Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących oddział pod nazwą „ (`(...)`)” za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT darowizny ww. składników materialnych i niematerialnych na rzecz jednego ze wspólników spółki cywilnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca spółka cywilna: „X” s.c. K. P., M. P.-K., NIP: (…), (dalej: „Spółka cywilna”, „Spółka”) jest aktywnym podatnikiem VAT.

W ramach spółki cywilnej wspólną działalność prowadzą wspólnicy Krystyna Popiołek prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Sklep Wielobranżowy „X” K.P. oraz jej córka M. P.-K. (prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą M.P.-K.). W spółce nie ma innych wspólników.

Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a przedmiotem prowadzonej działalności są:

- sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 47.52.Z),

- sprzedaż detaliczna gier i zabawek prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.65.Z),

- sprzedaż detaliczna kosmetyków toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.75.Z),

- sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, (PKD 47.76.Z),

- sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach (PKD 47.89.Z),

- hotele i podobne obiekty zakwaterowania (PKD 55.10.Z),

- restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne (PKD 56.10.A),

- przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) (PKD 56.21.Z),

- pozostała usługowa działalność gastronomiczna (PKD 56.29.Z),

- wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z),

- fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne (PKD 96.02.Z).

Na chwilę obecną w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki Cywilnej utworzone zostały dwie zorganizowane części, z których każda z nich jest wyodrębniona na gruncie organizacyjnym oraz finansowym i funkcjonalnym w taki sposób, że są w stanie stanowić oddzielne przedsiębiorstwo.

Pierwsza z zorganizowanych części przedsiębiorstwa zajmuje się działalnością handlową „Dział handlowy” i jest prowadzona w (…) przy ul. (…), (…). W ramach tej części przedsiębiorstwa prowadzona jest działalność handlowa w postaci sklepu z artykułami budowlanymi, farbami i wykończenia wnętrz.

Działalność sklepu można określić za pomocą następujących kodów Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD):

- sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.52.Z),

- sprzedaż detaliczna gier i zabawek prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.65.Z),

- sprzedaż detaliczna kosmetyków toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.75.Z),

- sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, (PKD 47.76.Z),

- sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach (PKD 47.89.Z),

Druga z zorganizowanych części przedsiębiorstwa oddział „(…)” prowadzona jest w (…) nr(…), gm. M(…). W ramach tej części przedsiębiorstwa prowadzona jest działalność hotelowa i gastronomiczna, która została organizacyjnie i finansowo wydzielona od reszty przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej. Działalność sali bankietowej można określić za pomocą następujących kodów Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD):

- hotele i podobne obiekty zakwaterowania (PKD 55.10.Z),

- restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne (PKD 56.10.A),

- przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) (PKD 56.21.Z),

- pozostała usługowa działalność gastronomiczna (PKD 56.29.Z),

- wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

W ramach organizacji przedsiębiorstwa spółki cywilnej zostały wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe potrzebne do prowadzenia oddzielnie sklepu w (…) oraz Oddziału „(…)”. Każda z zorganizowanych części przedsiębiorstwa już na obecnym etapie funkcjonuje w sposób od siebie wyodrębniony. W ramach spółki prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych potrzebnych do prowadzenia każdej z działalności. Istnieje również podział umów dotyczących każdej z zorganizowanych części przedsiębiorstwa. W ramach spółki wyodrębnione zostały przychody z poszczególnych działalności, a każda z działalności posiada odrębną kasę fiskalną.

Aktualnie M. P.-K., będąca wspólnikiem Spółki Cywilnej, nie jest zainteresowana dalszym prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie Oddziału „(…)” i zamierza się skoncentrować na prowadzeniu w ramach Spółki Cywilnej wyłącznie działalności handlowej w (…).

Natomiast K. P. chce nadal kontynuować działalność gospodarczą Oddziału „(…)” dotychczas prowadzoną w formie Spółki Cywilnej, samodzielnie na własny rachunek w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, pod swoim imieniem i nazwiskiem i indywidualnym numerem identyfikacji podatkowej, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Aby uzyskać możliwość prowadzenia działalności na bazie zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa oddziału „(…)” dotychczas prowadzonej w ramach Spółki cywilnej, Wspólnicy K. P. oraz M.P.-K. zamierzają w niedalekiej przyszłości, dokonać nieodpłatnego przekazania w formie darowizny ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz K. P.. Przekazanie nastąpi w formie aktu notarialnego i obejmie wszystko, co wchodzi w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa „(…)” na dzień dokonania darowizny, w tym w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące zorganizowaną część przedsiębiorstwa;

2. własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów;

3. ogół praw i obowiązków wynikających z innych umów, w tym do korzystania z nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy;

4. należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

5. prawa i zobowiązania wynikające ze stosunku pracy i umów cywilnoprawnych, na podstawie których na rzecz Spółki Cywilnej świadczone są czynności;

6. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Umowa darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie obejmować składniki majątkowe i niemajątkowe, które zostaną szczegółowo wymienione w umowie darowizny. W skład majątku Spółki cywilnej nie wchodzą nieruchomości. Natomiast działalność Oddziału „…” prowadzona jest na nieruchomości dzierżawionej w (…), gmina (…).

W związku z tym, że w ramach Spółki cywilnej prowadzona jest cały czas działalność może zdarzyć się, że w chwili zawierania umowy darowizny Spółka cywilna nie będzie miała należności i zobowiązań bieżących. Różny może być także stan magazynowy materiałów i towarów przeznaczonych do bieżącej sprzedaży towarów i świadczenia usług.

Pytania

1. Czy zespół składników materialnych i niematerialnych opisanych we wniosku jako oddział „(…)” wchodzących w skład majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej mający być przeniesiony na mocy umowy darowizny na jednego ze wspólników tj. K. P. stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e) ustawy o podatku towarów i usług?
2. Czy czynność prawna polegająca na nieodpłatnym zbyciu - na podstawie umowy darowizny - składników materialnych i niematerialnych opisanych we wniosku jako oddział „(…)” uznawanych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa objętej wspólnością majątkową łączną w ramach spółki cywilnej, przez wszystkich wspólników spółki cywilnej tj. K. P. i M. P.-K., na rzecz tylko jednego ze wspólników tj. K. P. prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Stoją Państwo na stanowisku, że zespół składników materialnych i niematerialnych opisanych we wniosku jako oddział „(….)” wchodzących w skład majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej „X” s.c. K. P., M. P.-K., stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) (dalej też skrót: VAT).

Zgodnie z art. 2 pkt 27e) ustawy o podatku od towarów i usług, zorganizowana część przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Oddział „(…)” został organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie wyodrębniony i może stanowić niezależne samodzielne przedsiębiorstwo. W ramach wydzielenia organizacyjnego do oddziału zostały przypisane składniki materialne i niematerialne związane z prowadzeniem sali bankietowej. Działalność prowadzona jest na odrębnej nieruchomości, w (…), gm. (…), która jest dzierżawiona od podmiotu trzeciego. W ramach spółki prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych potrzebnych do prowadzenie każdej z działalności. Istnieje również podział umów dotyczących każdej z zorganizowanych części przedsiębiorstwa. W ramach spółki wyodrębnione zostały przychody z poszczególnych działalności, a każda z działalności posiada odrębną kasę fiskalną.

Oddział „(…)” jest w stanie samodzielnie funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo bez konieczności posługiwania się składnikami majątkowymi i niemajątkowymi przypisanymi do zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach, której prowadzona jest działalność handlowa w (…).

W tym miejscu należy przytoczyć, iż w interpretacjach indywidualnych:

- 0113-KDIPT1-2.4012.620.2019.2.MO z 9 grudnia 2019 r. (5677065/1),

- 0111-KDIB3-3.4012.509.2020.3.MAZ z 5 lutego 2021 r. (600042/1),

- 0114-KDIP1-3.4012.91.2021.1.KK z 1 kwietnia 2021 r. (604054/1),

- 0113-KDIPT1-2.4012.630.2020.2.KT z 16 listopada 2020 r. (593629/1),

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stanął na stanowisku zbieżnym z tym przedstawionym przez Spółkę w uzasadnieniu do stanowiska do pytania nr 1.

Ad. 2

Stoją Państwo na stanowisku, że w sytuacji zbycia przez wspólników spółki cywilnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej majątek łączny wspólników spółki cywilnej na podstawie umowy darowizny do jednoosobowej działalności jednego ze wspólników, to transakcja ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wynika z przepisów Kodeksu Cywilnego przedsiębiorstwo jak również jego zorganizowana część może zostać w dowolny sposób zbyte: odpłatnie, nieodpłatnie w formie darowizny, nieodpłatnie przekazane protokołem przekazania np. w przypadku małżonków objętych ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej lub też wniesione aportem.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: VAT) przedmiotowa spółka cywilna jest podatnikiem podatku od towarów i usług co pozwala ją w świetle ustawy traktować jak przedsiębiorstwo - przedsiębiorcę.

Zatem zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez jednego podatnika VAT na rzecz drugiego podatnika VAT należy traktować jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego i będzie czynnością określoną w art. 55(2) Kodeksu cywilnego, przy czym forma zbycia nie jest tutaj istotna, gdyż nie wynika z przepisów prawa.

W związku z powyższym art. 6 pkt 1 VAT będzie miał tu zastosowanie, gdyż przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu, czy też każdy inny sposób zbycia, który wskazywał będzie, iż podmiot, który nabył przedsiębiorstwo ma prawa do rozporządzania towarami oraz całym przedsiębiorstwem jak właściciel.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia całości lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwo art. 55(1) i czynność art. 55(2) Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy VAT. W istniejącym tutaj przypadku zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyczerpane zostaną wszystkie warunki wymienione w art. 55(1) i art. 55(2) Kodeksu cywilnego, co pozwala na zastosowanie art. 6 pkt 1 VAT również w stosunku do tego konkretnego zbycia przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy przytoczyć, iż w interpretacjach indywidualnych:

- 0113-KDIPT1-2.4012.620.2019.2.MO z 9 grudnia 2019 r. (5677065/1),

- 0111-KDIB3-3.4012.509.2020.3.MAZ z 5 lutego 2021 r. (600042/1),

- 0114-KDIP1-3.4012.91.2021.1.KK z 1 kwietnia 2021 r. (604054/1),

- 0113-KDIPT1-2.4012.630.2020.2.KT z 16 listopada 2020 r. (593629/1),

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stanął na stanowisku zbieżnym z tym przedstawionym przez Spółkę w uzasadnieniu do stanowiska do pytania nr 2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy,

przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym

w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem,

przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego,

czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że

pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania, w razie zaistnienia takiej potrzeby, w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. Trybunał uznał również, że regulacja art. 19 Dyrektywy 112 może znaleźć zastosowanie także w sytuacji przekazania aktywów przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości, jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia. Oznacza to, zdaniem TSUE, że wspomniany przepis obejmuje również sytuacje, w których lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą. Doprowadziło to Trybunał do wniosku, że: „przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawili Państwo informacje z których wynika, że w ramach spółki cywilnej „X” wspólną działalność prowadzą wspólnicy K. P. wraz z córką M. P.-K.. W spółce nie ma innych wspólników. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na chwilę obecną w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki Cywilnej utworzone zostały dwie zorganizowane części, z których każda z nich jest wyodrębniona na gruncie organizacyjnym oraz finansowym i funkcjonalnym w taki sposób, że są w stanie stanowić oddzielne przedsiębiorstwo.

Pierwsza z części przedsiębiorstwa zajmuje się działalnością handlową „Dział handlowy” i jest prowadzona w (…). W ramach tej części przedsiębiorstwa prowadzona jest działalność handlowa w postaci sklepu z artykułami budowlanymi, farbami i wykończenia wnętrz.

Druga z części przedsiębiorstwa oddział „(…)” prowadzona jest w (…). W ramach tej części przedsiębiorstwa prowadzona jest działalność hotelowa i gastronomiczna, która została organizacyjnie i finansowo wydzielona od reszty przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej.

W ramach organizacji przedsiębiorstwa spółki cywilnej zostały wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe potrzebne do prowadzenia oddzielnie sklepu w Myszyńcu oraz Oddziału „(…)”. Każda z zorganizowanych części przedsiębiorstwa już na obecnym etapie funkcjonuje w sposób od siebie wyodrębniony. W ramach spółki prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych potrzebnych do prowadzenia każdej z działalności. Istnieje również podział umów dotyczących każdej ze zorganizowanych części przedsiębiorstwa. W ramach spółki wyodrębnione zostały przychody z poszczególnych działalności, a każda z działalności posiada odrębną kasę fiskalną.

Aktualnie M.P.-K., będąca wspólnikiem spółki cywilnej, nie jest zainteresowana dalszym prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie Oddziału „(…)” i zamierza się skoncentrować na prowadzeniu w ramach Spółki Cywilnej wyłącznie działalności handlowej w (…).

Natomiast K. P. chce nadal kontynuować działalność gospodarczą Oddziału „(…)” dotychczas prowadzoną w formie Spółki cywilnej, samodzielnie na własny rachunek w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.

Aby uzyskać możliwość prowadzenia działalności na bazie zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa oddziału „(…)” dotychczas prowadzonej w ramach Spółki cywilnej, wspólnicy K. P. oraz M. P.-K. zamierzają w niedalekiej przyszłości, dokonać nieodpłatnego przekazania w formie darowizny ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz K. P..

Przekazanie nastąpi w formie aktu notarialnego i obejmie wszystko, co wchodzi w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa „(…)” na dzień dokonania darowizny, w tym w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące zorganizowaną część przedsiębiorstwa;

2. własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów;

3. ogół praw i obowiązków wynikających z innych umów, w tym do korzystania z nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy,

4. należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

5. prawa i zobowiązania wynikające ze stosunku pracy i umów cywilnoprawnych, na podstawie których na rzecz Spółki cywilnej świadczone są czynności;

6. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Umowa darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie obejmować składniki majątkowe i niemajątkowe, które zostaną szczegółowo wymienione w umowie darowizny. W skład majątku Spółki cywilnej nie wchodzą nieruchomości. Natomiast działalność Oddziału „(…)” prowadzona jest na nieruchomości dzierżawionej.

W związku z tym, że w ramach Spółki cywilnej prowadzona jest cały czas działalność może zdarzyć się, że w chwili zawierania umowy darowizny Spółka cywilna nie będzie miała należności i zobowiązań bieżących. Różny może być także stan magazynowy materiałów i towarów przeznaczonych do bieżącej sprzedaży towarów i świadczenia usług

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy majątek przenoszony na jednego ze wspólników tj. „(…)”, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, oraz czy opisana darowizna będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5 (8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy. Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem finansowym, organizacyjnym oraz funkcjonalnym.

Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że w ramach organizacji przedsiębiorstwa spółki cywilnej zostały wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe potrzebne do prowadzenia oddzielnie sklepu w (…) oraz oddziału „(…)”. Każda z powyższych części już na obecnym etapie funkcjonuje w sposób od siebie wyodrębniony. W ramach spółki prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych potrzebnych do prowadzenie każdej z działalności. Istnieje również podział umów dotyczących każdej z części przedsiębiorstwa. W ramach Spółki wyodrębnione zostały przychody z poszczególnych działalności, a każda z działalności posiada odrębną kasę fiskalną.

W skład oddziału „(…)” na dzień dokonania darowizny, będą wchodziły m.in.: oznaczenie indywidualizujące; własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów; ogół praw i obowiązków wynikających z innych umów, w tym do korzystania z nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy; należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa; prawa i zobowiązania wynikające ze stosunku pracy i umów cywilnoprawnych, na podstawie których na rzecz Spółki cywilnej świadczone są czynności; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Krystyna Popiołek chce nadal kontynuować działalność gospodarczą oddziału „(…)” dotychczas prowadzoną w formie Spółki cywilnej, samodzielnie na własny rachunek w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Nie będzie do tego wymagany udział pozostałych struktur Spółki gdyż - jak Państwo wskazali we wniosku - każda z części przedsiębiorstwa już na obecnym etapie funkcjonuje w sposób od siebie wyodrębniony.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych które składają się na oddział „(…)”, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na oddział „(…)” w ramach którego prowadzona jest działalność hotelowa i gastronomiczna, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo wyodrębniony w Spółce Cywilnej oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące konkretnie przypisane mu zadania gospodarcze.

W konsekwencji uznania przenoszonego majątku stanowiącego oddział „(…)” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, czynność prawna polegająca na nieodpłatnym zbyciu tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie umowy darowizny przez wspólników Spółki Cywilnej tj. K. P. i M. P.-K., na rzecz jednego ze wspólników, tj. K. P., nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).