Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 19 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie działania w charakterze podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) przy sprzedaży działek rolnych w przedstawionym stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lutego 2022 r. (wpływ 17 lutego 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnych niezabudowanych w miejscowości (…) gm. (…).

1. tj. działka 1/4 – przed podziałem – zakupiona w 1992 roku – zakupiona od os. fizycznej – (…) – (…) ha.

2. tj. działka 1/7 – przed podziałem – zakupiona w 2006 roku – zakupiona od os. fizycznej – (…) – (…) ha.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Ww. działki nie zostały nabyte w ramach działalności gospodarczej, działki zostały nabyte celem lokowania wolnych kapitałów. W związku z brakiem prowadzenia działalności rolniczej na wskazanych gruntach oraz przebywaniem poza granicami kraju, Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w ramach rozporządzenia majątkiem prywatnym.

W kwestii podejmowanych czynności zmierzających do zbycia działek niezbędne było dokonanie podziału ewidencyjnego działu, co nastąpiło:

Ad.1 Decyzja podziałowa z 1992 roku (działki o nr ewid. od 1/8 do 1/18)

Ad. 2 Decyzja podziałowa z 2021 roku (działki o nr ewid. od 1/19 do 1/31)

Kwestia MPZP/WZ dla poszczególnych nieruchomości:

Ad.1 Brak Miejscowego Planu Zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca nie uzyskiwał Decyzji o Warunkach Zabudowy we własnym imieniu.

Ad. 2 Brak Miejscowego Planu Zagospodarowania przestrzennego. Decyzja o warunkach zabudowy uzyskana w ramach postępowania podziałowego w związku z rolniczym charakterem działki.

W tym miejscu należy wskazać, iż poza czynnościami technicznymi w zakresie podziału działek nie podejmował czynności zorganizowanych, zmierzających do zbycia nieruchomości takich jak tablica ogłoszeniowa na nieruchomości czy zawarcie umowy z biurem pośrednictwa nieruchomości.

Wnioskodawca nie poczynił także z własnej inicjatywy oraz nie zamierza poczynić jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości sprzedawanej nieruchomości. Wnioskodawca nie uzyskiwał innych decyzji, które potencjalnie mogłyby zwiększyć wartość nieruchomości tj. pozwolenia na budowę, pozwolenia wodnoprawne, decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach.

Podział działki dokonywany celem sprzedaży, wynika z potrzeby wydzielenia działek, w taki sposób aby nadawały się one do zbycia. Nieruchomość nie była także wcześniej, przedmiotem udostępnienia osobom trzecim, zarówno w formie nieodpłatnej jak i odpłatnej.

Stan faktyczny: Wnioskodawca dokonał już sprzedaży części wydzielonych działek tj. 1/13, 1/14, 1/15, 1/22, 1/23

Zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca zamierza sprzedać pozostałe wydzielone działki w przyszłości.

W uzupełnieniu na zadane przez Organ pytania wskazał Pan:

1. Czy jest Pan rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.)?

Nie, Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.

2. Czy z posiadanych przez Pana nieruchomości, o które pyta Pan we wniosku dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy też przeznacza/ła Pan produkty rolne uzyskane z przedmiotowych działek wyłącznie na własne potrzeby?

Nie, nieruchomości będące przedmiotem wniosku nie są/nie były przedmiotem uprawy.

3. W jaki sposób działki nr 1/4 oraz 1/7 były i do czasu sprzedaży będą wykorzystywane przez Pana (należy dokładnie opisać do jakich celów i w jaki sposób wykorzystywał/będzie wykorzystywać Pan ww. działki od momentu wejścia w ich posiadanie do momentu planowanej sprzedaży)?

Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, ani w działalności rolniczej ani w działalności gospodarczej.

4. Ile działek powstało z podziału działki nr 1/4 oraz działki 1/7 z podaniem konkretnej numeracji obowiązującej po podziale.

Decyzja podziałowa z 1992 roku – Podział działki 1/4 (Działki o nr ewid. od 1/8 do 1/18)

1/8 – (…) m2 – sprzedawany udział w drodze dla każdego kolejnego nabywcy,

1/9 – (…) m2 – sprzedana w 2001 r. – nie objęta wnioskiem,

1/10 – (…) m2 – do potencjalnej sprzedaży,

1/11 – (…) m2 – sprzedana w 2003 r. – nie objęta wnioskiem,

1/12 – (…) m2 – do potencjalnej sprzedaży,

1/13 – (…) m2 – sprzedana w 2021 r. – objęta wnioskiem,

1/14 – (…) m2 – sprzedana w 2021 r. – objęta wnioskiem,

1/15 – (…) m2 – sprzedana w 2021 r. – objęta wnioskiem,

1/16 – (…) m2 – do potencjalnej sprzedaży,

1/17 – (…) m2 – sprzedana w 2015 r. – nie objęta wnioskiem,

1/18 – (…) m2 – sprzedana w 2002 r. – nie objęta wnioskiem,

Decyzja podziałowa z 2021 roku – Podział działki 1/7

1/19 – (…) m2

1/20 – (…) m2

1/21 – (…) m2

1/24 – (…) m2

1/25 – (…) m2

1/26 – (…) m2

1/27 – (…) m2

1/28 – (…) m2

1/29 – (…) m2 – sprzedaż 2021 r.

1/30 – (…) m2 – sprzedaż 2021r.

1/31 – (…) m2

Pozostałe działki nie zostały zbyte (objęte wnioskiem – zdarzenie przeszłe)

5. Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości (niewskazane we wniosku)?

Posiadam jeszcze nieruchomości położone w (…) zakupione także w 1992 roku.

Jeśli tak należy wskazać:

a) kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

Zakupione w 1992 roku.

b) w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?

W ramach lokowania posiadanych kapitałów, korzystając z atrakcyjnej ceny – w momencie nabycia nie miały one konkretnego przeznaczenia.

c) w jaki sposób działki były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, ani w działalności rolniczej ani w działalności gospodarczej.

d) ilość posiadanych nieruchomości (ze wskazaniem nr działek)

Działki 2/1, 2/2, 2/3.

e) jakiego typu są to nieruchomości?

Działki rolne.

f) czy w przyszłości zamierza Pan dokonać ich sprzedaży?

Na ten moment Wnioskodawca nie podjął decyzji o przeznaczeniu nieruchomości, rozważana jest dokonanie darowizny na rzecz dzieci.

6. Czy dokonywał Pan już wcześniej sprzedaży nieruchomości, a jeżeli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

Tak jak przedstawiono wyżej w okresie 5 lat poprzedzających wniosek nie były dokonywane transakcje sprzedaży – dokonywano pojedynczych transakcji na początku lat dwutysięcznych jw.

a) kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

Działka 1/4, którą podzielono na mniejsze działki w 1992r. nabyta została przez Wnioskodawcę od znajomych rodziców, w ramach ulokowania posiadanych prywatnie środków.

b) w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?

Bez konkretnego celu – z jednej strony w ramach wsparcia znajomych rodziców tj. na dzień nabywania działek Wnioskodawca nie miał sprecyzowanych celów inwestycyjnych czy związanych ze sprzedażą, traktował nabycie nieruchomości jako sposób zabezpieczenia przyszłości dzieci Wnioskodawcy.

c) w jaki sposób działki były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

Działki nie były wykorzystywane ani w działalności rolniczej ani w innej działalności w tym działalności gospodarczej.

d) kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

Przedstawiono szczegółowo w odpowiedzi powyżej. Działki były sprzedawane w przypadku pojawienie się zainteresowanego, wpływ na decyzję miały także przejściowe kłopoty finansowe Wnioskodawcy?

e) ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)? Wszystkie działki miały charakter działek rolnych.

f) czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzał Pan podatek VAT, składał za nie deklaracje VAT–7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT–R?

Nie, transakcje nie były objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Pytanie

Czy dostawa niezabudowanych nieruchomości rolnych po dokonanym podziale, na warunkach określonych w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, będzie uznana za czynność opodatkowaną, w szczególności na gruncie art. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54 poz. 535) oraz czy w konsekwencji Wnioskodawca w ramach niniejszej czynności będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535)?

Pana stanowisko w sprawie

W związku z przedstawionym pytaniem, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż stoi na stanowisku, iż dostawa niezabudowanych nieruchomości rolnych po dokonanym podziale, na warunkach określonych w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym nie może być uznany za czynność opodatkowaną, na gruncie art. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535) oraz w konsekwencji Wnioskodawca w ramach wykonywania przedmiotowej czynności, nie może zostać uznana za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535).

Zdaniem Wnioskodawcy opisane zdarzenie przyszłe w postaci sprzedaży działek rolnych, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W pierwszej kolejności na potwierdzenie własnego stanowiska należy podnieść, iż Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towaru

i usług. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opinii Wnioskodawcy, nie sposób przypisać tejże przesłanki podatnikowi, w opisanym zdarzeniu przyszłym, w szczególności z uwagi na fakt, iż sprzedaż działki ma charakter jednorazowy, incydentalny, nie jest wykonywana w sposób ciągły jako przynosząca stałe źródło dochodu.

Należy zwrócić uwagę, iż czynności wykonywane w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości nie były także działaniami charakterystycznymi dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Dlatego też należy uznać tego rodzaju transakcję jako czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, następującą w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy. W konsekwencji więc jako taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na brak ziszczenia się przesłanek pozwalających na uznanie Wnioskodawcy jako podmiotu działającego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Powyższa argumentacja znajduje odzwierciedlenie w Interpretacjach Organów Skarbowych m.in. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP2/45121–304/l5–4/SJ z 29 czerwca 2015 r. oraz Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP3/4512–1–117 /15-2/DC 21 października 2015 r., a także w Orzecznictwie Sądów Administracyjnych (Wyrok NSA z dn. 14 czerwca 2012 roku – Sygn. Akt – I FSK 1453/11) oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (Wyrok TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C–180/10 i C–181/10. Należy także przywołać tezy interpretacji wydawanej w bardzo podobnym stanie faktycznym (0113–KDIPT1–3.4012.31.2020.3.JM), zgodnie z którą: „Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana, sprzedając przedmiotową działkę, będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Art. 15 ust. 1 ustawy: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady: „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady: państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

(…)

dostawa terenu budowlanego.

Art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady: opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje:

a) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy, warunkiem uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości, tj. działek niezabudowanych, które już zostały sprzedane tj. o nr 1/13, 1/14, 1/15, 1/22, 1/23 oraz w zdarzeniu przyszłym przewidziane do sprzedaży tj. działki o nr 1/10, 1/12, 1/16, 1/19, 1/20, 1/21, 1/24, 1/25, 1/26, 1/27, 1/28, 1/31 będą spełnione przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan lub będzie podejmować działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, działalności rolniczej oraz nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowe działki zostały nabyte celem lokowania wolnego kapitału. W związku z brakiem prowadzenia działalności rolniczej na wskazanych gruntach oraz przebywaniem poza granicami kraju, podjął Pan decyzję o sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w ramach rozporządzenia majątkiem prywatnym.

W kwestii podejmowanych czynności zmierzających do zbycia działek dokonał Pan podziału ewidencyjnego działu:

Ad.1 Decyzja podziałowa z 1992 roku (działki o nr ewid. od 1/8 do 1/18)

Ad. 2 Decyzja podziałowa z 2021 roku (działki o nr ewid. od 1/19 do 1/31)

Natomiast w kwestii MPZP/WZ dla poszczególnych nieruchomości wskazał Pan:

Ad.1 Brak Miejscowego Planu Zagospodarowania przestrzennego, nie uzyskiwał Pan Decyzji o Warunkach Zabudowy.

Ad.2 Brak Miejscowego Planu Zagospodarowania przestrzennego. Decyzja o warunkach zabudowy uzyskana w ramach postępowania podziałowego w związku z rolniczym charakterem działki.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy podział działek dokonywany celem sprzedaży, wynikał z potrzeby wydzielenia działek, w taki sposób aby nadawały się one do zbycia.

Ponadto nieruchomość nie była także wcześniej, przedmiotem udostępnienia osobom trzecim, zarówno w formie nieodpłatnej jak i odpłatnej.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie zostały podjęte w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży.

Jak wynika z okoliczności sprawy, w omawianym przypadku nie zostały podjęte działania zmierzające do uatrakcyjnienia przedmiotowych działek a co za tym idzie podniesienia ich wartości i lepszej zbywalności.

Ponadto wskazał Pan także, że nie uzyskiwał innych decyzji, które potencjalnie mogłyby zwiększyć wartość nieruchomości. Nie podjął Pan również działań zmierzających do zbycia nieruchomości takich jak tablica ogłoszeniowa na nieruchomości czy zawarcie umowy z biurem pośrednictwa nieruchomości.

Powyższe okoliczności nie wskazują więc na zachowanie Pana jako podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Przedstawiona we wniosku aktywność nie wykracza zatem poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych Nieruchomości, a zaistniały ciąg zdarzeń nie wskazuje, że w świetle przepisów w zakresie podatku od towarów i usług będzie Pan działał jako podatnik VAT.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek nie wypełnia/nie będzie wypełniać definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a przy ich sprzedaży nie będzie Pan działał jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji ww. sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił oraz stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).