Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu usługi najmu.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą podlegającym wpisowi do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług).
Podatnik zamierza zawrzeć umowę najmu obiektów hali magazynowych pomieszczeń biurowych oraz pomocniczych stanowiących własność podatnika i wprowadzonych do jego działalności gospodarczej.
Umowa najmu ma być zawarta w ramach prowadzonej przez Podatnika - Wnioskodawcę - działalności gospodarczej, prowadzonej jako osoba fizyczna - jako Wynajmujący - na rzecz spółki komandytowo akcyjnej, której Podatnik jest jedynym komplementariuszem oraz akcjonariuszem - jako Najemca. Spółka ta również jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a przedmiot najmu będzie wykorzystywać w prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej.
Umowa ma być zawarta na czas określony 6 lat w trakcie kalendarzowego roku podatkowego 2022, przy czym strony w umowie chcą określić 12 miesięczny okres rozliczeniowy - termin płatności czynszu najmu z takiej umowy. Czynsz byłby płatny z dołu, przy czym z uwagi na zawarcie umowy w trakcie roku podatkowego pierwsza płatność czynszu (upływ okresu rozliczeniowego) miałaby miejsce w następnym roku kalendarzowym, po zawarciu umowy z uwagi na określony 12 miesięczny okres płatności czynszu.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług
1. Czy moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu usługi najmu przedmiotu opisanego ww. stanie faktycznym i w okolicznościach opisanych w przedstawionym stanie faktycznym należy ustalić zgodnie z art. 19 a ust. 5 pkt 4 u.p.t.u jako przepis szczególny w stosunku do art. 19a ust. 3 u.p.t.u i z wyłączeniem stosowania tego przepisu, czy też w sprawie winien mieć w tym zakresie zastosowanie art. 19a ust. 3 u.p.t.u.
2. Czy obowiązek podatkowy w zakresie pierwszego okresu rozliczeniowego z tytułu podatku VAT od usługi najmu wykonywanej na podstawie umowy, która będzie zawarta (na czas określony 6 lat) w trakcie roku kalendarzowego 2022 r., w której będzie przyjęty dwunastomiesięczny okres rozliczeniowy powstanie w 2023 r. w ostatnim dniu dwunastomiesięcznego okresu rozliczeniowego, w której to dacie będzie wystawiona faktura za ten okres rozliczeniowy.
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko Podatnika w zakresie pytania 1 i 2 wraz z uzasadnieniem.
Zdaniem Wnioskodawcy w związku ze świadczeniem usług przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i na zasadach tam wskazanych:
1. Wnioskodawca powinien ustalić moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu podatku VAT od usługi najmu zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 u.p.t.u.
2. Obowiązek podatkowy za pierwszy okres rozliczeniowy z tytułu podatku VAT od usługi najmu wykonywanej na podstawie umowy, która będzie zawarta (na czas określony 6 lat) w trakcie roku kalendarzowego 2022 r., w której będzie przyjęty dwunastomiesięczny okres rozliczeniowy powstanie w 2023 r. z upływem dwunastomiesięcznego okresu rozliczeniowego, przy założeniu, że w tej o dacie będzie wystawiona faktura za ten okres rozliczeniowy.
UZASADNIENIE
Z konstrukcji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Powyższy przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
W myśl zasady ogólnej wyrażonej w art. 19a ust. 1 ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Zgodnie z art. 19a ust. 3 u.p.t.u., usługę dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Ustawa przewiduje pewne wyjątki od reguły ogólnej dotyczącej ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego. Jeden z nich określony został w art. 19a ust. 5 pkt 4 u.p.t.u.
W myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 u.p.t.u. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:
a) dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego
b) świadczenia usług:
‒ telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych,
‒ wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
‒ najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
‒ ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
‒ stałej obsługi prawnej i biurowej,
‒ dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego
‒ z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.
Przepis ten określa szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do niektórych kategorii usług i ma pierwszeństwo przy określaniu momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT tylko dla wymienionych w tym przepisie usług. Nie znajduje tu zastosowania art. 19a ust. 3 u.p.t.u.
Art. 19a ust. 3 u.p.t.u. należy interpretować razem z art. 19a ust. 1 u.p.t.u.
Oba te przepisy przewidują, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania usług, tylko że art. 19a ust. 3 u.p.t.u. w sposób specyficzny definiuje ten moment w przypadku usług rozliczanych okresowo.
Jednak zgodnie z art. 19a ust. 1 u.p.t.u. obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania usługi, z zastrzeżeniem przypadków określonych m.in. w art. 19a ust. 5 u.p.t.u.
Tym samym w przypadku rozliczanych okresowo usług najmu należy ustalać moment powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzecie u.p.t.u., a nie zgodnie z art. 19a ust. 3 u.p.t.u.
Reasumując: obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę opisanej usługi najmu powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret w zw. z art. 19a ust. 7 u.p.t.u., czyli z chwilą upływu terminu płatności za usługę, chyba że wcześniej zostanie wystawiona faktura.
Stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.
Stanowisko podatnika ma oparcie interpretacjach podatkowych KIS oraz orzecznictwie sądowym, por.:
‒ interpretacja pismo z 13 sierpnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4012.194.2018.2.AKR,
‒ tak też: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 sierpnia 2020 r. I FSK 1866/17 „W przypadkach , w których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, czy leasingu czy usług podobnych - w rozumieniu art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) tiret trzecie ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury, a więc nie później niż z upływem terminu płatności (art. 19a ust. 7 w zw. z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT), a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności w rozumieniu art. 19a ust. 7 in fine ustawy o VAT” oraz:
‒ interpretacja - pismo z 15 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-3.4012.437.2020.1.RK,
‒ interpretacja pismo z 20 grudnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.702.2019.2.KO,
‒ interpretacja pismo z 9 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.687.2018.2.ICz.
‒ W orzecznictwie sądowym jednolicie przyjmuje się, że dostawy i usługi uregulowane w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a i b, w tym usługi najmu zostały uregulowane odrębnie, a więc nie ma do nich zastosowania art. 19a ust. 3 i 4, por.:
‒ I FSK 1848/17, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, LEX nr 3064617,
‒ wyrok NSA z 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt I FSK 1104/15,
‒ wyrok NSA z 12 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1714/15,
‒ z 12 czerwca 2018 r. wyrok NSA , sygn. akt I FSK 1333/16,
‒ wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy I SA/Bd 619/19, pojęcie usług ciągłych - LEX nr 2774627,
‒ I SA/Wr 943/19, Pojęcie usług ciągłych. - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu , LEX nr 3036864,
‒ I SA/Gl 507/19, dostawa o charakterze ciągłym - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach LEX nr 2733090 „Wskazuje, że w przypadku usług najmu, usług telekomunikacyjnych czy dostawy energii elektrycznej zasady powstania obowiązku podatkowego pokreślono nie w art. 19a ust. 3, ale w ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, a więc nie ma do nich zastosowania art. 19a ust. 3 i 4 u.p.t.u”
‒ Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 maja 2019 r. I FSK 970/17 LEX nr 2703671 „W przypadku bowiem "klasycznych" usług/dostaw ciągłych, w ramach których nie można wyodrębnić poszczególnych świadczeń: usług najmu, usług telekomunikacyjnych, czy dostawy energii elektrycznej - chwilę powstania obowiązku podatkowego określono nie w art. 19a ust. 3 i 4 u.p.t.u., tylko w ust. 5 pkt 4 tego przepisu”. Tak też:
‒ I FSK 1765/16, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego , LEX nr 2566017 i
‒ I FSK 1239/16, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego LEX nr 2520293,
‒ III SA/Wa 3662/16, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, LEX nr 2759606.
Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego, w przypadku świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, jest data wystawienia faktury, ale pod warunkiem, że faktura zostanie wystawiona przed upływem terminu płatności.
Natomiast, jeżeli podatnik nie wystawi faktury lub wystawi ją w terminie późniejszym niż przypadający za usługę termin płatności, obowiązek podatkowy powstaje nie w chwili wystawienia faktury, lecz zawsze z chwilą upływu terminu płatności określonego w umowie za daną usługę (tj. usługę najmu, dzierżawy, leasingu lub usługę o podobnym charakterze.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytania nr 2 i 3 złożonego wniosku), natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania nr 1 złożonego wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.