Wnioskodawca, polska spółka kapitałowa, prowadzi działalność deweloperską i planuje zrealizować inwestycję polegającą na budowie trzynastu domów jednorodzinnych dwulokalowych oraz jednego domu jednorodzinnego jednolokalowego. Po zakończeniu budowy spółka zamierza wyodrębnić lokale mieszkalne w tych budynkach, które będą stanowić odrębny przedmiot własności. Lokale te będą sprzedawane wraz z przynależnymi garażami. Wnioskodawca ma wątpliwości, czy podstawę opodatkowania VAT dla lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m², dla których planuje zastosować 8% stawkę VAT, można ustalić metodą „w stu”, polegającą na pomnożeniu ceny sprzedaży brutto lokalu mieszkalnego przez wartość proporcji powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a następnie ustaleniu ceny netto jako podstawy opodatkowania. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest całość zapłaty otrzymanej przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów. W związku z tym, jeśli Wnioskodawca w umowach z klientami posłuży się ceną brutto lokali mieszkalnych, podstawą opodatkowania będzie ta wartość pomniejszona o należny podatek VAT, co oznacza zastosowanie metody „w stu”.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
22 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania lokali mieszkalnych.
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje działalność deweloperską w oparciu o ustawę z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 1445) i realizuje przedsięwzięcia deweloperskie na zasadach opisanych w tej ustawie. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
Spółka jako deweloper jest inwestorem w odniesieniu do przedsięwzięć deweloperskich polegających na zaprojektowaniu, budowie i sprzedaży lokali mieszkalnych w domach jednorodzinnych wraz z prawem własności gruntu.
Obecnie Spółka planuje realizację inwestycji polegającej na budowie trzynastu domów jednorodzinnych dwulokalowych (w zabudowie wolno-stojącej) oraz jednego domu jednorodzinnego - jednolokalowego. Podejście to będzie zgodne również z definicją budynku mieszkalnego jednorodzinnego którym jest wg art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333) „budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku”.
W wypadku zaprojektowania budynku mieszkalnego jednorodzinnego spełniającego powyższe kryterium liczby nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych, każdy z lokali będzie zaprojektowany jako samodzielna mieszkaniowo część, z osobnym wejściem z poziomu gruntu oraz z instalacjami.
Po wybudowaniu Wnioskodawca wyodrębni w budynku lokale mieszkalne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r., poz. 1048; dalej: UWL), które będą stanowić odrębny przedmiot własności. Lokale będą sprzedawane wraz z pomieszczeniami przynależnymi w rozumieniu art. 2 pkt 4 UWL w postaci garaży znajdujących się na kondygnacji „zero” tj. na parterze, które będą bezpośrednio przyległe do lokalu mieszkalnego (tj. będą graniczyły „ściana w ścianę”).
Wyodrębniony lokal mieszkalny wraz z przynależnym garażem będą objęte jedną księgą wieczystą założoną dla wyodrębnionego lokalu. Wyodrębniony lokal mieszkalny oraz przynależny garaż znajdować się będą w obrębie jednego budynku. Jednocześnie sprzedaży każdego z dwóch wyodrębnionych lokali mieszkalnych w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w ramach odrębnego aktu notarialnego towarzyszyłaby sprzedaż udziału w nieruchomości gruntowej zabudowanej tym budynkiem.
Z funkcjonalnego i komercyjnego punktu widzenia, chodzi więc o sprzedaż lokalu mieszkalnego w budynku jednorodzinnym dwulokalowym w zabudowie wolnostojącej z oddzielnym wejściem z poziomu gruntu i z przeznaczoną do wyłącznego korzystania częścią działki gruntu z jego przodu, tyłu i boku.
Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych (bez uwzględnienia powierzchni przynależnego garażu) według projektu budowlanego wynosić będzie ok. 165 m2 zaś wraz z garażem ok. 200 m2 (garaż będzie miał więc powierzchnię ok. 35 m2).
Przy ustalaniu powierzchni samych lokali mieszkalnych dla celów sprzedaży, Spółka uwzględni powierzchnię lokalu mieszkalnego jako powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się bezpośrednio w tym lokalu mieszkalnym, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora.
Jednocześnie Spółka powzięła wątpliwość, czy do powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych dla celów stosowania przepisów art. 41 ust. 12a-12c, dotyczących definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, doliczać powierzchnię przynależnych garaży.
Wnioskodawca wskazuje, iż skoro będzie dokonywał dostawy lokali mieszkalnych, do ustalenia „powierzchni użytkowej” planuje stosować regulacje wynikające z UWL.
Wnioskodawca wskazuje, iż w umowach z Klientami będzie posługiwał się ceną brutto lokalu mieszkalnego. Zgodnie bowiem z treścią art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, umowa deweloperska zawiera w szczególności cenę nabycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług, przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym.
W konsekwencji Wnioskodawca wskazuje, iż w sytuacji sprzedaży lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, Wnioskodawca planuje ustalić podstawę opodatkowania VAT dla powierzchni użytkowej w stosunku do której możliwe będzie zastosowanie 8% stawki VAT (odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego; dalej: Proporcja) w drodze:
1. pomnożenia ceny sprzedaży brutto lokalu mieszkalnego o wartość Proporcji - w wyniku czego ustalona zostanie cena brutto lokalu mieszkalnego, w której zawarta będzie równowartość kwoty podatku VAT - 8% a następnie,
2. ustalenia ceny netto lokalu mieszkalnego stanowiącego podstawę opodatkowania dla powierzchni użytkowej w stosunku do której możliwe będzie zastosowanie 8% stawki VAT (tj. tzw. metodą „w stu”).
Wnioskodawca zwraca uwagę, iż przedmiotem zapytania w ramach niniejszego wniosku nie jest stosowanie właściwych stawek VAT dla lokali mieszkalnych bądź pomieszczeń przynależnych (Wnioskodawca jest świadom, iż temu służy procedura wystąpienia z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej w trybie art. 42a i 42b ustawy o VAT), niemniej w dalszej części wniosku, w uzasadnieniu stanowiska przedstawia po krótce regulacje odwołujące się do stawek VAT wyłącznie dla zachowania ciągu myślowego i precyzyjnego przedstawienia swojego uzasadnienia.
Czy podstawa opodatkowania VAT lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, w stosunku do której Wnioskodawca będzie stosował 8% stawkę podatku VAT, może być ustalona wg metody przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego (tj. metodą „w stu”)?
Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania VAT lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, w stosunku do której Wnioskodawca będzie stosował 8% stawkę podatku VAT, może być ustalona wg metody przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego (tj. metodą „w stu”).
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, umowa deweloperska zawiera w szczególności cenę nabycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług, przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową (art. 3 ust. 2 tej ustawy).
Wnioskodawca zwraca uwagę, iż oferując i ustalając cenę sprzedaży lokalu mieszkalnego - niezależnie czy potencjalnym nabywcą jest osoba będąca podatnikiem podatku VAT, czy też niebędąca podatnikiem posługuje się ceną brutto, tj. ceną netto powiększoną o równowartość stawki podatku VAT. Cena brutto jest jednocześnie ceną do zapłaty przez potencjalnego nabywcę lokalu mieszkalnego.
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Z tych względów, w ocenie Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania VAT lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, w stosunku do której Wnioskodawca będzie stosował 8% stawkę podatku VAT, może być ustalona wg metody przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego (tj. metodą „w stu”), tj. w drodze:
pomnożenia ceny sprzedaży brutto lokalu mieszkalnego o wartość Proporcji - w wyniku czego ustalona zostanie cena brutto lokalu mieszkalnego, w której zawarta będzie równowartość kwoty podatku VAT - 8% a następnie,
ustalenia ceny netto lokalu mieszkalnego stanowiącego podstawę opodatkowania dla powierzchni użytkowej w stosunku do której możliwe będzie zastosowanie 8% stawki VAT (tj. tzw. metodą „w stu”).
Dopiero wówczas, tak ustalona cena netto będzie mogła zostać uznana za podstawę opodatkowania, a więc wszystko to co będzie stanowić zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego.
Reasumując, prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, iż podstawa opodatkowania VAT lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, w stosunku do której Wnioskodawca będzie stosował 8% stawkę podatku VAT, może być ustalona wg metody przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego (tj. metodą „w stu”).
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Wskazaliście Państwo, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planujecie realizację inwestycji polegającej na budowie trzynastu domów jednorodzinnych dwulokalowych oraz jednego domu jednorodzinnego - jednolokalowego. Po ich wybudowaniu wyodrębnią Państwo w budynku lokale mieszkalne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, które będą stanowić odrębny przedmiot własności. Lokale będą sprzedawane wraz z pomieszczeniami przynależnymi w rozumieniu art. 2 pkt 4 ww. ustawy w postaci garaży.
Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych (bez uwzględnienia powierzchni przynależnego garażu) według projektu budowlanego wynosić będzie ok. 165 m2. W umowach z Klientami będziecie Państwo posługiwać się ceną brutto lokalu mieszkalnego. W sytuacji sprzedaży lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, planujecie Państwo ustalić podstawę opodatkowania VAT dla powierzchni użytkowej w stosunku do której możliwe będzie zastosowanie 8% stawki VAT (odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dalej: Proporcja) w drodze:
1. pomnożenia ceny sprzedaży brutto lokalu mieszkalnego o wartość Proporcji - w wyniku czego ustalona zostanie cena brutto lokalu mieszkalnego, w której zawarta będzie równowartość kwoty podatku VAT - 8% a następnie,
2. ustalenia ceny netto lokalu mieszkalnego stanowiącego podstawę opodatkowania dla powierzchni użytkowej w stosunku do której możliwe będzie zastosowanie 8% stawki VAT (tj. tzw. metodą „w stu”).
Wątpliwości budzi kwestia, czy podstawa opodatkowania VAT lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, w stosunku do której będą Państwo stosować 8% stawkę podatku VAT, może być ustalona wg metody przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego - tj. metodą „w stu”.
Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zapis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.
Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).
Według art. 29a ust. 6 ww. ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy, zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.
Z przepisów tych wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny – tj. jej wysokości oraz czy winna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar. Ze wskazanych przepisów wynika natomiast, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2 i określeniem w umowach z Klientami ceny brutto poszczególnych lokali, podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, będzie wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu dokonanej sprzedaży, pomniejszone o kwotę podatku VAT. A zatem w przypadku, gdy w zawartej umowie sprzedaży ww. lokali cena zostanie określona wg wartości brutto dla powierzchni użytkowej, w stosunku do której możliwe będzie zastosowanie 8% stawki VAT (odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego), podstawą opodatkowania będzie ta właśnie wartość pomniejszona o należny podatek, czyli wyliczona metodą „w stu”.
Zatem prawidłowy jest sposób obliczenia podstawy opodatkowania przy zastosowaniu metody „w stu”, ponieważ otrzymane wynagrodzenie – jako wszystko co stanowi zapłatę z tytułu dostawy towaru – lokalu obejmować będzie wartość podatku od towarów i usług.
W kwestii ustalenia powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili