📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 14 października 2021 r. (data wpływu 22 października 2021 r.), uzupełnionym w dniach 9 grudnia, 27 grudnia 2021 r. i 31 grudnia 2021 r. (data wpływu) o wydanie wiążącej informacji stawkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: towar – przemiał z tworzyw sztucznych (HDPE)
Opis towaru: przemiał z tworzyw sztucznych (HDPE) sprzedawany odbiorcom wykorzystującym go w dalszej produkcji, przemiał nie zawiera dodatków barwiących, stabilizujących lub antyutleniających, składa się z polietylenu niskociśnieniowego (HDPE), wytwarzany z odpadów jednego rodzaju tworzywa
Rozstrzygnięcie: CN 39
Stawka podatku od towarów i usług: 23 %
Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy
Cel wydania WIS: na potrzeby stosowania art. 106 ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług oraz określenia stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 22 października 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 9 grudnia, 27 grudnia 2021 r. i 31 grudnia 2021 r. w zakresie sklasyfikowania towaru: „regranulat z polietylenu niskociśnieniowego (HDPE)” według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług oraz określenia stawki podatku od towarów i usług.
W treści wniosku oraz uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.
Przedmiotem wniosku jest przemiał z polietylenu niskociśnieniowego (HDPE).
Spółka zajmuje się recyklingiem odpadów tworzyw sztucznych. Proces produkcyjny realizowany jest na dedykowanej linii produkcyjnej i obejmuje (…). Regranulat może być dodatkowo wzbogacany o dodatki pożądane z punktu widzenia potrzeb konkretnych nabywców. Zdarza się jednak w różnych okolicznościach, że proces produkcji jest przerywany na wcześniejszym etapie, to jest na etapie (…) czystego przemiału tworzyw sztucznych. Przemiał taki nie jest poddawany ostatniemu etapowi produkcji (…). Przemiał jest sprzedawany na rzecz różnych odbiorców, którzy wykorzystują go w różnych rodzajach działalności związanych z produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych. Przemiał, podobnie jak i regranulat, wytwarzany jest z odpadów jednego rodzaju tworzywa. Spółka wykorzystuje tworzywa termoplastyczne.
Spółka produkuje dwa rodzaje regranulatów tworzyw sztucznych w zależności od użytego materiału wsadowego, tj. regranulat z polietylenu niskociśnieniowego (HDPE) oraz regranulat polipropylenu (PP). Proces produkcji obu regranulatów obejmuje:
(…)
Jednakże proces produkcji regranulatu w różnych okolicznościach może nie zostać zakończony i wówczas jest przerywany na etapie półproduktu nazywanego przemiałem (etapy a-d powyżej). Przemiał jest sprzedawany odbiorcom wykorzystującym go w dalszej produkcji. Przemiał nie zawiera dodatków barwiących, stabilizujących lub antyutleniających.
Przemiał składa się z:
(…)
Oba rodzaje przemiału pakowane są w worki (…) i w takiej postaci dostarczane do klientów.
(…)
Do wniosku załączono:
(…)
Uzasadnienie klasyfikacji towaru
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy - towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:
a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.
Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.
Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednego i tego samego działu, pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.
Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.
Dział 39 Nomenklatury scalonej obejmuje „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”.
Zgodnie z Uwagami do działu 39:
„1. W całej nomenklaturze wyrażenie „tworzywa sztuczne” oznacza materiały objęte pozycjami od 3901 do 3914, które są lub były podatne, zarówno w momencie polimeryzacji, jak i na kolejnym etapie, do formowania pod wpływem czynników zewnętrznych (zwykle ciepła lub ciśnienia i, jeżeli jest to konieczne, w obecności rozpuszczalnika lub plastyfikatora) przez prasowanie, odlewanie, wytłaczanie, walcowanie lub inne procesy, w kształty, które są zachowane po odjęciu wpływów zewnętrznych.
W całej nomenklaturze wyrażenie „tworzywa sztuczne” obejmuje także fibrę. Jednakże wyrażenie to nie dotyczy materiałów uznanych za materiały włókiennicze objęte sekcją XI.
6. W pozycjach od 3901 do 3914 wyrażenie „formy podstawowe” odnosi się do następujących postaci:
(a) cieczy i past włącznie z ośrodkiem dyspersyjnym (emulsje i suspensje) oraz roztworów;
(b) bloków o nieregularnych kształtach, bryłek, proszków (włącznie z tłoczywami), granulek, płatków i podobnych postaci masowych.
7. Pozycja 3915 nie dotyczy odpadów, ścinków i braków pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconych w formy podstawowe (pozycje od 3901 do 3914).
(…)”.
Natomiast Noty wyjaśniające do HS do działu 39 CN wskazują: „Generalnie, dział ten obejmuje substancje nazywane polimerami oraz półprodukty i wyroby z nich, pod warunkiem, że nie są one wyłączone przez uwagę 2. do niniejszego działu.
(…)
Wiele polimerów opisanych w niniejszym dziale jest również znanych pod postacią skrótów swych nazw.
(…)
Wyrażenie „tworzywa sztuczne” zdefiniowane jest w uwadze 1. do niniejszego działu, jako oznaczające te materiały objęte pozycjami od 3901 do 3914, które są lub były zdolne, lub to w momencie polimeryzacji, lub też w jakimś etapie następnym, do formowania pod wpływem czynników zewnętrznym (zazwyczaj ciepło i ciśnienie, w miarę potrzeby rozpuszczalnik lub plastyfikator), metodami prasowania, odlewania, wytłaczania, walcowania lub innymi, w kształty, które zostają zachowane po usunięciu owego czynnika zewnętrznego. W całej nomenklaturze, pojęcie „tworzywa sztuczne” obejmuje również wulkanizowaną fibrę.
(…)
Pozycje od 3901 do 3914 obejmują tylko towary w formach podstawowych. Pojęcie „forma podstawowa” zdefiniowane jest w uwadze 6. do niniejszego działu, dotyczy ono następujących postaci:
(1) Cieczy i past. (…).
(2) Proszków, granulek i płatków. W tych postaciach polimery stosowane są do formowania, sporządzania lakierów, klejów itp., oraz jako środki zagęszczające, flokulanty itp. Mogą one składać się z materiału nieuplastycznionego, który staje się plastyczny na skutek formowania i utwardzania; materiały te mogą zawierać wypełniacze (np. mączkę drzewną, celulozę, włókna tekstylne, substancje mineralne, skrobię), substancje barwiące i inne substancje wymienione w pkt. (1). Na przykład, proszki mogą być używane do pokrywania przedmiotów pod wpływem ciepła, przy ewentualnym użyciu elektryczności statycznej.
(3) Bloków o nieregularnym kształcie, bryłek i podobnych form masowych zawierających lub niezawierających wypełniaczy, substancji barwiących lub innych substancji wymienionych w pkt. (1). Bloki o regularnych kształtach geometrycznych nie są formami podstawowymi i objęte są wyrażeniem „płyty, arkusze, błony, folie i taśmy” (patrz uwaga 10 do niniejszego działu).
Odpady, ścinki i złom jednoskładnikowego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe klasyfikowane są do pozycji od 3901 do 3914 (zgodnie z materiałem), a nie do pozycji 3915 (patrz uwaga 7. do niniejszego działu).”
Pozycja 3901 CN obejmuje „Polimery etylenu, w formach podstawowych”.
Uwzględniając powyższe przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 39. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.
Uzasadnienie klasyfikacji towaru na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług
Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt.18a ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności", przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
‒ niniejszych zasad metodycznych,
‒ uwag do poszczególnych sekcji,
‒ schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
‒ symbole grupowań,
‒ nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.2.1 zasad metodycznych - PKWiU 2015 w zakresie wyrobów opracowano, uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów. Ma to swoje potwierdzenie w przyjętych podstawowych kryteriach podziału (por.5.1.5). W PKWiU 2015 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że grupowanie PKWiU 2015 odpowiada z reguły całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN.
Stosownie do pkt 5.1.5 usystematyzowanie poszczególnych grup produktów w PKWiU 2015 następuje na podstawie następujących podstawowych kryteriów klasyfikacji:
w zakresie wyrobów:
‒ kryterium pochodzenia wytwórczego (przemysłowego) wg rodzajów działalności,
‒ kryterium surowcowe,
‒ kryterium technologii wytwarzania,
‒ kryterium konstrukcji wyrobu,
‒ kryterium przeznaczenia.
W pkt 7.5 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania wyrobów. Ze względu na ścisłe uzależnienie zakresów rzeczowych grupowań PKWiU 2015 od Nomenklatury Scalonej (CN) (por. pkt 5.2.1) przy zaliczaniu wyrobów do poszczególnych grupowań PKWiU 2015 należy stosować „Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)” zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.
Zgodnie z tytułem, Sekcja C Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje: „PRODUKTY PRZETWÓRSTWA PRZEMYSŁOWEGO”.
Jak wynika z wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja C obejmuje produkty przetwórstwa przemysłowego, przez które rozumie się fizyczne lub chemiczne przetwarzanie surowców, materiałów lub półproduktów w nowy wyrób. Surowce, materiały lub półprodukty podlegające przetworzeniu w ramach tej Sekcji są wynikiem działalności rolnej, leśnej, rybołówstwa, górnictwa lub innej działalności wytwórczej.
Sekcja ta obejmuje m.in. wyroby z gumy i tworzyw sztucznych.
Zawarty w Sekcji C dział 20 „CHEMIKALIA I WYROBY CHEMICZNE” obejmuje m.in. klasę 20.16 „TWORZYWA SZTUCZNE W FORMACH PODSTAWOWYCH”.
Klasa ta obejmuje produkcję żywic, tworzyw sztucznych, niewulkanizowanych termoplastycznych elastomerów, zmieszanych i połączonych żywic w formach podstawowych, jak również produkcję żywic syntetycznych, bez ich przetworzenia, w tym:
‒ tworzywa sztuczne w formach podstawowych, takie jak:
‒ polimery, włączając polimery etylenu, propylenu, styrenu, chlorku winylu, octanu winylu i akrylu,
‒ poliamidy,
‒ żywice fenolowe i epoksydowe oraz poliuretany,
‒ żywice alkidowe, poliestrowe i poliestry,
‒ silikony,
‒ wymieniacze jonowe polimerowe,
‒ celulozowe tworzywa sztuczne.
Natomiast zaproponowana przez Wnioskodawcę pozycja PKWiU 38.32.33.0 nie może mieć zastosowania, albowiem zgodnie z kluczem powiązań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) 2015 z CN 2021 (dostępnym również na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego) pozycji CN 3901 odpowiada PKWiU 20.16.
Uwzględniając powyższe, towar będący przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla wyrobów objętych działem 20 PKWiU 2015. Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.2.1 tych zasad.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
-
kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
-
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
W związku z powyższym, ponieważ przedmiotowy towar klasyfikowany jest do działu 39 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku od towarów i usług, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.
W celu potwierdzenia czy dla towaru będącego przedmiotem wniosku istnieje (nie istnieje) obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności, Wnioskodawca może wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana,
w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
‒ podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
‒ towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).