Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

· uznania odpłatnego udostępnienia przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy dzierżawy za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), niekorzystającą ze zwolnienia od VAT – jest prawidłowe;

· prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania odpłatnego udostępnienia przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy dzierżawy za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od VAT i prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 lutego 2022 r. (wpływ 23 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Gmina zamierza nabyć w drodze zamiany od B sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prawo własności nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 1 (dalej: „Nieruchomość”), o powierzchni 2,5609 ha, położonej w C na terenie Parku (…).

W zamian za ww. Nieruchomość Gmina przeniesie na Spółkę prawo własności Nieruchomości gruntowej nr 2, położonej w C (na terenie Parku (…)). Z uwagi na okoliczność, iż wartość Nieruchomości jest niższa od wartości Nieruchomości zbywanej przez Gminę, Spółka dopłaci Gminie różnicę w wartościach nieruchomości.

Transakcja nabycia przez Gminę Nieruchomości zostanie udokumentowana przez Spółkę wystawioną na Gminę fakturą z wykazaną kwotą podatku należnego. W związku z nabyciem Nieruchomości Gmina poniesie również wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego. Wskazane wydatki zostaną udokumentowane fakturą wystawioną na Gminę z wykazaną kwotą podatku należnego.

Gmina nabędzie Nieruchomość z zamiarem jej odpłatnego udostępnienia na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy dzierżawy na cele prowadzenia przez dzierżawcę działalności gospodarczej innej niż rolnicza. Nieruchomość znajduje się bowiem w bliskim sąsiedztwie Parku (…). Tym niemniej na moment złożenia wniosku Gmina nie miała wiedzy czy i kiedy dokładnie przedmiotowa nieruchomość zostanie wydzierżawiona. Dzierżawa nieruchomości (moment dzierżawy) jest bowiem uzależniona w szczególności od zainteresowania i zapotrzebowania podmiotów trzecich. Gmina nie zamierza wykorzystywać Nieruchomości po jej nabyciu do działalności zwolnionej z VAT lub niepodlegającej VAT. Gmina nie przewiduje także wykorzystywania Nieruchomości w inny sposób niż wyłącznie do odpłatnej dzierżawy.

Zainteresowany poinformował również, w piśmie z dnia 23 lutego 2022 r., że:

Gmina nabyła Nieruchomość w grudniu 2021 r. Zamiarem Gminy jeszcze przed nabyciem Nieruchomości była jej odpłatna dzierżawa dla zainteresowanego podmiotu trzeciego – Nieruchomość znajduje się bowiem w sąsiedztwie Parku (…) – w którym Gmina wydzierżawia nieruchomości dla zainteresowanych podmiotów trzecich na cele prowadzenia działalności gospodarczej przez te podmioty – oraz Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod tereny przemysłowe.

Na moment złożenia uzupełnienia wniosku, Nieruchomość nie została jeszcze wydzierżawiona przez Gminę, niemniej Gmina w dalszym ciągu posiada zamiar wydzierżawienia Nieruchomości. Po zakończeniu formalności związanych z jej nabyciem (w szczególności uzyskanie przez Gminę odpowiednich wpisów w księdze wieczystej), Nieruchomość zostanie uwzględniona w ofercie inwestycyjnej Gminy dotyczącej nieruchomości gminnych przeznaczonych do zbycia/dzierżawy, która jest przedstawiana potencjalnym inwestorom. Gmina wskazuje bowiem, iż dzierżawa Nieruchomości jest uzależniona od zainteresowania podmiotów trzecich (przedsiębiorców). Od momentu nabycia Nieruchomości Gmina nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała Nieruchomości do celów działalności zwolnionej z opodatkowania VAT lub niepodlegającej VAT. Gmina nie przewiduje także wykorzystania Nieruchomości w inny sposób niż wyłącznie do dzierżawy.

Gmina dotychczas nie wydzierżawiła Nieruchomości, niemniej Gmina w dalszym ciągu posiada zamiar wydzierżawienia Nieruchomości, a tym samym wykorzystywania Nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. Gmina nie wykorzystuje/nie wykorzystywała Nieruchomości po jej nabyciu do celów działalności zwolnionej z opodatkowania VAT lub niepodlegającej VAT. Gmina nie przewiduje wykorzystania Nieruchomości w inny sposób niż wyłącznie do dzierżawy.

W tym zakresie, Gmina podkreśla, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy in principio, związek pomiędzy zakupionymi towarami i usługami, a wykonywaniem czynności opodatkowanych nie musi mieć charakteru bezpośredniego i ścisłego. Za wystarczający uważa się zadeklarowany przez podatnika zamiar przeznaczenia danego towaru lub usługi na cele związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

W konsekwencji, w ocenie Gminy, wydatki poniesione w związku z nabyciem Nieruchomości są/będą związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi VAT. Gmina poniosła ww. wydatki w celu nabycia Nieruchomości, która będzie wydzierżawiona przez Gminę, a zatem wskazane wydatki są/będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Pytanie

1. Czy dzierżawa przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego będzie podlegała opodatkowaniu VAT i jednocześnie nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy w związku z zamiarem Gminy wykorzystywania nabytej Nieruchomości wyłącznie do odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości (tj. z faktury otrzymanej od Spółki, dokumentującej nabycie Nieruchomości oraz faktury dokumentującej wydatki na sporządzenie aktu notarialnego)?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Gminy.

1. Dzierżawa przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego będzie podlegała opodatkowaniu VAT i jednocześnie nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

W związku z zamiarem Gminy wykorzystywania nabytej Nieruchomości wyłącznie do odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości (tj. z faktury VAT otrzymanej od Spółki, dokumentującej nabycie Nieruchomości oraz faktury VAT dokumentującej wydatki na sporządzenie aktu notarialnego).

Uzasadnienie stanowiska Gminy.

Ad 1. Opodatkowanie VAT dzierżawy Nieruchomości.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zapis cytowanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy, jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Gminy, powyższe oznacza, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Zatem w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Mając na uwadze, iż umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), w opinii Gminy, w ramach wykonywania przedmiotowej czynności, tj. odpłatnego udostępnienia Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy dzierżawy, Gmina będzie działała w roli podatnika VAT.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: „DIS”) w Warszawie z 15 września 2015 r., sygn. IPPP2/4512-625/15-2/MJ, w której organ uznał, iż: „(…) jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy,itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych)”.

Stanowisko Gminy potwierdza również, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.227.2017.1.MN, w której organ stwierdził, że: „Tym samym dla czynności odpłatnego świadczenia usług w postaci dzierżawy na rzecz Spółki z o.o. na podstawie umowy cywilnoprawnej, jako podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem czynności te wykonywane są w sferze cywilnoprawnej. Należy stwierdzić, że świadczenie realizowane na mocy zawartej przez Gminę umowy dzierżawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy na zasadach ogólnych, bowiem ani w treści ustawy, ani w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział dla takich czynności preferencji podatkowej bądź zwolnienia”.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, z tytułu odpłatnej dzierżawy Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego, Gmina będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych powyżej przepisów wynika, iż pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

W myśl powyższych definicji, omawiana dzierżawa przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy cywilnoprawnej będzie stanowić niewątpliwie czynność opodatkowaną VAT spełniającą definicję usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jednocześnie, w opinii Gminy, przedmiotowa czynność nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa, ani rozporządzenia wykonawcze do tej ustawy nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z VAT.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 13 stycznia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-1.4512.154.2016.1.SJ, DIS w Poznaniu stwierdził, że: „umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jej dzierżawcę. W związku z tym należy uznać, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Natomiast DKIS w interpretacji indywidualnej z 25 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.310.2017.1.MR, stwierdził, iż: „Wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na udostępnieniu (dzierżawie) infrastruktury na rzecz zewnętrznego podmiotu, za którą Gmina będzie pobierała wynagrodzenie, w związku z czym, usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczenie realizowane na mocy zawartej przez Gminę umowy dzierżawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku”.

Tożsame stanowisko DKIS zajął również w interpretacji indywidualnej z 27 czerwca 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.186.2018.2.MC, stwierdzając, że: „co do zasady – oddanie nieruchomości w dzierżawę stanowi czynność odpłatną i podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym miejscu należy zauważyć, że czynność odpłatnego udostępniania Muzeum na podstawie zawartej umowy dzierżawy w celu prowadzenia działalności kulturalnej stanowić będzie dla Miasta czynność opodatkowaną, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług”.

Podsumowując, w ocenie Gminy, odpłatna dzierżawa Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego będzie podlegała opodatkowaniu VAT i jednocześnie nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

Ad 2. Prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na nabycie Nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

1. zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

2. pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, to jak wskazano powyżej w uzasadnieniu do pytania nr 1, w ocenie Gminy, z tytułu odpłatnej dzierżawy Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego Gmina będzie działała w charakterze podatnika VAT. W konsekwencji, zdaniem Gminy, pierwszy z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy zostanie spełniony.

Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Jak wskazano powyżej, umowa dzierżawy stanowi umowę cywilnoprawną. W konsekwencji, Gmina działając w roli podatnika VAT zobligowana będzie do odprowadzania podatku należnego z tytułu odpłatnego udostępnienia Nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy. Zdaniem Gminy, będzie istniał zatem bezsprzeczny i bezpośredni związek pomiędzy wydatkami związanymi z nabyciem Nieruchomości z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT, tj. dzierżawą Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego. Jak bowiem Gmina wskazała w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zamiarem Gminy jest dzierżawa przedmiotowej nieruchomości dla podmiotu trzeciego. Gmina nie zamierza wykorzystywać nieruchomości w inny sposób niż dzierżawa. Tym samym należy uznać zatem, iż drugi ze wskazanych (w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) warunków odliczenia podatku również zostanie spełniony.

Pogląd Gminy znajduje swoje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z 22 lipca 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.343.2021.2.MB, w której organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego będą spełnione gdyż sprzedaż Nieruchomości (Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2) dokonana przez Sprzedającego na rzecz Kupującego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Ponadto – jak wynika z opisu sprawy Kupujący będzie osiągał obrót opodatkowany z najmu powierzchni zrealizowanej inwestycji lub przeznaczy ją na sprzedaż. Może też wydzierżawić lub sprzedać całość lub część Nieruchomości w trakcie realizacji inwestycji. Każdy z tych wariantów wykorzystania Nieruchomości wiązać się będzie z osiąganiem obrotu opodatkowanego VAT. Kupujący jest czynnym podatnikiem VAT. (…) W konsekwencji, Kupującemu będącemu czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości”.

Tożsamy pogląd, zbieżny ze stanowiskiem Gminy, został wyrażony przez DKIS w interpretacji indywidualnej z 26 maja 2021 r., sygn. 0114-KDIP1 1.4012.184.2021.2.MKA, w której organ wskazał, że: „Spółka po nabyciu Nieruchomości planuje wybudować na niej budynek lub budynki wraz z niezbędną infrastruktura, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (nie korzystającej ze zwolnienia z VAT) polegającej w szczególności na odpłatnym wynajmie powierzchni. Nabyta Nieruchomość będzie zatem służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości tj. niezabudowanej działki nr 2/2. Spełniona zostanie podstawa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z art. 86 ust. 1 ustawy odnośnie wykorzystania nabytego towaru (Nieruchomości) do wykonywania czynności opodatkowanych”.

W ocenie Gminy, stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) oraz polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku C-37/95 Ghent Coal TSUE stwierdził, iż: „prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, wydzierżawiające nieruchomości (czynności opodatkowane VAT) i korzystające w związku z tym z odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu realizacji dzierżawy. Skoro bowiem Gmina jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu dzierżawy Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości, w tym kosztów notarialnych.

Mając na uwadze powyższą argumentację, w ocenie Gminy, w związku z zamiarem wykorzystywania przez Gminę nabytej Nieruchomości wyłącznie do odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego, Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnych kwotach wynikających z faktur dokumentujących wydatki Gminy na nabycie Nieruchomości oraz na sporządzenie aktu notarialnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

· uznania odpłatnego udostępnienia przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy dzierżawy za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od VAT – jest prawidłowe;

· prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy i świadczenie usług, o którym mowa art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1. wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy,

2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

─ czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

─ ponadto, czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług, na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, z kolei czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Wskazać należy, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powołanej definicji wynika, że dzierżawa jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina nabyła od Spółki działkę gruntu o nr 1 w grudniu 2021 r. W zamian za ww. Nieruchomość Gmina przeniosła na Spółkę prawo własności Nieruchomości gruntowej nr 1. Z uwagi na okoliczność, iż wartość Nieruchomości jest niższa od wartości Nieruchomości zbywanej przez Gminę, Spółka dopłaci Gminie różnicę w wartościach Nieruchomości. Transakcja nabycia przez Gminę Nieruchomości została udokumentowana przez Spółkę wystawioną na Gminę fakturą z wykazaną kwotą podatku należnego. W związku z nabyciem Nieruchomości Gmina poniosła również wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego. Wskazane wydatki zostały udokumentowane fakturą wystawioną na Gminę z wykazaną kwotą podatku należnego. Zamiarem Gminy jeszcze przed nabyciem Nieruchomości była jej odpłatna dzierżawa dla zainteresowanego podmiotu trzeciego – Nieruchomość znajduje się bowiem w sąsiedztwie Parku (…) – w którym Gmina wydzierżawia nieruchomości dla zainteresowanych podmiotów trzecich na cele prowadzenia działalności gospodarczej przez te podmioty – oraz Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod tereny przemysłowe. Nieruchomość nie została jeszcze wydzierżawiona przez Gminę, niemniej Gmina w dalszym ciągu posiada zamiar wydzierżawienia Nieruchomości. Po zakończeniu formalności związanych z jej nabyciem (w szczególności uzyskanie przez Gminę odpowiednich wpisów w księdze wieczystej), Nieruchomość zostanie uwzględniona w ofercie inwestycyjnej Gminy dotyczącej nieruchomości gminnych przeznaczonych do zbycia/dzierżawy, która jest przedstawiana potencjalnym inwestorom. Gmina wskazuje bowiem, iż dzierżawa Nieruchomości jest uzależniona od zainteresowania podmiotów trzecich (przedsiębiorców). Od momentu nabycia Nieruchomości Gmina nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała Nieruchomości do celów działalności zwolnionej z opodatkowania VAT lub niepodlegającej VAT. Gmina nie przewiduje także wykorzystania Nieruchomości w inny sposób niż wyłącznie do dzierżawy. Gmina dotychczas nie wydzierżawiła Nieruchomości, niemniej Gmina w dalszym ciągu posiada zamiar wydzierżawienia Nieruchomości, a tym samym wykorzystywania Nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy dzierżawa przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego będzie podlegała opodatkowaniu VAT i jednocześnie nie będzie korzystała ze zwolnienia.

Z uwagi na powołane wyżej przepisy prawa, a także przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że odpłatne udostępnianie przez Gminę Nieruchomości dla zainteresowanego podmiotu trzeciego, na podstawie umowy dzierżawy, za które Gmina będzie pobierać wynagrodzenie, będzie stanowiło czynność podlegająca opodatkowaniu, a Gmina nie będzie działała jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. W analizowanym przypadku Wnioskodawca wystąpi w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność odpłatnego udostępnienia przez Gminę Nieruchomości na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu VAT (będzie czynnością cywilnoprawną).

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem:

Zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta jest opodatkowana podatkiem VAT. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego powyżej rozporządzenia.

Jak jednak wynika z opisu sprawy Gmina nabędzie Nieruchomość z zamiarem jej odpłatnego udostępnienia na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy dzierżawy na cele prowadzenia przez dzierżawcę działalności gospodarczej innej niż rolnicza.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że skoro grunty nie będą dzierżawione na cele rolnicze, tym samym dzierżawa tego gruntu nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego wyżej rozporządzenia.

Wskazać zatem należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na udostępnieniu (dzierżawie) Nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich na cele inne niż rolne, za które Gmina będzie pobierała wynagrodzenie. W związku z tym, usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji czynność ta będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że z tytułu odpłatnego udostępniania przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich, na podstawie umowy dzierżawy, Gmina będzie występowała w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta będzie stanowiła usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z zamiarem Gminy wykorzystywania nabytej Nieruchomości wyłącznie do odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki związane z nabyciem Nieruchomości będą miały związek – jak wskazano wyżej – z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i wyłącznie z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnych kwotach od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości (tj. z faktury otrzymanej od Spółki, dokumentującej nabycie Nieruchomości oraz faktury dokumentującej wydatki na sporządzenie aktu notarialnego), w przypadku wykorzystywania nabytej Nieruchomości wyłącznie do odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w własnym opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).