0113-KDIPT1-1.4012.110.2022.3.WL
📋 Podsumowanie interpretacji
Gmina planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej, na którą składają się zabytkowy zespół dworsko-parkowy, obejmujący budynek dworu z XVIII wieku, ruiny dawnej stajni, budynek gospodarczy z XVIII wieku oraz park. Gmina pyta, czy do ceny nieruchomości należy doliczyć podatek VAT, czy też cała wartość sprzedaży jest zwolniona z VAT. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż tej nieruchomości jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT. Budynek dworu nie podlega opodatkowaniu, ponieważ od jego pierwszego zasiedlenia minęło więcej niż 2 lata, a Gmina nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie. Ruiny dawnej stajni oraz budynek gospodarczy również korzystają ze zwolnienia, gdyż Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu i nie ponosiła nakładów na ich ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej. Cała nieruchomość gruntowa, w tym budynki i park, jest zatem zwolniona z VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lutego 2022 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy z 11 lutego 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a usług sprzedaży działki nr 1 zabudowanej zabytkowym zespołem dworsko-parkowym.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 28 marca 2022 r. oraz 4 kwietnia 2022 r (według daty wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej zabytkowym zespołem dworsko-parkowym zlokalizowanej na działce nr ewidencyjny 1 o powierzchni … ha, położonej w obrębie geodezyjnym `(...)`. Działka zabudowana jest budynkiem dworu z `(...)` w., ruinami budynku dawnej stajni oraz budynkiem gospodarczym z `(...)` w.
W skład zespołu dworskiego w `(...)` wchodzi również park.
Nieruchomość wpisana jest do rejestru zabytków: park nr rejestr. `(...)` i dwór nr rejestr. `(...)`
Budynek dworu został wybudowany w `(...)` r. Po II wojnie światowej cała nieruchomość przeszła na rzecz Skarbu Państwa, która stała się siedzibą szkoły podstawowej.
Gmina stała się właścicielem nieruchomości zgodnie z decyzją Wojewody z dnia `(...)`r. – na podstawie której nieruchomość przekazana została nieodpłatnie na własność Gminy.
Dwór usytuowany na działce gminnej stanowi budynek w rozumieniu przepisów wskazanych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 235 z późn. zm.).
Gmina, kiedy przejmowała nieodpłatnie dnia `(...)`r. zabudowaną nieruchomość - była już ona zagospodarowana, tzn. w części dworu mieściła się Szkoła Podstawowa, a pozostała część była wynajęta dla najemców na lokale mieszkalne.
Szkoła Podstawowa prowadzona przez Gminę została zlikwidowana z dniem `(...)` r., natomiast w dniu `(...)` r. została podpisana umowa użyczenia przedmiotowej nieruchomości ze Stowarzyszeniem `(...)` na prowadzenie działalności oświatowej, tj. szkoły podstawowej z oddziałem przedszkolnym.
Szkoła prowadzona przez Stowarzyszenie zakończyła swoją działalność z dniem `(...)` r. Lokale mieszkalne były wynajmowane do `(...)` r.
Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości (zespół pałacowo-parkowy) - nieruchomość Gmina nabyła nieodpłatnie decyzją Wojewody z `(...)`r.
Gmina nie ponosiła nakładów na ulepszenie wyżej wymienionych budynków.
Od `(...)` r. Gmina wydzierżawiła nieruchomość na okres 3 lat w celu prowadzenia działalności gospodarczej i ustaliła czynsz dzierżawny z podziałem na teren parku (bez podatku VAT (podatek od towarów i usług)) oraz budynek dworu (podatek VAT 23%).
Ponadto w … r. i … r. Gmina otrzymała dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w … na zadanie pn. „`(...)`” i zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-3.4012.530.2020.1.KS z dnia 16 września 2019 r. nie odliczono podatku VAT.
W … r. Gmina pozyskała również dofinansowanie z WFOŚiGW w `(...)` na zadanie: „`(...)`” i zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.462.2020.2.MKU z dnia 28 sierpnia 2020 r. nie odliczono podatku VAT.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż:
- Budynek gospodarczy z `(...)` w., znajdujący się na działce nr 1, stanowi budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ww. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021, poz. 2351 z późn. zm.);
- Ruiny budynku stajni znajdujące się na działce nr ewid. 1 stanowią budynek, w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane;
- Symbol PKOB dla budynku gospodarczego oraz ruin budynku stajni - 127, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (t.j. Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.)
- Budynek gospodarczy z `(...)` w. oraz budynek stajni są trwale związane z gruntem,
- Ww. budynki nie zostały zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.);
- Budynek gospodarczy oraz budynek dawnej stajni nie był wykorzystywany podczas działalności Szkoły Podstawowej oraz przez najemców lokali mieszczących się w budynku dworu;
- Gmina `(...)` nie ponosiła nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wszystkich ww. budynków, położonych na działce nr 1 w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej tych budynków.
Pytanie
Czy Gmina ogłaszając przetarg na sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej zabytkowym zespołem dworsko-parkowym zlokalizowanym na działce nr ewid. 1, położonej w miejscowości `(...)`, w skład którego wchodzą budynek dworu z `(...)` w., ruiny budynku dawnej stajni, budynek gospodarczy z `(...)` w. oraz park, ma doliczyć do ceny nieruchomości podatek VAT, czy cała wartość do sprzedaży jest zwolniona i nie należy naliczać podatku VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Z uwagi na to, iż Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej zabytkowym zespołem dworsko-parkowym zlokalizowanym na działce nr ewid. 1, położonej w miejscowości `(...)`, w skład którego wchodzą budynek dworu z `(...)` w., ruiny budynku dawnej stajni, budynek gospodarczy z `(...)` w. oraz park, jest zwolniona z VAT, gdyż spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku VAT (t.j. Dz. U. z 2021, poz. 685 z późn. zm.).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Państwa Gmina we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunty oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
Zgodnie z powołanymi regulacjami, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:
‒ podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
‒ podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwa Gmina planuje sprzedaż zabudowanej działki nr 1.
Dostawa ww. działki przez Państwa Gminę będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i dla tej czynności Państwa Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec tego, powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:
W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.
Przy czym zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z uregulowania tego wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Według art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt. 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt. 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt. 10a stanie się bezzasadne.
Ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, które spełniają przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym prawo to zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy budynków, przeanalizowania wymaga kwestia możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
‒ towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
‒ brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważenia wymaga, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Wobec tego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 z późn. zm.).
W myśl art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Jak Państwo wskazali, budynek dworu z `(...)` w., ruiny budynku dawnej stajni oraz budynek gospodarczy z `(...)` w., stanowią budynki w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.
Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż budynku dworu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ do pierwszego zasiedlenia ww. budynku już doszło. Jak bowiem wskazali Państwo, budynek dworu został wybudowany w `(...)` r. Po II wojnie światowej cała nieruchomość przeszła na rzecz Skarbu Państwa, która stała się siedzibą szkoły podstawowej. Decyzją Wojewody z dnia `(...)`r. nieruchomość przekazana została nieodpłatnie na własność Gminy. Była już ona zagospodarowana, tzn. w części dworu mieściła się Szkoła Podstawowa, a pozostała część była wynajęta dla najemców na lokale mieszkalne. A zatem, pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, Państwa Gmina nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku.
W związku z tym, sprzedaż budynku dworu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Z kolei odnosząc się do zwolnienia sprzedaży ruin budynku dawnej stajni oraz budynku gospodarczego z `(...)` w., które jak wskazali Państwo w opisie sprawy są budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, należy stwierdzić, że zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nie znajdzie zastosowania, gdyż jak wynika z opisu sprawy ww. budynki nie zostały zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.
Zatem, w odniesieniu do sprzedaży tych budynków należy przeanalizować zastosowanie zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Jak wskazali Państwo – Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości oraz nie ponosiła nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wszystkich budynków, położonych na działce nr 1, w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej tych budynków. W związku z tym, w odniesieniu do tych budynków, przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zostały spełnione.
Tym samym, sprzedaż ruin budynku dawnej stajni oraz budynku gospodarczego z `(...)` w. będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Jak wskazano wyżej, grunt na którym jest położony budynek dworu z `(...)` w., ruiny budynku dawnej stajni oraz budynek gospodarczy z `(...)` w. (zespół dworski) będzie podlegał opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynek.
Tym samym, dostawa działki nr 1, na której położone są ww. budynki, wraz z parkiem, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.
W związku z tym, sprzedaż działki nr 1, zabudowanej zabytkowym zespołem dworsko-parkowym, w skład którego wchodzą budynek dworu z `(...)` w., ruiny budynku dawnej stajni, budynek gospodarczy z `(...)` w. oraz park, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Zatem Państwa Gmina z tytułu sprzedaży ww. zabudowanej działki nie będzie miała obowiązku naliczania podatku od towarów i usług.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwa Gmina przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Gminy będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina zastosuje się do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili