Interpretacja dotyczy zwolnienia z opodatkowania VAT darowizny nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa, w tym przypadku cmentarza komunalnego wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi, na rzecz Gminy. Zgodnie z ustawą o VAT, darowizna nieruchomości niezabudowanej, jaką jest cmentarz, nie podlega opodatkowaniu. Skarb Państwa nie poniósł wydatków, które dawałyby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, dlatego nieodpłatne przekazanie tej nieruchomości Gminie nie będzie traktowane jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Powiat, jako podatnik, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT od wartości tej nieruchomości.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
=======================================================
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa (stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej) na rzecz Gminy (`(...)`) – jest prawidłowe.
23 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania darowizny nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa (stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej) na rzecz Gminy (`(...)`) oraz ustalenia, czy od umowy darowizny podatek VAT (podatek od towarów i usług) winna uiścić Gmina (`(...)`). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lutego 2022 r. (wpływ 21 lutego 2022 r.) oraz 25 lutego 2022 r. (wpływ 25 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Skarb Państwa – osoba prawna niemająca ani organów, ani siedziby – jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nienależącego do innych państwowych osób prawnych. Skarb Państwa jako byt abstrakcyjny działa poprzez jednostki organizacyjne. Jednostki te działają na rachunek Skarbu Państwa. Jednym z przypadków działania w imieniu Skarbu Państwa jest wykonywanie czynności związanych z gospodarowaniem nieruchomościami stanowiącymi własność tego podmiotu, uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2021 r. poz. 1899 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 21 ww. ustawy, do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.
Z kolei z art. 23 ust. 1 tej ustawy wynika, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów ww. ustawy – starostowie/prezydenci miast na prawach powiatu, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.
Powiat jest jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. I jest organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami, wykonującym zadania z zakresu administracji rządowej. Starosta, działając na podstawie art. 13 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 z późn. zm.), zwrócił się z prośbą do Wojewody (`(...)`) o wyrażenie zgody na nieodpłatne przekazanie w formie darowizny na rzecz Gminy (`(...)`) (dalej: Gmina) nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa położonej w (`(...)`) gmina (`(...)`), dz. nr (`(...)`) o pow. 0,2416 ha zapisana w księdze wieczystej nr (`(...)`) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (`(...)`) z przeznaczeniem na założenie i utrzymania cmentarza.
Działka nr (`(...)`) posiada foremny kształt. Działka obecnie stanowi nieruchomość niezabudowaną stanowiącą cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej. Dojazd do działki nr (`(...)`) odbywa się drogą o nawierzchni asfaltowej. W drodze znajdują się następujące sieci uzbrojenia: sieć energetyczna, sieć wodociągowa sieć kanalizacyjna oraz telekomunikacyjna. Na przedmiotowej działce rozprowadzona jest sieć wodociągowa. W sąsiedztwie przeważają nieruchomości niezabudowane oraz zabudowane o charakterze rolniczym i gospodarczym.
Cmentarz zlokalizowany na działce nr (`(...)`) stanowi zabytkowy cmentarz (`(...)`) z połowy XIX w. Został on wpisany do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z xx lipca 1989 r., pod nr rejestru (`(...)`).
Decyzją nr (`(...)`) z dnia xx lutego 2019 r. (`(...)`) Wojewódzki konserwator Zabytków wyraził zgodę na dokonanie darowizny przedmiotowej nieruchomości na rzecz Gminy (`(...)`).
Przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z postanowieniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w (…) z 18 czerwca 2020 r. działka nr (`(...)`) jest położona na obszarze przeznaczonym pod cmentarz komunalny. Uchwałą nr (`(...)`) Rada Miejska w (`(...)`) wyraziła zgodę na nabycie w drodze darowizny, stanowiącej własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w (`(...)`), działka nr (`(...)`), z przeznaczeniem na realizację celu publicznego, jakim jest zakładanie i utrzymywanie cmentarzy.
Jednocześnie należy nadmienić, że Powiat jest czynnym podatnikiem od towarów i usług.
Nieruchomość gruntowa, oznaczona jako działka nr (`(...)`) o pow. 0,2416 ha, położona w obrębie ewidencyjnym nr (…) (`(...)`) stanowi własność Skarbu Państwa.
Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2021 r. 1899 z późn. zm.), do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.
Z kolei art. 23 ust. 1 i powyższej ustawy mówi, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów ww. ustawy –starostowie/prezydenci miast na prawach powiatu, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.
Pismem z dnia 17 lutego 2022 r. uzupełnili Państwo wniosek o informacje:
Nieruchomość nr (`(...)`) o pow. 0,2416 ha położona w (`(...)`) zapisana w KW (`(...)`) – stanowi własność Skarbu Państwa.
Zgodnie z ustawą Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.) art. 3 pkt 3 ustawy, do budowli zalicza się cmentarze (jako całość).
Cmentarz jest użytkowany od dawna, od xx lipca 1989 r. został wpisany do rejestru zabytków nr rejestru (`(...)`).
Upłynął okres dłuższy niż 2 lata między pierwszym zasiedleniem cmentarza a jego darowizną.
Skarb Państwa nie ponosił wydatków na ulepszenie lub przebudowę budowli (nieruchomość nie jest własnością Powiatu).
Przedmiotowy teren (dz. nr (`(...)`)) nie był udostępniany osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.
Gmina będzie wykorzystywała darowaną nieruchomość na zakładanie i utrzymywanie cmentarzy.
Skarb Państwa nie ponosił wydatków, w odniesieniu do których przysługiwało mu w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu jego wytworzenia lub jego części składowych.
Skarb Państwa daruje nieruchomość na rzecz Gminy – na zakładanie i utrzymywanie cmentarzy (zgodnie z Zarządzeniem nr (`(...)`) Wojewody (`(...)`) z 24 sierpnia 2021 r.).
Przekazanie nieruchomości przez Skarb Państwa na rzecz Gminy nie ma związku z działalnością gospodarczą Powiatu.
Dla działki będącej przedmiotem darowizny nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.
Natomiast, pismem z 25 lutego 2022 r. uzupełnili Państwo wniosek o informacje:
1. Nabycie działki nastąpiło na podstawie czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2. Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku, ponieważ zostało nabyte na podstawie art. 32 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. z 1950 r. Nr 14 poz. 130).
3. Skarb Państwa nie korzystał z nieruchomości oznaczonej nr geod. (`(...)`) położonej w (`(...)`).
Czy przy zawieraniu notarialnej umowy darowizny, na rzecz Gminy, nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa, stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej, Powiat jako podatnik, będzie zobowiązany do uiszczenia podatku VAT od wartości przedmiotowej nieruchomości?
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.
Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy, zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Darowizna jako czynność nieodpłatna dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane (cmentarz) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zarówno dla Powiatu (`(...)`) jak i dla Gminy (`(...)`).
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku opodatkowania darowizny nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa (stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej) na rzecz Gminy (`(...)`) – jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego dostawa jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Zatem Powiat, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przy zawieraniu notarialnej umowy darowizny, na rzecz Gminy (`(...)`), nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej, Powiat jako podatnik, będzie zobowiązany do uiszczenia podatku VAT od wartości przedmiotowej nieruchomości.
Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.
Mając na względzie powołane przepisy wskazać należy, że planowana czynność darowizny cmentarza będącego własnością Skarbu Państwa na rzecz Gminy, co do zasady mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wskazanych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Powyższe wynika z faktu, że czynność ta jest czynnością cywilnoprawną, która za przedmiot będzie miała – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – towary, i w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomościami jak właściciel.
Jednakże z okoliczności sprawy wynika, że nabycie działki nastąpiło na podstawie czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku, ponieważ zostało nabyte na podstawie art. 32 ustawy o terenowych organach jednolitej władzy państwowej. Skarb Państwa nie korzystał z nieruchomości nr (`(...)`). Skarb Państwa nie ponosił wydatków na ulepszenie lub przebudowę budowli (nieruchomość nie jest własnością Powiatu). Skarb Państwa nie ponosił wydatków, w odniesieniu do których przysługiwało mu w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu jego wytworzenia lub jego części składowych.
Zatem w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towarów (cmentarza) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.
Podsumowując, dostawa w drodze darowizny, na rzecz Gminy (`(...)`), nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa, stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej, nie będzie opodatkowana podatkiem VAT. Zatem, Powiat jako podatnik nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od wartości tej nieruchomości.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Końcowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie braku opodatkowania darowizny nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa (stanowiącej cmentarz komunalny wraz z nagrobkami, drzewami oraz ciągami komunikacyjnymi utworzonymi z kostki brukowej) na rzecz Gminy (`(...)`).
Natomiast w zakresie ustalenia, czy od umowy darowizny podatek VAT winna uiścić Gmina (`(...)`) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili