Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy działek zabudowanych oraz jest nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy działki niezabudowanej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (`(...)`) zamierza sprzedać zabudowaną obiektami gospodarczymi trwale związanymi z gruntem nieruchomość, składającą się z trzech działek nr 1, 2 i 3 k.m. 1 obręb (`(...)`), o łącznej powierzchni 0,7642 ha.

Działki te Gmina (`(...)`) nabyła na podstawie Decyzji (`(...)`) Wojewody (`(...)`) z 12 sierpnia 1992 r., z mocy prawa, nieodpłatnie. Decyzja ta wydana była na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych, w związku z art. 5 ust. 1 pkt. 1 tej ustawy.

Gmina (`(...)`) jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Gminie (`(...)`) nie przysługiwało przy nabyciu nieruchomości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Działka nr 3 jest niezabudowana, a działki nr 2 i 1 są zabudowane obiektami gospodarczymi (szopo-garaż z zapleczem magazynowym) trwale związanymi z gruntem. Gmina (`(...)`) nie posiada żadnej dokumentacji świadczącej o dacie powstania zabudowań na przedmiotowych działkach. Prawdopodobnie zabudowania te istniały już w dacie 6 lutego 1974 r. o czym świadczy treść pisma Kółka Rolniczego w (`(...)`) z 6 lutego 1974 r. z którego wynika, że na części działek „są zabudowania zaplecza technicznego”. W związku z powyższym na potrzeby niniejszego wniosku przyjęto, iż zabudowania te istniały już 6 lutego 1974 r. Z pisma Kółka Rolniczego w (`(...)`) z 27 grudnia 1996 r. wynika, że zabudowania „zostały wybudowane ze środków własnych KR (`(...)`)”. Z faktów powszechnie znanych wynika, że zabudowania te były wykorzystywane na potrzeby działalności Kółka Rolniczego w (`(...)`), na co jednak Gmina nie posiada konkretnego dokumentu. Gmina (`(...)`) nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie zabudowań znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

14 marca 1974 r. Decyzją Naczelnika Powiatu w (`(...)`) w sprawie przekazania nieruchomości na cele produkcji rolniczej – przekazano działki nr 1, 2, 3 o pow. 0,7642 ha, bez składników majątkowych, Kółku Rolniczemu w (`(...)`) do użytkowania rolniczego i częściowej zabudowy. Przekazanie nastąpiło nieodpłatnie i na czas nieokreślony. Przedmiotowa decyzja wygasła w myśl art. 210 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami na skutek likwidacji jednostki organizacyjnej sprawującej trwały zarząd, co nastąpiło w roku 2017. Co do sposobu użytkowania nieruchomości przed rokiem 1974 Gmina nie posiada żadnych informacji w tym temacie.

Działki te obciążone są prawem drogi ujawnionym w księdze wieczystej wiele lat temu – Gmina (`(...)`) nie pobiera żadnych opłat z tego tytułu.

Część nieruchomości była wydzierżawiona wyłącznie na cele rolne. Z tego tytułu Gmina (`(...)`) pobierała czynsz dzierżawny, który był zwolniony z podatku VAT. Dzierżawa nie obejmowała części nieruchomości zabudowanej obiektami gospodarczymi. Pierwsza umowa dzierżawy zawarta była na okres od 1 maja 2018 r. do 31 lipca 2018 r., druga umowa dzierżawy zawarta była na okres od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2021 r. Do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) planuje zawrzeć kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt.

Do dnia zbycia nieruchomości Gmina (`(...)`) wykona szereg działań wymaganych przepisami prawa (w tym ustawa o gospodarce nieruchomościami), np.: zakup w Starostwie Powiatowym dokumentów geodezyjnych niezbędnych do zawarcia umowy notarialnej – za co Gmina (`(...)`) dokona zapłaty (bez podatku VAT), zleci wykonanie operatu szacunkowego, publikacji informacji o wywieszeniu wykazu nieruchomości do zbycia, publikacji ogłoszenia o przetargu – za co Gmina (`(...)`) dokona zapłaty na podstawie wystawionych przez Zleceniobiorców faktur VAT (wynagrodzenie z podatkiem VAT).

W 2020 r. Gmina (`(...)`) zleciła firmie geodezyjnej ustalenie granic przedmiotowych działek. Za tę usługę Gmina uiściła wynagrodzenie, które nie zawierało podatku VAT z uwagi na zwolnienie zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Działka nr 3 jest działką niezabudowaną. Dla tej działki nie została, ani nie zostanie przed sprzedażą wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działka ta w całości oddana była w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze (czynsz dzierżawny zwolniony był z podatku VAT). Prawdopodobnie do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) zawrze kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt. Działka była, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Działka nr 2 jest częściowo zabudowana obiektami gospodarczymi wykorzystywanymi niegdyś pod potrzeby nieistniejącego już Kółka Rolniczego w (`(...)`) (szopo-garaż z zapleczem magazynowym). Działka ta w części niezabudowanej oddana była w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze (czynsz dzierżawny zwolniony był z podatku VAT). Część działki na której są zabudowania nie była oddana w dzierżawę – ta część nie jest przez nikogo użytkowana. Prawdopodobnie do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) zawrze kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt. Działka była, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Działka nr 1 jest częściowo zabudowana obiektami gospodarczymi wykorzystywanym niegdyś pod potrzeby nieistniejącego już Kółka Rolniczego w (`(...)`) (szopo-garaż z zapleczem magazynowym). Działka ta w części niezabudowanej oddana była w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze (czynsz dzierżawny zwolniony był z podatku VAT). Część działki na której są zabudowania nie była oddana w dzierżawę – ta część nie jest przez nikogo użytkowana. Prawdopodobnie do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) zawrze kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt. Działka była, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy (`(...)`) ww. działki położone są częściowo w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, częściowo w terenie rolniczym i częściowo w terenie dróg publicznych klasy dojazdowej.

Ustalenia planu dla terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej:

1. Przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,

2. Przeznaczenie uzupełniające:

- usługi z zakresu: handlu detalicznego, gastronomii, opieki zdrowotnej, społecznej, opieki przedszkolnej, hotelarskie, ogrodnictwa, agroturystyki, administracji, a także obiekty biurowe,

- rzemiosło,

- rozbudowę istniejących obiektów związanych z działalnością rolniczą za wyjątkiem obiektów chowu i hodowli zwierząt,

- sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,

- drogi wewnętrzne, dojścia, parkingi,

- budynki gospodarcze, garaże, wiaty,

- obiekty małej architektury,

- urządzenia sportu i rekreacji,

- zieleń urządzona.

Ustalenia planu dla terenu rolniczego:

1. Przeznaczenie podstawowe: użytki rolne.

2. Przeznaczenie uzupełniające:

- sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,

- drogi dojazdowe do gruntów rolnych,

- obiekty małej architektury takie jak: krzyże przydrożne, kapliczki nasłupowe.

Ustalenia planu dla terenu dróg publicznych:

1. Przeznaczenie podstawowe: drogi publiczne klasy dojazdowej, przekrój dróg jednojezdniowy.

2. Przeznaczenie uzupełniające:

- zieleń urządzona,

- sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,

- ciągi piesze i rowerowe.

Odnosząc się do poszczególnych działek należy dodać, że:

- działka nr 1 położona jest częściowo w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, częściowo w terenie rolniczym, a częściowo w terenie dróg publicznych, przy czym zabudowania zlokalizowane są na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,

- działka nr 2 położona jest częściowo w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, częściowo w terenie rolniczym, a częściowo w terenie dróg publicznych, przy czym zabudowania zlokalizowane są na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,

- działka nr 3 położona jest częściowo w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, częściowo w terenie rolniczym, a częściowo w terenie dróg publicznych.

Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie grunt wraz ze znajdującymi się na nim zabudowaniami gospodarczymi trwale związanymi z gruntem.

Pytanie

Czy do ceny sprzedaży ww. zabudowanej obiektami gospodarczymi nieruchomości składającej się z trzech działek należy doliczyć podatek VAT, a jeżeli tak to jaka będzie stawka tego podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Gminy sprzedaż całej nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu w następujący sposób:

- częściowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dotyczy działek zabudowanych), a gdyby stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej było odmienne to na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

- częściowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dotyczy działki niezabudowanej).

Przedmiotem dostawy będzie grunt oraz znajdujące się na nim zabudowania gospodarcze trwale związane z gruntem.

Jeżeli chodzi o działki zabudowane, to mając na uwadze poczynione założenie, że znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości zabudowania gospodarcze trwale z gruntem związane istniały już w dacie 6 lutego 1974 r., a także fakt, że działki nr 1 i 2 k.m. 1 obręb (`(...)`) Decyzją Naczelnika Powiatu w (`(...)`) z 14 marca 1974 r. przekazane zostały do użytkowania na rzecz Kółka Rolniczego w (`(...)`), Gmina uważa, że sprzedaż zabudowań podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Państwa twierdzenie wynika z przyjętego założenia, że dostawa nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim jako, że pierwsze zasiedlenie Państwa zdaniem nastąpiło najpóźniej 14 marca 1974 r. kiedy to zabudowania już istniały, a grunt oddano do użytkowania na rzecz Kółka Rolniczego mocą Decyzji Naszelnika Powiatu w (`(...)`) z 14 marca 1974 r. W związku z powyższym pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą zabudowań upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Gmina (`(...)`) nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie zabudowań znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Tak, więc w przedmiotowej sprawie sprzedaż gruntu również będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, czyli w konsekwencji do ceny sprzedaży zabudowanych działek nie będzie doliczany podatek VAT.

Jeżeli chodzi o sprzedaż niezabudowanej działki nr 3, to zdaniem Gminy, jej sprzedaż także korzystać może ze zwolnienia od podatku VAT, jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do tego przepisu zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W niniejszej sprawie Gminie (`(...)`) nie przysługiwało przy nabyciu nieruchomości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto działka ta była użytkowana w latach 1974-2017 przez Kółko Rolnicze nieodpłatnie, później oddana była w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze, a pobierany przez Gminę czynsz dzierżawny był zwolniony z podatku VAT, a dodatkowo wynagrodzenie uiszczone przez Gminę (`(...)`) za ustalenie granic działki również było zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawdopodobnie do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) zawrze kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt.

Natomiast pozostałe czynności, które będą wykonane przez Gminę (`(...)`) do dnia zbycia działki będą związane z wykonaniem procedury jej zbycia. W zakres tych czynności do dnia zbycia wejdą np.: zakup w Starostwie Powiatowym dokumentów geodezyjnych niezbędnych do zawarcia umowy notarialnej – za co Gmina (`(...)`) dokona zapłaty (bez podatku VAT), wykonanie operatu szacunkowego, publikacja informacji o wywieszeniu wykazu nieruchomości do zbycia, publikacja ogłoszenia o przetargu – za co Gmina (`(...)`) dokona zapłaty na podstawie wystawionych przez Zleceniobiorców faktur VAT (wynagrodzenie z podatkiem VAT. Wszystkie wymienione powyżej czynności są wymagane przepisami prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami) i bez ich spełnienia niemożliwym jest zbycie nieruchomości przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Zdaniem Gminy niewłaściwym byłoby takie rozumowanie, że działka będzie „wykorzystywana” do ww. celów, np. publikacji ogłoszenia o przetargu, gdyż działka będzie „wykorzystana” do sprzedaży, a ww. czynności są tylko niezbędnymi narzędziami do tej sprzedaży. Zdaniem Gminy, działka 3 była, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT. Mając powyższe na uwadze, Gmina uważa, że przysługuje jej przy sprzedaży niezabudowanej działki nr 3 zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Gmina uważa, że gdyby jej stanowisko w kwestii zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług sprzedaży zabudowanych działek nr 1 i 2 okazało się nieprawidłowe, to zdaniem Gminy analogicznie jak w stosunku do niezabudowanej działki nr 3 również sprzedaż działek zabudowanych nr 1 i 2 podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gminie (`(...)`) nie przysługiwało przy nabyciu działek nr 1 i 2 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto działki te były użytkowane w latach 1974-2017 przez Kółko Rolnicze nieodpłatnie, później oddane były w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze, a pobierany przez Gminę czynsz dzierżawny był zwolniony z podatku VAT, a dodatkowo wynagrodzenie uiszczone przez Gminę (`(...)`) za ustalenie granic działek również było zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawdopodobnie do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) zawrze kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt.

Natomiast pozostałe czynności, które będą wykonane przez Gminę (`(...)`) do dnia zbycia działek będą związane z wykonaniem procedury ich zbycia. W zakres tych czynności do dnia zbycia wejdą np.: zakup w Starostwie Powiatowym dokumentów geodezyjnych niezbędnych do zawarcia umowy notarialnej – za co Gmina (`(...)`) dokona zapłaty (bez podatku VAT), wykonanie operatu szacunkowego, publikacja informacji o wywieszeniu wykazu nieruchomości do zbycia, publikacja ogłoszenia o przetargu – za co Gmina (`(...)`) dokona zapłaty na podstawie wystawionych przez Zleceniobiorców faktur VAT (wynagrodzenie z podatkiem VAT. Wszystkie wymienione powyżej czynności są wymagane przepisami prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami) i bez ich spełnienia niemożliwym jest zbycie nieruchomości przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Zdaniem Gminy, niewłaściwym byłoby takie rozumowanie, że działki będą „wykorzystywane” do ww. celów, np. publikacji ogłoszenia o przetargu, gdyż działki będą „wykorzystane” do sprzedaży, a ww. czynności są tylko niezbędnymi narzędziami do tej sprzedaży.

Zdaniem Gminy, działki 1, 2 były, są i będą do dnia sprzedaży wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze Gmina uważa, że przysługuje jej przy sprzedaży działek nr 1, 2 zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT i zamierzają sprzedać zabudowaną obiektami gospodarczymi trwale związanymi z gruntem nieruchomość, składającą się z trzech działek nr 1, 2 i 3.

Działki te nabyli Państwo na podstawie Decyzji Wojewody (`(...)`) z 12 sierpnia 1992 r., z mocy prawa, nieodpłatnie. Gminie (`(...)`) nie przysługiwało przy nabyciu nieruchomości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Działka nr 3 jest niezabudowana, a działki nr 2 i 1 są zabudowane obiektami gospodarczymi (szopo-garaż z zapleczem magazynowym) trwale związanymi z gruntem. Prawdopodobnie zabudowania te istniały już w dacie 6 lutego 1974 r. o czym świadczy treść pisma Kółka Rolniczego w (`(...)`) z 6 lutego 1974 r. z którego wynika, że na części działek „są zabudowania zaplecza technicznego”. Nie ponosili Państwo żadnych wydatków na ulepszenie zabudowań znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

14 marca 1974 r. Decyzją Naczelnika Powiatu w (`(...)`) w sprawie przekazania nieruchomości na cele produkcji rolniczej – przekazano działki nr 1, 2, 3 o pow. 0,7642 ha, bez składników majątkowych, Kółku Rolniczemu w (`(...)`) do użytkowania rolniczego i częściowej zabudowy. Przekazanie nastąpiło nieodpłatnie i na czas nieokreślony. Decyzja wygasła na skutek likwidacji jednostki organizacyjnej sprawującej trwały zarząd, co nastąpiło w roku 2017. Działki te obciążone są prawem drogi ujawnionym w księdze wieczystej wiele lat temu – nie pobierają Państwo żadnych opłat z tego tytułu.

Część nieruchomości była wydzierżawiona wyłącznie na cele rolne. Z tego tytułu pobierali Państwo czynsz dzierżawny, który był zwolniony z podatku VAT. Dzierżawa nie obejmowała części nieruchomości zabudowanej obiektami gospodarczymi. Pierwsza umowa dzierżawy zawarta była na okres od 1 maja 2018 r. do 31 lipca 2018 r., druga umowa dzierżawy zawarta była na okres od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2021 r. Do dnia sprzedaży Gmina (`(...)`) planuje zawrzeć kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt.

Działka nr 3 jest działką niezabudowaną. Dla tej działki nie została, ani nie zostanie przed sprzedażą wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działka ta w całości oddana była w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze (czynsz dzierżawny zwolniony był z podatku VAT). Prawdopodobnie do dnia sprzedaży zawrą Państwo kolejną umowę dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt. Działka była, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Działki nr 1 i 2 są częściowo zabudowane obiektami gospodarczymi wykorzystywanymi niegdyś pod potrzeby nieistniejącego już Kółka Rolniczego w (`(...)`) (szopo-garaż z zapleczem magazynowym). Działki te w części niezabudowanej oddane były w dzierżawę wyłącznie na cele rolnicze (czynsz dzierżawny zwolniony był z podatku VAT). Części ww. działek, na których są zabudowania nie były oddane w dzierżawę – te części nie są przez nikogo użytkowane. Prawdopodobnie do dnia sprzedaży zawrą Państwo kolejne umowy dzierżawy, wyłącznie na cele rolnicze, na przedmiotowy grunt. Działki były, są i będą do dnia sprzedaży wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego opisane działki położone są częściowo w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, częściowo w terenie rolniczym, a częściowo w terenie dróg publicznych.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy do ceny sprzedaży ww. zabudowanej obiektami gospodarczymi nieruchomości składającej się z trzech działek należy doliczyć podatek VAT, a jeżeli tak to jaka będzie stawka tego podatku.

Gmina w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych (zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 2 ustawy). Gmina będąc czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest również podatnikiem tegoż podatku w zakresie sprzedaży nieruchomości i innego mienia.

Zatem, dokonując odpłatnego zbycia działek nr 1, 2 i 3, będą Państwo działać jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Wobec tego powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepis ten określa, że przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione.

W niniejszej sprawie aby dostawa nieruchomości korzystała ze zwolnienia od podatku VAT należy zbadać czy względem zabudowań posadowionych na gruncie nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres czasu upłynął od tego momentu.

W świetle przedstawionych przez Państwa we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż zabudowań znajdujących się na działkach nr 1 i 2, nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż zabudowania te istniały już w dacie 6 lutego 1974 r. o czym – jak wskazano w opisie sprawy – świadczy treść pisma Kółka Rolniczego w (`(...)`) z 6 lutego 1974 r. z którego wynika, że na części działek „są zabudowania zaplecza technicznego”. 14 marca 1974 r. przekazano działki Kółku Rolniczemu do użytkowania. Nie ponosili Państwo żadnych wydatków na ulepszenie zabudowań znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

Tym samym, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie z opisu sprawy wynika, że nie ponosili Państwo nakładów na ulepszenie zabudowań w wysokości powyżej 30% wartości początkowej, to w odniesieniu do sprzedaży tych zabudowań zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, z którym związane są opisane zabudowania, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zatem, transakcja sprzedaży przez Państwo działek nr 1 i 2 zabudowanych obiektami gospodarczymi, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Skoro transakcja ta będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, badanie przesłanek i rozstrzyganie zwolnienia na podstawie przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy jest bezzasadne.

W niniejszej sprawie nastąpi również sprzedaż działki niezabudowanej nr 3. W związku z tym należy odwołać się do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w którym ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości niezabudowanych spełniających określone warunki.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 cyt. ustawy:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

W analizowanej sprawie, sprzedaż działki nr 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem jak Państwo wskazali, zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka nr 3 położona jest częściowo w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, częściowo w terenie rolniczym (dopuszczającym zabudowę), a częściowo w terenie dróg publicznych. Zatem działka ta stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż tej działki nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zauważyć jednak trzeba, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla dostawy działek niezabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przytoczony powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z okoliczności sprawy, działka 3 była, jest i będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT – jeden z warunków zastosowania zwolnienia od podatku określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy został więc spełniony. Nie został jednak spełniony drugi z warunków - wskazali Państwo, że opisane działki – w tym działkę 3 - nabyli Państwo na podstawie Decyzji Wojewody (`(...)`) z 12 sierpnia 1992 r., z mocy prawa, nieodpłatnie. Tego rodzaju czynność nie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Należy podkreślić, że transakcje zbycia nieruchomości przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż na podstawie obowiązującej przed tym dniem ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.), grunt nie był towarem i jego zbycie nie stanowiło dostawy towarów. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zmieniła się definicja towaru oraz zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, od dnia 1 maja 2004 r. dostawa nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, nie można uznać, że w takiej sytuacji przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu przedmiotowych działek (w tym działki 3) lub że takie prawo nie przysługiwało, skoro przy ich nabyciu nie wystąpił podatek VAT należny, który mógłby podlegać odliczeniu przez Państwo.

Zatem dostawa działki nr 3 nie będzie także korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie zostanie bowiem spełniony jeden z warunków, o których mowa w tym przepisie, tj. w momencie nabycia działki nie wystąpił podatek VAT, który mógłby podlegać odliczeniu.

W konsekwencji sprzedaż przez Państwa niezabudowanej działki nr 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w konsekwencji dostawa przez Państwa ww. działki opodatkowana będzie wg właściwej stawki podatku.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy działek zabudowanych nr 2 i 1 jest prawidłowe, natomiast w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy działki niezabudowanej nr 3 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do czynności dostawy działek nr 1, 2 i 3. W kwestii określenia stawki podatku dla dostawy działki nr 3, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).