Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przemieszczenia do Polski towaru, uprzednio zaimportowanego na terytorium Holandii za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 kwietnia 2022 r. (wpływ 1 kwietnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Polska firma zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych kupi towar od kontrahenta z Filipin. Transakcję potwierdzi faktura zakupu otrzymana od filipińskiego Dostawcy. Towar zostanie sprowadzony do Holandii i tam nastąpi jego odprawa celna.

Zgodnie z ustaleniami miedzy stronami transakcji towar zostanie przez Dostawcę dostarczony zgodnie z regułą (…) z miejscem dostawy (…). Odprawy celnej dokona holenderski przedstawiciel celny i podatkowy, który w wystawionej fakturze za cło oraz obsługę celną, poda dla tej transakcji swój NIP UE, poprzedzony kodem NL. Przedstawiciel podatkowy obciąży ww. kosztami Dostawcę zgodnie z umówionymi warunkami dostawy.

Organizację transportu towaru podatnik zleci polskiemu spedytorowi, który wystawiając fakturę VAT (podatek od towarów i usług), obciąży zleceniodawcę kosztami za transport drogowy na trasie Holandia-Polska.

W piśmie z 1 kwietnia 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

1. Wnioskodawca nie jest zrejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu (Holandii).

2. Agencja celna będzie dokonywała odprawy celnej na zlecenie Dostawcy z Filipin.

3. Na dokumentach celnych jako importer będzie widniał przedstawiciel celny i podatkowy z Holandii.

4. Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel Wnioskodawca nabędzie na terenie Holandii, w momencie przekazania towaru przewoźnikowi, dokonującemu przewozu do Polski na zlecenie Wnioskodawcy.

5. Według wiedzy Wnioskodawcy, firma z Filipin, która dokona sprzedaży na rzecz Spółki nie jest zarejestrowana w jakimkolwiek kraju Unii Europejskiej dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz nie posługuje się NIP UE dla potrzeb transakcji z Wnioskodawcą.

6. Przedmiotem opisanej we wniosku transakcji jest zakup surowca (…).

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 1 kwietnia 2022 r.)

Czy import towarów z kraju trzeciego (z Filipin) odprawionych na terytorium Wspólnoty (w Holandii), z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową (do Polski), stanowi dla polskiego przedsiębiorcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Państwa stanowisko w sprawie

Z art. 60 dyrektywy 2006/112/WE wynika, że miejscem importu towarów jest to państwo członkowskie, na którego terytorium towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty. Dokonanie odprawy towarów i dopuszczenie ich do obrotu nastąpi na terytorium Holandii, co skutkuje uznaniem transakcji za import towarów dokonany właśnie w tym kraju. Dokonanie odprawy celnej oraz wprowadzenie zaimportowanych towarów na terytorium Holandii oznacza, że czynność ta stanowi import towarów, ale taki, który podlega opodatkowaniu na holenderskim terytorium według przepisów tam obowiązujących. Nie stanowi natomiast importu na terytorium Polski.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów na terytorium Holandii nie oznacza, że transakcja ta rodzi obowiązek zapłaty holenderskiego VAT. We wspólnotowym zharmonizowanym systemie VAT obowiązuje bowiem zasada, zgodnie z którą czynność importu towarów pochodzących z kraju trzeciego, które mają być następnie wywiezione do innego państwa członkowskiego w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej, jest zwolniona z opodatkowania. Na przykład w Polsce taka regulacja jest zawarta w przepisach § 13 rozporządzenia wykonawczego do niektórych przepisów ustawy o VAT.

W rezultacie import towarów z kraju trzeciego (z Filipin) odprawionych na terytorium Wspólnoty (w Holandii), z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową (do Polski), stanowi dla polskiego przedsiębiorcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)). Jak wynika bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez WNT za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo zaimportowane i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Dlatego, w analizowanym przypadku przemieszczenie własnych towarów do Polski z terytorium innego państwa członkowskiego stanowi dla Wnioskodawcy transakcję WNT (zwaną także nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów) z kraju trzeciego (Filipiny) i za pośrednictwem holenderskiego przedstawiciela celnego i podatkowego dokona ich odprawy celnej w innym niż Polska państwie członkowskim UE (Holandia), dalsze przemieszczenie towarów należących do firmy Wnioskodawcy stanowi WNT, które podlega opodatkowaniu polskim VAT.

Taki sposób rozliczenia opisanej w pytaniu transakcji potwierdzają również organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 24 września 2008 r. (nr IPPP1-443-1352/08-2/MPe), wyjaśniając jednocześnie kwestię wymaganego dla tego rodzaju transakcji statusu podatkowego nabywcy towarów, stwierdził, iż: „(`(...)`) należy uznać, że wnioskodawca dla tej transakcji będzie działał w tym innym państwie (Niemcy) w charakterze podatnika od wartości dodanej. Wskazać przy tym należy, że o tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej czy też nie, nie decyduje fakt, czy dany podmiot zarejestrował się dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. W przedmiotowej sprawie jest to czynność przemieszczenia towarów własnych z terytorium jednego państwa na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Nie ma przy tym znaczenia, czy Spółka, dokonując importu towarów na terytorium danego państwa członkowskiego, a następnie przemieszczając ww. towary na terytorium innego państwa członkowskiego UE, zarejestrowała się na potrzeby podatku od wartości dodanej na terenie państwa, w którym dokonano odprawy celnej. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że przemieszczenie z Niemiec do Polski towarów, uprzednio zaimportowanych z CHIN i dopuszczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Niemcy), będzie stanowiło WNT, jeżeli towary te będą służyć czynnościom wykonywanym przez spółkę jako podatnika na terytorium kraju. Czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, regulującymi dokonanie takich transakcji”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przez przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei według art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis art. 9 ust. 2 ustawy stanowi z kolei, że:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,

2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

– jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

- po pierwsze – podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

- po drugie – po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka kupi towar od kontrahenta z Filipin. Przedmiotem opisanej we wniosku transakcji jest zakup surowca (…). Transakcję potwierdzi faktura zakupu otrzymana od filipińskiego Dostawcy. Towar zostanie sprowadzony do Holandii i tam nastąpi jego odprawa celna. Zgodnie z ustaleniami między stronami transakcji, towar zostanie przez Dostawcę dostarczony zgodnie z regułą (…) z miejscem dostawy (…). Odprawy celnej dokona holenderski przedstawiciel celny i podatkowy, który w wystawionej fakturze za cło oraz obsługę celną poda dla tej transakcji swój NIP UE, poprzedzony kodem NL. Przedstawiciel podatkowy obciąży ww. kosztami dostawcę zgodnie z _u_mówionymi warunkami dostawy. Organizację transportu towaru podatnik zleci polskiemu spedytorowi, który wystawiając fakturę VAT, obciąży zleceniodawcę kosztami za transport drogowy na trasie Holandia-Polska. Wnioskodawca nie jest zrejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu (Holandii). Agencja celna będzie dokonywała odprawy celnej na zlecenie dostawcy z Filipin. Na dokumentach celnych jako importer będzie widniał przedstawiciel celny i podatkowy z Holandii. Prawo do rozporządzania towarami jak właściciel Wnioskodawca nabędzie na terenie Holandii, w momencie przekazania towaru przewoźnikowi dokonującemu przewozu do Polski na zlecenie Wnioskodawcy. Według wiedzy Wnioskodawcy, firma z Filipin, która dokona sprzedaży na rzecz Spółki nie jest zarejestrowana w jakimkolwiek kraju Unii Europejskiej dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz nie posługuje się NIP UE dla potrzeb transakcji z Wnioskodawcą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy import towarów z kraju trzeciego (z Filipin), odprawionych na terytorium Wspólnoty (w Holandii) z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową (do Polski), stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT).

Wskazać należy, że na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis rozszerza zakres transakcji uznawanych za WNT o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. Regulacja ta oznacza, że przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą one służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Natomiast na mocy art. 25 ust. 2 ustawy:

Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1. zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub

2. zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że przemieszczenie do Polski towaru uprzednio zaimportowanego z Filipin do Holandii, będzie stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Jak bowiem wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zakupi towar od Dostawcy z Filipin. Przedmiotem transakcji jest zakup surowca (…). Transakcję tą potwierdzi faktura zakupu otrzymana od filipińskiego Dostawcy. Towar zostanie sprowadzony do Holandii i tam nastąpi jego odprawa celna. Odprawy celnej dokona – na zlecenie Dostawcy z Filipin – holenderski przedstawiciel celny i podatkowy, który w wystawionej fakturze za cło oraz obsługę celną poda dla tej transakcji swój NIP UE, poprzedzony kodem NL. Następnie, na zlecenie Spółki, towar zostanie przetransportowany do Polski przez polskiego spedytora, który kosztami transportu obciąży Wnioskodawcę. Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel Wnioskodawca nabędzie na terenie Holandii w momencie przekazania towaru przewoźnikowi dokonującemu przewozu do Polski. Wnioskodawca nie jest zrejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu (Holandii). Przemieszczenie towaru z terytorium Holandii na terytorium kraju – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Holandii (opodatkowaną zgodnie z regulacjami obowiązującymi na terenie tego państwa), której na terytorium Polski odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Powyższe okoliczności wskazują, że Wnioskodawca nabędzie towar (zakup surowca do produkcji) od Dostawcy z Filipin na terytorium Holandii, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a przemieszczenie tego towaru z Holandii do Polski będzie stanowić przemieszczenie towarów należących do Wnioskodawcy. W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z przemieszczeniem towaru na rzecz podatnika (Wnioskodawcy), należącego do tego podatnika, z terytorium Holandii na terytorium kraju, który to towar zostanie przez Wnioskodawcę nabyty i ma służyć jego działalności gospodarczej. Tym samym w związku z dokonaną transakcją, Wnioskodawca winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy i opodatkować je na terytorium kraju na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym, import towarów z kraju trzeciego (z Filipin) odprawionych na terytorium Wspólnoty (w Holandii), z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową (do Polski), będzie stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie uznania przemieszczenia do Polski towaru, uprzednio zaimportowanego na terytorium Holandii za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast w pozostałym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie z 26 kwietnia 2022 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.158.2021.1.MR.

Tutejszy organ ponadto wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).