Interpretacja dotyczy planowanej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu przez spółkę B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. na rzecz spółki A. Sp. z o.o. Zgodnie z interpretacją: 1. Sprzedaż działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ działka ta spełnia definicję "terenu budowlanego" według ustawy o VAT, co wynika z wcześniej wydanej decyzji o warunkach zabudowy. W związku z tym nie będzie miało zastosowania zwolnienie z VAT dla dostawy terenów niezabudowanych. 2. Spółka A. Sp. z o.o. będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu działki, gdyż będzie ona wykorzystywana do realizacji inwestycji deweloperskiej, która podlega opodatkowaniu VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
10 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 6 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia Nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lutego 2022r. (data wpływu 22 lutego 2022 r.).Treść wniosku jest następująca:
C. Sp. z o.o. z siedzibą w (`(...)`) („C”) oraz B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w (`(...)`) („Sprzedający”) zawarli przedwstępną umowę sprzedaży, w której zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz C. położoną w (`(...)`) („Nieruchomość” ), której jest wyłącznym właścicielem.
Sprzedający wyraził zgodę na przeniesienie przez C. całości praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej na rzecz osoby prawnej wskazanej przez C. i zobowiązał się zawrzeć przyrzeczoną umowę sprzedaży z tą osobą prawną, przy czym wskazanie osoby prawnej wstępującej winno nastąpić najpóźniej w terminie 3 dni przed zawarciem umowy sprzedaży.
Zgodnie z przyjętym założeniem, całość praw i obowiązków z umowy przedwstępnej zostanie przeniesiona na A. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (`(...)`) (dalej „Spółka”). Co za tym idzie, to Spółka ma zakupić Nieruchomość od Sprzedającego. Spółka oraz Sprzedający zwani będą dalej łącznie Wnioskodawcami.
Nieruchomość stanowi niezabudowaną działkę gruntu numer ewidencyjny 1, obręb ewidencyjny (`(...)`), (`(...)`), położoną w (`(...)`), przy ulicy (`(...)`), o powierzchni 2.419 m2, o sposobie korzystania Bp - zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy (dla części działki o powierzchni 1.315 m2) oraz RV - grunty orne klasy V (dla części działki o powierzchni 1.104 m2), dla której Sąd Rejonowy (`(...)`), VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (`(...)`).
Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
Natomiast jednym z warunków zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości jest wydanie przez właściwy organ ostatecznej i prawomocnej w administracyjnym i sądowoadministracyjnym toku instancji decyzji o warunkach zabudowy w rozumieniu ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j.
Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm.) - dalej zwanej „decyzją WZ” - umożliwiającej realizację na obszarze Nieruchomości planowanej przez Spółkę inwestycji.
Zgodnie w przedwstępną umową sprzedaży Strony postanowiły że warunki zawarcia umowy przyrzeczonej, w tym warunek uzyskania decyzji WZ, zastrzeżone zostają na korzyść Kupującego, który pomimo ich nie spełnienia w części lub całości uprawniony jest do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej.
Decyzja WZ ma być wydana na wniosek C. lub innego podmiotu wskazanego przez C.
Planowana inwestycja, której ma dotyczyć decyzja WZ, to inwestycja kubaturowa o przeważającej funkcji mieszkaniowej, o powierzchni użytkowej mieszkań i ewentualnych lokali usługowych nie mniejszej niż 4.000 m2, wraz z odpowiednią towarzyszącą infrastrukturą techniczną i drogową, niezbędną do prawidłowego funkcjonowania przedsięwzięcia. Zgodnie z przyjętym założeniem, inwestycja ta będzie realizowana przez Spółkę, w celu sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych wybudowanych w ramach tej inwestycji. Sprzedaż ww. lokali będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Należy dodać, że w 2016 r. wydana została na wniosek Sprzedającego przez Prezydenta Miasta (`(...)`) decyzja o warunkach zabudowy ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku biurowego na Nieruchomości. Decyzja ta jest ostateczna i prawomocna w administracyjnym toku instancji. Sprzedający zobowiązuje się do udzielenia C. lub podmiotom przez nią wskazanym pełnomocnictw i zgód w zakresie potrzebnym do realizacji procesu budowlanego na Nieruchomości, w tym do uzyskania Decyzji WZ, lub innych decyzji, zgód, uzgodnień czy zezwoleń potrzebnych do zrealizowania procesu budowlanego, w szczególności do występowania wobec dostawców mediów i podmiotów korzystających z infrastruktury na Nieruchomości i w ich okolicy w celu ustalenia warunków przyłączenia lub dokonania przyłączenia Nieruchomości do sieci mediów (w tym do zawierania przez C. odpowiednich umów przyłączeniowych, realizacji przyłączy, sieci i infrastruktury) oraz organów administracji i innych podmiotów w celu uzyskania powyższych decyzji oraz niezbędnych uzgodnień, opinii, decyzji, zgód i orzeczeń organów w tym zakresie.
Sprzedający zobowiązuje się również do udzielenia C. lub podmiotom przez nią wskazanym pełnomocnictwa do występowania w postępowaniu związanym z uchwaleniem m.in. na terenie Nieruchomości, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także do składania w jego imieniu wszelkich uwag do przedmiotowego planu dla obszaru Nieruchomości oraz w zakresie dotyczącym realizacji Planowanej Inwestycji na tym terenie.
Ponadto, Sprzedający udzielił C. zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm.).
Udzielona zgoda na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane będzie wykorzystana wyłącznie dla celów uzyskania niezbędnych warunków przyłączeniowych od gestorów mediów, a także ewentualnych uzgodnień, warunków, zgód, decyzji lub porozumień związanych z procesem budowlanym na Nieruchomości, w szczególności Decyzji WZ, badań archeologicznych, badań geotechnicznych w tym ewentualnych uzgodnień, warunków, zgód, decyzji lub porozumień związanych z uzyskiwaniem tych decyzji oraz realizacji sieci, przyłączy i infrastruktury na Nieruchomości.
Sprzedający oraz Spółka, jak również C., są zarejestrowani jako podatnicy VAT (podatek od towarów i usług) czynni.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.
Niezabudowana działka nr 1 nie była i nie będzie wykorzystywana przez Sprzedającego wyłącznie do działalności zwolnionej. Sprzedający - spółka B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. prowadzi bowiem wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
Z tytułu nabycia działki nr 1 Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy nabyciu działki nr 1 przez Sprzedającego nie został bowiem naliczony podatek od towarów i usług, lecz czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
1. Czy planowana sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
2. Czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na wystawionej przez Sprzedającego fakturze dokumentującej dostawę Nieruchomości?
1. Zdaniem Wnioskodawców, planowana sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
2. Zdaniem Wnioskodawców, Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na wystawionej przez Sprzedającego fakturze dokumentującej dostawę Nieruchomości.
Ad 1.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:
a) czynność musi być objęta przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem VAT, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz
b) musi być dokonana przez podmiot, który w związku z nią ma status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości jest objęta zakresem zastosowania art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, jako że stanowi ona odpłatną dostawę towarów, o której mowa w pkt 1 tego przepisu.
Ponadto, Sprzedający - spółka komandytowa zarejestrowana jako podatnik VAT czynny - w związku z planowaną transakcją będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Planowana sprzedaż Nieruchomości na rzecz Spółki będzie zatem podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Sprzedaż ta nie będzie przy tym korzystać ze zwolnienia od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezbudowanych, innych niż tereny budowlane. Co za tym idzie dostawa „terenów budowlanych” podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 23%.
W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, „terenami budowlanymi” są „grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym” .
Jak wskazano na wstępie, w chwili zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży dla Nieruchomości będzie obowiązywała ostateczna i prawomocna decyzja o warunkach zabudowy, której uzyskanie jest warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, warunek uzyskania decyzji o warunkach zabudowy obejmującej możliwość realizacji planowanej przez Spółkę inwestycji zastrzeżone są na korzyść Kupującego (Spółki), który pomimo ich nie spełnienia w części lub całości uprawniony jest do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. W przypadku gdyby nie uzyskano przedmiotowej decyzji o warunkach zabudowy, nadal obowiązywać będzie decyzja o warunkach zabudowy z roku 2016. Z uwagi na jej istnienie Nieruchomość już obecnie spełnia definicję „terenu budowlanego” i spełniać ją będzie nawet jeśli nie uzyskano by decyzji o warunkach zabudowy, którą przewiduje umowa przedwstępna zawarta przez Strony jako warunek zawarcia umowy przyrzeczonej. Podkreślić bowiem należy, że decyzja o warunkach zabudowy jest co do zasady bezterminowa, jednak w pewnych wypadkach może wygasnąć.
Decyzja o warunkach zabudowy wygasa, gdy dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji albo inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę (art. 65 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Zatem, decyzja o warunkach zabudowy z roku 2016 określa status Nieruchomości jako „terenu budowlanego” aż do czasu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W konsekwencji w momencie dokonania dostawy Nieruchomości na rzecz Spółki, Nieruchomość będzie stanowić „tereny budowlane” w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.
W konsekwencji do jej dostawy nie będzie miało zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Przemawia to za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawców, iż planowana sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Ad 2.
W przypadku, gdy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej tę transakcję wystawionej przez Sprzedającego.
Zakup Nieruchomości będzie bowiem służyć wykonywaniu przez Spółce czynności opodatkowanych VAT, polegających na realizacji na niej inwestycji deweloperskiej, tj. inwestycji kubaturowej o przeważającej funkcji mieszkaniowej, o powierzchni użytkowej mieszkań i ewentualnych lokali usługowych nie mniejszej niż 4.000 m2, wraz z odpowiednią towarzyszącą infrastrukturą techniczną i drogową, niezbędną do prawidłowego funkcjonowania przedsięwzięcia - w celu sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych wybudowanych w ramach tej inwestycji.
Sprzedaż tych lokali, dokonywana na rynku pierwotnym, czyli w warunkach „pierwszego zasiedlenia" w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Oznacza to, że spełniona będzie przesłanka odliczenia przez Spółkę podatku VAT naliczonego przy zakupie Nieruchomości przewidziana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Jednocześnie w przypadku uznania za prawidłowe stanowiska Wnioskodawców w zakresie dotyczącym pytania nr 1, do faktury wystawionej przez Sprzedającego z tytułu sprzedaży Nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT - zatem przepis ten nie będzie stanowił przeszkody do odliczenia przez Spółkę podatku VAT wykazanego na tej fakturze.
Przemawia to za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawców, iż Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na wystawionej przez Sprzedającego fakturze dokumentującej dostawę Nieruchomości.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy,
przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy,
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy,
obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą opodatkowania planowanej sprzedaży Nieruchomości.
W analizowanej sprawie wskazaliście Państwo, że Sprzedający jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług a działka nr 1, jak wynika z okoliczności sprawy, jest wykorzystywana w prowadzonej działalność gospodarczej Sprzedającej.
Zatem sprzedaż działki nr 1 będzie stanowiła dostawę dokonaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu.
Tym samym dostawa działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,
zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy,
ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.),
kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy,
w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego –o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
W treści wniosku wskazaliście Państwo, że działka nr 1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Jednakże jednym z warunków zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości jest wydanie przez właściwy organ decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto jak wskazaliście Państwo w 2016 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku biurowego na Nieruchomości. Decyzja jest ostateczna i prawomocna i pozostaje w mocy.
W konsekwencji należy wskazać, że działka nr 1 spełnia i na dzień Transakcji spełniać będzie definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, co wyklucza możliwość zastosowania do jej dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,
zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
· towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
· brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
W niniejszej sprawie nabycie działki nr 1 podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, nie można uznać, że Sprzedającej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Ponadto niezabudowana działka nr 1 nie była i nie będzie wykorzystywana przez Sprzedającą wyłącznie do działalności zwolnionej.
Zatem w analizowanej sprawie dla dostawy opisanej we wniosku działki nr 1 nie znajduje zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że zbycie przez Sprzedającą działki nr 1 stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, i nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy.
Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem działki nr 1.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy,
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy,
nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny a nabyta działki nr 1 będzie przez Państwa wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług polegających na realizacji na niej inwestycji deweloperskiej. Co więcej, jak wykazano wyżej, transakcja zbycia działki nr 1 nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.
Zatem, przysługiwać będzie Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem działki nr 1. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
A. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 (dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili