Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 28 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

‒ uznania Pana za dokonującego dostawy (sprzedaży na odległość towarów importowanych) za pośrednictwem interfejsu elektronicznego,

‒ miejsca opodatkowania dokonywanej przez Pana dostawy towarów,

‒ obowiązku rejestracji w procedurze importu IOSS,

‒ ustalenia czy odpowiada Pan za zadeklarowanie i rozliczenie podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) do Klienta.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2021 r. (wpływ 20 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca planuje założyć działalność gospodarczą w Polsce i zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. Działalność Wnioskodawcy będzie polegać na zajmowaniu się pośrednictwem w sprzedaży poprzez strony internetowe, aukcje internetowe i oferty handlowe w Internecie. Działalność skupi się na świadczeniu usług pośrednictwa (na gruncie prawa cywilnego) w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie krajów azjatyckich; dalej: sprzedawcy) w zagranicznych serwisach aukcyjnych (dalej: serwis aukcyjny) dla klienta niebędącego przedsiębiorcą (konsument) mającego miejsce zamieszkania w Polsce lub innym kraju Unii Europejskiej.

Schemat działania będzie prezentować się następująco:

1. Wnioskodawca wyszuka towary oferowane przez sprzedawców w serwisie aukcyjnym, kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących);

2. Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie aukcyjnym (inaczej: treść ofert sprzedawców) będą pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonych przez Wnioskodawcę stronach internetowych (dalej: strona internetowa bądź strony internetowe). Strony internetowe nie będą funkcjonować jako sklepy internetowe, lecz jako portale pośrednictwa zakupowego. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycja graficzna zdjęć produktowych – celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wnioskodawca nie będzie zawierać żadnych umów ze sprzedawcami – będzie to autonomiczne działanie. Ponadto towary będą reklamowane w mediach społecznościowych: `(...)`;

3. Klienci będą składać zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej. Przed złożeniem zamówienia klient będzie zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Z treści regulaminu strony internetowej oraz informacji tam zamieszczonych będzie wynikać m.in., że:

a) w ramach świadczonej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa, Wnioskodawca dokonuje w imieniu i na rzecz klienta na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa zamówienia towaru od sprzedawcy oraz uiszcza zapłatę za zamówiony przez klienta towar wraz z transportem towaru do klienta (z wyłączeniem cła);

b) w ramach realizowanych świadczeń Wnioskodawca nie występuje jako importer towaru oraz nie rozlicza podatku VAT w procedurze importu (IOSS) (art. 138a pkt 6 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy o VAT);

c) usługa świadczona jest na podstawie konkretnych ustaleń klienta i Wnioskodawcy;

d) klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w imieniu i na rzecz klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu i na rzecz klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres klienta. Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa;

e) płatność tytułem usługi pośrednictwa oraz płatność tytułem kosztów transportu (za wyjątkiem cła) dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Wnioskodawcę do świadczenia;

4. w związku z zawieraniem przez Wnioskodawcę umów o pośrednictwo w zakupie, Wnioskodawca dobrowolnie świadczy na rzecz klientów dodatkowe usługi bez dodatkowej opłaty. Wnioskodawca m.in.:

a) informuje klienta o pełnej cenie towaru, tj. zawierającej wszelkie koszty i opłaty (w tym podatki, opłaty celne, koszty przesyłki itp.); wartość rzeczywista towaru (przesyłek) nie przekracza 150 euro;

b) udziela klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży;

c) przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru;

d) ponosi odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady towaru;

e) ponosi odpowiedzialność za dostarczenie zamówionego towaru w terminie 60 dni roboczych od dnia zawarcia umowy;

f) przyjmuje odstąpienia od umowy i przeprowadza procedurę zwrotu towarów, w sytuacji gdy klient chce odstąpić od umowy sprzedaży;

g) dostarcza klientowi instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim;

h) prowadzi obsługę (pytań od) klienta poprzez czat, pocztę elektroniczną, informuje o statusie dostawy (automatycznie pobierając te dane z serwisu aukcyjnego);

5. na podstawie złożonego przez klientów zamówienia, Wnioskodawca, działając w imieniu klientów, nabędzie towary w serwisie aukcyjnym. W stosownym formularzu Wnioskodawca wpisze dane klientów, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów, informując sprzedawców o tym, że działa jako pośrednik;

6. zgodnie z regulaminem za wykonanie usługi pośrednictwa uważa się złożenie i opłacenie zamówienia przez pośrednika u sprzedawcy;

7. Wnioskodawca dokona płatności za towar zamówiony przez klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Przekazane sprzedawcy środki pieniężne obejmą opłatę za towar i koszty jego wysyłki (transport). Różnica między ceną zakupu towaru, a płatnością dokonywaną przez klientów będzie stanowić – jako prowizja – przychód Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług pośrednictwa. Wnioskodawca opłaci po kilka zamówień w serwisie aukcyjnym na raz ze względów technicznych leżących po stronie serwisu aukcyjnego;

8. sprzedawcy wyślą nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient będzie informowany o wysyłce towaru z kraju spoza UE. Wnioskodawca nie dokona zgłoszenia celnego, ani nie wystąpi jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na kliencie (ostateczny odbiorca) oraz sprzedawcy (organizator transportu). Wnioskodawca nie wyklucza, że klient (ewentualnie sprzedawca) może korzystać z usług przedstawiciela, ani nie wyklucza, że import towarów może podlegać zwolnieniu z podatku VAT;

9. zgodnie z zasadami aukcji na serwisie aukcyjnym brak zrealizowania dostawy w wyznaczonym terminie bądź niezgodność zamówienia z dostawą pozwala na uzyskanie od sprzedawcy zwrotu ceny nabycia towaru. Wnioskodawca w takich przypadkach albo zwróci klientowi całość kwoty za zamówiony towar lub zamówi ponownie towar od sprzedawcy;

10. Wnioskodawca nie będzie wystawiał klientom indywidualnym faktur, chyba że wniosą o ich wystawienie;

11. zakupiony towar nie trafi do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio wysyłany będzie z Chin lub innego kraju azjatyckiego do klienta zgodnie z przekazanymi do sprzedawcy informacjami. Wnioskodawca nie uzyska od sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez klientów. Pakowaniem towarów i dostarczeniem towarów do przewoźnika zajmie się sprzedawca.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że sprzedawca jest zarejestrowany w procedurze importu (IOSS). W regulaminie pośrednictwa w sprzedaży wskazuje się, że za wykonanie usługi pośrednictwa uważa się złożenie i opłacenie zamówienia przez pośrednika u sprzedawcy. Realizacja pozostałych usług ma charakter pomocniczy wobec świadczonej usługi pośrednictwa. Nie stanowi warunku niezbędnego do zawarcia umowy sprzedaży klienta ze sprzedawcą, ale służy uatrakcyjnieniu oferowanej usługi pośrednictwa. Wnioskodawca będzie nie zawierać umów ze sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń będzie wynikiem zawiązania stosunku prawnego z klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin strony internetowej). Zawarcie umowy zakupu towaru w serwisie aukcyjnym następuje w imieniu klienta za pośrednictwem konta Wnioskodawcy w tym serwisie.

Wnioskodawca przeniesie na klienta prawo do rozporządzania towarem już w chwili złożenia zamówienia u sprzedawcy. Wynika to z faktu, że obie dostawy są dokonane w tym samym momencie – złożenie zamówienia przez klienta skutkuje złożeniem zamówienia u sprzedawcy. W omawianej sytuacji:

‒ obowiązkiem Wnioskodawcy będzie pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach;

‒ Wnioskodawca nie uzyska od zagranicznego dostawcy towaru rachunku ani faktury;

‒ Wnioskodawca nie nabędzie towaru na swoją rzecz;

‒ płatności będą odbywać się w formie elektronicznej;

‒ warunki transakcji będą dostępne dla klientów w regulaminie oraz odpowiednich miejscach na stronach Wnioskodawcy.

W zakresie informacji dotyczących charakteru prowadzenia działalności Wnioskodawca podaje, że:

a) dokumentacja podatkowa dla celów działalności będzie składać się z:

- ewidencji sprzedaży usług;

- ewidencji zwrotów oraz reklamacji;

b) wynagrodzeniem Wnioskodawcy będzie prowizja, która będzie uzyskiwana po potrąceniu płatności od nabywców przed przesłaniem ich dalej do sprzedawców. Płatności w postaci przelewów bankowych dokonywane będą na rachunek firmowy. Otrzymane płatności po pomniejszeniu o należną prowizję przekazywane będą do właściwego dostawcy. Przychodem jest w tym modelu prowizja, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym;

c) usługi pośrednictwa będą świadczone przy zakupie towarów takich jak: odzież damska i męska, obuwie damskie i męskie, zegarki damskie i męskie, galanteria damska oraz męska, torebki, portfele, akcesoria zwierzęce (smycze, zabawki, maty itp.), biżuteria damska oraz męska, akcesoria sportowe, sprzęt wędkarski itp.;

d) transakcje będą dokonywane z kontrahentami z krajów azjatyckich (w znaczącej większości z Chin).

Dążąc do ustalenia przysługującego wynagrodzenia z przedmiotowego rodzaju działalności, Wnioskodawca będzie prowadzić zestawienie zrealizowanych transakcji w oparciu o wyciąg bankowy. Stosownie do poczynionych ustaleń, w ewidencji będą do siebie dopasowane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru i jego dostawy), odpowiadające im numery zamówień za pomocą, których można zidentyfikować daną transakcję, oraz odpowiadające daty powstania przychodu. Zatem, kwotą stanowiącą wynagrodzenie będzie prowizja (marża) pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe od klienta, a kwotą przekazaną do sprzedawcy (właściciel towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że w opisie stanu faktycznego przedstawione są warunki na jakich dokonywana będzie transakcja, które będą szczegółowo opisane w Regulaminie strony internetowej (portalu pośrednictwa zakupowego) poprzez, którą składane będą zamówienia. W ocenie Wnioskodawcy ich treść jest zrozumiała i nie może budzić żadnych wątpliwości. Jednakże w trakcie prowadzenia innych działalności Wnioskodawca zauważył, że często nabywcy dokonują akceptacji regulaminu bez zapoznania się z jego zapisami.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca prowadzenie działalności gospodarczej planuje rozpocząć od stycznia 2022 r.

W odpowiedzi na pytanie „Czy wśród produktów sprzedawanych przez Pana będą znajdywały się:

‒ nowe środki transportu?

‒ towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz?

‒ towary tj. dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, towary używane, dla których podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.)?”

Wnioskodawca wskazał, że nie będzie pośredniczył w dostawie wskazanych w pytaniu towarów.

Importerem towarów wskazanych we wniosku będzie klient Wnioskodawcy zlecający mu pośrednictwo w zakupie, ponieważ Wnioskodawca nie zamierza zarejestrować się do procedury IOSS, także klient ostateczny będzie podmiotem zobowiązanym do uiszczenia cła.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca dokonując w świetle przepisów ustawy o VAT dostawy towarów na rzecz swojego Klienta winien być uznany za dokonującego dostawy (sprzedaży na odległość towarów importowanych) za pośrednictwem interfejsu elektronicznego?

2. Czy w przypadku uznania Wnioskodawcę za dokonującego dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) za pośrednictwem interfejsu elektronicznego, dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa towarów winna być opodatkowana na terytorium kraju (tj. w Polsce)?

3. Czy Wnioskodawca w świetle przedstawionego stanu faktycznego, gdzie importu towarów dokonuje Klient, jest zobowiązany do rejestracji w procedurze importu IOSS, w celu zadeklarowania i zapłacenia podatku VAT należnego od dostaw (sprzedaży na odległość towarów importowanych) w państwie członkowskim identyfikacji?

4. Czy w przypadku braku obowiązku rejestracji Wnioskodawcy w procedurze IOSS, za zadeklarowanie i rozliczenie podatku VAT z tytułu dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) do Klienta odpowiada Wnioskodawca?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego winien on być uznany za dokonującego dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) za pośrednictwem interfejsu elektronicznego.

Uzasadnienie:

Świadczenie przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców spoza Unii Europejskiej (na gruncie prawa cywilnego) jest w świetle przepisów ustawy o VAT dostawą towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy VAT, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa w ramach prowadzonej działalności wypełniają znamiona handlu towarami. Przedmiotem nabycia przez klientów są towary oferowane na stronie internetowej Wnioskodawcy, który posiada władztwo ekonomiczne nad tymi towarami i praktyczną możliwość dysponowania nimi jak właściciel. To Wnioskodawca wyszukuje i decyduje jakie towary i za jaką cenę zostaną zaoferowane do sprzedaży na jego stronach internetowych. Klienci Wnioskodawcy nie mają żadnego wpływu na wartość (cenę) kupowanego towaru, nie decydują też o wyborze oferty i podmiotu, od którego zamierzają nabyć towar. O wyborze sprzedawcy oraz cenie wystawionego na własnych stronach internetowych towarów decyduje wyłącznie Wnioskodawca. Klienci nie podejmują także decyzji o miejscu dostawy towarów, ponieważ to Wnioskodawca określa je w momencie dokonywania zakupu od sprzedawcy. Wnioskodawca przyjmuje płatności klientów, na które składa się cena zakupu towaru, koszt transportu oraz wynagrodzenie Wnioskodawcy. Po otrzymaniu zamówienia Wnioskodawca dokonuje zakupu wybranych towarów w serwisach aukcyjnych sprzedawców z krajów trzecich, używając danych klientów jako adresatów wysyłki tak zakupionego towaru. W tym momencie Wnioskodawca przenosi też prawo do dysponowania towarem jak właściciel na klienta. Wnioskodawca udziela informacji o wszystkich kosztach związanych z nabyciem towarów, dostarcza instrukcje oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem, sporządzone w języku polskim. Wnioskodawca jest również podmiotem odpowiedzialnym za udzielanie gwarancji tytułem rękojmi za wady towarów oraz przeprowadzanie i rozpoznawanie reklamacji towarów.

W świetle zaś art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT za interfejs elektroniczny uznać należy platformę handlową, portal lub inne podobne środki (np. interfejsy oprogramowania aplikacji). Przepis ten wskazuje na odpowiedzialność za rozliczenie podatku VAT z tytułu określonych dostaw towarów podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Na potrzeby opodatkowania ustawodawca przyjął pewną "fikcję prawną", że tego typu interfejsy (platformy) samodzielnie nabywają towary (czyli dostawa pomiędzy platformą a sprzedawcą, który rzeczywiście sprzedaj towar do Klienta platformy) i dokonują dostawy tych towarów (czyli dostawa pomiędzy platformą a Klientem). Dla zastosowania wskazanej "fikcji prawnej" istotne jest aby Wnioskodawca jako dokonujący dostawy towarów za pośrednictwem interfejsu elektronicznego (platformy) faktycznie ułatwiał te dostawy pomiędzy dostawcą (sprzedawcą) spoza terytorium Unii Europejskiej a Klientem.

W świetle przedstawionego stanowiska, Wnioskodawca uznaje, iż jako platforma internetowa objęty będzie reżimem art. 7a ust. 1 ustawy o VAT, gdyż z okoliczności przedstawionych w stanie faktycznym ułatwia on dostawy towarów od sprzedawcy spoza UE do Klienta. Wynika to (ułatwianie) bezpośrednio z art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011, albowiem Wnioskodawca posiada interfejs, ustala zasady sprzedaży towarów za pośrednictwem platformy, zamawia towar u sprzedawcy spoza UE w imieniu Klienta i dysponuje danymi tego Klienta na potrzeby sprzedaży towarów (wysyłki), przyjmuje przedpłatę od Klienta i odpowiednią kwotę wpłaca sprzedawcy, odpowiada za wady towaru oraz przeprowadza procedurę zwrotu towarów lub odstąpienia od umowy. W tej sytuacji uznać należy, że Wnioskodawca samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy, ponieważ ułatwił poprzez użycie swojej platformy internetowej sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, miejscem opodatkowania dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) na rzecz Klienta za pośrednictwem interfejsu elektronicznego nie będzie terytorium kraju (tj. Polska). W związku z powyższym Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów na terytorium kraju.

Uzasadnienie:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiska wyrażonego odnośnie pytania nr 1 Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI) o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, a więc dostawy towarów, które są wysyłane lub transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego i dostawa ta jest dokonywana do osoby niebędącej podatnikiem (konsument) – art. 2 pkt 22b lit c ustawy o VAT.

W przypadku SOTI zasadniczo miejscem dostawy jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia), a zasada ta ma zastosowanie w dwóch następujących przypadkach:

a) jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy o VAT), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b) jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu SOTI ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej IOSS, a której mowa w dziale XII w rozdziale 9 lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy o VAT). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy żaden z powyższych przypadków nie znajdzie zastosowania, gdyż:

- towary importowane są na terytorium Polski, tj. terytorium, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia),

- podatek VAT należny z tytułu SOTI nie został zadeklarowany w procedurze IOSS, albowiem Wnioskodawca z wyboru tej procedury nie korzysta.

W tej sytuacji miejsce dostawy w odniesieniu do SOTI ustala się na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zatem w przypadku SOTI, gdy nie będą miały zastosowania zasady szczególne (art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy o VAT), miejscem dostawy będzie zasadniczo państwo trzecie (Chiny lub inny kraj azjatycki). SOTI nie będzie więc podlegała opodatkowaniu VAT na terytorium Polski. Wówczas jedynie import tych towarów będzie opodatkowany na ogólnych zasadach w Polsce (tj. miejscu przeznaczenia towarów i zakończenia ich wysyłki), a podatnikiem VAT z tytułu importu będzie Klient (konsument), który rozliczy podatek VAT na zasadzie zgłoszenia celnego.

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy o VAT w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów.

Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego (Wnioskodawcę) na rzecz finalnego Klienta (konsumenta). W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego (sprzedawca z Chin) na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (Wnioskodawca) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

A zatem w przypadku, gdy platforma ułatwia SOTI w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, „fikcyjna” dostawa pomiędzy sprzedawcą a Wnioskodawcą nie będzie podlegała VAT w Unii Europejskiej (w Polsce), gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim (Chiny lub inny kraj azjatycki), z którego są wysyłane (transportowane) do nabywcy w UE (w Polsce).

Ponieważ dostawa dokonywana jest za pośrednictwem interfejsu elektronicznego w przypadku Wnioskodawcy dojdzie do dwóch dostaw. Pierwsza dostawa to dostawa dokonana przez sprzedawcę spoza Unii Europejskiej na rzecz Wnioskodawcy (platformy). Druga dostawa to SOTI dokonana przez Wnioskodawcę (platformę) do Klienta (konsumenta).

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego stanowiska odnośnie pytania nr 1 i pytania nr 2, nie będzie on dla potrzeb SOTI w zakresie przesyłek o wartości rzeczywistej do 150 euro obowiązany do stosowania procedury (systemu) IOSS, polegającej na rozliczeniu VAT należnego z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI) państwu członkowskiemu konsumpcji, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji (art. 138a pkt 6 ustawy o VAT). Jest to bowiem procedura fakultatywna.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 138b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT z procedury importu (IOSS) może korzystać dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI). Przepisy w tym zakresie dają więc dokonującym sprzedaży SOTI możliwość wyboru procedury IOSS, a nie nakładają bezwarunkowy obowiązek jej stosowania.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 4:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego stanowiska odnośnie pytania nr 1, pytania nr 2 i pytania nr 3, nie będzie on dla potrzeb SOTI zobowiązany do wyboru procedury importu IOSS oraz nie będzie on zobowiązany (odpowiedzialny) za zadeklarowanie i rozliczenie podatku VAT z tytułu dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) do Klienta (konsumenta).

Uzasadnienie:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiska wyrażonego odnośnie pytania nr 1,2 i 3 Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI) o wartości nieprzekraczającej 150 euro, a więc dostawy towarów, które są wysyłane lub transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego i dostawa ta jest dokonywana do osoby niebędącej podatnikiem (konsument) – art. 2 pkt 22b lit c ustawy o VAT.

W przypadku SOTI zasadniczo miejscem dostawy jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia), a zasada ta ma zastosowanie w dwóch następujących przypadkach:

a) jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy o VAT), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b) jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu SOTI ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej IOSS, a której mowa w dziale XII w rozdziale 9 lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy o VAT). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy żaden z powyższych przypadków nie znajdzie zastosowania, gdyż:

‒ towary importowane są na terytorium Polski, tj. terytorium, w którym w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia),

‒ podatek VAT należny z tytułu SOTI nie został zadeklarowany w procedurze IOSS, albowiem Wnioskodawca z wyboru tej procedury nie korzysta.

W tej sytuacji miejsce dostawy w odniesieniu do SOTI ustala się na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zatem w przypadku SOTI, gdy nie będą miały zastosowania zasady szczególne (art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy o VAT), miejscem dostawy będzie zasadniczo państwo trzecie (Chiny lub inny kraj azjatycki). SOTI nie będzie więc podlegała opodatkowaniu VAT na terytorium Polski. Wówczas jedynie import tych towarów będzie opodatkowany na ogólnych zasadach w Polsce (tj. miejscu przeznaczenia towarów i zakończenia ich wysyłki), a podatnikiem VAT z tytułu importu będzie Klient (konsument), który rozliczy podatek VAT na zasadzie zgłoszenia celnego.

Ponieważ procedura importu IOSS nie jest przez Wnioskodawcę stosowana (wybrana) i Wnioskodawca nie dokonuje importu towarów, miejsce dostawy przesyłek o wartości rzeczywistej do 150 euro jest poza terytorium Polski, a import tych towarów opodatkowany będzie w państwie członkowskim przeznaczenia przez Klienta (konsumenta) na zasadach ogólnych, który w tym zakresie będzie podatnikiem, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła (art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). To klient dokonuje importu towarów – przywozu towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (terytorium Polski), a w tym zakresie czynność importu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 5 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.):

Przez sprzedaż na odległość towarów importowanych – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c) podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

Do celów stosowania art. 14 ust. 4 dyrektywy 2006/112/WE uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;

b) w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;

c) w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;

d) w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.

Towarów nie uważa się jednak za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje te towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie tych towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio ani pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak wynika z art. 7a ustawy (obowiązującego od 1 lipca 2021 r.):

1. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

2. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1. wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2. dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

3. Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.

W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

• samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
• dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Zgodnie z art. 5b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Art. 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności::

a) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b) oferowanie lub reklamowanie towarów;

c) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) – miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1b) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;

1c) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

2. W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

2a. W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b. W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c. W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d. Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy – obowiązującym od 1 października 2021 r.:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1. pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2. ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r.):

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.):

W przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów.

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi, zwane dalej B2C) . W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi, zwane dalej B2B) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przypadku gdy platforma ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych (zwanej dalej SOTI) w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, „fikcyjna” dostawa B2B nie będzie podlegała VAT w UE, gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim lub na terytorium trzecim, z którego są wysyłane/transportowane do nabywcy w UE.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:

Przepisy ust. 2-2d nie mają zastosowania do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że planuje Pan założyć działalność gospodarczą w Polsce i zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. Pana działalność będzie polegać na zajmowaniu się pośrednictwem w sprzedaży poprzez strony internetowe, aukcje internetowe i oferty handlowe w Internecie. Działalność skupi się na świadczeniu usług pośrednictwa (na gruncie prawa cywilnego) w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie krajów azjatyckich) w zagranicznych serwisach aukcyjnych dla klienta niebędącego przedsiębiorcą (konsument) mającego miejsce zamieszkania w Polsce lub innym kraju Unii Europejskiej.

Schemat działania będzie prezentować się następująco:

1. Wyszuka Pan towary oferowane przez sprzedawców w serwisie aukcyjnym, kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących);

2. Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie aukcyjnym będą pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonych przez Pana stronach internetowych. Strony internetowe nie będą funkcjonować jako sklepy internetowe, lecz jako portale pośrednictwa zakupowego. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycja graficzna zdjęć produktowych – celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Nie będzie Pan zawierać żadnych umów ze sprzedawcami – będzie to autonomiczne działanie. Ponadto towary będą reklamowane w mediach społecznościowych: `(...)`;

3. Klienci będą składać zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej. Przed złożeniem zamówienia klient będzie zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

4. W związku z zawieraniem przez Pana umów o pośrednictwo w zakupie, dobrowolnie świadczy Pan na rzecz klientów dodatkowe usługi bez dodatkowej opłaty, m.in. Pan:

a. informuje klienta o pełnej cenie towaru, tj. zawierającej wszelkie koszty i opłaty (w tym podatki, opłaty celne, koszty przesyłki itp.); wartość rzeczywista towaru (przesyłek) nie przekracza 150 euro;

b. udziela klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży;

c. przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru;

d. ponosi odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady towaru;

e. ponosi odpowiedzialność za dostarczenie zamówionego towaru w terminie 60 dni roboczych od dnia zawarcia umowy;

f. przyjmuje odstąpienia od umowy i przeprowadza procedurę zwrotu towarów, w sytuacji gdy klient chce odstąpić od umowy sprzedaży;

g. dostarcza klientowi instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim;

h. prowadzi obsługę (pytań od) klienta poprzez czat, pocztę elektroniczną, informuje o statusie dostawy (automatycznie pobierając te dane z serwisu aukcyjnego);

5. Na podstawie złożonego przez klientów zamówienia, Pan, działając w imieniu klientów, nabędzie towary w serwisie aukcyjnym. W stosownym formularzu Wnioskodawca wpisze dane klientów, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów, informując sprzedawców o tym, że działa jako pośrednik;

6. Zgodnie z regulaminem za wykonanie usługi pośrednictwa uważa się złożenie i opłacenie zamówienia przez pośrednika u sprzedawcy;

7. Dokona Pan płatności za towar zamówiony przez klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Przekazane sprzedawcy środki pieniężne obejmą opłatę za towar i koszty jego wysyłki (transport). Różnica między ceną zakupu towaru, a płatnością dokonywaną przez klientów będzie stanowić – jako prowizja – przychód Pana z tytułu świadczenia usług pośrednictwa. Opłaci Pan po kilka zamówień w serwisie aukcyjnym na raz ze względów technicznych leżących po stronie serwisu aukcyjnego;

8. Sprzedawcy wyślą nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient będzie informowany o wysyłce towaru z kraju spoza UE. Nie dokona Pan zgłoszenia celnego, ani nie wystąpi jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na kliencie (ostateczny odbiorca) oraz sprzedawcy (organizator transportu). Nie wyklucza Pan, że klient (ewentualnie sprzedawca) może korzystać z usług przedstawiciela, ani nie wyklucza, że import towarów może podlegać zwolnieniu z podatku VAT;

9. Zgodnie z zasadami aukcji na serwisie aukcyjnym brak zrealizowania dostawy w wyznaczonym terminie bądź niezgodność zamówienia z dostawą pozwala na uzyskanie od sprzedawcy zwrotu ceny nabycia towaru. W takich przypadkach albo Pan zwróci klientowi całość kwoty za zamówiony towar lub zamówi ponownie towar od sprzedawcy;

10. Nie będzie Pan wystawiał klientom indywidualnym faktur, chyba że wniosą o ich wystawienie;

11. Zakupiony towar nie trafi do Pana, ale bezpośrednio wysyłany będzie z Chin lub innego kraju azjatyckiego do klienta zgodnie z przekazanymi do sprzedawcy informacjami. Nie uzyska Pan od sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez klientów. Pakowaniem towarów i dostarczeniem towarów do przewoźnika zajmie się sprzedawca.

Odnosząc się kwestii objętych zakresem zadanych pytań we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z powołanym wyżej art. 7a ust. 1 ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.), w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy (obowiązującym od 1 lipca 2021 r.), dostawy towarów dokonywane przez Pana poprzez strony internetowe, aukcje internetowe i oferty handlowe w Internecie od sprzedawców z krajów trzecich, którzy wyślą nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres będą stanowić sprzedaż na odległość towarów importowanych (SOTI).

Przy czym jak wynika z art. 7a ustawy, przez interfejs elektroniczny należy rozumieć platformę, platformę handlową, portal lub podobne środki.

Interfejs elektroniczny stanowi dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu. Pojęcie to ma szeroki zakres i obejmuje m.in. strony internetowe, portale, portale elektroniczne, platformy, platformy handlowe, interfejsy oprogramowania aplikacji (API).

Jak wynika z opisu sprawy na prowadzonej stronie internetowej będzie Pan oferował towary zagranicznych sprzedawców, modyfikując ich oferty, tj. tłumacząc je na język polski, dodając spersonalizowane opisy czy dokonując edycji graficznej zdjęć produktowych (celem dostosowania do potrzeb odbiorcy). Będzie Pan także udzielał klientowi niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży.

Co istotne, to Pan będzie wyszukiwał i decydował, jakie towary oferowane przez zagranicznych sprzedawców będą prezentowane na jego stronach internetowych. Będzie Pan również decydował, za jaką cenę towary te będą sprzedawane konsumentom. Pana klienci nie będą mieć więc żadnego wpływu na wartość (cenę) kupowanego towaru, nie będą też decydować o wyborze oferty i podmiotu, od której zamierzają nabyć towar.

Za pośrednictwem swojej strony internetowej będzie Pan zbierał zamówienia od klientów, będzie również dysponował danymi klienta na potrzeby sprzedaży towarów (wysyłki), które następnie będą przekazywane do sprzedawców z krajów trzecich.

Będzie Pan także przeprowadzał i rozpoznawał postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru prezentowanego na jego stronach internetowych oraz ponosił odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady tego towaru. Będzie Pan ponosił również odpowiedzialność za dostarczenie zamówionego towaru w terminie 60 dni roboczych od dnia zawarcia umowy, a także przyjmował odstąpienia od umowy i przeprowadzał procedurę zwrotu towarów w razie odstąpienia od sprzedaży.

Tym samym będzie Pan miał wpływ na określanie warunków, na których dokonywana będzie bazowa dostawa towarów.

Natomiast:

‒ otrzymując na własny rachunek bankowy płatności od klientów (konsumentów) za zamówiony towar i przekazując te środki pieniężne do sprzedawców z krajów trzecich oraz

‒ informując klientów o pełnej cenie towaru, tj. zawierającej wszelkie koszty i opłaty (w tym podatki, opłaty celne, koszty przesyłki itp.),

będzie Pan uczestniczył również w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością.

Powyższe wskazuje na spełnienie przesłanek do uznania Pana za operatora interfejsu elektronicznego ułatwiającego dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 ustawy.

W rezultacie przyjętej fikcji prawnej będzie Pan traktowany jako podatnik VAT dokonujący dostawy towarów na rzecz ostatecznego (faktycznego) nabywcy. Na potrzeby podatku VAT zostaje bowiem przyjęte, że to Pan nabył towary od właściwego (bazowego) dostawcy, a następnie sprzedał je nabywcy (konsumentowi).

Ponadto ze względu na to, że ostateczny nabywca (konsument) składa zamówienie za pomocą Pana strony internetowej (a nie zagranicznych serwisów aukcyjnych, na których prezentowane są towary oferowane przez sprzedawców z krajów trzecich), to należy przyjąć, że właśnie Pana platforma internetowa będzie objęta tzw. reżimem uznanego dostawcy.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że jest Pan podatnikiem ułatwiającym dokonanie dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) poprzez użycie interfejsu elektronicznego.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 należy wskazać, że w przypadku SOTI (sprzedaży na odległość towarów importowanych) miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów. Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia).

Zasada ta ma zastosowanie w dwóch następujących przypadkach:

a) jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b) jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Z opisu sprawy wynika, że nie występuje Pan jako importer towaru oraz nie zamierza się Pan zarejestrować się do procedury IOSS. Importerem towarów wskazanych we wniosku będzie Pana klient zlecający Panu pośrednictwo w zakupie, także klient ostateczny będzie podmiotem zobowiązanym do uiszczenia cła.

Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy nie będą miały zastosowania, gdyż w takim przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia, a podatek VAT nie będzie rozliczany przez Pana w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych, tzn. IOSS.

Jednakże należy wskazać, że opisane przez Pana transakcje dostawy towarów będą spełniały warunki do uznania jej za tzw. dostawę łańcuchową, w której występują trzy podmioty, a rozporządzanie towarem jak właściciel przechodzi pomiędzy pierwszym i drugim podatnikiem, jak również pomiędzy drugim i trzecim podatnikiem w łańcuchu, natomiast wydanie towarów następuje bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu. Jak wynika z opisu sprawy, nabywa Pan towary od sprzedawców z krajów trzecich. Następnie dokonuje Pan odpłatnej dostawy tych towarów na rzecz klientów niebędących przedsiębiorcami (konsumenci) mających miejsce zamieszkania w Polsce lub innym kraju Unii Europejskiej. Towary natomiast są transportowane bezpośrednio od sprzedawcy do klienta. Przy tym klient jest informowany o wysyłce towarów z kraju spoza Unii Europejskiej. Tym samym opisana transakcja stanowi transakcję łańcuchową.

W przedmiotowej sprawie istotne znaczenia ma to, który w kolejności z podmiotów staje się podatnikiem z tytułu importu towarów. Nie dokona Pan zgłoszenia celnego, ani nie wystąpi Pan jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na kliencie (ostateczny odbiorca) oraz sprzedawcy (organizator transportu). Importerem towarów wskazanych we wniosku będzie Pana klient zlecający Panu pośrednictwo w zakupie, także klient ostateczny będzie podmiotem zobowiązanym do uiszczenia cła. Klient jako trzeci w kolejności podmiot w łańcuchu dostaw i jednocześnie importer towarów, nabywa przedmiotowe towary od Pana, z tym, że towary trafią bezpośrednio z kraju trzeciego. Zatem uregulowania zawarte w art. 22 ust. 4 ustawy nie będą miały zastosowania. W takim przypadku transakcję dostawy przez Pana towarów na rzecz klienta, który jest równocześnie importerem tych towarów, należy uznać – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa towarów dokonana przez Pana na rzecz klienta nie będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii obowiązku rejestracji w procedurze importu IOSS oraz ustalenia czy odpowiada Pan za zadeklarowanie i rozliczenie podatku VAT z tytułu dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) do Klienta należy wskazać, że w myśl art. 138a ustawy:

Ilekroć jest mowa o:

1. VAT – rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej;

2. sprzedaży na odległość towarów importowanych – rozumie się przez to sprzedaż na odległość towarów importowanych, z wyjątkiem towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro;

3. podatniku niemającym siedziby na terytorium Unii Europejskiej – rozumie się przez to podatnika, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

4. państwie członkowskim konsumpcji – rozumie się przez to państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy;

5. państwie członkowskim identyfikacji – rozumie się przez to państwo członkowskie:

a) które podatnik niemający siedziby na terytorium Unii Europejskiej wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu,

b) w którym podatnik posiada:

- siedzibę działalności gospodarczej albo

- stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

- stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej,

c) w którym pośrednik posiada:

- siedzibę działalności gospodarczej albo

- stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

- stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

6. procedurze importu – rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych państwu członkowskiemu konsumpcji, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

Zgodnie z art. 138b ustawy:

1. Z procedury importu, może korzystać dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych:

1. podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

2. podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej albo podatnik niemający siedziby na terytorium Unii Europejskiej, reprezentowany przez pośrednika;

3. podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa trzeciego, z którym Unia Europejska zawarła porozumienie o wzajemnej pomocy o zakresie zbliżonym do zakresu dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2010, str. 1) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 268 z 12.10.2010, str. 1, ze zm.).

2. Podatnik korzystający z procedury importu stosuje ją do wszystkich transakcji sprzedaży na odległość towarów importowanych.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, podatnik może korzystać z procedury importu, jeżeli dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych z państwa trzeciego, na terytorium którego posiada siedzibę.

Od 1 lipca 2021 r. podatek z tytułu importu towarów kupionych przez Internet jest płatny od wszystkich towarów importowanych do UE, niezależnie od ich wartości. Punkt kompleksowej obsługi towarów importowanych (IOSS) został stworzony w celu ułatwienia i uproszczenia deklaracji oraz płatności podatku VAT za sprzedaż na odległość importowanych towarów o wartości nieprzekraczającej 150 EUR.

Procedura IOSS skierowana jest do:

• Przedsiębiorców sprzedających na odległość towary importowe z państw trzecich w przesyłkach o wartości rzeczywistej nie większej niż 150 euro do osób prywatnych na terenie UE,

• Przedsiębiorców, którzy udostępniają interfejs elektroniczny, za pomocą którego wspierają (ułatwiają) dostawę towarów importowanych z państwa trzeciego w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, a zatem są traktowani tak, jakby sami dokonywali dostawy towarów.

Procedura IOSS może być stosowana, po spełnieniu łącznie następujących warunków:

• Towary są wysyłane z państwa trzeciego w momencie dostawy.
• Towary są wysyłane w jednej przesyłce o wartości rzeczywistej maksymalnie 150 euro.
• Towary są wysyłane lub transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz do nabywcy w państwie członkowskim UE (w tym gdy dostawca jest pośrednio zaangażowany w wysyłkę lub transport towarów z państwa trzeciego).

Punkt kompleksowej obsługi ułatwia przedsiębiorstwom sprzedającym towary i świadczącym usługi konsumentom końcowym w całej UE wykonywanie obowiązków w zakresie VAT, umożliwiając im:

• zarejestrowanie się do celów VAT drogą elektroniczną w jednym państwie członkowskim na potrzeby wszelkich kwalifikujących się sprzedaży towarów i świadczenia usług nabywcom i usługobiorcom znajdującym się we wszystkich pozostałych 26 państwach członkowskich;
• złożenie deklaracji w jednym punkcie kompleksowej obsługi VAT i dokonanie pojedynczej płatności należnego podatku VAT z tytułu tych wszystkich sprzedaży towarów i świadczenia usług;
• współpracę z administracją podatkową państwa członkowskiego, w którym są zarejestrowani na potrzeby punktu kompleksowej obsługi, oraz obsługę w jednym języku, mimo że prowadzą sprzedaż w całej UE.

Należy przy tym podkreślić, że Procedura IOSS jest procedurą fakultatywną, a więc wybór korzystania z niej należy do podatników.

Podsumowując, nie jest Pan zobligowany do rejestracji w IOSS w celu zadeklarowania i zapłacenia podatku VAT należnego od dostaw (sprzedaży na odległość towarów importowanych) w państwie członkowskim identyfikacji. Jednocześnie nie odpowiada Pan za zadeklarowanie i rozliczenie podatku VAT na terytorium Unii Europejskiej z tytułu dostaw dokonywanych na rzecz unijnych konsumentów. Miejsce opodatkowania SOTI znajdować się bowiem będzie w kraju trzecim i ewentualne obowiązki związane z rozliczeniem podatku VAT z tego tytułu będą wynikać z przepisów obowiązujących na terytorium tego kraju trzeciego.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytań nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).