Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie naliczenia podatku należnego za dany miesiąc na podstawie wydruku miesięcznego z parkometru w ostatnim dniu miesiąca z datą dostawy równą dacie dokonania ostatniej transakcji w danym miesiącu oraz w zakresie prawa do całkowitego odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) z faktur dokumentujących budowę Rynku, i prawidłowe w zakresie częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących budowę Rynku.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do naliczenia podatku należnego za dany miesiąc na podstawie wydruku z parkometru oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących budowę Rynku.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 22 lutego 022 r. (wpływ 22 lutego 2022 r.) oraz pismem z 1 marca 2022 r. (wpływ 1 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenie przyszłego

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Gmina w ramach zadania inwestycyjnego pn. „(…)” przeprowadza inwestycję polegającą na budowie rynku miejskiego w (…).

Zadanie współfinansowane jest z następujących źródeł: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, budżet państwa, Rządowy Fundusz Inwestycji Lokalnych oraz ze środków własnych Gminy.

W związku z realizacją podzadania „(…)” Gmina została obciążona przez wykonawcę częściowymi fakturami VAT: nr (…)/2020 z dnia 17 listopada 2020 r., nr (…)/2020 z dnia 11 grudnia 2020 r., nr (…)/2021 z dnia 20 kwietnia 2021 r., nr (…)/2021 z dnia 20 maja 2021 r., nr (…)/2021 z dnia 17 czerwca 2021 r., nr (…)/2021 z dnia 9 sierpnia 2021 r. Ostatnia fraktura rozliczeniowa będzie wystawiona w miesiącu listopadzie lub grudniu 2021 roku. Wyżej wymienione faktury obciążeniowe zawierają stawkę 23% podatku VAT i dotyczą:

• zagospodarowania terenu (roboty rozbiórkowe, elementy zagospodarowania terenu, wiata przystankowa, zieleń, fundament pod scenę rozbieralną);
• fontanny (niecka fontanny posadzkowej, maszynownia fontanny posadzkowej, technologia fontanny, instalacje sanitarne komory technicznej);
• nawierzchni (roboty rozbiórkowe nawierzchni, komunikacja jezdna - kostka granitowa/ bazaltowa łupana, komunikacja jezdna - płyty granitowe, nawierzchnia - płyty granitowe, komunikacja piesza - płyty granitowe);
• instalacji elektrycznych (instalacje zewnętrzne, demontaże, układanie kabli zasilających, oświetlenie, rozdzielnie, monitoring, system parkingowy, pomiary, instalacje sanitarne, przyłącze wodociągowe do fontanny, kanalizacja technologiczna fontanny, zewnętrzna instalacja kanalizacji deszczowej).

Na terenie budowanego Rynku wykonywane będą odpłatne czynności, tj.:

• pobieranie opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina;
• strefa płatnego parkowania.

Opłaty za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych są pobierane na podstawie przepisów Ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, oraz Uchwały (…) Rady Miejskiej z dnia 27 marca 2018 r. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina, warunków i zasad korzystania z tych przystanków oraz ustaleniu stawek opłat za korzystanie z tych przystanków. Wnioskodawca w zakresie udostępniania przewoźnikom przystanków komunikacyjnych za opłatą działa jako organ władzy publicznej i w tym zakresie wyłączony jest z kategorii podatników podatku VAT. Tym samym czynności udostępniania przystanków komunikacyjnych obciążane są kwartalnie notą księgową i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na terenie Rynku zostały umieszczone parkometry. Elektroniczny system składa się z dwóch terminali wjazdowych, jednego wyjazdowego i kasy elektronicznej, która od dnia 1 stycznia 2022 r. będzie pobierała opłatę za parkowanie pojazdów.

Niestrzeżony parking będzie płatny całodobowo w godzinach od 0:00 do 24:00 od poniedziałku do piątku z wyłączeniem świąt. Podstawę do naliczenia opłaty parkingowej stanowić będzie bilet parkingowy zawierający datę i godzinę wjazdu na teren parkingu. Pierwsza godzina dla użytkowników będzie bezpłatna. Druga i kolejne godziny postoju będą płatne w kwocie 5.00 zł. Zniszczenie lub zagubienie biletu parkingowego powoduje obowiązek zapłaty zryczałtowanej opłaty parkingowej w wysokości 20.00 zł. Wprowadzone zostaną elektroniczne karty parkingowe upoważniające do bezpłatnego parkowania dla służb ratowniczych oraz pojazdów służb ochrony porządku publicznego, służb komunalnych, pojazdów komunikacji zbiorowej (BUS), pojazdów taxi, samochodów elektrycznych, osób niepełnosprawnych, obsługi przyległych firm. Opłata za zgubioną kartę parkingową wynosić będzie 30.00 zł. Wyżej wymienione opłaty stanowić będą kwotę brutto.

Udostępnione miejsca parkingowe oraz miejsca, na których usytuowane są parkometry nie stanowią pasa drogowego w związku z czym wystąpi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 23%.

W najbliższym czasie zostanie podjęta stosowna uchwała Rady Miejskiej w (…) dotycząca płatnego parkingu niestrzeżonego oraz poboru i wysokości opłat za parkowanie pojazdów na parkingu.

Uzupełnienie wniosku

Efekty realizacji inwestycji, polegające na budowie rynku miejskiego będą wykorzystywane do czynności:

1. podlegających opodatkowaniu VAT - udostępnienie miejsca parkingowego na rynku miejskim będzie odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 23%;
2. zwolnionych z opodatkowania VAT - nie dotyczy Gminy;
3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - pobieranie opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina. Wnioskodawca w zakresie udostępniania przewoźnikom przystanków komunikacyjnych za opłatą działa jako organ władzy publicznej i w tym zakresie wyłączony jest z kategorii podatników podatku VAT. Tym samym czynności udostępniania przystanków komunikacyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Efekty realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych.

Natomiast gdyby efekty realizacji inwestycji były wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu to Gmina nie miałaby możliwości przyporządkowania w całości lub części kwot podatku naliczonego (wynikającego z zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego) do poszczególnych rodzajów czynności.

Gmina nie odliczyła podatku naliczonego z faktur otrzymanych w związku z realizacją inwestycji.

Sprzedaż biletów parkingowych będzie odbywać się przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach.

Z ewidencji dowodów dokumentujących opłaty za parkowanie samochodów/opłaty parkingowe jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie zapłaty dotyczy transakcja, Przedmiotowe parkometry będą rejestrować (ewidencjonować) dzień sprzedaży usługi parkingowej.

Prewspółczynnik wskazany w pytaniu nr 3 wniosku, dotyczy jednostki organizacyjnej Gminy, tj. Urzędu Miasta i Gminy.

Prewspółczynnik został ustalony na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działaności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Gmina nie prowadzi ewidencji sprzedaży biletów za parkowanie pojazdów za pomocą kasy rejestrującej. Sprzedaż biletów parkingowych odbywa się przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie bezgotówkowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

W związku z powyższym Gmina zgodnie z poz. 40 załącznika Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r.w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania biletów parkingowych.

Kasa elektroniczna wskazana jako część składowa elektronicznego systemu parkometrów nie jest kasą rejestrującą fiskalną. Z parkometru każdorazowo drukowany jest bilet parkingowy i potwierdzenie zapłaty dokumentujące opłatę za parkowanie pojazdów.

Pytania

1. Czy naliczenie podatku należnego za dany miesiąc, na podstawie wydruku miesięcznego z parkometru może być dokonane zbiorczą fakturą wewnętrzną wystawioną przez Gminę, na podstawie wydruku miesięcznego z parkometru w ostatnim dniu danego miesiąca, z datą dostawy równej dacie dokonania ostatniej transakcji w danym miesiącu?
2. Czy na gruncie przepisów prawa podatkowego Gmina ma pełne prawo do całkowitego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących budowę Rynku?
3. Jeżeli Gmina nie będzie posiadała pełnego prawa do całkowitego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących budowę Rynku to czy będzie mogła odliczyć VAT częściowo, np. za pomocą prewspółczynnika, który za 2020 rok wyniósł 0,82% czyli po zaokrągleniu 1%?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1

Naliczenie podatku należnego (VAT) za dany miesiąc, na podstawie wydruku z parkometru, może być dokonane zbiorczą fakturą wewnętrzną wystawioną przez Gminę, w ostatnim dniu danego miesiąca, z datą dostawy, którą określa dzień dokonania ostatniej transakcji w danym miesiącu.

Bilet parkingowy nie jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż, jest on jedynie potwierdzeniem dokonania wpłaty za postój w strefie płatnego parkowania. Wydruki wydawane przez automaty płatnicze i parkometry mogą jedynie potwierdzać fakt zawarcia transakcji i opłacenia należności za wyświadczoną usługę parkingową. Paragon (w przypadku kas automatycznych) i bilet (w przypadku parkometrów), jako potwierdzenia dokonania transakcji, nie zawierają informacji na temat imienia, nazwiska, adresu i NIP-u nabywcy. Na wydrukowanych raportach zawierających kwotę utargu brak będzie wszystkich danych, które zgodnie z art. 106 Ustawy o podatku od towarów i usług musi zawierać faktura VAT.

W związku z powyższym Gmina do naliczenia podatku VAT będzie mogła wystawiać dla wszystkich wydanych w danym miesiącu biletów jedną wewnętrzną fakturę zbiorczą oraz określić datę dostawy/wykonania usługi jako dzień dokonania ostatniej transakcji w danym miesiącu (dzień wystawienia ostatniego biletu w danym miesiącu).

Ad. 2 i Ad. 3

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Gmina świadcząc usługę parkingową od dnia 1 stycznia 2022 r. będzie działać w roli podatnika i będzie zobligowana do odprowadzania podatku należnego z tego tytułu. Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż w przypadku odpłatnego świadczenia przez Gminę usług parkingowych istnieje bezpośredni związek podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na budowę Rynku a wykonywaniem czynności opodatkowanych. Dlatego też w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, Gmina przez dokonanie korekt deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, może dokonać całkowitego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących budowę Rynku.

W przypadku, gdy nabywane towary i usługi są wykorzystane zarówno do działalności gospodarczej, jak i poza nią, do ustalenia wartości naliczonego podatku VAT, służy prewspółczynnik VAT.

Efekty realizacji inwestycji, polegające na budowie rynku miejskiego będą wykorzystywane do czynności: podlegających opodatkowaniu VAT (udostępnienie miejsca parkingowego na rynku miejskim będzie odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 23%) oraz niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT (pobieranie opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Dlatego też w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, Gmina przez dokonanie korekt deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, będzie mogła odliczyć VAT częściowo z faktur dokumentujących budowę Rynku za pomocą prewspółczynnika, który za 2020 rok wyniósł 0,82% czyli po zaokrągleniu 1%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, wskazując, że;

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy,

przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT – co do zasady – podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonywanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy,

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy,

nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 z ze zm.), zgodnie z którym krajowe,

regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.),

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W oparciu o art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym,

do zakresu działania gminy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym,

do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

(…)

1. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

(…)

11. targowisk i hal targowych (…).

Z wniosku wynika, że realizują Państwo projekt polegający na budowie Rynku. Na terenie Rynku zostały umieszczone parkometry. Elektroniczny system składa się z dwóch terminali wjazdowych, jednego wyjazdowego i kasy elektronicznej, która od dnia 1 stycznia 2022 r. będzie pobierała opłatę za parkowanie pojazdów. Podstawę do naliczenia opłaty parkingowej stanowić będzie bilet parkingowy zawierający datę i godzinę wjazdu na teren parkingu. Sprzedaż biletów parkingowych będzie odbywać się przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie bezgotówkowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Przedmiotowe parkometry będą rejestrować (ewidencjonować) dzień sprzedaży usługi parkingowej. Kasa elektroniczna wskazana jako część składowa elektronicznego systemu parkometru nie jest kasą rejestrującą fiskalną.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą możliwości naliczenia podatku należnego za dany miesiąc na podstawie wystawionej przez Państwa zbiorczej faktury wewnętrznej, na podstawie wydruku miesięcznego z parkometru w ostatnim dniu danego miesiąca z datą dostawy równą dacie dokonania ostatniej transakcji.

W celu wyjaśnienia powyższych wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić moment powstania obowiązku podatkowego dla usługi sprzedaży biletów z parkometru.

Dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w powyższym przypadku, istotne jest określenie momentu wykonania przez Państwa usługi.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy,

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Należy wskazać, że dla celów powstania obowiązku podatkowego wykonanie usługi następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, z wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. Obowiązek podatkowy rodzi również otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ww. ustawy,

jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1. dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
2. dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trzeba stwierdzić, że sprzedaż biletu jest sprzedażą usługi (prawa skorzystania z usługi parkingowej).

Udostępnienie parkingu za opłatą stanowi umowę wzajemną, gdzie dwie strony zobowiązują się do wzajemnego świadczenia. W przedmiotowej sytuacji jedna ze stron zobowiązała się do spełnienia pewnej usługi (udostępnienie parkingu), a druga strona do uiszczenia zapłaty za tę usługę.

W konsekwencji, analizując opis sprawy oraz brzmienie ww. przepisów stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy dla usługi parkingowej dokonanej za pośrednictwem parkometru będzie powstawał z chwilą wykonania usługi - art. 19a ust. 1 ustawy. Określenie dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, jest istotne dla ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym dana czynność ma być rozliczona w przypadku parkometrów, które ewidencjonują dzień sprzedaży. Zatem, skoro parkometry ewidencjonują dzień sprzedaży usługi parkingowej, to nie mogą Państwo przypisać całej sprzedaży biletów do ostatniego dnia danego miesiąca, w którym nastąpiła sprzedaż biletów. Sprzedaż biletu powinna być zatem przypisana do każdego dnia, w którym nastąpiła sprzedaż usługi parkingowej zgodnie z momentem powstania obowiązku podatkowego.

Ponadto, przechodząc do kwestii udokumentowania fakturą wewnętrzną sprzedaży biletów należy przywołać art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy,

podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Istotne jest wyłącznie to, aby zawierała ona wszystkie te elementy, które wymienione zostały w powołanym wyżej przepisie art. 109 ust. 3 ustawy, a także inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT. Ustawodawca nie określił wymogów co do formy prowadzenia ewidencji, dlatego też, każdy z podatników sam powinien wybrać taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe i rzetelne sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Ewidencja sprzedaży – która ma pozwolić na prawidłowe wyliczenie kwot podatku należnego w danym okresie rozliczeniowym powinna być prowadzona przede wszystkim chronologicznie, zgodnie z momentem powstania obowiązku podatkowego. Musi ona zawierać kwoty sprzedaży netto z podziałem na stawki podatkowe oraz kwoty podatku należnego od tej sprzedaży – także z podziałem według stawek podatkowych. W ewidencji sprzedaży podatnik winien ujmować całą dokonywaną sprzedaż, wynikającą zarówno z faktur sprzedaży, jak i tę, która nie została udokumentowana fakturami VAT.

Podkreślenia wymaga, że na Państwu ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia usług w deklaracjach VAT-7 składanych za poszczególne okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy z tytułu tych czynności. Obliczenie i zadeklarowanie zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy następuje na podstawie ewidencji podatkowej. Cytowany wyżej art. 109 ust. 3 ustawy nakłada na podatników bezwzględny obowiązek ewidencjonowania zdarzeń mających znaczenie dla wyliczenia kwoty podatku.

Jak już zostało podkreślone wyżej, wskazali Państwo, że parkometr będzie rejestrował (ewidencjonował) dzień sprzedaży usługi parkingowej, zatem wydruk miesięczny z parkometru będzie właściwym dokumentem stanowiącym podstawę do prawidłowego udokumentowania obrotu i wprowadzenia do rejestru VAT, pod warunkiem, że będzie zawierał wszystkie elementy niezbędne do prawidłowego sporządzania deklaracji podatkowej.

Ponadto należy wskazać, że z uwagi na to, że od dnia 1 stycznia 2014 r. uchylono art. 106 ust. 7 ustawy umożliwiający podatnikom dokumentowanie określonych nim czynności za pomocą faktur wewnętrznych, podstawą do udokumentowania obrotu może być odpowiedni dowód, który te czynności będzie odzwierciedlać. Odejście od obowiązku dokumentowania wskazanych w uchylonym przepisie art. 106 ust. 7 ustawy czynności fakturami wewnętrznymi, oznacza możliwość prowadzenia przez podatnika dowolnej dokumentacji, która takie czynności będzie odzwierciedlać. Podatnicy nadal mogą wystawiać faktury wewnętrzne, jeśli taka będzie ich wola. Brak jest zatem przeszkód, aby ww. czynności były przez Państwa rozliczane na podstawie faktury wewnętrznej lub innego dowodu księgowego, który będzie zawierał wszystkie wymagane przepisami dane.

W świetle powyższego oceniając Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 całościowo, należało uznać je za nieprawidłowe.

Ponadto, Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do doliczenia podatku VAT w związku z budową Rynku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy,

sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

2. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

3. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy,

przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy,

podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy,

przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Stosowanie do art. 86 ust. 2g ustawy,

proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy,

minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

W ww. rozporządzeniu, ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał:

w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia,

Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

X=Ax100/DUJST,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Jak wynika z § 2 pkt 4 rozporządzenia,

przez obrót rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

a) dokonywanych przez podatników:

• odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
• odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
• eksportu towarów,
• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Stosownie do § 2 pkt 9 rozporządzenia,

przez dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

a) dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,

b) zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,

c) dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, 15/18 zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,

d) środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,

e) wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,

f) kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,

g) odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy

Zgodnie z § 3 pkt 5 rozporządzenia,

Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1. dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;

2. transakcji dotyczących:

3. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,

4. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę Rynku.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak Państwo wskazali, efekty realizacji projektu polegającego na budowie Rynku będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT (udostępnienia miejsca parkingowego będzie odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu) oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (pobieranie opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych).

Zatem Gmina zrealizuje projekt, którego efekt będzie służył zarówno działalności gospodarczej jak i niepodlegającej opodatkowaniu. Ponadto Gmina nie ma możliwości przyporządkowania w całości lub części kwot podatku naliczonego (wynikającego z zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego) do poszczególnych rodzajów czynności.

W związku z powyższym – w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy – nie będzie Państwu przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę Rynku, ponieważ realizowane zadanie nie będzie służyć wyłącznie i w bezpośredni sposób czynnościom opodatkowanym. Jak wynika z opisu sprawy, wydatki poniesione w związku z realizacją projektu (budowa Rynku miejskiego) będą związane zarówno z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu (tj. z działalnością Gminy jako organu władzy publicznej), jak i będą służyły działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Niemniej jednak, Gminie będzie przysługiwać stosowne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących budowę rynku (na warunkach wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy), z uwzględnieniem przepisu art. 86 ust. 2a ustawy, o ile nie wystąpią okoliczności wymienione w art. 88 ustawy. Tym samym, prawo do odliczenia determinowane będzie „sposobem określenia proporcji”, co wymaga uwzględnienia również postanowień powołanych przepisów art. 86 ust. 2b i nast. ustawy.

W konsekwencji w przedstawionych okolicznościach sprawy przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących budowę Rynku za pomocą prewspółczynnika wyliczonego na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe, zaś w zakresie pytania nr 3 za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz.329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).