Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 grudnia 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 1 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w związku z zakupem samochodu osobowego, zakupem dodatkowego wyposażenia pojazdu, paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją pojazdu. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 stycznia 2022 r. (wpływ 31 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Planuje Pani rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz planuje być czynnym podatnikiem VAT. Siedzibą firmy będzie Pani miejsce zamieszkania.

Działalność gospodarcza będzie polegać na opracowywaniu, pisaniu i sprzedaży szczegółowych tras podróżniczych w formie e-booków. Będą one obejmowały m.in. szczegółowe opisy konkretnych tras podróży, opisy campingów, rekomendacje atrakcyjnych miejsc w okolicy wraz z praktycznymi uwagami co do sposobu odbycia podróży. Takie niekonwencjonalne przewodniki tras będą dotyczyć zarówno Europy, jak i Polski.

W związku z powyższym planuje Pani zakup samochodu osobowego, którym będzie się Pani poruszała na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Zamierza Pani prowadzić ewidencje przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685) oraz dokona stosownego zgłoszenia informacji na temat pojazdu do urzędu skarbowego zgodnie z art. 86a ust. 12 ww. ustawy.

Aby móc szczegółowo opisać i zaprezentować dane trasy, będzie Pani musiała sama dokonać oceny danych miejsc, spisać ile kilometrów obejmuje dana trasa, co jest po drodze godne uwagi, ile czasu zajmuje przejazd itp. W związku z tym, w czasie takich podróży planuje Pani poruszać się samochodem, o którym mowa powyżej. W czasie takich podróży będzie Pani wykonywała wszelkie czynności związane z zarządzaniem firmą, tj. m.in. pracę nad bieżącymi projektami tras, obsługę social-mediów, pozyskiwanie informacji niezbędnych do przewodników tras, badanie rynku itp. Zarówno pozyskiwanie informacji na temat campingów, ich lokalizacji, a także rekomendowane trasy podróży, które będą się znajdowały w przewodniku tras, będą w tej działalności kluczowe. Nie jest bowiem możliwe opisanie danej trasy, bez jej wcześniejszego przetestowania i zebrania potrzebnych informacji.

Ww. samochód osobowy w działalności gospodarczej będzie pełnił wiele ról. Będzie spełniał funkcję zarówno transportową, „mobilnego biura” jak i funkcję noclegową (zamiast namiotu). Na potrzeby dostosowania ww. samochodu do „mobilnego biura” planuje Pani zakupić dodatkową zabudowę do wnętrza pojazdu. Dodatkowo niezmiernie ważną kwestią, która będzie brana pod uwagę, jest sytuacja epidemiologiczna i zagrożenie z niej wynikające. Taki samochód będzie po części spełniał założenie izolacji od innych osób w czasie podróży związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. m. in. związanej ze zbieraniem informacji niezbędnych do opisu tras. Wówczas nie będzie Pani musiała korzystać z obcych miejsc noclegowych.

Wartość początkowa pojazdu nie przekroczy limitu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128), tj. 150.000,00 zł. Dodatkowo samochód osobowy zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych - zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód objęty zakresem pytania będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Opisany samochód jest pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Opisany samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Zostaną określone zasady użytkowania samochodu w formie regulaminu. Postanowienia regulaminu będą mówić o konkretnym celu i zakresie użytkowania samochodu. Dodatkowo w regulaminie będzie zapis, że samochód pozostaje do dyspozycji tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania obowiązków na rzecz działalności gospodarczej. Będzie wskazane miejsce parkowania samochodu w siedzibie firmy, a także opis jak wygląda ewidencja przebiegu pojazdu, kto dokonuje jej wpisu i kiedy. Do regulaminu zostanie załączony wykaz samochodów służbowych i osób upoważnionych do korzystania z nich.

Sposób wykorzystania pojazdu określony w zasadach jego użytkowania, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu, wykluczy jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, ponieważ w załączonej ewidencji będzie za każdym razem wpisany oprócz numeru rejestracyjnego, kolejny numer wpisu, data i cel wyjazdu, opis trasy skąd - dokąd, będzie wpisana ilość przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem, stan licznika na dzień rozpoczęcia trasy i jej zakończenia, co będzie poświadczone podpisem właściciela. Dodatkowo wpisywane będą: dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji, stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji, liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Nadzór nad samochodem będzie sprawowany przez właściciela. W przypadku zatrudnienia pracowników i udostępnieniu przedmiotowego samochodu osobom trzecim, właściciel rozważy zamontowanie GPS.

Wartość wyposażenia samochodu nie będzie przekraczać kwoty 10.000 zł.

Samochód będzie wykorzystywany tylko w prowadzonej działalności gospodarczej.

Przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej będą opodatkowane podatkiem liniowym lub skalą podatkową.

Pytanie

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie Pani miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT wykazanego w fakturze zakupu samochodu osobowego, zakupu dodatkowego wyposażenia pojazdu (specjalnej zabudowy wewnątrz samochodu umożliwiającej prowadzenie mobilnego biura), zakupu paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją pojazdu - przy założeniu wykorzystywania pojazdu tylko do działalności gospodarczej, prowadzenia ewidencji pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685) oraz zgłoszenia do urzędu skarbowego informacji na temat pojazdu, o której mowa w art. 86a pkt 12 ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, zastosowanie znajdzie tutaj art. 86a ust. 3 pkt. 1a Ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021r. poz. 685), który po spełnieniu odpowiednich warunków, umożliwia odliczenia 100% podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego, zakupu dodatkowego wyposażenia pojazdu (specjalnej zabudowy wewnątrz samochodu umożliwiającej prowadzenie mobilnego biura) oraz zakupów paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu. Warunki jakie należy spełnić określone są w art. 86a ust. 4 pkt. 1 ustawy, a także w art. 86a ust. 7 oraz 12 ww Ustawy.

Należą do nich prowadzenie ewidencji pojazdu, wykorzystywanie pojazdu tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej na zasadach określonych przez podatnika oraz zgłoszenie informacji o pojeździe do Urzędu Skarbowego. Podatnik będzie spełniał wszystkie te warunki.

Art. 86a ust. pkt. 1 ww. ustawy stanowi, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty wynikającej z faktury.

Jednakże art. 86a ust. 3 ustawy mówi, że ww. przepis nie ma zastosowania, jeśli pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z kolei art. 86a ust. 4 ustawy określa, kiedy pojazdy są uznawane za wykorzystywane włącznie do działalności gospodarczej, tj. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Zatem według Pani oceny, po spełnieniu dodatkowych warunków, będzie Pani miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT wykazanego w fakturze zakupu samochodu osobowego, zakupu dodatkowego wyposażenia pojazdu w postaci zabudowy (dostosowanej do mobilnego biura), zakupu paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją pojazdu - przy założeniu wykorzystywania pojazdu tylko do działalności gospodarczej, prowadzenia ewidencji pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021r. poz. 685) oraz zgłoszenia do Urzędu Skarbowego informacji na temat pojazdu, o której mowa w art. 86a pkt 12 ww ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) (dalej: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zaznacza się, że użycie w art. 86a ust. 5 ustawy, wyrazu „wyłącznie” wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odprzedaży, ale przed jej dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać poniżej wskazane elementy.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd – dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a) klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b) z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu; (…).

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W opisie sprawy podała Pani informacje, z których wynika, że:

· planuje Pani rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. Działalność gospodarcza będzie polegać na opracowywaniu, pisaniu i sprzedaży szczegółowych tras podróżniczych w formie e-booków;

· planuje Pani zakup samochodu osobowego, którym będzie się Pani poruszała na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Będzie to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony;

· zamierza Pani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu oraz dokona Pani stosownego zgłoszenia informacji na temat pojazdu do urzędu skarbowego zgodnie z art. 86a ust. 12 ww. ustawy;

· opisany samochód osobowy w działalności gospodarczej będzie pełnił wiele ról. Będzie spełniał funkcję zarówno transportową, „mobilnego biura” jak i funkcję noclegową;

· na potrzeby dostosowania ww. samochodu do „mobilnego biura” planuje Pani zakupić dodatkową zabudowę do wnętrza pojazdu;

· w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód objęty zakresem pytania będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i

usług;

· Pani zdaniem opisany samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą;

· zostaną określone zasady użytkowania samochodu w formie regulaminu. Postanowienia regulaminu będą mówić o konkretnym celu i zakresie użytkowania samochodu;

· nadzór nad samochodem będzie sprawowany przez Panią jako właściciela.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że nie będą spełnione przesłanki do uznania, że opisany samochód jest wykorzystywany wyłącznie do Pani działalności gospodarczej i tym samym nie nabędzie Pani prawa do odliczenia całości podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu osobowego, zakupem dodatkowego wyposażenia pojazdu, paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją pojazdu. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że samochód nie będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 ustawy.

Opisany przez Panią sposób wykorzystania i wprowadzony sposób kontrolowania nie będzie w wystarczający sposób potwierdzać, że użytkowany przez Panią samochód osobowy będzie wykorzystywany wyłącznie do Pani działalności gospodarczej. Należy bowiem zauważyć, że sam charakter wykorzystania pojazdu co do zasady pozwala Pani na potencjalne wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. W żaden sposób nie zmienią tego zasady użytkowania samochodu wprowadzone w formie regulaminu. Takie wewnętrzne procedury nie mogą dawać gwarancji, że samochód nie zostanie użyty do celów prywatnych.

Podkreślenia wymaga, że prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu użytkowania pojazdów samochodowych stanowi odstępstwo od zasady określonej w art. 86a ust. 1 ustawy i wymaga wypełnienia przesłanek określonych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, a także pełnej kontroli ich spełnienia, co oznaczać będzie wykluczenie (nie tylko ograniczenie) użytku prywatnego.

Wskazać należy, że wprowadzenie przez Panią regulaminu użytkowania samochodu nie jest równoznaczne ze stworzeniem stosownej procedury, która wykluczy jego potencjalne użycie do celów prywatnych. Nie można obiektywnie uznać wykorzystywania opisanego samochodu wyłącznie do celów działalności gospodarczej jedynie dlatego, że wprowadziła Pani dodatkowe rozwiązania, które umożliwiają kontrolę jego wykorzystania. Wprowadzony przez Panią nadzór nad samochodem w żaden sposób nie może być uznany za skuteczny i zabezpieczający przed wykorzystaniem pojazdu do celów prywatnych. Wprowadzony regulamin nie jest w stanie w rzeczywistości wyeliminować wykorzystania samochodu do celów prywatnych z uwagi na jego dostępność przez cały okres podróży oraz zadaniowy charakter prowadzenia przez Panią działalności gospodarczej.

Opisana przez Panią procedura nie wyklucza użycia samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Mimo, że prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu to jednak użytkowanie samochodu w sposób opisany we wniosku, powoduje jego bezpośrednią dostępność na potrzeby korzystającej z niego osoby. Jak wskazała Pani w opisie sprawy, w trakcie podróży samochód będzie spełniał funkcję transportową, „mobilnego biura”, jak i funkcję noclegową (zamiast namiotu). Funkcja noclegowa pojazdu nie wydaje się mieć związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą a wskazuje na wykorzystanie pojazdu do celów prywatnych. W związku z tym opisany sposób użytkowania ww. pojazdu pozwala Pani, na potencjalne wykorzystanie go do celów prywatnych. Dostępność pojazdu podczas przebywania w podróży sprawia, że nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem dotyczącym wykorzystania samochodu wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, na podstawie których przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z samochodami osobowymi, wskazują na wykluczenie użycia ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zatem jak już wskazano, gdy istnieje możliwość, nawet potencjalna, wykorzystywania samochodu do użytku osobistego, nie można uznać, że stworzyła Pani mechanizmy i wprowadziła zasady eliminujące wykorzystywanie pojazdu do innych celów niż działalność gospodarcza. Użycie pojazdu do celów osobistych, uznaje się za wykorzystywanie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wobec powyższego wprowadzone przez Panią zasady (tj. regulamin, ewidencja pojazdu oraz nadzór) nie wykluczają obiektywnie prywatnego użytku tego pojazdu, tym samym planowane przez działania nie zabezpieczają odpowiednio i nie wykluczają użycia opisanego samochodu do celów innych niż działalność gospodarcza. Wyklucza to pełne odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanego z tym pojazdem. Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje złożenie stosownego zgłoszenia informacji na temat pojazdu do urzędu skarbowego, skoro bowiem – jak wyżej stwierdzono – pojazd nie będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, nie będzie Pani zobowiązana do złożenia takiej informacji.

Tym samym, nie będzie Pani miała prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego dotyczącej wydatków związanych z zakupem samochodu osobowego, zakupem dodatkowego wyposażenia pojazdu, paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją pojazdu, którego dotyczy wniosek, gdyż pojazd ten nie spełnia warunków, o których mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od ww. wydatków dotyczących samochodu osobowego, który planuje Pani zakupić.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wniosku wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).