art. 33, 34 oraz 35 ustawy o PIT nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem Spółka nie jest:

1. rolniczą spółdzielnią produkcyjną zajmującą się produkcją rolną,

2. organem rentownym,

3. żadnym z podmiotów wskazanym w art. 35 ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o PIT, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W tym miejscu należy wskazać, że czynności realizowane przez Zleceniobiorców w ramach umów B2B wprawdzie będą realizowane w ramach tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT tj.: z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia (`(...)`), uzyskiwane wyłącznie od (`(...)`) osoby prawnej (`(...)`), jednak przychody z ich realizacji będą uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez te osoby pozarolniczej działalności gospodarczej, a równocześnie osoby fizyczne złożą stosowne oświadczenia, że wykonywane przez nie usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową i usługową,

2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Usługi na podstawie umów B2B będą wykonywane przez osoby fizyczne w ramach zarejestrowanej przez nie działalności gospodarczej, która będzie miała charakter zarobkowy, tj. będzie ukierunkowana na osiągnięcie zysku.

Zleceniobiorcy będą wykonywać działalność gospodarczą we własnym imieniu w sposób:

1. zorganizowany - usługi świadczone przez Zleceniobiorców ujęte zostały w ramy umowne, będą one wykonywane przez Zleceniobiorców w czasie i miejscu przez nie ustalonym,

2. ciągły - działalność osób fizycznych nie będzie miała charakteru jednorazowego ani sezonowego, będzie ona nastawiona na osiągnięcie stałego źródła dochodu, o czym świadczy także fakt, że umowy B2B będą zawarte na czas nieokreślony.

Powyższą definicję działalności gospodarczej uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, w myśl której za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. Są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. Wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W przypadku Zleceniobiorców, z którymi Spółka zamierza zawrzeć umowy B2B nie zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki wymienione w art. 5b ust. 1 albowiem:

1. Na podstawie obowiązujących przepisów prawa (Kodeksu cywilnego) Zleceniobiorcy będą ponosić odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za rezultat świadczonych na podstawie umów B2B usług. Tym samym pierwsza przesłanka nie będzie spełniona, ponieważ odpowiedzialność za rezultat i wykonanie czynności przez osoby fizyczne nie ciąży wyłącznie na Wnioskodawcy.

2. W ramach umów B2B Zleceniobiorcy będą sami decydowali o czasie i miejscu wykonywania usług i nie będą działali pod kierownictwem Spółki, która nie będzie zgodnie z umową B2B mogła wydawać Zleceniobiorcom wiążących poleceń co do sposobu wykonywania przez nie czynności, a co najwyżej udzielać wskazówek co do sposobu wykonania zlecenia, które to uprawnienie wynika wprost z art. 737 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.). Tym samym, także druga przesłanka nie zostanie spełniona.

3. Zleceniobiorcy będą ponosili ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością wyrażające się w możliwości nieuzyskania jakiegokolwiek wynagrodzenia od Spółki, w sytuacji, gdy ta nie złoży Zleceniobiorcy żadnego zlecenia (przy czym Spółka zgodnie z umową B2B w żadnym przypadku nie jest zobowiązana do złożenia jakiegokolwiek zlecenia, czy też zlecenia opiewającego na minimalną liczbę godzin w miesiącu). Wynagrodzenie osób fizycznych nie będzie bowiem określone w stałej kwocie miesięcznej niezależnej od wykonanych usług. Stawka godzinowa będzie stała bez względu na porę wykonania czynności i ilość świadczonych usług, a wynagrodzenie będzie należne za czynności faktycznie wykonane. Jednocześnie Zleceniobiorcy będą ponosili ryzyko świadczonych przez nich usług względem zarówno Spółki, jak i osób trzecich. Tym samym, także trzecia przesłanka nie zostanie spełniona.

Ponieważ nie zostanie spełniona żadna z przestanek z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, których łączne wypełnienie dyskwalifikuje czynności wykonywane na podstawie umowy B2B, jako czynności wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wynagrodzenie osób fizycznych z tytułu kontraktów B2B powinno zostać zaliczone do przychodu z działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, przychody uzyskiwane przez Zleceniobiorców z tytułu wykonywania usług na podstawie umów B2B nie będą stanowiły dla tych osób:

1. przychodu ze stosunku pracy,

2. przychodu z żadnego innego tytułu obligującego Spółkę do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowych jako płatnik,

a będą stanowiły przychód z działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko, zdaniem Spółki znajduje swoje potwierdzenie także w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.481.2018.4.MJ), interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.301.2019.1.MJ), w których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził brak obowiązku odprowadzania przez podmioty dokonujące wypłaty wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych od wynagrodzenia wynikającego z tytułu wykonywania umów B2B.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, nie będzie ona zobowiązana do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w związku z wynagrodzeniem Zleceniobiorców świadczących usługi na podstawie umów B2B.

Zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wynagrodzenie Zleceniobiorców z tytułu umów B2B.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm., dalej również „ustawa o VAT”) działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT (czyli przychody ze stosunku służbowego),

2. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT (czyli przychody z działalności wykonywanej osobiście), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Łączne spełnienie warunków, wskazanych w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, powoduje, że czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie są uznawane na gruncie ustawy o VAT za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. Taka osoba nie działa więc w charakterze podatnika VAT, a wykonywane przez nią czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Jak zostało wskazane w poprzedniej części wniosku (uzasadnieniu do pytania nr 1), czynności wykonywane na rzecz Spółki przez Zleceniobiorców na podstawie opisanej umowy B2B wyczerpują definicję działalności gospodarczej, wskazaną w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, a przez to nie kwalifikują się pod wyłączenie określone w przepisie art. 5b ustawy o PIT. Zatem, nie jest spełniony warunek wskazany w art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

Interpretując art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT - należy wskazać, że aby uznać, że osoba fizyczna nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie wykonywanych czynności, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym te czynności w zakresie: - warunków wykonywania tych czynności oraz - wynagrodzenia oraz - odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Związanie stosunkiem prawnym w zakresie węższym niż wynikającym z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT oznacza, że osoba fizyczna prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Analizując treść umowy B2B należy wskazać, że warunki wykonywania usług zostały określone w sposób ogólny, tj. Zleceniobiorca, będzie świadczył usługi w miejscu i czasie wybranym przez siebie i nie jest zobowiązany do akceptacji zleceń składanych przez Spółkę. Takie ogólne postanowienia umowy B2B nie regulują warunków wykonywania usług, a jedynie wprowadzają ogólne ramy świadczenia usług.

Co do wynagrodzenia, to należy wskazać, że umowa B2B nie przewiduje prawa Zleceniobiorcy do stałego wynagrodzenia. W umowie B2B wskazano, że wynagrodzenie Zleceniobiorcy uzależnione jest od faktycznej liczby godzin, przez które świadczone będą usługi w danym okresie. Brak stałego wynagrodzenia powoduje, że Zleceniobiorca ponosi ryzyko ekonomiczne związane z wykonywaniem usług na rzecz Spółki, gdyż wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od faktycznej liczby godzin, przez które Zleceniobiorca wykonywał Usługi. W zakresie odpowiedzialności Spółki wobec osób trzecich, należy wskazać, że w umowie B2B zostanie jednoznacznie ustalone, że Zleceniobiorca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za świadczone usługi, czyli zgodnie z umową B2B odpowiedzialność za usługi świadczone przez Zleceniobiorcę spoczywa po jego stronie, a nie po stronie Spółki.

Skoro w omawianej sytuacji nie zachodzą przesłanki określone w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, to zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturach wystawionych przez Usługodawców, działających w omawianym przypadku jako podatnicy VAT prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też - jak określa to przepis ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, jako podatku od wartości dodanej. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT (prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o VAT). Status danego podmiotu, jako podatnika VAT, jest kategorią w pełni obiektywną. Nie jest uzależniony od faktu zarejestrowania się w tym charakterze. Jednak określeni podatnicy - ci, którzy nie korzystają ze zwolnień z podatku - są obowiązani do zarejestrowania się, jako podatnicy VAT czynni. Przepis art. 88 ust. 4 Ustawy o VAT wprost stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z przepisami ustawy (przy czym nie dotyczy to podatnika dokonującego wyłącznie sporadycznych dostaw nowych środków transportu, względem prawa do odliczenia, a w zasadzie zwrotu podatku dotyczącego tych środków). Jak wskazano powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej.

Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, jako podatku od wartości dodanej.

Takie rozumienie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bardzo istotną wytyczną przy wykładni dyrektyw VAT w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). W wielu orzeczeniach, bowiem interpretowano regulacje dyrektyw VAT (co wpływało na rozumienie przepisów krajowych) w taki sposób, aby osiągnięta była neutralność podatku dla podatników. Z orzecznictwa TSUE konsekwentnie wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem żaden wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Jak stwierdzono w uzasadnieniu orzeczenia z 19 września 2000 r. w połączonych sprawach C-177/99 oraz C-181/99 (Ampafrance SA v. Directeur des services fiscaux de Maine-et-Loire oraz Sanofi Synthelabo v. Directeur des services fiscaux du Val-de-Marne), istnieje ugruntowana linia orzecznictwa TSUE, zgodnie, z którą prawo do odliczenia podatku jest integralną częścią schematu (systemu) VAT i zasadniczo nie może być ograniczane. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych zakupami. Dalej podkreślono - podobnie jak w orzeczeniu w sprawie C-50/87, że jakiekolwiek ograniczenia prawa do odliczenia wpływające na poziom obciążenia VAT muszą być stosowane w podobny sposób we wszystkich państwach członkowskich. Tak więc wszelkie odstępstwa (od tego prawa) są dozwolone wyłącznie w przypadkach wyraźnie przewidzianych w dyrektywie. Dodatkowo, przepis art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie wykorzystywać nabywane od Zleceniobiorców usługi do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki będzie ona uprawniona do odliczenia podatku VAT od wynagrodzeń wypłacanych Specjalistom z tytułu Umów o świadczenie usług. Powyższe stanowisko, zdaniem Spółki znajduje swoje potwierdzenie także w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.653.2019.4.IZ), w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.537.2019.1.JO), w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2018 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.493.2018.4.AK).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W tym miejscu ponownie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, tj. w zakresie pytania nr 2 przedstawionego przez Państwa w złożonym wniosku.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, że:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2. (uchylony);

3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzicie Państwo działalność gospodarczą m.in. w zakresie tworzenia oprogramowania i świadczenia szeroko pojętych usług informatycznych. Działalność Państwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jesteście czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Polsce. Zamierzacie Państwo zawrzeć z niektórymi ze swoich obecnych pracowników, po rozwiązaniu z nimi dotychczasowej umowy o pracę, umowy o współpracy w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej („umowa B2B”). W ramach zawartych umów B2B osoby fizyczne („Zleceniobiorca”) będą świadczyły usługi informatyczne, polegające w szczególności na tworzeniu oprogramowania, w tym w przypadku części Zleceniobiorców pozostawania w gotowości do świadczenia usług i niezwłocznego zajmowania się zgłoszeniami dokonywanymi przez Spółkę. Ponadto Spółka wskazała, że faktury dokumentujące świadczenie usług przez Zleceniobiorców będą wystawiane na nabywcę tych usług, tj. Państwa. Usługi nabywane przez Państwa od Zleceniobiorców będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, gdyż jesteście Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz Usługi nabywane przez Państwa od Zleceniobiorców będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, w przypadku otrzymania prawidłowo wystawionej faktury z tytułu Umowy o świadczenie usług wykonywanych przez Specjalistów będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga skutków prawno-podatkowych dla Zleceniobiorców/Specjalistów.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).