Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

- Braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług wprowadzonej do sieci energetycznej Przedsiębiorstwa energii wyprodukowanej przez Gminę.

- Braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego od wydatków poniesionych na instalacje OZE, udokumentowanych fakturami VAT od Stowarzyszenia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Gmina wraz z (…) (dalej: „Stowarzyszenie”) i Gminą (…) realizuje projekt partnerski (dalej: „Projekt”) polegający na zakupie, montażu i uruchomieniu instalacji odnawialnych źródeł energii (dalej: „OZE”).

W odniesieniu do udziału Gminy Projekt polega na zakupie, montażu i uruchomieniu instalacji fotowoltaicznych na następujących obiektach stanowiących własność Gminy: budynku Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej: „OSP”) w miejscowości (…), stacji uzdatniania wody w (…), budynkach Przedszkola Gminnego w (…) i Szkoły Podstawowej w (…).

Celem Projektu jest wzrost wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych, ograniczenie emisji zanieczyszczeń i ochrona środowiska przyrodniczego w wyniku zmniejszenia spalania tradycyjnego opału w ramach rozwiązań konwencjonalnych.

Liderem Projektu jest Stowarzyszenie. Do zadań lidera Projektu należało m.in. złożenie wniosku o dofinansowanie Projektu ze środków zewnętrznych, podpisanie umowy o dofinansowanie z instytucją finansującą, reprezentowanie partnerów (w tym Gminy) na zewnątrz w realizacji Projektu, zorganizowanie, przeprowadzenie i koordynacja wszystkich prac związanych z montażem instalacji OZE, w tym wyłonienie wykonawcy Projektu. Z kolei Gmina zobowiązała się do partycypacji w kosztach Projektu w odniesieniu do jej udziału w Projekcie (obiektów Gminy). W celu określenia zakresu zadań, obowiązków, jak i zaangażowania środków finansowych dla wspólnej realizacji Projektu Stowarzyszenie zawarło z Gminą umowę z (…) 2020 r. o partnerstwie.

Gmina zaznacza, iż niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie udziału Gminy w Projekcie, tj. wniosek nie dotyczy Projektu, w zakresie w jakim jest on realizowany przez Stowarzyszenie i Gminę (…).

Wartość Projektu w odniesieniu do udziału Gminy wynosi ok. (…) tys. PLN brutto. Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Stowarzyszeniem a instytucją finansującą Projekt z (…) 2019 r. nr (…) Stowarzyszenie jako lider Projektu pozyskało na jego realizację dofinansowanie ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 do wysokości ok. 85% całkowitych kosztów kwalifikowanych Projektu. W złożonym wniosku o dofinansowanie Stowarzyszenie oświadczyło, że podatek VAT stanowi koszt niekwalifikowalny Projektu dla Stowarzyszenia (tj. podatek VAT nie został objęty dofinansowaniem).

Umowa o dofinansowanie Projektu i przepisy regulujące zasady dofinansowania zobowiązują / będą zobowiązywały Stowarzyszenie m.in. do osiągnięcia tzw. efektu rzeczowego (montaż określonej liczby instalacji fotowoltaicznych) oraz do tego, aby w tzw. okresie trwałości Projektu (5 lat od uzyskania ostatniej płatności w ramach dofinansowania) Stowarzyszenie pozostało właścicielem instalacji fotowoltaicznych.

Faktury z wykazanym VAT należnym od wykonawcy za realizację Projektu są/będą wystawiane przez wykonawcę na Stowarzyszenie. Z kolei Stowarzyszenie wystawia następnie na Gminę faktury z VAT należnym za realizację Projektu w odniesieniu do udziału Gminy w Projekcie.

Gmina wykorzystuje obiekty objęte Projektem, na których zostały zamontowane instalacje OZE, w następujący sposób:

A. budynek OSP w miejscowości (…) i stacja uzdatniania wody w (…) – obiekty zostały przez Gminę nieodpłatnie użyczone podmiotom trzecim; Gmina nie wykorzystuje tych obiektów do czynności opodatkowanych VAT;

B. budynki Przedszkola Gminnego w (…) i Szkoły Podstawowej w (…) – obiekty są siedzibami jednostek budżetowych Gminy i są wykorzystywane na potrzeby działalności edukacyjnej nie podlegającej VAT; Gmina nie wykorzystuje wskazanych obiektów do czynności opodatkowanych VAT.

Instalacje OZE zamontowane w ramach Projektu na obiektach Gminy wykorzystywane będą przez Gminę do wytwarzania energii elektrycznej zasadniczo na własne potrzeby Gminy – obiektów objętych Projektem, będących własnością Gminy. Może się również zdarzyć, że energia elektryczna wyprodukowana w instalacjach OZE na obiektach Gminy, niewykorzystana w danym czasie na własne potrzeby Gminy, zostanie odprowadzona przez Gminę do sieci elektroenergetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, zajmującego się usługami dystrybucji energii elektrycznej (dalej: „Przedsiębiorstwo”).

W związku z powyższym Gmina zamierza zawrzeć umowę cywilnoprawną z Przedsiębiorstwem, której przedmiotem będzie sprzedaż przez Przedsiębiorstwo energii elektrycznej oraz świadczenie przez Przedsiębiorstwo usług dystrybucji, odbioru i rozliczania energii elektrycznej wprowadzanej do sieci z instalacji OZE Gminy.

Gmina będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, ze zm. dalej: „ustawa o OZE”). Gmina będzie dokonywała z Przedsiębiorstwem rozliczeń ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa w stosunku do ilości energii elektrycznej pobranej przez Gminę z sieci na zasadach określonych w ustawie o OZE.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o OZE, przedsiębiorstwo energetyczne dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez prosumenta do sieci elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w stosunku ilościowym 1 do 0,7 z wyjątkiem mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej nie większej niż 10 kW, dla których ten stosunek ilościowy wynosi 1 do 0,8. Oznacza to, że za każdy 1 kWh energii wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej rozliczeniu (odjęciu) po stronie prosumenta podlega odpowiednio 0,8 kWh lub 0,7 kWh z pobranej energii z sieci przedsiębiorstwa przesyłowego. W ramach wspomnianego systemu (zwanego potocznie systemem „opustów”) prosument uiszcza sprzedawcy kwotę odpowiadającą iloczynowi stawki za energię elektryczną oraz różnicy między ilością energii elektrycznej pobranej przez prosumenta z sieci a ilością energii elektrycznej wprowadzonej do tej sieci z uwzględnieniem stosunku, w jakim należy tę energię rozliczyć. Tym samym, w przypadku wystąpienia nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy i odprowadzenia ich do sieci energetycznej Przedsiębiorstwa, nadwyżki te będą „magazynowane”, przechowywane w sieci Przedsiębiorstwa na potrzeby późniejszego wykorzystania przez Gminę. Energia elektryczna wyprodukowana przez Gminę będzie jej własnością w sensie ekonomicznym. Gmina będzie płaciła Przedsiębiorstwu wyłącznie za energię elektryczną, która zostanie pobrana przez Gminę z sieci i nie została do niej wcześniej wprowadzona przez Gminę celem zmagazynowania energii wytworzonej w instalacjach OZE Gminy. Gmina nie będzie otrzymywała od Przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci Przedsiębiorstwa.

Rozliczenie ilości energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy wprowadzonej do sieci Przedsiębiorstwa oraz ilości energii elektrycznej pobranej przez Gminę z sieci Przedsiębiorstwa będzie dokonywane na podstawie wskazań odpowiednich urządzeń pomiarowo–rozliczeniowych dla poszczególnych instalacji OZE.

Pytania

1. Czy wprowadzenie przez Gminę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy, niewykorzystanej na własne potrzeby Gminy, do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

2. Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na instalacje OZE udokumentowanych fakturami VAT od Stowarzyszenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Gminy

1. Wprowadzenie przez Gminę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy, niewykorzystanej na własne potrzeby Gminy, do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

2. Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na instalacje OZE udokumentowanych fakturami VAT od Stowarzyszenia.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

W ocenie Gminy, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, nawet gdyby uznać, że Gmina będzie działała jako podatnik VAT w ramach cywilnoprawnej umowy z Przedsiębiorstwem, to w przedmiotowej sprawie nie dojdzie jednak do dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, która podlegałaby opodatkowaniu VAT.

Jak Gmina wskazała w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, gdyby instalacje OZE Gminy wyprodukowały nadwyżki energii elektrycznej niewykorzystane na własne potrzeby Gminy w obiektach gminnych, to nadwyżki te zostałyby odprowadzone do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa, w której byłyby przechowywane w celu późniejszego wykorzystania przez Gminę. Z uwagi na techniczne uwarunkowania, Gmina mogłaby pobrać z „magazynu” (sieci Przedsiębiorstwa) energię w ilości nieznacznie mniejszej w stosunku do tej, którą wprowadziłaby do sieci w wyniku powstałych nadwyżek.

Jak zostało wspomniane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, w związku z tzw. systemem opustów przyjętym w polskim porządku prawnym, prosument może pobrać energię elektryczną z sieci w stosunku ilościowym 0,7 / 0,8 (w zależności od mocy instalacji OZE) do 1 za każdą jednostkę energii wprowadzoną wcześniej do sieci z instalacji OZE.

W związku z faktem, że nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy wprowadzonej do sieci stanowiłyby własność Gminy w sensie ekonomicznym, zdaniem Gminy, w niniejszej sprawie nie doszłoby do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Przedsiębiorstwo nie uzyskałoby bowiem prawa do rozporządzania energią elektryczną odprowadzoną do jego sieci z instalacji OZE Gminy jak właściciel. Gmina nie sprzedawałaby nadwyżek energii elektrycznej z instalacji OZE na rzecz Przedsiębiorstwa, ale magazynowałaby je w sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa na rzecz późniejszego pobrania i wykorzystania na własne potrzeby Gminy. Sposób wzajemnych rozliczeń Gminy i Przedsiębiorstwa, w ramach których Gmina jako prosument nie będzie uprawniona do otrzymania wynagrodzenia w formie pieniężnej za produkowane nadwyżki, to rezultat stosowanego w polskim porządku prawnym tzw. systemu opustów.

Powyższe stanowisko Gminy potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z 13 lutego 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.632.2019.5.ŻR, w której organ uznał, że: „(`(...)`) Wnioskodawca nie będzie zobowiązany wykazać podatku należnego VAT z tytułu wprowadzenia do sieci elektroenergetycznej nadwyżek energii do zmagazynowania, w sytuacji, gdy w danym okresie ilość energii elektrycznej pobranej będzie mniejsza niż ilość energii wprowadzonej i powstaną te nadwyżki. Jak bowiem wynika z wniosku, Wnioskodawca nie jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia za produkowane nadwyżki i energia ta jest magazynowana w sieci tylko w celu jej późniejszego pobrania, zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i Wnioskodawca nie jest obowiązany wykazać podatku należnego z tego tytułu”.

Podsumowując, wprowadzenie przez Gminę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy, niewykorzystanej na własne potrzeby Gminy, do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

a) zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

b) pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT.

Ad A. Gmina jako podatnik VAT w ramach ponoszenia wydatków na Projekt

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, iż kwestia ta została uregulowana w cytowanym powyżej art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 wskazanej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zapis cytowanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 2006 r., str. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372, ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, edukacji publicznej oraz ochrony przeciwpożarowej (pkt 15, 3, 8 i 14 wskazanego przepisu).

Wydatki Gminy na Projekt na potrzeby budynków OSP, stacji uzdatniania wody, Przedszkola Gminnego i Szkoły Podstawowej służą / będą służyły niewątpliwie do wypełniania zadań własnych Gminy (niepodlegających VAT) nałożonych na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym. W szczególności – jak wskazano – w ramach Projektu realizowane są / będą zadania publiczne z zakresu m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, edukacji publicznej, ochrony przeciwpożarowej oraz utrzymania gminnych obiektów użyteczności publicznej.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Gmina nabywając od Stowarzyszenia usługi i towary w zakresie instalacji OZE wyłącznie na potrzeby powyższych obiektów Gminy, nie nabywa / nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie działa / nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Wydatki Gminy na Projekt na potrzeby przedmiotowych obiektów są / będą zatem ponoszone poza działalnością gospodarczą Gminy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Ad B. Związek wydatków na Projekt z działalnością opodatkowaną VAT

Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Opodatkowaniu VAT, co do zasady, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Opodatkowaniu VAT podlegają również czynności zrównane z odpłatnymi świadczeniami.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, oraz

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Gminy, przywołany powyżej przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, odpowiednio w pkt 1 oraz pkt 2, odnosi się do „nieodpłatnego świadczenia usług” przez podatnika. Jak Gmina podkreślała powyżej, udostępniając nieodpłatnie budynek OSP i stację uzdatniania wody podmiotom trzecim Gmina nie występuje/nie będzie występowała w charakterze podatnika VAT, lecz jako organ władzy publicznej realizujący nieodpłatnie zadania własne z zakresu spraw dotyczących odpowiednio ochrony przeciwpożarowej oraz wodociągów i zaopatrzenia w wodę. W konsekwencji, przedmiotowy obszar działalności Gminy, tj. wykonywanie zadań własnych w oparciu o reżim publicznoprawny, nie może być podstawą do zastosowania wobec Gminy art. 8 ust. 2 pkt 1 ani art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Tym bardziej przepis ten nie znajdzie zastosowania do działalności Gminy w Przedszkolu i Szkole Podstawowej, gdzie Gmina realizuje zadania własne z zakresu edukacji i opieki nad dziećmi.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że budynki OSP, stacji uzdatniania wody, Przedszkola Gminnego i Szkoły Podstawowej są/będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających VAT, tj. realizacji zadań własnych Gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, edukacji oraz utrzymania obiektów użyteczności publicznej – działalności publicznoprawnej. Efekty Projektu (instalacje OZE) nie są/nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT.

W ocenie Gminy, również w przypadku wystąpienia nadwyżek energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach OZE, które zostałyby odprowadzone do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa, Gminie nie przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na Projekt. Jak bowiem Gmina wskazała w uzasadnieniu swojego stanowiska do pytania nr 1, zdaniem Gminy, wskazane czynności nie stanowiłyby po stronie Gminy odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, opodatkowanej VAT.

Tym samym, w ocenie Gminy, nie istnieje/nie będzie istniał związek pomiędzy wydatkami Gminy na Projekt z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT przez Gminę. W konsekwencji druga przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkująca możliwość odliczenia VAT naliczonego, również nie zostanie spełniona.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy,

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy,

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy,

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy,

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy,

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy,

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559),

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym,

Do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym,

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym,

W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki.

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 ze zm.), przez prosumenta energii odnawialnej należy rozumieć

odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2020 r., poz. 443 i 1486);

Natomiast art. 2 pkt 19 ustawy wskazuje, że przez mikroinstalację rozumie się

instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW;

Stosownie do art. 3 ustawy o odnawialnych źródłach energii

Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:

1. w mikroinstalacji;

2. w małej instalacji;

3. wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy - Prawo energetyczne;

4. wyłącznie z biopłynów.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy

Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:

1. większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,7;

2. nie większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,8.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy

Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do:

1. prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej;

2. prosumenta zbiorowego energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej:

a) wytworzonej w mikroinstalacji lub małej instalacji, przy czym ilość energii elektrycznej wytworzonej ustala się odpowiednio do udziału prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w wytwarzaniu energii odnawialnej w tej instalacji, określonego w umowie, o której mowa w art. 4a ust. 1,

b) pobranej przez prosumenta zbiorowego energii odnawialnej;

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a – 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy

Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.

Art. 4 ust. 10 ustawy wskazuje, że

Pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej i nie stanowi:

1. sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,

2. zużycia energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu

- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2020 r. poz. 722, ze zm.).

Natomiast art. 4 ust. 11 ustawy

W przypadku gdy:

1. prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;

2. prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.

W myśl art. 40 ust. 1 i 1a ustawy

Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.

Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.

Ustawa o podatku do towarów i usług definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wraz z (…) i Gminą (…) realizujcie Państwo projekt partnerski. Projekt polega na zakupie, montażu i uruchomieniu instalacji fotowoltaicznych na następujących obiektach stanowiących własność Gminy: budynku Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej: „OSP”), stacji uzdatniania wody, budynkach Przedszkola Gminnego i Szkoły Podstawowej.

Celem Projektu jest wzrost wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych, ograniczenie emisji zanieczyszczeń i ochrona środowiska przyrodniczego w wyniku zmniejszenia spalania tradycyjnego opału w ramach rozwiązań konwencjonalnych.

Jak wskazano we wniosku liderem Projektu jest Stowarzyszenie. Do jego zadań należało m.in. złożenie wniosku o dofinansowanie Projektu ze środków zewnętrznych, podpisanie umowy o dofinansowanie z instytucją finansującą, reprezentowanie partnerów na zewnątrz w realizacji Projektu, zorganizowanie, przeprowadzenie i koordynacja wszystkich prac związanych z montażem instalacji OZE, w tym wyłonienie wykonawcy Projektu.

Z kolei Państwo zobowiązali się do partycypacji w kosztach w odniesieniu do swojego udziału w Projekcie na podstawie umowy z (…) 2020 r. o partnerstwie.

Obiekty objęte Projektem, na których zostały zamontowane instalacje OZE są przez Państwa wykorzystywane, w następujący sposób:

A. budynek OSP i stacja uzdatniania wody – to obiekty nieodpłatnie użyczone podmiotom trzecim, nie wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT;

B. budynki Przedszkola Gminnego i Szkoły Podstawowej – to obiekty będące siedzibami jednostek budżetowych Gminy i są wykorzystywane na potrzeby działalności edukacyjnej nie podlegającej VAT; Gmina nie wykorzystuje wskazanych obiektów do czynności opodatkowanych VAT.

Instalacje OZE zamontowane w ramach Projektu na obiektach wykorzystywane będą do wytwarzania energii elektrycznej zasadniczo na własne potrzeby. Może się również zdarzyć, że energia elektryczna wyprodukowana w instalacjach OZE, niewykorzystana w danym czasie na własne potrzeby, zostanie odprowadzona przez Państwa do sieci elektroenergetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, zajmującego się usługami dystrybucji energii elektrycznej.

Gmina będzie prosumentem energii odnawialnej, będzie dokonywała z Przedsiębiorstwem rozliczeń ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa w stosunku do ilości energii elektrycznej pobranej przez Gminę z sieci na zasadach określonych w ustawie o OZE.

Rozliczenie ilości energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy wprowadzonej do sieci Przedsiębiorstwa oraz ilości energii elektrycznej pobranej przez Gminę z sieci Przedsiębiorstwa będzie dokonywane na podstawie wskazań odpowiednich urządzeń pomiarowo–rozliczeniowych dla poszczególnych instalacji OZE.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy wprowadzenie energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy, niewykorzystanej na własne potrzeby, do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z 11 grudnia 2006 r. L 347/1), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Treść ww. przepisu znalazła odzwierciedlenie w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W wyroku w sprawie C-219/12 Fuchs Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że „eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi „działalność gospodarczą” w rozumieniu tych przepisów”.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 15 ust. 6 ustawy, Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, nie jest uznawana za podatnika podatku VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana i które są wykonywane jako czynności o charakterze publicznoprawnym. Niemniej jednak, jeżeli działania organu władzy publicznej będą prowadzić do zakłócenia konkurencji, to sprzedaż towarów będzie działalnością opodatkowaną. Gmina może zostać uznana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie czynności, które wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jak wynika z okoliczności sprawy pomiędzy Gminą, a Przedsiębiorstwem energetycznym, została zawarta umowa cywilnoprawna.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak wynika z okoliczności sprawy pomiędzy Gminą, a Przedsiębiorstwem energetycznym, została zawarta umowa cywilnoprawna. Gmina będzie dokonywała z Przedsiębiorstwem rozliczeń ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa w stosunku do ilości energii elektrycznej pobranej przez Gminę z sieci na zasadach określonych w ustawie o OZE. Energia uzyskana z instalacji jak Państwo wskazali będzie wykorzystywana do użytku własnego Gminy. Natomiast w przypadku wystąpienia nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE i odprowadzenia ich do sieci energetycznej, nadwyżki te będą „magazynowane”, przechowywane w sieci Przedsiębiorstwa na potrzeby późniejszego wykorzystania przez Gminę. Energia elektryczna wyprodukowana przez Gminę będzie jej własnością w sensie ekonomicznym. Gmina będzie płaciła Przedsiębiorstwu wyłącznie za energię elektryczną, która zostanie pobrana przez Gminę z sieci i nie została do niej wcześniej wprowadzona przez Gminę celem zmagazynowania energii wytworzonej w instalacjach OZE Gminy. Ponadto jak zostało wskazane, Gmina nie będzie otrzymywała od Przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci Przedsiębiorstwa.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, należy stwierdzić, że w tym przypadku nie będziecie Państwo zobowiązani wykazać podatku należnego VAT z tytułu wprowadzenia do sieci elektroenergetycznej nadwyżek energii do zmagazynowania, w sytuacji, gdy w danym okresie ilość energii elektrycznej pobranej będzie mniejsza niż ilość energii wprowadzonej i powstaną nadwyżki. Jak bowiem wynika z wniosku, nie jesteście Państwo uprawnieni do otrzymania wynagrodzenia za produkowane nadwyżki i energia ta jest magazynowana w sieci tylko w celu jej późniejszego pobrania, zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem wprowadzenie przez Państwo energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach OZE Gminy, niewykorzystanej na własne potrzeby Gminy, do sieci elektroenergetycznej Przedsiębiorstwa nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą zagadnienia czy przysługuje/będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na instalacje OZE udokumentowanych fakturami VAT od Stowarzyszenia.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego od Wydatków na realizację projektu, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy,

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy,

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z opisu sprawy, Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT a faktury z wykazanym VAT należnym od wykonawcy za realizację Projektu są/będą wystawiane na Stowarzyszenie. Z kolei Stowarzyszenie wystawi następnie na Gminę faktury z VAT należnym za realizację Projektu w odniesieniu do udziału Gminy w Projekcie.

Gmina wykorzystuje obiekty objęte Projektem, na których zostały zamontowane instalacje OZE, tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem towary i usługi nabywane w ramach projektu w zakresie świadczenia usługi dostawy i montażu instalacji fotowoltaicznych służą/będą służyły Państwu wyłącznie do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z tym wydatki poniesione w ramach realizacji projektu będą w całości przyporządkowane do czynności nieopodatkowanych.

Zatem z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. projektu będą służyć do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki.

Tym samym, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu na podstawie faktur wystawionych na Gminę.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).