0112-KDIL1-2.4012.42.2022.2.WP
📋 Podsumowanie interpretacji
Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, dokonane na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r., stanowi dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Organ podatkowy uznał, że niezależnie od daty oddania gruntów w użytkowanie wieczyste – przed 1 maja 2004 r., w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. czy od 1 stycznia 2011 r. – do opłat związanych z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności należy stosować stawkę VAT w wysokości 23%, obowiązującą od 1 stycznia 2019 r.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) od opłat z tytułu przekształcenia w dniu 1 stycznia 2019 r. prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
- ustalenia stawki podatku VAT od opłat z tytułu przekształcenia w dniu 1 stycznia 2019 r. prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów,
- ustalenia stawki podatku VAT od opłat z tytułu przekształcenia po 1 stycznia 2020 r. prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 kwietnia 2022 r. (wpływ 1 kwietnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina (…) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina przez umowę o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, a po wejściu w życie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności, pobiera opłaty z tytułu ustanowienia użytkowania wieczystego i jego przekształcenia w prawo własności. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na rzecz użytkowników wieczystych miało miejsce zarówno do 30 kwietnia 2004 r., jak również od 1 maja 2004 r.
5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.
Gmina w latach 2019-2021 dla gruntów oddanych:
- w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2004 r., a następnie przekształconych na podstawie ww. ustawy w opłatach rocznych za przekształcenie nie stosowała opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
- w użytkowanie wieczyste od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r., a następnie przekształconych na podstawie ww. ustawy w opłatach rocznych za przekształcenie stosowała opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%,
- w użytkowanie wieczyste od 1 stycznia 2011 r., a następnie przekształconych na podstawie ww. ustawy o opłatach rocznych za przekształcenie stosowała opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w wysokości 23% (wysokość opodatkowania podatkiem VAT 22% lub 23% wynikała z obowiązującej w dniu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stawki procentowej podatku VAT).
Po wydaniu Interpretacji Ogólnej Nr PT1.8101.2.2021 Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekształcenia z mocy prawa prawa użytkowania wieczystego w prawo własności powstaje pytanie: jaką stawkę VAT (22% czy 23%) należy zastosować do opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z mocy prawa w prawo własności dla gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2004 r. oraz w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r.?
Przekształcenie – z mocy ww. ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów – prawa wieczystego użytkowania gruntów (ustanowionego przed 1 maja 2004 r. i po tym dniu) w prawo własności, stanowi dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów (ustanowionego przed 1 maja 2004 r. i po tym dniu), do którego dojdzie z mocy prawa – tj. na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, stanowią wynagrodzenie za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.
Gmina stoi na stanowisku, iż opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, niezależnie, czy grunty zostały oddane w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2004 r., w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. oraz od 1 stycznia 2011 r.
Uzupełnienie opisu zaistaniałego stanu faktycznego
Zgodnie z ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów wskazano:
- w art. 1 ust. 1 „z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształca się w prawo własności tych gruntów”;
- w art. 13 ust. 1 „jeżeli po dniu 1 stycznia 2019 r. na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym zabudowanym na cele mieszkaniowe, w rozumieniu art. 1 ust. 2 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, budynek mieszkalny zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333), prawo użytkowania wieczystego tego gruntu przekształca się w prawo własności gruntu z dniem oddania budynku mieszkalnego do użytkowania”.
Wobec powyższego interpretując ww. przepisy ustawy należy wskazać, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe nastąpiło 1 stycznia 2019 r. (dla gruntów zabudowanych na ten cel) i będzie również następowało po 1 stycznia 2020 r. (dla gruntów, które będą zabudowane po 1 stycznia 2020 r. na ten cel).
Pytanie
Jaką stawkę opodatkowania podatkiem VAT zastosować w roku 2022 do opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste:
- do 30 kwietnia 2004 r.,
- od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r.,
- od 1 stycznia 2011 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Gmina stoi na stanowisku, iż w roku 2022 opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, oddanych w użytkowanie wieczyste:
- do 30 kwietnia 2004 r. powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%,
- od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%,
- od 1 stycznia 2011 r. powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
-
przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
-
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
-
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
-
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
-
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
-
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
-
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy:
W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Natomiast art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że:
W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że zgodnie z ustawą o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, Gmina dokonała przekształcenia prawa użytkowania nieruchomości objętych tą ustawą, w prawo własności 1 stycznia 2019 r. (dla gruntów zabudowanych na ten cel).
Na podstawie art. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2020 r. poz. 2040 ze zm.), zwanej dalej ustawą przekształceniową:
Z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształciło się w prawo własności tych gruntów.
Państwa wątpliwości dotyczą tego, jaką zastosować stawkę za opłaty przekształceniowe za nieruchomości oddane w użytkowanie wieczyste w okresie:
- do 30 kwietnia 2004 r.,
- od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r.,
- od 1 stycznia 2011 r.
W celu rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości wskazać należy, że 22 grudnia 2021 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną znak PT1.8101.2.2021. Została ona opublikowana w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z 29 grudnia 2021 r. poz. 14.
Interpretacja ta dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w prawo własności, dokonanego z mocy prawa na podstawie ww. ustawy przekształceniowej.
Z ww. interpretacji ogólnej jednoznacznie wynika, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów w prawo własności nieruchomości z mocy ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, należy traktować jako przeniesienie prawa własności do towaru w zamian za odszkodowanie, a nie jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem, przekształcenie – na podstawie ustawy przekształceniowej – prawa wieczystego użytkowania gruntów (ustanowionego zarówno do 30 kwietnia 2004 r. jak i od 1 maja 2004 r.) w prawo własności, stanowi odrębną od oddania w użytkowanie wieczyste czynność podlegającą opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy przekształceniowej:
Podstawę ujawnienia prawa własności gruntu w księdze wieczystej oraz ewidencji gruntów i budynków stanowi zaświadczenie potwierdzające przekształcenie, zwane dalej „zaświadczeniem”, wydawane przez:
-
starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej – w przypadku gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa;
-
dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa lub dyrektora oddziału regionalnego Agencji Mienia Wojskowego – w przypadku gruntów, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują te podmioty;
-
odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zarząd powiatu albo zarząd województwa – w przypadku gruntów stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego;
-
dyrektora Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji – w przypadku gruntów, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonuje ten podmiot.
Jak stanowi ust. 4 powołanego przepisu:
W zaświadczeniu potwierdza się przekształcenie oraz informuje o obowiązku wnoszenia rocznej opłaty przekształceniowej, zwanej dalej „opłatą”, wysokości i okresie wnoszenia tej opłaty, a także możliwości wniesienia opłaty, o której mowa w art. 7 ust. 7, i zasadach jej wnoszenia. Zaświadczenie zawiera pouczenie o możliwości złożenia wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 1.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przekształceniowej:
Z tytułu przekształcenia nowy właściciel gruntu ponosi na rzecz dotychczasowego właściciela gruntu opłatę.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej:
Wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która obowiązywałaby w dniu przekształcenia.
Jak stanowi ust. 3 ww. artykułu ustawy przekształceniowej:
W przypadku gdy w dniu przekształcenia obowiązywałaby opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego ustalona za pierwszy lub drugi rok od aktualizacji, zgodnie z art. 77 ust. 2a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r. poz. 65, 284, 471, 782 i 1709), zwanej dalej „ustawą o gospodarce nieruchomościami”, wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego w trzecim roku od aktualizacji.
Natomiast ust. 4 powołanego przepisu daje dyspozycję, że:
W przypadku ustanowienia lub przeniesienia użytkowania wieczystego w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która zgodnie z postanowieniami umowy obowiązywałaby od dnia 1 stycznia 2019 r.
I tak, w myśl art. 7 ust. 5 ustawy przekształceniowej:
Opłatę wnosi się w terminie do dnia 31 marca każdego roku. Na wniosek złożony nie później niż 14 dni przed dniem upływu terminu płatności właściwy organ może rozłożyć opłatę na raty lub ustalić inny termin jej wniesienia, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.
Z kolei stosownie do ust. 6 tego przepisu:
Opłata jest wnoszona przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia.
Natomiast, jak stanowi ust. 7 powołanego przepisu:
Właściciel gruntu w każdym czasie trwania obowiązku wnoszenia opłaty może zgłosić właściwemu organowi na piśmie zamiar jednorazowego jej wniesienia w kwocie pozostającej do spłaty (opłata jednorazowa). Wysokość opłaty jednorazowej odpowiada iloczynowi wysokości opłaty obowiązującej w roku, w którym zgłoszono zamiar wniesienia opłaty jednorazowej, oraz liczby lat pozostałych do upływu okresu, o którym mowa w ust. 6 albo 6a.
Skoro – jak wynika z powołanej interpretacji ogólnej – przekształcenie jest odrębną czynnością od ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, i skoro jest to osobna czynność, to moment ustanowienia prawa nie ma wpływu na stawkę podatku od opłat za przekształcenie, gdyż należy stosować stawkę właściwą dla tej drugiej, osobnej czynności. W konsekwencji, należy stosować stawkę obowiązującą w momencie przekształcenia (tj. 1 stycznia 2019 r.) – a więc w wysokości 23% dla gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształconych z prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Podsumowując, określenie wysokości stawki podatku VAT dla opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności uzależnione jest od momentu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. W konsekwencji, w niniejszej sprawie do opłat przekształceniowych za nieruchomości oddane w użytkowanie wieczyste w okresie:
- do 30 kwietnia 2004 r.,
- od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r.,
- od 1 stycznia 2011 r.
należy stosować 23% stawkę podatku VAT.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie ustalenia stawki podatku VAT od opłat z tytułu przekształcenia w dniu 1 stycznia 2019 r. prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów. Natomiast w kwestii ustalenia stawki podatku VAT od opłat z tytułu przekształcenia po 1 stycznia 2020 r. prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów wydane zostało 26 kwietnia 2022 r. postanowienie o odmowie wydania interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL1-2.4012.143.2022.1.WP.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili