Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przekazywanego majątku w formie darowizny na rzecz Syna za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), braku obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem składników majątkowych będących przedmiotem planowanej darowizny oraz opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży materiałów, towarów i wyrobów gotowych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 lutego 2022 r. (wpływ 25 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: Darczyńca) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), a uzyskiwane dochody z działalności gospodarczej opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym. Wnioskodawca prowadzi działalność z zakresu produkcji i sprzedaży własnych wyrobów, handlu, wynajmu nieruchomości.

Syn Wnioskodawcy (dalej również: Obdarowany) również prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz Syna Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa.

Przenoszony majątek będzie stanowił zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy zdolnych do realizacji zdarzeń gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu. Przeniesione zostaną składniki przedsiębiorstwa pozwalające na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa (dalej ZCP), w skład której wejdą zasoby związane z prowadzeniem przez Wnioskodawcę jego podstawowej działalności polegającej na produkcji silosów i pozostałych urządzeń dla rolnictwa, z wyłączeniem nieruchomości, znaku towarowego oraz materiałów, towarów i wyrobów gotowych.

Wnioskodawca zamierza zbyć materiały, towary i wyroby gotowe w formie sprzedaży na rzecz Syna.

Wszystkie składniki Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa (za wyjątkiem materiałów, towarów i wyrobów gotowych) zostaną przekazane nieodpłatnie na rzecz Obdarowanego.

W skład darowanej Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa wejdą środki trwałe (głównie maszyny), wartości niematerialne i prawne (licencje na oprogramowanie), należności i zobowiązania, środki pieniężne, umowy z pracownikami, baza kontrahentów, know-how, oraz inne aktywa majątkowe (dalej: ZCP). Z dniem darowizny ZCP pracownicy zostaną przeniesieni w trybie przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę na podstawie przepisów art. 23 (1) Kodeksu Pracy. Ponadto, w skład ZCP wejdą prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów z dostawcami i odbiorcami.

Wnioskodawca, dzięki prowadzonej ewidencji księgowej będzie miał możliwość wyodrębnienia zapisów księgowych związanych z jego podstawowym przedmiotem działalności (przychodów, kosztów, należności, zobowiązań), która to działalność stanie się przedmiotem darowizny ZCP.

W skład ZCP nie wejdą nieruchomości, będące własnością Wnioskodawcy, w tym: grunty, budynek biurowy, budynki hal produkcyjnych oraz pozostałe budynki i budowle. Wszystkie nieruchomości, które nie wejdą w skład ZCP pozostaną u Wnioskodawcy i zostaną oddane w dzierżawę lub najem.

Równocześnie tej samej działalności nie będzie już prowadzić Wnioskodawca.

Obdarowany przejmie kontrahentów Wnioskodawcy.

Działalność będzie kontynuowana przez Syna Wnioskodawcy, który ponadto będzie nabywał materiały, towary od dotychczasowych dostawców Wnioskodawcy. Wszystkie dotychczasowe umowy zawarte dotychczas z kontrahentami przepisane zostaną na nowy podmiot czyli firmę Syna, a ten zobowiąże się do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie.

Przenoszony majątek ma stanowić zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy zdolnych do realizacji zdarzeń gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu. Zagwarantowane zostanie korzystanie z nieruchomości na podstawie umowy najmu, co zapewnia kontynuowanie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

W piśmie uzupełniającym z 25 lutego 2022 r. wskazał Pan następująco:

1. Przenoszony majątek będzie stanowił zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy zdolnych do realizacji zdarzeń gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu. Przeniesione zostaną składniki przedsiębiorstwa pozwalające na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej. Zorganizowana część przedsiębiorstwa zostanie wyodrębniona w oficjalnych dokumentach, np. regulaminie organizacyjnym, zarządzeniu właściciela.

2. W skład ZCP nie wejdą nieruchomości, będące własnością Wnioskodawcy, w tym: grunty, budynek biurowy, budynki hal produkcyjnych oraz pozostałe budynki i budowle. Wszystkie nieruchomości, które nie wejdą w skład ZCP pozostaną u Wnioskodawcy i zostaną oddane w dzierżawę lub najem.

3. Przeniesione zostaną składniki przedsiębiorstwa pozwalające na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej. W skład darowanej ZCP wejdą środki trwałe (głównie maszyny), wartości niematerialne i prawne (licencje na oprogramowanie), należności i zobowiązania, środki pieniężne, umowy z pracownikami, baza kontrahentów, know-how, oraz inne aktywa majątkowe (dalej: ZCP). Z dniem darowizny ZCP pracownicy zostaną przeniesieni w trybie przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę. Ponadto, w skład ZCP wejdą prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów z dostawcami i odbiorcami. Obdarowany przejmie kontrahentów Wnioskodawcy.

Działalność będzie kontynuowana przez Syna Wnioskodawcy, który ponadto będzie nabywał materiały, towary od dotychczasowych dostawców Wnioskodawcy. Wszystkie umowy zawarte dotychczas z kontrahentami przepisane zostaną na nowy podmiot czyli firmę Syna, a ten zobowiąże się do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie. Przenoszony majątek ma stanowić zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy zdolnych do realizacji zdarzeń gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu. Zagwarantowane zostanie korzystanie z nieruchomości na podstawie umowy najmu, co zapewnia kontynuowanie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

4. Znak towarowy jest funkcjonalnie związany ze składnikami majątku przedsiębiorstwa przekazywanymi w formie darowizny. Obdarowany (Syn) będzie miał zagwarantowane prawo do korzystania ze znaku towarowego na podstawie umowy dzierżawy. Wnioskodawca zamierza na emeryturze czerpać korzyści finansowe ze znaku towarowego będącego dorobkiem jego życia.

5. Wszystkie nieruchomości, które nie wejdą w skład ZCP pozostaną u Wnioskodawcy i zostaną oddane w dzierżawę lub najem. Zagwarantowane zostanie korzystanie przez Syna z nieruchomości na podstawie umowy najmu (dzierżawy), co zapewnia kontynuowanie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

6. Zbycie materiałów, towarów i wyrobów gotowych nastąpi przed przekazaniem w formie darowizny składników przedsiębiorstwa.

7. Zbycie materiałów, towarów i wyrobów gotowych nastąpi za wynagrodzeniem. Sprzedaż materiałów, towarów i wyrobów gotowych stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1. Czy darowiznę Synowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w opisanej postaci należy dla celów podatku od towarów i usług traktować jako zbycie przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy dokonując darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci opisanej we wniosku, będzie na Wnioskodawcy ciążył obowiązek korekty naliczonego podatku VAT?

3. Czy dokonując sprzedaży materiałów, towarów i wyrobów gotowych na rzecz Syna, Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować tę transakcję podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, aport.

Zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP podlega zasadzie swobody umów**,** a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak wynika z art. 888 § 1 cyt. kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Wyłączenie stosowania ustawy o VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub ZCP.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest więc ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, definiuje pojęcie ZCP jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W orzecznictwie NSA sformułowano pogląd, w myśl którego pojęcie przedsiębiorstwa zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112 rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy.

Ponadto NSA w wyroku z 25 czerwca 2013 r., I FSK 955/12 (podobny pogląd NSA zaprezentował w wyroku z 23 lipca 2015 r., I FSK 334/14) stwierdził, że tylko wówczas, gdy przekazywany zespół aktywów przedsiębiorstwa jest niewystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej (w oparciu o przekazane składniki majątkowe), czynność taka jest objęta podatkiem od towarów i usług. Tożsame stanowisko zajął NSA w wyroku z 15 maja 2012 r., I FSK1223/11, uznając, że „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.

W wyroku z 26 czerwca 2008 r., I FSK 688/07, podobnie w wyroku z 25 kwietnia 2018 r. I FSK 1204/16 NSA stwierdził, że dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca uważa, że:

- darowizna w postaci opisanej ZCP należy dla celów VAT traktować jako zbycie przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

- będący przedmiotem darowizny opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych (opisaną ZCP) należy traktować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, dlatego planowana darowizna nie spowoduje wystąpienia czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić iż stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przedmiotowa czynność zbycia ZCP (z wyłączeniem nieruchomości, znaku towarowego oraz materiałów, towarów i wyrobów będących przedmiotem sprzedaży), spełniająca definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, poprzez darowiznę na rzecz Syna, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na dzień przekazania ZCP będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych i będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

Na dzień zbycia materiałów, towarów i wyrobów gotowych oraz na dzień przekazania w formie darowizny ZCP Wnioskodawca będzie nadal czynnym podatnikiem VAT, czynnym podatnikiem VAT będzie również Syn Wnioskodawcy. Zbycie materiałów, towarów i wyrobów gotowych nastąpi przed przekazaniem w formie darowizny ZCP na rzecz Syna.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Syn będzie mógł prowadzić działalność w oparciu o przedmiot darowizny. Przedsiębiorstwo może funkcjonować w obecnym kształcie mając zagwarantowane korzystanie z nieruchomości i znaku towarowego na podstawie umowy najmu.

Prawo do znaku towarowego zarejestrowane jest na rzecz Krzysztofa Targońskiego i to on zamierza czerpać korzyści z tego znaku na emeryturze.

Ad 2

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle art. 91 ust. 9 powołanej ustawy w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 cytowanego artykułu jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zasady korekt podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa są odbiciem zasad dotyczących korekt podatku naliczonego przez zbywcę. Wynika to z przyjęcia na gruncie ustawy o VAT oraz w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (która zastąpiła VI Dyrektywę) reguły, iż nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa traktowany jest w zakresie odliczeń jak następca prawny zbywcy.

Zatem jeśli w ramach przekazanego w formie darowizny przedsiębiorstwa (z wyłączeniem nieruchomości, znaku towarowego oraz materiałów, towarów i wyrobów będących przedmiotem sprzedaży) Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane i Syn także wykonywać będzie wyłącznie czynności opodatkowane, obowiązek korekty podatku naliczonego związanego z „nabytymi” składnikami nie wystąpi.

W momencie przekazania darowizną zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przekazane zostaną m.in. środki trwałe stanowiące majątek firmy, wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej, które następnie po przekazaniu w formie darowizny Syn nadal będzie wykorzystywał do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Syn będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazanie w formie darowizny ZCP wyłączone jest z pod działania ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie będzie się dla Wnioskodawcy wiązało z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych.

Ad 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż materiałów, towarów i wyrobów gotowych stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przepisy ustawy o VAT stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym i w konsekwencji rodzą takie same następstwa jak każda inna transakcja dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż materiałów, towarów i wyrobów gotowych nastąpi za wynagrodzeniem, po cenach rynkowych. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia doprowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Zakwalifikowanie danego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa możliwe jest jedynie, gdy spełnione są jednocześnie wszystkie przesłanki określone w powołanym przepisie art. 2 pkt 27e ustawy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna więc stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym kompleks praw, obowiązków i rzeczy), iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I, tak:

1. w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2. wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

3. wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii, czy zbycie składników majątkowych związanych z prowadzeniem działalności polegającej na produkcji silosów i pozostałych urządzeń dla rolnictwa (z wyłączeniem nieruchomości, znaku towarowego oraz materiałów, towarów i wyrobów gotowych) stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozmienieniu art. 2 pkt 27e ustawy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 6 pkt 1 ustawy.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u wnoszącego ZCP zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po wniesieniu ZCP powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że opisane we wnioski składniki mające być przedmiotem darowizny stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będą odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak bowiem wynika z opisu sprawy, prowadzi Pan działalność z zakresu produkcji i sprzedaży własnych wyrobów, handlu, wynajmu nieruchomości i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Pana Syn prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i zamierza Pan przekazać w formie darowizny na jego rzecz Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa. W skład przekazywanego majątku wejdą zasoby związane z prowadzeniem przez Pana podstawowej działalności polegającej na produkcji silosów i pozostałych urządzeń dla rolnictwa, tj. środki trwałe (głównie maszyny), wartości niematerialne i prawne (licencje na oprogramowanie), należności i zobowiązania, środki pieniężne, umowy z pracownikami, baza kontrahentów, know-how, oraz inne aktywa majątkowe (ZCP). Przed przekazaniem w formie darowizny składników przedsiębiorstwa zamierza Pan zbyć materiały, towary i wyroby gotowe w formie sprzedaży na rzecz Syna.

We wniosku wskazał Pan, że zorganizowana część przedsiębiorstwa zostanie wyodrębniona w oficjalnych dokumentach, np. regulaminie organizacyjnym, zarządzeniu właściciela. Z dniem darowizny ZCP pracownicy zostaną przeniesieni w trybie przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę na podstawie przepisów Kodeksu Pracy. Ponadto wskazał Pan, że dzięki prowadzonej ewidencji księgowej będzie miał Pan możliwość wyodrębnienia zapisów księgowych związanych z Pana podstawowym przedmiotem działalności (przychodów, kosztów, należności, zobowiązań), która to działalność stanie się przedmiotem darowizny ZCP. W skład ZCP wejdą prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów z dostawcami i odbiorcami. Działalność będzie kontynuowana przez Pana Syna, który będzie nabywał materiały, towary od dotychczasowych Pana dostawców. Wszystkie dotychczasowe umowy zawarte z kontrahentami przepisane zostaną na firmę Syna, który zobowiąże się do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie. Równocześnie Pan nie będzie już prowadzić tej samej działalności. Przenoszony majątek będzie stanowił zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy zdolnych do realizacji zdarzeń gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu i pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie z czynności przekazania w formie darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączone zostaną nieruchomości będące Pana własnością (grunty, budynek biurowy, budynki hal produkcyjnych oraz pozostałe budynki i budowle), jednakże Obdarowany będzie dysponować wszystkimi nieruchomościami na podstawie zawartej z Panem umowy najmu (dzierżawy). Ponadto w skład ZCP nie wejdzie znak towarowy, lecz Obdarowany będzie miał również prawo do korzystania ze znaku towarowego na podstawie umowy dzierżawy. Dzięki zagwarantowanemu prawu do korzystania z nieruchomości i znaku towarowego Pan Syn będzie mógł będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie. Przekazywany majątek będzie posiadał pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot i działalność będzie kontynuowana przez Pana Syna.

W konsekwencji należy zgodzić się z Panem, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania przenoszonego przez Pana majątku na rzecz Syna za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym planowana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Pana w tej części uznać należy za prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Pana dotyczą obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem składników majątkowych będących przedmiotem planowanej darowizny.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy:

W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1, pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane przez zbywcę na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z zakupami, które służyły jemu do wykonania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że skoro – jak rozstrzygnięto w niniejszej interpretacji – przedmiotem przekazania (darowizny) będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że planowane przez Pana przeniesienie (darowizna) zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz Syna, który będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej, nie spowoduje w świetle art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązku dokonania przez Pana korekty podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych. Obowiązek dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego – zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, będzie ciążył na Obdarowanym jako nabywcy przenoszonego majątku.

Odpowiadając zatem na Pana pytanie należy stwierdzić, że dokonując darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz Syna nie będzie Pan zobowiązany do korekty naliczonego podatku VAT związanego z nabyciem składników majątkowych będących przedmiotem darowizny.

Wobec powyższego, stanowisko Pana w tej części należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wątpliwości Pana dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży materiałów, towarów i wyrobów gotowych na rzecz Syna.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu cytowanego wcześniej art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W celu odniesienia się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy zauważyć, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z Pana wskazaniem przed przekazaniem składników majątkowych w formie darowizny zamierza Pan zbyć na rzecz Syna materiały, towary i wyroby gotowe. Sprzedaż materiałów, towarów i wyrobów gotowych nastąpi za wynagrodzeniem i stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy dla czynności sprzedaży materiałów, towarów i wyrobów gotowych wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż za wynagrodzeniem materiałów, towarów i wyrobów gotowych na rzecz Syna (bez znaczenia dla tej kwalifikacji pozostają powiązania rodzinne stron transakcji) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko stanowisko Pana w tej części należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)