0113-KDIPT1-2.4012.220.2022.2.JS

📋 Podsumowanie interpretacji

Wniosek dotyczy sprzedaży dwóch działek gruntu nr 2 i nr 3, będących we współwłasności małżeńskiej. Podatnik wraz z żoną nabyli w 2002 r. działkę rolną nr 1, z której w wyniku regulacji granic powstały działki nr 2 i nr 3. Działki te nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ani nie były przedmiotem dzierżawy; jedynie na prośbę sąsiada podatnik z żoną zgodzili się na koszenie trawy i utrzymanie gruntów w dobrej kulturze. Celem sprzedaży działek nr 2 i nr 3 było spieniężenie części majątku w celu zaspokojenia bieżących potrzeb życiowych rodziny, a nie prowadzenie działalności gospodarczej. Organ uznał, że sprzedaż tych działek nie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, lecz była jedynie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, w związku z czym nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy dokonując sprzedaży nieruchomości ze swego majątku osobistego w warunkach wskazujących, iż działania te nie zmierzają do nadania im zorganizowanego charakteru, czynność sprzedaży dwóch działek nie ma charakteru częstotliwego i nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług? 2. Czy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko urzędu

Ad. 1 Organ uznał, że sprzedaż działek nr 2 i nr 3, będących we współwłasności małżeńskiej, nie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności podatnika w przedmiocie zbycia opisanych działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Działania podejmowane przez podatnika należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, a sprzedając przedmiotowe działki korzystał on z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Ad. 2 Kwestia opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) prowadzącego działalność gospodarczą w związku ze sprzedażą nieruchomości niezabudowanych będących we współwłasności małżeńskiej oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 kwietnia 2022 r. (wpływ 4 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wniosek dotyczy sprzedaży działki gruntu nr 2 o powierzchni 0,1359 ha nabytej od Gminy … w wyniku zamiany i działki gruntu nr 3 o powierzchni 0,5071 ha nabytej od Skarbu Państwa o łącznym obszarze 0,6430 ha. Działki są niezabudowane, graniczą z sobą i stanowią całość gospodarczą i położone są w granicach administracyjnych miasta …, przy ulicy … i stanowią nieruchomość rolną. W rejestrze gruntów Urzędu Miasta stanowią użytki oznaczone symbolem: RIIIa - grunty rolne.

W 2002 roku działkę rolną nr 1 o powierzchni 1,3 ha nabył Pan wspólnie z żoną jako małżonkowie do wspólnego majątku jako inwestycję dla trójki dzieci i trójki wnuków. W związku z budową nowej drogi i regulacji granic działek w 2010 roku powstały działki o numerach 2 o powierzchni 0,1359 ha, 3 o powierzchni 0,5071 ha i 13/14 o powierzchni 0,5426 ha.

Do chwili sprzedaży działek nie inwestował Pan ani żona w nieruchomość, działki nie były przedmiotem dzierżawy, nie były nigdy wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej. Ze względu na podeszły wiek 73 lata, żona 72 lata i stanu zdrowia na prośbę sąsiada wyraził Pan wraz z żoną zgodę ustną na koszenie trawy i utrzymanie w dobrej kulturze gruntów nie uzyskując z tego tytułu żadnych dodatkowych korzyści materialnych i pieniężnych. Nie posiada Pan wraz z żoną budynków gospodarczych, urządzeń rolniczych i inwentarza. Sprzedane działki 2 i 3 jako całość gospodarcza nie posiadają przyłącza wodno-kanalizacyjnego, przyłącza linii elektrycznej i przyłącza gazowego.

Przedmiotowa nieruchomość była częścią gospodarstwa rolnego, jednakże z uwagi na zamiar wybudowania własnego domu dla dzieci i wnuków i polepszenia warunków bytowych rodziny, traktujecie ją Pan wraz z żoną jako kapitał zgromadzony na przyszłość, który docelowo będzie mógł zaspokoić sukcesywnie najważniejsze bytowe potrzeby całej rodziny i przyszłych pokoleń. Tereny przyległe do Pana i żony gruntów intensywnie są zabudowywane budownictwem jednorodzinnym i usługowo-handlowym. Przedmiotowe działki położone są na terenie, dla którego Rada Miasta w dniu 28 lutego 2019 roku podjęła uchwałę nr … w sprawie przystąpienia do sporządzenia Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ….

Planując polepszenie warunków bytowych rodziny postanowił Pan wraz z żoną wystąpić z wnioskiem o warunki zabudowy na działkach 2 i 3. W 2019 roku otrzymał Pan wraz z żoną pozytywną decyzję o warunkach zabudowy NR … wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na ww. działkach. Z braków środków finansowych odłożył Pan wraz z żoną sprawę w czasie.

W 2019 roku zgłosiła się Pani A. z propozycją kupna działek rolnych 2 i 3 o łącznej powierzchni 0,6430 ha, stawiając warunek, iż zakupu dokona wówczas gdy wystąpi z wnioskiem o warunki zabudowy i otrzyma pozytywną decyzję o warunkach zabudowy pod planowaną przyszłą inwestycję. Jednocześnie wyraziła zgodę na przejęcie zobowiązań dotyczących poniesienia kosztów z racji obowiązujących przepisów wydania decyzji zezwalającej na wyłączenie ww. gruntów z produkcji rolniczej. Wyraził Pan wraz z żoną zgodę na propozycję oczekując, iż środki finansowe ze sprzedaży pozwolą Panu i żonie na inwestowanie w celu poprawy sytuacji mieszkaniowej i bytowej Pana rodziny. Czekał Pan wraz z żoną do maja 2021 roku. Dla działek gruntu nr 2 i nr 3 została wydana ostateczna Decyzja Nr … roku z dnia 1 kwietnia 2021 roku na rzecz Pani A. o warunkach zabudowy, wydana z upoważnienia Prezydenta Miasta, zgodnie z którą ustalono wymagania dotyczące zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji p.n.: budowa dwóch budynków: budynku edukacyjno-oświatowego oraz budynku handlowo-usługowo-biurowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą na działkach o numerach ewidencyjnych gruntów nr 2 i nr 3 przy ul. …. W dniu 12.10.2021 r. umowę kupna - sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej niezabudowane działki ewidencyjne nr 2 o obszarze 0,1359 ha i nr 3 o obszarze 0,5071 ha, o łącznym obszarze 0,6430 ha w udziałach nabyli `(...)``(...)`, kupiły i nabycia dokonały do majątków osobistych potwierdzone aktem notarialnym Rep. A nr ….

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan następujące informacje:

a) Nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

b) Nabył Pan w 2002 r. od Skarbu Państwa w ramach przetargu publicznego działkę rolną niezabudowaną nr 1, o powierzchni 1,3 ha w …, z której powstały działki 2 i 3 będące przedmiotem sprzedaży, nie podlegały czynności opodatkowanej podatkiem VAT, nie był Pan podatnikiem podatku VAT. Działkę rolną niezabudowaną nr 1 nabył Pan wraz z małżonką do majątku osobistego nie będąc rolnikami i płatnikami podatku VAT.

c - d) Nabywając działkę gruntu nr 1, z której powstały działki 2 i 3 będące przedmiotem sprzedaży, nie był wykazany podatek należny. Działkę nabył Pan w drodze przetargu od Skarbu Państwa i nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Nie był i nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

e) Zakupiona działka 1 była o nieregularnych kształtach i nie posiadała dojazdu do drogi publicznej. Na Pana wniosek w porozumieniu z Urzędem Miasta doszło do regulacji granic i wykonanie dojazdu z drogi publicznej do działki 1. W wyniku zamiany części gruntów powstały między innymi działki o numerach 2 i 3. Działki graniczą ze sobą i stanowią całość gospodarczą, łącznie posiadają dostęp do drogi publicznej w postaci służebności gruntowej przechodu i przejazdu przez nieruchomość objętą księgą wieczystą KW nr ….

f) Na terenie, na którym położone są działki 2 i 3 nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W rejestrze gruntów Urzędu Miasta działki stanowią użytki oznaczone symbolem: Rllla - grunty rolne.

g) Nie występował Pan o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek 2 i 3. Pani A. w 2019 roku jako zainteresowana zakupem w swoim interesie wystąpiła do Urzędu Miasta o warunki zabudowy dla działek gruntu nr 2 i nr 3. W 2021 roku została wydana ostateczna Decyzja Nr … na rzecz Pani A. o warunkach zabudowy, wydana z upoważnienia Prezydenta Miasta, zgodnie z którą ustalono wymagania dotyczące zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji p.n.: budowa dwóch budynków: budynku edukacyjno-oświatowego oraz budynku handlowo-usługowo-biurowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą dla działek 2 i 3 przy ul. ….

h - i) Z nabywcą nie zawierał Pan umowy przedwstępnej oraz innych dokumentów i zobowiązań dotyczących sprzedaży działek 2 i 3. Nie udzielał Pan nabywcy ww. działek pełnomocnictw, zgód i upoważnień w celu występowania w Pana imieniu w sprawie Decyzji Nr … r. z 1 kwietnia 2021 r. o warunki zabudowy wydanej na rzecz Pani A.

j) Nie podejmował Pan działań marketingowych w celu odsprzedaży przedmiotowych działek i kupowania następnych, gdyż Pana celem było i jest zabezpieczenie kapitałowe rodziny. Informacje otrzymywał Pan od sąsiadów, którzy informowali o osobach poszukujących działek. Zbywanie Pana i żony nieruchomości ma na celu spieniężenie części gruntów, w celu zaspokojenia bieżących potrzeb życiowych rodziny, gdyż nie ma Pan wraz z żoną w zamiarze zakupu kolejnych rzeczy w celu odsprzedaży. Celem Pana i żony działania jest zabezpieczenie bytowe i mieszkaniowe dla dzieci oraz pozostawienie pozostałych działek jako kapitał na przyszłe potrzeby dla Pana i żony jako małżonków i dzieci, ewentualnie w razie potrzeby spieniężenie na bieżące finansowanie potrzeb mieszkaniowych i zdrowotnych.

k) W 2002 r. na licytacji od Agencji Nieruchomości Rolnych nabył Pan niezabudowaną działkę budowlaną 4 o pow. 0,3941 ha w … w celu budowy domu rodzinnego. Po kilku latach plany Pana i żony zmieniły się i podjął Pan wraz z żoną decyzję na zamieszkanie na wsi. Do chwili sprzedaży nie inwestowaliście Państwo w nieruchomość, działka nie była przedmiotem dzierżawy, nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej. W 2005 r. nabył Pan małą działkę budowlaną w … z rozpoczętą budową domu. Zmuszeni byliście sprzedać działkę w …. Z uwagi na trudność sprzedaży dużej działki, podzieliliście Państwo na dwie małe i dokonaliście sprzedaży dwóch niezabudowanych działek budowlanych w 2007 r. i 2010 r. Uzyskane środki finansowe przeznaczone zostały w części na dokończenie budowy domu w … i w części przeznaczone w darowiźnie dla dzieci na cele mieszkaniowe. Stosownie do Postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w … pismo … z dnia 12.02.2007 r. otrzymał Pan pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług jako prawidłowe. Działki rolne niezabudowane, które Pan posiada zamierza w przyszłości przekazać w części darowizną na przyszłe potrzeby mieszkaniowe i bytowe dla dzieci, i w części sprzedaż w razie potrzeby z przeznaczeniem środków na bieżące potrzeby mieszkaniowe i zdrowotne rodziny.

Pytanie

Zwraca się Pan o pisemną interpretację w zakresie przepisu prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego i podatku od towarów i usług.

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 kwietnia 2022 r.)

Zdaniem Pana, dokonując sprzedaży nieruchomości ze swego majątku osobistego w warunkach wskazujących, iż działania te nie zmierzają do nadania im zorganizowanego charakteru. Czynność sprzedaży dwóch działek nie ma charakteru częstotliwego i nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej w rozumienia art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie wykracza poza zwykłe czynności konieczne do zbycia składników majątku osobistego. Zaznaczył Pan, iż upłynął okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działki 1, z której powstały działki 2 i 3 tworzące jedną całość gospodarczą. Odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W świetle art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Według art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej: „Dyrektywą 2006/112/WE”:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych `(...)` przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że nie był i nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2002 r. nabył Pan wraz z małżonką (nie będąc rolnikami) do majątku osobistego działkę rolną niezabudowaną nr 1. Przy nabyciu działki gruntu nr 1 nie był wykazany podatek należny. Działka 1 była o nieregularnych kształtach i nie posiadała dojazdu do drogi publicznej. Na Pana wniosek w porozumieniu z Urzędem Miasta doszło do regulacji granic i wykonanie dojazdu z drogi publicznej do działki 1. W związku z budową nowej drogi i regulacji granic działek w 2010 roku powstały działki o numerach 2, 3. W 2019 roku Pani A. zgłosiła się do Pana z propozycją kupna działek rolnych 2 i 3. Jako zainteresowana zakupem ww. działek w swoim interesie wystąpiła do Urzędu Miasta o warunki zabudowy dla działek gruntu nr 2 i nr 3. W 2021 roku została wydana ostateczna Decyzja Nr … na jej rzecz o warunkach zabudowy. Z nabywcą nie zawierał Pan umowy przedwstępnej oraz innych dokumentów i zobowiązań dotyczących sprzedaży działek 2 i 3. Nie udzielał Pan nabywcy ww. działek pełnomocnictw, zgód i upoważnień w celu występowania w Pana imieniu w sprawie Decyzji Nr … z 1 kwietnia 2021 r. o warunki zabudowy. Do chwili sprzedaży działek nie inwestował Pan ani żona w nieruchomość, działki nie były przedmiotem dzierżawy, nie były nigdy wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej. Na prośbę sąsiada wyraził Pan wraz z żoną zgodę ustną na koszenie trawy i utrzymanie w dobrej kulturze gruntów nie uzyskując z tego tytułu żadnych dodatkowych korzyści materialnych i pieniężnych. Sprzedane działki jako całość gospodarcza nie posiadają przyłącza wodno-kanalizacyjnego, przyłącza linii elektrycznej i przyłącza gazowego. Nie podejmował Pan działań marketingowych w celu odsprzedaży przedmiotowych działek i kupowania następnych, gdyż Pana celem było i jest zabezpieczenie kapitałowe rodziny. Zbycie ww. nieruchomości ma na celu spieniężenie części gruntów, w celu zaspokojenia bieżących potrzeb życiowych rodziny, gdyż nie ma Pan wraz z żoną w zamiarze zakupu kolejnych rzeczy w celu odsprzedaży. W dniu 12.10.2021 r. umowę kupna - sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej niezabudowane działki ewidencyjne nr 2 i nr 3 w udziałach nabyli `(...)``(...)`

Przy tak przedstawionym opisie sprawy oraz Pana własnym stanowisku zdaniem Organu wątpliwości Pana dotyczą kwestii ustalenia czy w okolicznościach tej sprawy dokonując sprzedaży przedmiotowych działek działał Pan w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich jest realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż działek nr 2 i nr 3, będących we współwłasności małżeńskiej, nie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia opisanych działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przez Pana przedmiotowych działek będących we współwłasności małżeńskiej wypełniła przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy – nie podejmował Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Działania podejmowane przez Pana należały zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając przedmiotowe działki korzystał Pan z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą działek nr 2 i nr 3, będących we współwłasności małżeńskiej, wystąpił Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działek nr 2 i nr 3, będących we współwłasności małżeńskiej, nie działał Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż przez Pana ww. działek objętych wnioskiem, będących we współwłasności małżeńskiej, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Pana, a nie sytuacji podatkowej Pana żony.

Ponadto, niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili