0111-KDIB3-1.4012.1041.2021.4.IK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązek podatkowy oraz zobowiązania do zapłaty podatku należnego z tytułu przekształcenia spółki oraz przeniesienia siedziby spółki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 15 lutego 2022 r. (wpływ 15 oraz 21 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką prawa francuskiego – „S” (dalej: „S”, „Wnioskodawca”), którego siedziba znajduje się we Francji. S. jest spółką, utworzoną na podstawie przepisów francuskiego Kodeksu Cywilnego (Code civil).

Podstawowym celem działalności S jest nabycie lub budowa w celu dalszego wynajmu oraz bieżące zarządzanie nieruchomościami komercyjnymi. S jest zarejestrowana we francuskim rejestrze przedsiębiorstw i posiada francuski numer identyfikacji podatkowej. W myśl przepisów francuskiego kodeksu cywilnego, S posiada osobowość prawną. Ponadto S ma pełną zdolność prawną i podlega wszelkim prawom oraz obowiązkom wynikającym z przepisów francuskiego prawa cywilnego. S posiada też zdolność upadłościową. W S występuje 1 kategoria wspólnika tzw. „associe” (partner). Wspólnikami S mogą być zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne. Do założenia spółki niezbędnych jest minimum dwóch wspólników (dalej: „Wspólnicy”). Wspólnicy ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania S, jednakże proporcjonalną do ich udziału w kapitale (tj. brak odpowiedzialności solidarnej). Wspólnicy mogą wnieść do S zarówno wkład pieniężny, jak i niepieniężny, w tym wartości niematerialne i prawne. S jest zarządzana przez co najmniej jednego generalnego menadżera, tzw. gerant (osoba prawna lub fizyczna) określonego w statucie S lub wyznaczonego przez Wspólników (dalej: „G”). G jest odpowiedzialny za podejmowanie działań prawnych – nabywania praw i/lub zaciągania zobowiązań – w imieniu i na rzecz S. Pod pewnymi warunkami S może zdecydować się na opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych we Francji, lecz Wnioskodawca nie planuje skorzystać z tej opcji. Zgodnie z podejściem francuskich organów, S (nawet jeżeli nie zdecydowało się na opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych we Francji) nie jest w pełni transparentne podatkowo w kontekście stosowania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i spełnia definicję spółki w ich myśl. Oznacza to, że na potrzeby umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Francję, S jest traktowane jak rezydent kraju podlegający opodatkowaniu, nawet jeżeli faktycznie podatek jest płacony przez Wspólników. Wyniki podatkowe Wspólników generowane za pośrednictwem S są obliczane na poziomie S (według reguł obowiązujących dla danego Wspólnika), a następnie opodatkowane na poziomie Wspólników. Wyniki podatkowe Wspólników – z tytułu działalności S – są obliczane na podstawie proporcji ich udziałów w zysku S. Zyski S wypłacane są na podstawie uchwały Wspólników i przydzielane co do zasady proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku poszczególnych Wspólników (chyba że statut spółki stanowi inaczej).

Wnioskodawca podkreśla, że podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów osiąganych na terytorium Polski jest Wnioskodawca, a nie Wspólnicy. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał w interpretacji indywidualnej z dnia 1 października 2020 r., wydanej w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, że „(`(...)`) skoro S posiada osobowość prawną oddzielną od osobowości prawnej jej wspólników, to spełnia kryterium określone w art. 1 ust. 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), stanowiące, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają m.in. osoby prawne. (`(...)`) Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, na którym spoczywa ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce z tytułu dochodów z Inwestycji osiąganych na terytorium Polski.” Oznacza to, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, na którym spoczywa ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce z tytułu dochodów osiąganych na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż na jego wniosek, w tym również jako zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretacje indywidualne dotyczące sytuacji Wnioskodawcy („Uzyskane Interpretacje”), w tym m.in.: interpretację indywidualną z dnia 1 października 2020 r. w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz interpretację indywidualną z dnia 3 listopada 2020 r. w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych, interpretację indywidualną z dnia 3 listopada 2020 r. w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług; interpretację indywidualną z dnia 10 listopada 2020 r. w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych, interpretację indywidualną z dnia 10 listopada 2020 r. w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług; – dalej: „Pozostałe Interpretacje”).

Wnioskodawca wyjaśnia, iż po otrzymaniu Uzyskanych Interpretacji doszło do zmiany Wspólników. W dniu 12 lutego 2021 r. została zawarta umowa sprzedaży udziałów Wnioskodawcy, w wyniku której 100% udziałów Wnioskodawcy nabyła od dotychczasowych Wspólników spółka A. z siedzibą w Luksemburgu, podlegająca przepisom prawa luksemburskiego i podlegająca podatkowi dochodowemu od osób prawnych w Luksemburgu od całości swoich dochodów („Nowy Wspólnik”). Na moment zbycia udziałów w S przez dotychczasowych Wspólników na rzecz Nowego Wspólnika, wartość udziałów Wnioskodawcy nie pochodziła w więcej niż 50% bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności, w dniu 19 marca 2021 r., na podstawie umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków oraz budowli oraz oświadczenia o ustanowieniu hipotek, Wnioskodawca nabył na cele komercyjne nieruchomość komercyjną położoną na terytorium Polski (dalej: „Inwestycja”). Obecnie, Wnioskodawca czerpie dochody m.in. z najmu Inwestycji. Osiągnięty w ten sposób zysk netto przez S może być przelany na rachunek bankowy centrali S we Francji (tj. pomiędzy rachunkami bankowymi tego samego podmiotu), a następnie na podstawie uchwały wspólników alokowany i wypłacony wspólnikowi (wspólnikom) z uwzględnieniem ich praw do udziału w zysku (łącznie zwany dalej: „Podział zysku”).

Wnioskodawca wskazuje, że po potwierdzeniu przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej prawidłowości prezentowanego stanowiska, Wnioskodawca zastosował się do uzyskanych Interpretacji, w tym w szczególności zrealizował zdarzenia przyszłe przedstawione we wnioskach o wydanie interpretacji indywidualnych w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez nabycie Inwestycji, a następnie uzyskanie zwrotu podatku od towarów i usług wynikającego z tego tytułu. Wnioskodawca zastosował również sposób rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych wskazany w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku o wydanie Interpretacji w tym zakresie.

Wnioskodawca w przyszłości rozważa przekształcenie formy prawnej prowadzonej działalności ze spółki S w spółkę „SA” (dalej: „SA”). SA jest formą prawną prowadzenia działalności gospodarczej, która odpowiada zasadniczo polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Jej dokładna regulacja mieści się w art. L. 223-1 do L. 223-43 francuskiego Kodeksu Handlowego (Code de commerce). Zgodnie z nimi, SA jest osobą prawną oraz posiada pełną zdolność prawną. W myśl przepisów prawa francuskiego, SA jako osoba prawna podlega, co do zasady, podatkowi dochodowemu od osób prawnych we Francji.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż zgodnie z art. 1844-3 francuskiego kodeksu cywilnego zwykłe przekształcenie spółki w spółkę o innej formie prawnej nie prowadzi do powstania nowego podmiotu prawnego, gdyż jest to zmiana umowy spółki. Jest to więc ten sam podmiot prawa, który kontynuuje działalność w oparciu o swój majątek, długi i zobowiązania. Przekształcenie formy prawnej nie pociąga za sobą również przerwy w działalności spółki. Prawa i zobowiązania nabyte oraz zaciągnięte przez spółkę w jej poprzedniej formie są zatem kontynuowane w nowej formie prawnej. W rezultacie, na przykład, nieruchomość należąca do spółki, która została regularnie przekształcona w inną formę korporacyjną, stanowi część aktywów i pasywów spółki przekształconej (Cass. com. 27-5-2015 n° 13-27.458).

Wnioskodawca wyjaśnia, iż w następstwie przekształcenia formy prawnej prowadzonej działalności ze spółki S w SA, siedziba spółki może ulec zmianie i może zostać przeniesiona z Francji do Luksemburga, w zgodzie z przepisami prawa francuskiego oraz luksemburskiego. Zgodnie z przepisami prawa francuskiego (w szczególności art. L223-30 francuskiego kodeksu handlowego), dopuszczalne jest, aby SA przeniosła swoją siedzibę statutową z terytorium Francji na terytorium Luksemburga. Przeniesienie siedziby nie wiąże się ze wszczęciem procesu likwidacyjnego SA z perspektywy prawnej lub zbyciem aktywów albo przeniesieniem zobowiązań SA. Przeniesienie siedziby spowoduje natomiast, że we Francji spółka może zostać wykreślona/zaznaczona jako nieaktywna w rejestrze spółek/podatników i konsekwentnie spółka zostanie ujęta w rejestrze spółek/podatników w Luksemburgu (z jednocześnie możliwym wskazaniem, że spółka przeniosła siedzibę statutową z Francji). SA będzie posiadać przynależne jej prawa, aktywa i zobowiązania w sposób nieprzerwany. Przeniesienie siedziby statutowej nie spowoduje utraty osobowości prawnej. W efekcie nie nastąpi likwidacja SA lub przerwanie bytu prawnego Wnioskodawcy. Na skutek przeniesienia siedziby statutowej oraz miejsca faktycznego zarządu do Luksemburga, na podstawie art. 1300-2 luksemburskiego prawa handlowego (loi du 15 aout 1915 concernant les Societes commerciales), SA będzie podlegała regulacjom prawa spółek handlowych obowiązujących w Luksemburgu. Po przeniesieniu siedziby, SA będzie traktowana tak samo jak każda inna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która była inkorporowana w Luksemburgu (z tym, że w przypadku SA w rejestrze może pojawić się informacja o przeniesieniu siedziby). Wnioskodawca zakłada, że SA w momencie przeniesienia siedziby stanie się rezydentem podatkowym w Luksemburgu, podlegającym w Luksemburgu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Jednocześnie SA dalej będzie ponosić odpowiedzialność z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych we Francji przed przeniesieniem siedziby statutowej oraz miejsca faktycznego zarządu. Zgodnie z przekonaniem Wnioskodawcy, przekształcenie formy prawnej prowadzonej działalności w SA oraz przeniesienie siedziby statutowej oraz miejsca faktycznego zarządu do Luksemburga nie będzie miało wpływu na prawa i obowiązki Wnioskodawcy powstałe przed przekształceniem oraz przeniesieniem siedziby, w tym na prawa i zobowiązania podatkowe Wnioskodawcy z tytułu dochodów osiąganych na terytorium Polski. Wnioskodawca wyjaśnia, iż po przekształceniu formy prawnej prowadzonej działalności w SA, pierwszy etap Podziału zysku, tj. wzajemne rozliczenia pomiędzy SA, a jej zagranicznym zakładem położonym w Polsce w dalszym ciągu będą dokonywane w ramach jednego podmiotu. Rozliczenia te nie będą generować zysku na poziomie SA, a jedynie ustalą sposób jego podziału pomiędzy spółką macierzystą (SA) i jej zakładem w Polsce. Dalszy etap Podziału zysku, tj. alokacja i wypłata zysku na rzecz wspólników na gruncie uchwały zgromadzenia wspólników będzie, co do zasady, następować w formie dywidendy wypłacanej wspólnikom (bądź jedynemu wspólnikowi).

Wnioskodawca podkreśla, że nie będzie posiadać siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz będzie prowadzić na terytorium Polski działalność gospodarczą poprzez położony w Polsce zagraniczny zakład (Inwestycję). Celem opisanej restrukturyzacji jest uproszczenie struktury grupy w związku z nabyciem udziałów Wnioskodawcy przez Nowego Wspólnika, wykorzystanie i wzmocnienie efektu synergii wewnątrz grupy, a przede wszystkim skorzystanie z korzyści wynikających z zasady swobody przedsiębiorczości, jak również swobodnego przepływu usług i kapitału w obrębie Unii Europejskiej. Opisana restrukturyzacja nie ma na celu unikania opodatkowania bądź zmniejszenia należnego zobowiązania podatkowego we Francji, Luksemburgu lub w Polsce. W szczególności, SA stanie się rezydentem podatkowym w Luksemburgu, podlegającym w Luksemburgu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż nie jest głównym lub jednym z głównych celów osiągnięcie korzyści podatkowej, która mogłaby zostać uznana za sprzeczną w przedstawionych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, a sposób działania za sztuczny. Ponadto, przeniesienie siedziby statutowej oraz miejsca faktycznego zarządu nie będzie się wiązać z wszczęciem procesu likwidacyjnego SA z perspektywy prawnej lub zbyciem aktywów albo przeniesieniem zobowiązań SA. Należy wskazać, iż przedmiot działalności Wnioskodawcy nie ulegnie zmianie. Dodatkowo, rozważana zmiana formy prawnej oraz siedziby Wnioskodawcy nie wpłynie bezpośrednio na posiadane aktywa i pasywa w Polsce.

W związku z przedstawionym powyżej zdarzeniem przyszłym tj. zmiana formy prawnej Wnioskodawcy oraz przeniesieniem siedziby statutowej oraz miejsca faktycznego zarządu SA z Francji do Luksemburga, Wnioskodawca przedstawia następujące pytania.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy i Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku należnego na podstawie ustawy o VAT (podatek od towarów i usług)? (pyt. oznaczone we wniosku nr 5)

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W świetle art. 7 Ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym równiez przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na fomę w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 19a Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę treść wyżej wymienionych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego, sama zmiana formy prawnej oraz przeniesienie siedziby oraz miejsca faktycznego zarządu Spółki z Francji do Luksemburga nie konstytuuje dostawy towarów ani świadczenia usług, a w konsekwencji powstania obowiązku podatkowego i konieczności zapłaty podatku należnego w Polsce na gruncie art. 103 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2021, poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowe dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, iż aby doszło do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą, co do zasady, być spełnione łącznie następujące przesłanki:

- świadczenie musi mieć charakter odpłatny,

- świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

- świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Nieziszczenie się przynajmniej jednej z wyżej wymienionych przesłanek oznacza, iż dana czynność nie stanowi świadczenia usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby doszło do opodatkowania, muszą jednocześnie zostać spełnione przesłanki podmiotowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT,

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Zgodnie z art. 103 ust. 1, 1a, 2, 3 ustawy o VAT,

1. Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

1a. Podatnicy, u których obowiązek składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne, na podstawie art. 99 ust. 3c pkt 1 lub ust. 5 pkt 1, powstał w drugim miesiącu kwartału, są obowiązani do obliczania i wpłacania podatku za pierwszy miesiąc kwartału w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po drugim miesiącu kwartału.

2. Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 33.

3. W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2021 r. poz. 994, ze zm.).

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 pkt 4 tej ustawy,

oddział to wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Art. 15 ww. ustawy,

przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.

W myśl art. 19 pkt 1 ww. ustawy,

przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

W przedmiotowej sprawie rozważacie Państwo przekształcenie formy prawnej prowadzonej działalności ze spółki S w spółkę SA. SA jest formą prawną prowadzenia działalności gospodarczej, która odpowiada zasadniczo polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W następstwie przekształcenia formy prawnej prowadzonej działalności ze spółki S w SA, siedziba spółki może ulec zmianie i może zostać przeniesiona z Francji do Luksemburga, w zgodzie z przepisami prawa francuskiego oraz luksemburskiego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że sama zmiana formy prawnej oraz przeniesienie siedziby oraz miejsca faktycznego zarządu Spółki z Francji do Luksemburga nie konstytuuje dostawy towarów ani świadczenia usług, a w konsekwencji powstania obowiązku podatkowego i konieczności zapłaty podatku należnego w Polsce na gruncie art. 103 Ustawy o VAT.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.