Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości rolnych po podziale oraz nieuznania Państwa za podatnika podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 11 stycznia 2022 r. (data wpływu).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pani (`(...)`)

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan (`(...)`)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Są Państwo właścicielami nieruchomości rolnej w miejscowości L. na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej (gmina G.) o łącznej powierzchni 2,25 ha, stanowiącej nieruchomość rolną z zabudowaniami. Działka została nabyta w 1998 roku w drodze umowy darowizny od rodziców jednego z Państwa. Na działce posadowiony jest dom, w którym Państwo mieszkają oraz budynki gospodarskie. W związku z brakiem prowadzenia działalności rolniczej na gruntach rolnych oraz zainteresowaniem nabycia części nieruchomości przez właściciela nieruchomości sąsiednich, podjęli Państwo decyzję o zbyciu części przedmiotowej nieruchomości. Do momentu zainteresowania ze strony potencjalnego nabywcy nie dokonywali Państwo czynności zmierzających do wydzielenia potencjalnych działek pod sprzedaż, czy też uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Dodatkowo nie podejmowali Państwo czynności zorganizowanych, zmierzających do zbycia nieruchomości takich jak ogłoszenia w Internecie, tablica ogłoszeniowa na nieruchomości, czy zawarcie umowy z biurem pośrednictwa nieruchomości. Zgodnie z zawartą umową przedwstępną sprzedaży nieruchomości to Nabywca zobowiązał się do pokrycia wszelkich kosztów związanych z podziałem geodezyjnym działek. Wskutek planowanego podziału nieruchomości przedmiotem sprzedaży będą dwie działki o powierzchniach odpowiednio 3370 m2 oraz 3090 m2, pozostała część nieruchomości będzie nadal wykorzystywana przez Państwa na własne potrzeby mieszkaniowe. Wydzielone działki będące przedmiotem przyszłej sprzedaży będą działkami niezabudowanymi. W ramach transakcji Nabywca zobowiązał się także do niezbędnej służebności przejazdu, celem swobodnego dostępu do Państwa nieruchomości po dokonanym zbyciu wydzielonych działek. Teren działki nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej, nie są Państwo podatnikami podatku od towarów i usług oraz nie posiadają Państwo innych nieruchomości, które planowaliby zbyć w przyszłości, w związku z czym zbycie odbywać się będzie w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Nie dokonywali Państwo do tej pory sprzedaży innych gruntów, nie ponosili Państwo wydatków związanych z przeznaczeniem niniejszej nieruchomości do sprzedaży w ramach profesjonalnego obrotu – nie korzystali Państwo z usług pośrednictwa przy poszukiwaniu nabywcy nieruchomości oraz nie dokonywali Państwo, przed zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży, z własnej inicjatywy, czynności zmierzających do wyłączenia działki z produkcji rolnej, uzyskiwania warunków zabudowy dla ww. nieruchomości czy też innych czynności potencjalnie zwiększających atrakcyjność sprzedawanej nieruchomości. Dodatkowo nie wystąpili Państwo także we własnym imieniu z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę na przedmiotowych działkach, nie przewiduje się uzyskiwania przez żadną ze stron innych decyzji czy pozwoleń, poza wymienionym wcześniej decyzjami w zakresie podziału działki będącej przedmiotem sprzedaży. Nie poczynili Państwo także z własnej inicjatywy oraz nie zamierzają poczynić jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości sprzedawanej nieruchomości. Podział działki dokonywany celem sprzedaży, dokonywany będzie na koszt Nabywcy i wynika z potrzeby wydzielenia działek, na których zamierzają Państwo nadal mieszkać, w taki sposób aby pozostawić działkę z dostępem do drogi publicznej. Nieruchomość nie była także wcześniej przedmiotem udostępnienia osobom trzecim, zarówno w formie nieodpłatnej, jak i odpłatnej.

W uzupełnieniu wniosku z 25 stycznia 2022 r. odpowiedzieli Państwo na zadane przez organ pytania:

a) czy posiadała/posiada Pani lub Pani mąż status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19, czyli rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych – jeżeli tak, w jakim okresie?

Nie posiadają Państwo statusu rolników ryczałtowy. Są Państwo zatrudnieni w ramach umowy o pracę.

b) w jaki sposób zostanie podzielona nieruchomość rolna nabyta w 1998 roku w drodze umowy darowizny od rodziców? – prosimy o podanie numerów ewidencyjnych każdej działki (w tym działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży) oraz ich wielkości;

Planowany podział: … – 3370 m2 – objęta sprzedażą, … – 3090 m2 – objęta sprzedażą, … – 16040 m2.

c) jakie będzie przeznaczenie poszczególnych działek powstałych po ww. podziale nieruchomości wynikające z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym? – prosimy o podanie tej informacji w odniesieniu do wszystkich działek powstałych po tym podziale;

Nie uczestniczą Państwo w procesie podziału działek, ustalanie kwestii wyboru przeznaczenia nieruchomości należeć będzie do nabywców.

d) w jaki sposób była/jest/będzie wykorzystywana działka od momentu nabycia jej przez Panią i Pani męża do momentu jej podziału i sprzedaży?

Od momentu nabycia działki wraz z zabudowaniami – dom mieszkalny, pomieszczenia gospodarcze (darowizna od rodziców w 1998 r), nie była ona wykorzystywana przez Państwa na cele rolnicze. Działka (poza terenem pod zabudowy) była oddana w „bezpłatną dzierżawę” – wujkowi Pani (…), a następnie jego synowi. Od stycznia 2022 r. nastąpiło częściowe rozwiązanie „umowy dzierżawy”, dotyczące działek powstałych po podzieleniu tj. ok. 0,65ha.

e) jakie dokładnie postanowienia wynikają z zawartej umowy przedwstępnej sprzedaży ww. działek? – prosimy o wskazanie i szczegółowe opisanie jakie prawa i obowiązki ciążą na Pani, Pani mężu oraz na nabywcy działek;

Poza standardowymi obowiązkami wynikającymi z kodeksu cywilnego, Umowa zawiera

zobowiązanie, iż koszty związane z podziałem nieruchomości ponoszone będą w całości przez Nabywcę. Państwo są zobowiązani do przeniesienia własności nieruchomości na zasadach wskazanych w umowie, nie obciążają Państwa żadne dodatkowe obowiązki.

f) czy doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej w związku z zawarciem umowy przedwstępnej sprzedaży?

Nie, zawarcie umowy przyrzeczonej uwarunkowane jest uzyskaniem interpretacji indywidualnej w niniejszym postępowaniu.

g) czy udzieliła/udzieli lub planuje udzielić Pani i Pani mąż nabywcy ww. działek pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu lub wyraziła/wyrazi Pani i Pani mąż zgodę w celu występowania w Pani imieniu w sprawach dotyczących działek objętych zakresem wniosku? – jeżeli tak, to prosimy wskazać zakres udzielonego pełnomocnictwa lub udzielonej zgody;

Udzielone zostało pełnomocnictwo do dokonania podziału niezbędnego do dokonania transakcji. Nie udzielili/nie planują Państwo udzielić przyszłemu Nabywcy dodatkowych pełnomocnictw do uzyskania jakichkolwiek innych decyzji/zgód.

Pytanie

Czy dostawa niezabudowanych nieruchomości rolnych po dokonanym podziale, na warunkach określonych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, będzie uznana za czynność opodatkowaną, w szczególności na gruncie art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. oraz czy w konsekwencji w ramach niniejszej czynności będą Państwo uznani za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z przedstawionym pytaniem, wskazali Pani, że dostawa niezabudowanych nieruchomości rolnych po dokonanym podziale, na warunkach określonych w opisanym zdarzeniu przyszłym nie może być uznana za czynność opodatkowaną, na gruncie art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535) oraz w konsekwencji w ramach wykonywania przedmiotowej czynności nie mogą Państwo zostać uznani za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535. Opisane zdarzenie przyszłe w postaci sprzedaży działek rolnych, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W pierwszej kolejności na potwierdzenie własnego stanowiska podnieśli Państwo, że nie są podatnikami podatku od towaru i usług. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 ustawy VAT (podatek od towarów i usług), działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W Państwa opinii, nie sposób przypisać tejże przesłanki podatnikowi, w opisanym zdarzeniu przyszłym, w szczególności z uwagi na fakt, iż sprzedaż działki ma charakter jednorazowy, incydentalny, nie jest wykonywana w sposób ciągły jako przynosząca stałe źródło dochodu,. Należy zwrócić uwagę, iż czynności wykonywane w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości nie były także działaniami charakterystycznymi dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Dlatego też należy uznać tego rodzaju transakcję jako czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, następującą w ramach zarządu Państwa majątkiem prywatnym. W konsekwencji więc jako taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na brak ziszczenia się przesłanek pozwalających na uznanie Państwa jako podmiotu działającego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Powyższa argumentacja znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów skarbowych m.in. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP2/4512-1-304/l5-4/SJ z 29 czerwca 2015 r. oraz Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP3/4512-1-117/15-2/DC 21 października 2015 r., a także w Orzecznictwie Sądów Administracyjnych (Wyrok NSA z dn. 14 czerwca 2012 roku - sygn. akt - I FSK 1453/11) oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (Wyrok TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10). Należy także przywołać tezy interpretacji wydawanej w bardzo podobnym stanie faktycznym (0113-KDIPT1-3.4012.31.2020.3.JM), zgodnie z którą: „Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana, sprzedając przedmiotową działkę, będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi:

Przez towary – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C- 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii braku opodatkowania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości rolnych po podziale (nieruchomość nr … i nr …) oraz nieuznania Państwa za podatników podatku od towarów i usług w związku z ww. sprzedażą nieruchomości.

W świetle powyższego, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będą Państwo działać w charakterze podatników w świetle w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy niezabudowanych nieruchomości powstałych po podziale (nr … oraz …) wystąpią Państwo w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie wystarczy stwierdzić jedynie wystąpienia dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W analizowanej sprawie brak jest takich przesłanek.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem taka Państwa aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy. Działka (poza terenem pod zabudowy), jak wynika z wniosku, jest przedmiotem „nieodpłatnej dzierżawy”. Nie dokonywali Państwo również wcześniej sprzedaży innych gruntów. Okoliczność udzielenia przez Państwa pełnomocnictwa przyszłemu Nabywcy w celu dokonania podziału niezbędnego do dokonania transakcji, w tym konkretnym przypadku nie może przesądzać, że sprzedaż niezabudowanych nieruchomości rolnych po podziale podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Państwa w zakresie obrotu nieruchomościami.

Ponadto, z powołanych powyżej wyroków TSUE wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), natomiast w rozpatrywanej sprawie nie występuje zbiór tych zorganizowanych działań. W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Państwa w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywana do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie podjęli Państwo również aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W związku z powyższym dostawa opisanych działek (nr … i nr …) będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Okoliczność ta pozbawia Państwa cech podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie dostawy wydzielonych działek, a dostawa nie będzie miała cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, dokonując dostawy ww. działek będziecie Państwo korzystali z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

‒ Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).