0114-KDIP4-3.4012.52.2022.1.DS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) do świadczonych przez Państwa usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym w Polsce, czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zawarł umowę z funduszem inwestycyjnym Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych (dalej: „Fundusz”), zarządzanym i reprezentowanym przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych. Na podstawie przedmiotowej umowy Wnioskodawca świadczy na rzecz Funduszu usługi wyceny aktywów nienotowanych na rynkach publicznych (dalej: „Umowa”). Fundusz ma siedzibę w Polsce i jest zarejestrowany w rejestrze funduszy inwestycyjnych prowadzonym przez Sąd Okręgowy. Fundusz działa w oparciu o ustawę z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 605 ze zm.) - dalej: „ustawa o funduszach”.

Zgodnie z ustawą o funduszach, Fundusz jest zobowiązany dokonywać wyceny swoich aktywów, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny. W tym celu, zgodnie z art. 36a ustawy o funduszach może korzystać z pomocy profesjonalnych podmiotów zewnętrznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca na zlecenie Funduszu świadczy usługi wyceny jako zewnętrzny podmiot wyceniający wyznaczony przez Fundusz, zapewniając prawidłowe i rzetelne wykonanie czynności wyceny.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Wnioskodawca świadczy na rzecz Funduszu usługi wyceny portfela inwestycyjnego Funduszu obejmujące w szczególności następujące czynności:

‒ wycenę aktywów Funduszu w celu ustalenia wartości aktywów netto na Certyfikat Inwestycyjny Funduszu na dzień wyceny;

‒ wycenę aktywów wnoszonych w celu opłacenia Certyfikatów Inwestycyjnych przez inwestorów Funduszu i przydziału Certyfikatów Inwestycyjnych przez Towarzystwo;

‒ inne wyceny dokonywane na zlecenie Funduszu;

dalej łącznie „Przedmiot Umowy”.

Świadczenie ww. usług ma na celu zapewnienie Funduszowi możliwości prawidłowego ustalenia wartości aktywów netto na Certyfikat Inwestycyjny Funduszu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz umożliwienie Towarzystwu, Funduszowi oraz jego depozytariuszowi dokonania prawidłowego ustalenia wartości aktywów wnoszonych do Funduszu na potrzeby zawarcia umowy wniesienia aktywów wnoszonych do Funduszu oraz celem przydziału odpowiedniej liczby Certyfikatów Inwestycyjnych uczestnikowi Funduszu, odmowy przydziału lub dokonanie zwrotu nadpłaty lub inne zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Efektem realizowanych usług są dokumenty wyceny, które Spółka zobowiązuje się przekazywać Funduszowi w terminie wynikającym z umowy, które to wynikają z postanowień statutu Funduszu i z przepisów.

Zgodnie z postanowieniami Umowy wyniki dokonywanych wycen nie stanowią opinii o warunkach transakcji (tzw. fairness opinion), porady inwestycyjnej, audytu, usług audytorskich, finansowego/operacyjnego/podatkowego badania due diligence, specjalistycznego doradztwa, usług prawnych, podatkowych bądź księgowych.

Ponadto, Umowa dodatkowo przewiduje, iż Towarzystwu przysługuje prawo do wydawania Wnioskodawcy instrukcji dotyczących wykonywania Przedmiotu Umowy, w tym w szczególności jeżeli leży to w interesie uczestników Funduszu, w celu prawidłowego wykonania Umowy zgodnie z jej treścią lub zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Umowa a także przepisy określają również metody oraz zasady wyceny poszczególnych aktywów Funduszu.

Wykonując przewidziane w Umowie usługi, Wnioskodawca zobowiązany jest do działania z należytą starannością, stosowną dla podmiotu profesjonalnie świadczącego usługi wyceny. Ponadto, zgodnie z ustawą o funduszach, Wnioskodawca nie może przekazać innemu podmiotowi wykonywania czynności związanych z wyceną aktywów Funduszu.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi specyficzne i usługi istotne dla zarządzania funduszem inwestycyjnym i przekazane na zewnątrz Towarzystwa, do czego Towarzystwo ma uprawnienia. Bez danych wycen nie byłoby możliwe zarządzanie podstawowymi obszarami działalności Funduszy jakimi są przydział, wykup certyfikatów Funduszy, dokonanie zwrotu nadpłaty uczestników Funduszy, celem inwestycji jest zawsze zwrot z niej, do czego powołuje się w ogóle Fundusze.

W związku ze świadczonymi usługami Fundusz zobowiązany jest do wypłacania Wnioskodawcy wynagrodzenia kalkulowanego odrębnie w zależności od rodzaju dokonanej wyceny.

W związku ze świadczonymi usługami wyceny na rzecz Funduszu, Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury VAT.

W drodze niniejszego wniosku Wnioskodawca zmierza do uzyskania potwierdzenia w jaki sposób powinna być opodatkowana VAT opisana powyżej usługa wyceny portfela inwestycyjnego Funduszu (jako usługa zwolniona z opodatkowania czy usługa opodatkowana 23% stawką VAT).

Pytanie

Czy przedstawione w stanie faktycznym usługi wyceny portfela inwestycyjnego/ oszacowania wartości portfela Funduszu realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszu są zwolnione z opodatkowania VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, świadczone usługi wyceny portfela inwestycyjnego/oszacowanie jego portfela inwestycyjnego na rzecz Funduszu są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) - dalej: „ustawa o VAT”.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a lub ich częścią.

Pojęcie portfela inwestycyjnego i cel jego wyceny

Ze względu na brak definicji legalnej pojęcia „portfela inwestycyjnego” w przepisach ustawy o VAT bądź innych uregulowaniach, którymi można by się było posiłkować, konieczne jest sięgnięcie do definicji słownikowej. Pojęcie portfela inwestycyjnego jest pojęciem z zakresu ekonomii i finansów. Zgodnie z jedną z dostępnych definicji słownikowych, portfel inwestycyjny to „inwestycje w formie grupy (portfela) aktywów, jest formą lokowania majątku. Odnosi się do dowolnej kombinacji aktywów finansowych, takich jak akcje, obligacje i środki pieniężne. Portfele mogą być przechowywane przez inwestorów indywidualnych i/lub zarządzane przez profesjonalistów finansowych, fundusze hedgingowe, banki i inne instytucje finansowe. Jest ogólnie przyjętą zasadą, że portfel jest projektowany zgodnie z tolerancją ryzyka inwestora, ramami czasowymi i celami inwestycyjnymi. Wartość pieniężna każdego składnika aktywów może wpływać na stosunek ryzyko/wynagrodzenie portfela”.

Usługi wyceny aktywów Funduszu określone w Przedmiocie Umowy stanowią zatem w istocie usługi wyceny/oszacowania wartości portfela inwestycyjnego Funduszu.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na charakter dokonywania wyceny aktywów funduszy inwestycyjnych.

Stosownie do art. 8 ustawy o funduszach, fundusz inwestycyjny jest zobowiązany do dokonywania wyceny aktywów funduszu, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny.

W praktyce obowiązek ten jest realizowany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych ‑ podmiot zarządzający funduszem inwestycyjnym. Niemniej jednak czynności wyceny aktywów funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być również zlecone na rzecz podmiotu zewnętrznego, o którym mowa w art. 36a ust. 1 pkt 2 ustawy o funduszach.

Funkcją powyższego obowiązku jest przede wszystkim dostarczenie uczestnikom funduszu lub potencjalnym inwestorom bieżącej informacji na temat wartości majątku (aktywów) funduszu, które pomniejszone o wartość zobowiązań funduszu, dają wartość aktywów netto funduszu. Dodatkowo, przejrzysty sposób ustalania wartości aktywów netto i aktywów przypadających na tytuł uczestnictwa, zdeterminowany przepisami ustawy o funduszach, ustawy o rachunkowości z 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych (Dz. U. Nr 249 poz. 1859 ze zm.) ma gwarantować ochronę uczestników funduszu.

Termin „zarządzanie” wg internetowej Encyklopedii PWN oznacza „zarządzanie, zbiór działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania, realizowanych w następującej sekwencji: planowanie (wybór celów i sposobów ich osiągania oraz precyzowanie stosownych zadań i terminów ich wykonania); organizowanie (przydzielanie i zapewnianie zasobów, niezbędnych do realizacji zaplanowanych działań, w sposób gwarantujący skuteczność i sprawność zarządzania) przewodzenie (kierowanie, motywowanie do współpracy w trakcie realizacji zadań); kontrolowanie (stała obserwacja postępów i podejmowanie korygujących decyzji)”.

Podobnie w literaturze przedmiotu wielu autorów wyróżnia poszczególne etapy składające się na proces zarządzania. W ramach teorii z zakresu podstaw naukowego zasądzania, współcześnie dość powszechną akceptację zyskuje pogląd, iż opisując funkcje zarządzania, należy wskazywać sekwencję działań, na którą składają się planowanie, organizowanie, decydowanie, motywowanie i kontrolowanie (zob. A.K. Koźmiński, D. Jemielniak, Zarządzanie od podstaw, WAiP, Warszawa 2008, s. 19-21; B. Kaczmarek, C. Sikorski, Postawy zarządzania, Wyd. Absolwent, Łódź 1999. S. 38-39).

W ocenie Wnioskodawcy, przyjmując powyższe rozumienie pojęcia „zarządzanie” można sformułować wniosek, że skoro czynności kontrolne składają się na proces zarządzania, to wycena aktywów funduszu inwestycyjnego będąca formą kontroli jego efektywności stanowi element zarządzania funduszem inwestycyjnym.

Powyższe rozważania oznaczają, że czynności wyceny aktywów funduszu inwestycyjnego stanowią z jednej strony kluczową rolę w efektywnym zarządzaniu funduszem, a z drugiej strony zapewniają uczestnikom funduszu ustawową gwarancję, że lokowane przez nich środki w celu uzyskania dochodu z inwestycji są zarządzane w prawidłowy sposób. Zatem zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że czynności wyceny aktywów funduszu inwestycyjnego są formą jego zarządzania.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że już z samej istoty wyceny aktywów Funduszu i jej wpływu na efekty działania Funduszu, a także faktu, że wycena powinna być realizowana zasadniczo przez podmiot zarządzający (z zastrzeżeniem, że wycena ta może być dokonana przez podmiot zewnętrzny, co ma miejsce w niniejszym stanie faktycznym), zdaniem Wnioskodawcy czynności stanowiące Przedmiot Umowy należy uznać za usługi zarządzania portfelem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

Niestety w Dyrektywie VAT tj. Dyrektywie Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.) nie jest zdefiniowane pojęcie usługi zarządzania portfelem inwestycyjnym.

W powyższym zakresie zasadnym jest posiłkowanie się wyrokami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Na przykład Trybunał ten (dalej: TSUE) w wyroku C-169/04 w sprawie Abbey National, dotyczącym definicji usług zarządzania posiłkował się m.in. treścią Załącznika II do Dyrektywy UCITS.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy UCITS, działalność związana z zarządzaniem UCITS obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

1. zarządzanie inwestycjami;

2. administrację:

a. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b. zapytania klientów;

c. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d. monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f. wypłata zysków;

g. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;

h. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);

i. prowadzenie ksiąg;

3. wprowadzanie do obrotu.

W wyroku C-169/04 - Abbey National TSUE podkreślił, że:

‒ treść art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy nie wyklucza co do zasady, by na zarządzanie funduszami powierniczymi składały się różne odrębne usługi wchodzące w zakres pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi (zarządzania funduszami powierniczymi)” w rozumieniu tego przepisu oraz by korzystały one z przewidzianego w nim zwolnienia z opodatkowania, nawet wówczas gdy świadczący te usługi jest podmiotem zarządzającym będącym osobą trzecią”, (pkt 67 wyroku)

‒ „Jak wynika z powyższego, usługi świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią są co do zasady objęte zakresem stosowania art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy”, (pkt 69 wyroku).

Powyższe rozważania TSUE pozostają aktualne również na tle wykładni przedstawionej w wyroku z 7 marca 2013 r. C-275/11 GfBk. TSUE uznał w wyroku, iż: „Należy bowiem przypomnieć, że w pkt 26, 63 i 64 ww. wyroku w sprawie Abbey National Trybunał orzekł, iż nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów, wchodzą w zakres pojęcia "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym”.

Podsumowując powołane powyżej wyroki TSUE w zakresie wniosków szczególnie istotnych dla analizy kwestii zwolnienia z VAT usług świadczonych przez Spółkę, należy uznać, iż:

1. w zakres pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi wchodzą m.in. funkcje wymienione w Załączniku II do Dyrektywy UCITS, w tym wycena i wyznaczanie ceny;

2. wycena aktywów została wprost uznana przez TSUE jako element zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym;

3. ze zwolnienia z VAT korzystają usługi zarządzania świadczone przez podmiot będący osobą trzecią, jeżeli stanowią odrębną całość oraz są specyficzne i istotne z punktu widzenia zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż wymienione w stanie faktycznym usługi wyceny mają na celu oszacowanie rzeczywistej wartości aktywów Funduszu oraz aktywów wnoszonych na opłatę Certyfikatów Inwestycyjnych, a więc składników majątkowych składających się na portfel inwestycyjny Funduszu. W takim wypadku usługi te stanowią jeden z elementów zarządzania portfelem inwestycyjnym Funduszu. Czynności wykonywane w ramach usług wyceny należy postrzegać jako formę pełnienia funkcji administracyjnych w rozumieniu Dyrektywy UCITS, a tym samym formę zarządzania portfelem funduszu inwestycyjnego. Realizowane przez Spółkę funkcje w ramach świadczonych usług należy niewątpliwie uznać za specyficzne i istotne z punktu widzenia zarządzania portfelem funduszu inwestycyjnego. Świadczone usługi stanowią odrębną całość - obejmują one szereg czynności prowadzących do efektu w postaci wyznaczenia wyceny aktywów. Dokonywanie wyceny jest nierozerwalnie związane z podstawową działalnością Funduszu, bez której nie mógłby on normalnie funkcjonować, nie narażając się na naruszenie przepisów prawa - dokonywanie wyceny aktywów funduszu oraz jej aktualizacji jest obowiązkiem wynikającym z ustawy o Funduszach.

Dodatkowo, w myśl art. 36a ust. 8 ustawy o funduszach, fundusz inwestycyjny niezwłocznie powiadamia Komisję Nadzoru Finansowego i depozytariusza o wyznaczeniu zewnętrznego podmiotu wyceniającego. Wyceny są realizowane przez Spółkę zgodnie z metodami i zasadami wyceny aktywów Funduszu przewidzianymi w przepisach. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za prawidłowość wyceny nie tylko względem zlecającego wycenę Funduszu, ale także wobec uczestników tego Funduszu (art. 45a ust. 6 ustawy o funduszach).

Mając na uwadze powyższe regulacje, zakres odpowiedzialności za należyte wykonanie wyceny oraz znaczenie wycen dla działalności Funduszu, w ocenie Wnioskodawcy, wykonywane przez niego usługi są usługami dotyczącymi specyficznych i istotnych elementów związanych z zarządzaniem portfelem inwestycyjnym Funduszu.

Stosownie do przepisów ustawy o funduszach podmiotem wykonującym usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi oraz ich portfelami inwestycyjnymi są towarzystwa inwestycyjne. Tym niemniej, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT, dla celów stosowania zwolnienia nie jest istotna podmiotowość świadczącego usługę zarządzania. Można domniemywać, że w przypadku chęci ograniczenia przez ustawodawcę zakresu podmiotów, których usługi mogą korzystać ze zwolnienia od VAT, takie ograniczenie zostałoby wyrażone w hipotezie przepisu. Tymczasem w przeciwieństwie do ograniczenia zakładającego stosowanie zwolnienia wyłącznie w odniesieniu do funduszy inwestycyjnych określonych w ustawie o funduszach, przepis nie formułuje żadnych warunków w odniesieniu do rodzaju podmiotu świadczącego usługi zarządzania portfelem inwestycyjnym. Z tego względu, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów oraz zasadą ścisłej wykładni zwolnień podatkowych, należy przyjąć, że zwolnienie od VAT ma zastosowanie do wszelkich podmiotów świadczących usługi zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu inwestycyjnego lub jego części.

Gdyby te same usługi wykonywane przez różne podmioty byłyby odmiennie traktowanie na gruncie VAT, stanowiłoby to naruszenie zasady neutralności podatku VAT.

Wykładnię uzasadniającą brak ograniczeń co do charakteru podmiotu świadczącego usługę potwierdza wyrok TSUE w sprawie C-169/04, w którym uznano, że „zarządzanie funduszami powierniczymi (`(...)`) jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług” (Wyrok TSUE z 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04, Abbey National plc, Inscape lnvestment Fund przeciwko Commissioners of Customs & Excise, ak. 66).

W ocenie Wnioskodawcy, dla celów stosowania zwolnienia z VAT nie ma znaczenia fakt, że usługi zarządzania portfelem inwestycyjnym świadczy on jako podmiot niebędący towarzystwem inwestycyjnym.

Tym samym, również usługa zarządzania portfelem inwestycyjnym Funduszu przez podmiot zewnętrzny podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki wykonywane przez nią usługi wyceny portfela inwestycyjnego/oszacowania jego wartości stanowią formę usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i powinny korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT,

zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

a. funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,

b. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią.

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy o VAT,

zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2. usług doradztwa;

3. usług w zakresie leasingu.

Jednocześnie zwrócić należy uwagę na obowiązujący od 1 stycznia 2022 r. przepis art. 43 ust. 22 ustawy, zgodnie z którym,

podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

1. jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

2. złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

Stosownie zaś do ust. 23 ww. przepisu, również obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.,

podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.

Zgodnie natomiast z ust. 24 cyt. przepisu,

podatnik, który zrezygnował z opodatkowania zgodnie z ust. 23, może ponownie wybrać opodatkowanie zgodnie z ust. 22, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego ponownie korzysta ze zwolnienia.

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług zarządzania określonych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy. Wskazane usługi świadczone na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami korzystają ze zwolnienia od podatku, bez możliwości skorzystania w ww. przepisu i wyboru rezygnacji ze zwolnienia od podatku.

Stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym w Polsce, czynnym podatnikiem VAT. Zawarli Państwo umowę z funduszem inwestycyjnym: Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych, zarządzanym i reprezentowanym przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych. Na podstawie przedmiotowej umowy świadczą Państwo na rzecz Funduszu usługi wyceny aktywów nienotowanych na rynkach publicznych.

Fundusz ma siedzibę w Polsce i jest zarejestrowany w rejestrze funduszy inwestycyjnych prowadzonym przez Sąd Okręgowy jak również działa w oparciu o ustawę z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 605 ze zm.).

Na zlecenie Funduszu świadczą Państwo usługi wyceny portfela inwestycyjnego Funduszu obejmujące w szczególności następujące czynności:

‒ wycenę aktywów Funduszu w celu ustalenia wartości aktywów netto na Certyfikat Inwestycyjny Funduszu na dzień wyceny;

‒ wycenę aktywów wnoszonych w celu opłacenia Certyfikatów Inwestycyjnych przez inwestorów Funduszu i przydziału Certyfikatów Inwestycyjnych przez Towarzystwo;

‒ inne wyceny dokonywane na zlecenie Funduszu;

dalej łącznie „Przedmiot Umowy”.

Efektem realizowanych usług są dokumenty wyceny, które Spółka zobowiązuje się przekazywać Funduszowi w terminie wynikającym z umowy, które to wynikają z postanowień statutu Funduszu i z przepisów.

Umowa dodatkowo przewiduje, iż Towarzystwu przysługuje prawo do wydawania Państwu instrukcji dotyczących wykonywania Przedmiotu Umowy, w tym w szczególności jeżeli leży to w interesie uczestników Funduszu, w celu prawidłowego wykonania Umowy zgodnie z jej treścią lub zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Umowa a także przepisy określają również metody oraz zasady wyceny poszczególnych aktywów Funduszu.

Świadczone usługi stanowią usługi specyficzne i istotne dla zarządzania funduszem inwestycyjnym i przekazane na zewnątrz Towarzystwa, do czego Towarzystwo ma uprawnienia. Bez danych wycen nie byłoby możliwe zarządzanie podstawowymi obszarami działalności Funduszy jakimi są przydział, wykup certyfikatów Funduszy, dokonanie zwrotu nadpłaty uczestników Funduszy, celem inwestycji jest zawsze zwrot z niej.

W związku ze świadczonymi usługami Fundusz zobowiązany jest do wypłacania Państwu wynagrodzenia kalkulowanego odrębnie w zależności od rodzaju dokonanej wyceny. W związku ze świadczonymi usługami wyceny na rzecz Funduszu, zamierzają Państwo wystawiać faktury VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy mają Państwo wątpliwości, czy realizowane usługi wyceny portfela inwestycyjnego/ oszacowania wartości portfela Funduszu na rzecz Funduszu są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do kwestii, objętej zakresem pytania, należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

1. przedmiotowego – świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz

2. podmiotowego – ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi oraz do portfeli inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich części.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.), zgodnie z którym,

zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

W kwestii wyjaśnienia pojęcia „zarządzania funduszem” można wskazać, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE,

działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.

Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:

‒ zarządzanie inwestycjami,

‒ administracja:

a. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b. zapytania klientów;

c. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d. monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f. wypłata zysków;

g. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;

h. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);

i. prowadzenie ksiąg,

‒ wprowadzanie do obrotu.

Należy ponadto wskazać, że ww. definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C‑595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja”. Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że wykonywane przez Państwa usługi mieszczą się w definicji zarządzania w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Zawierają się one również w ww. załączniku II do dyrektywy 2009/65/WE.

Wykonywane przez Państwa usługi wyceny aktywów, obejmujące takie czynności jak: wycenę aktywów Funduszu w celu ustalenia wartości aktywów netto na Certyfikat Inwestycyjny Funduszu na dzień wyceny, wycenę aktywów wnoszonych w celu opłacenia Certyfikatów Inwestycyjnych przez inwestorów Funduszu i przydziału Certyfikatów Inwestycyjnych przez Towarzystwo oraz inne wyceny dokonywane na zlecenie Funduszu, stanowią wycenę, o której mowa w załączniku II do Dyrektywy UCITS. Jak wynika z Państwa wniosku, stanowią one usługi specyficzne i istotne dla zarządzania funduszem inwestycyjnym. Bez danych wycen nie byłoby możliwe zarządzanie podstawowymi obszarami działalności Funduszy jakimi są przydział, wykup certyfikatów Funduszy, dokonanie zwrotu nadpłaty uczestników Funduszy, celem inwestycji jest zawsze zwrot z niej.

Należy zauważyć, że dokonywanie wyceny aktywów funduszy inwestycyjnych jest realizacją ustawowego (m.in. wynikającego z ustawy o funduszach inwestycyjnych) obowiązku przeprowadzania ich wycen przez podmioty nimi zarządzające, tym samym bezsprzecznie należy uznać, że stanowią one obowiązkowy element „zarządzania”.

Usługi te będą podlegać zwolnieniu od podatku pod warunkiem, że spełnione będzie kryterium podmiotowe. Drugim bowiem warunkiem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT jest warunek podmiotowy. W tym zakresie zwolnieniu podlegają usługi zarządzania świadczone na rzecz funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi bądź zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej, lub ich częścią.

Pod pojęciem przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy rozumieć przepisy ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 605 ze zm.) – dalej jako u.f.i., a także akty wykonawcze wydane na podstawie przepisów tej ustawy.

Zgodnie z art. 1 u.f.i.:

Ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

W myśl art. 38 ust. 1 u.f.i.:

Towarzystwem funduszy inwestycyjnych może być wyłącznie spółka akcyjna z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która uzyskała zezwolenie Komisji na wykonywanie działalności określonej w art. 45 ust. 1 (zezwolenie na wykonywanie działalności przez towarzystwo).

Jak stanowi art. 39 ust. 1 u.f.i.:

Siedziba zarządu towarzystwa powinna znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 5 u.f.i. stanowi, że:

Siedzibą i adresem funduszu inwestycyjnego jest siedziba i adres towarzystwa będącego jego organem.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 9 u.f.i.:

Przez „fundusz zagraniczny” rozumie się fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 7 u.f.i.:

Pod pojęciem „państwa członkowskiego” należy rozumieć państwo inne niż Rzeczpospolita Polska, które jest członkiem Unii Europejskiej.

U.f.i. wyraźnie rozróżnia zatem pojęcie „funduszu inwestycyjnego” oraz „funduszu zagranicznego”.

Zagraniczne alternatywne fundusze inwestycyjne zostały zdefiniowane w u.f.i. pod pojęciem „unijnego AFI”. Zgodnie z art. 2 pkt 10b u.f.i.:

przez unijny AFI należy rozumieć alternatywny fundusz inwestycyjny, który został zarejestrowany jako alternatywny fundusz inwestycyjny przez właściwy organ w państwie członkowskim lub uzyskał zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności jako alternatywny fundusz inwestycyjny, a w przypadku braku wymogu uzyskania zezwolenia lub rejestracji – prowadząc taką działalność, ma siedzibę na terytorium państwa członkowskiego.

Natomiast na potrzeby u.f.i. za alternatywny fundusz inwestycyjny uznaje się fundusze inwestycyjne typu „specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty” oraz „fundusz inwestycyjny zamknięty” (art. 3 ust. 4 pkt 2 u.f.i.) oraz alternatywną spółkę inwestycyjną (art. 8a ust. 1 u.f.i.).

Mając powyższe na uwadze, fundusze zagraniczne oraz unijne AFI nie mieszczą się w zakresie pojęciowym „fundusze inwestycyjne, alternatywne fundusze inwestycyjne (…) w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi”, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe, ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT mogą korzystać czynności zarządzania funduszami z siedzibą w Polsce. W konsekwencji, powyższe zwolnienie nie znajdzie zastosowania do funduszy mających siedzibę zagranicą.

Działalność alternatywnych funduszy inwestycyjnych jest regulowana przepisami ww. ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

W myśl art. 3 ust. 1 u.f.i.,

fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 u.f.i.,

fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

1. fundusz inwestycyjny otwarty;

2. alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 u.f.i.,

towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi.

Stosownie do art. 4 ust. 1a u.f.i.,

towarzystwo, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, może przekazać spółce zarządzającej prowadzącej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarządzanie funduszem inwestycyjnym otwartym i prowadzenie jego spraw.

Według art. 8 ust. 1 u.f.i.,

fundusz inwestycyjny dokonuje wyceny aktywów funduszu, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny.

Stosownie do art. 196 ust. 1 u.f.i.,

fundusz inwestycyjny zamknięty lub specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty stosujący zasady i ograniczenia inwestycyjne funduszu zamkniętego może być utworzony jako fundusz aktywów niepublicznych lokujący co najmniej 80% wartości swoich aktywów w aktywa inne niż:

1. papiery wartościowe:

a) będące przedmiotem oferty publicznej, z wyjątkiem papierów wartościowych będących przedmiotem oferty publicznej, która nie wymaga sporządzenia prospektu na podstawie:

‒ art. 1 ust. 4 lit. a rozporządzenia 2017/1129, o ile jest kierowana do mniej niż 150 osób będących inwestorami kwalifikowanymi, lub

‒ art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia 2017/1129, lub

b) dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym

‒ chyba że stały się one przedmiotem oferty publicznej, która wymaga sporządzenia prospektu na podstawie rozporządzenia 2017/1129, lub zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym po ich nabyciu przez fundusz;

2. instrumenty rynku pieniężnego, chyba że zostały wyemitowane przez spółki niepubliczne, których akcje lub udziały wchodzą w skład portfela inwestycyjnego funduszu.

Natomiast w myśl art. 36a ust. 1 u.f.i.,

czynności wyceny aktywów specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego oraz funduszu inwestycyjnego zamkniętego przeprowadza:

1. towarzystwo będące organem funduszu, pod warunkiem że zapewniona jest niezależność przeprowadzania wyceny od zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu oraz rzetelność jej przeprowadzania, a dodatkowo polityka wynagrodzeń ogranicza występowanie konfliktów interesów, w tym wywieranie wpływu na decyzje pracownika;

2. zewnętrzny podmiot wyceniający wyznaczony przez fundusz, niezależny od funduszu, towarzystwa, zarządzającego tym funduszem zarządzającego z UE i podmiotów pozostających z tymi podmiotami w bliskich powiązaniach oraz zapewniający prawidłowe i rzetelne wykonanie czynności wyceny.

Z powyższych przepisów wynika, że towarzystwo zarządzające funduszem inwestycyjnym zamkniętym może zlecić wycenę aktywów innym podmiotom zapewniającym prawidłowe i rzetelne wykonanie tej wyceny.

W niniejszej sprawie usługi wyceny aktywów będą świadczone na rzecz Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Aktywów Niepublicznych zarządzanego i reprezentowanego przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych.

Mając na uwadze powołane przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych należy uznać, że również przesłanka podmiotowa dotycząca świadczenia przedmiotowych usług na rzecz opisanego pomiotu – została spełniona.

Z uwagi zatem na okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy i orzecznictwo TSUE, należy stwierdzić, że świadczone przez Państwa usługi wyceny portfela inwestycyjnego i oszacowania wartości portfela Funduszu opisane we wniosku, mieszczą się w zakresie czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, gdyż jak wskazano wyżej, usługi te spełniają zarówno warunek podmiotowy jak i przedmiotowy określony w tym przepisie.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej KraAjowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).