Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuwzględnienia otrzymanych przez Gminę środków finansowych (dotacji) na realizację projektu w podstawie opodatkowania oraz braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 stycznia 2022 r. (wpływ 1 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Realizuje zadanie pn. „Budowa ogniw fotowoltaicznych na terenie gminy (…)”. Zadanie polegać będzie na montażu ogniw fotowoltaicznych na potrzeby własne mieszkańców (grantobiorców). Wytworzona energia przeznaczona będzie na cele bytowe mieszkańców z wyłączeniem działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej. Urządzenia będą montowane na dachach domów mieszkalnych, budynków gospodarczych lub na gruncie.

Granty udzielane będą ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Gmina nie będzie odpowiedzialna za wybór wykonawcy ani wykonanie instalacji. Rolą gminy będzie rozliczenie dotacji przyznanej przez Urząd Marszałkowski ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 na rzecz mieszkańców uczestniczących w projekcie (grantobiorców). Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wykonane instalacje będą stanowiły własność mieszkańców. W przypadku niezrealizowania lub częściowej realizacji projektu gmina będzie zobowiązana do zwrotu przyznanej dotacji. Wysokość dofinansowania będzie uzależniona od ilości zamontowanych instalacji fotowoltaicznych.

Do obowiązków grantobiorcy będzie należało zrealizowanie przedsięwzięcia w pełnym zakresie, w tym:

· przeprowadzenie postępowania zmierzającego do wyboru wykonawcy,

· uzyskanie od wykonawcy faktury VAT lub rachunku w zakresie wykonanych czynności zgodnie z zawartą umową,

· wystąpienie o wypłatę grantu.

Gmina w związku z realizacją projektu grantowego nie będzie wykonywała żadnych czynności tj. dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz mieszkańców gminy. Faktury na zakup i montaż ogniw fotowoltaicznych będą wystawiane na grantobiorców. Wsparcie dla mieszkańców będzie polegało na udzieleniu refundacji do wysokości poniesionych kosztów. Po zakończeniu inwestycji grantobiorcy przekażą gminie do rozliczenia.

W ramach projektu Gmina powoła inspektora nadzoru inwestorskiego którego opłaci z własnych środków. Konieczność zawarcia umowy z inspektorem nadzoru wynika z faktu, iż odbiór prac musi zostać dokonany przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia, a gmina nie posiada takiego pracownika. Usługa nadzoru inwestorskiego nie będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT. Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tym zakresie. Nabyta przez Gminę usługa nie będzie wykorzystywana do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytania

1. Czy w związku z otrzymaniem przez Gminę środków finansowych (dotacji) na realizację projektu, na wypłatę Grantów mieszkańcom, dotacja będzie stanowiła podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.)?

2. Czy Gmina będzie miała możliwość odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Otrzymana dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Gminy nie wystąpi konieczność odprowadzania podatku VAT należnego z tytułu otrzymanej dotacji z UE w ramach omawianego projektu, gdyż otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT.

Zdaniem Gminy na każdym etapie nie wystąpi świadczenie usługi/dostawy towarów na rzecz mieszkańca ze strony Gminy, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Udzielenie dotacji celowej mieszkańcom (osobie fizycznej) nastąpi na podstawie umowy oraz dokumentów rozliczeniowych.

Gmina uważa że okoliczność przekazania grantu dla mieszkańca przez Gminę nie generuje skutków podatkowych w VAT ani dla Gminy ani dla mieszkańca (osoby fizycznej).

Mieszkaniec otrzyma z Gminy Grant w wysokości 65% poniesionych wydatków za zrealizowane przedsięwzięcie. Gmina wypłaca dla mieszkańca dotację w formie grantu i pełni rolę pośrednika w stosunku do Urzędu Marszałkowskiego.

Ad.2

Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

Projekt będzie realizowany w formie grantów. Grantobiorcami będą osoby fizyczne -mieszkańcy Gminy, którzy zainstalują ogniwa fotowoltaiczne na budynkach jednorodzinnych na potrzeby własne niezwiązane z działalnością gospodarczą i nie mają możliwości odliczenia podatku VAT. Usługi w tym zakresie nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od grantobiorców w związku z udziałem w projekcie. Wobec powyższego podatek VAT nie może zostać odzyskany zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT i będzie stanowił w całości wydatek kwalifikowany w projekcie.

Gmina ponosząc wydatki w ramach projektu, nie ma możliwości odzyskania podatku VAT. Wydatek inspektora nadzoru został uznany w całości jako wydatek kwalifikowalny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), z treści którego wynika, że:

W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że realizują Państwo zadanie pn. „Budowa ogniw fotowoltaicznych na terenie gminy (…)”. Zadanie polegać będzie na montażu ogniw fotowoltaicznych na potrzeby własne mieszkańców (grantobiorców). Granty udzielane będą ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Nie będą Państwo odpowiedzialni za wybór wykonawcy ani wykonanie instalacji. Państwa rolą będzie rozliczenie dotacji przyznanej przez Urząd Marszałkowski ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego na rzecz mieszkańców uczestniczących w projekcie (grantobiorców). Nie będą Państwo wykonywali żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wykonane instalacje będą stanowiły własność mieszkańców. W przypadku niezrealizowania lub częściowej realizacji projektu będą Państwo zobowiązani do zwrotu przyznanej dotacji. Wysokość dofinansowania będzie uzależniona od ilości zamontowanych instalacji fotowoltaicznych. Do obowiązków grantobiorcy będzie należało zrealizowanie przedsięwzięcia w pełnym zakresie, w tym:

• przeprowadzenie postępowania zmierzającego do wyboru wykonawcy,

• uzyskanie od wykonawcy faktury VAT lub rachunku w zakresie wykonanych czynności zgodnie z zawartą umową,

• wystąpienie o wypłatę grantu.

W związku z realizacją projektu grantowego nie będą Państwo wykonywali żadnych czynności tj. dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz mieszkańców gminy. Faktury na zakup i montaż ogniw fotowoltaicznych będą wystawiane na grantobiorców. Wsparcie dla mieszkańców będzie polegało na udzieleniu refundacji do wysokości poniesionych kosztów.

W ramach projektu powołają Państwo inspektora nadzoru inwestorskiego, którego opłacą Państwo z własnych środków. Usługa nadzoru inwestorskiego nie będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT. Nabyta przez Państwa usługa nie będzie wykorzystywana do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Państwa budzi fakt, czy w związku z otrzymaniem przez Państwa środków finansowych (dotacji) na realizację projektu, na wypłatę Grantów mieszkańcom, dotacja będzie stanowiła podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy.

Z uwagi na przedstawioną przez Państwa sytuację oraz przepisy prawa i orzeczenia TSUE otrzymana przez Państwa dotacja z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w celu realizacji projektu, w ramach którego Państwo (grantodawca) przekażą środki pieniężne mieszkańcom (grantobiorcom) nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Jak wynika z przedstawionej sytuacji grantobiorca sam nabywał będzie towary i usługi w ramach projektu oraz w całości opłacał wszelkie faktury, a następnie będzie ubiegał się o refundację części poniesionych kosztów. Państwa rolą będzie rozliczenie dotacji przyznanej przez Urząd Marszałkowski ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego na rzecz mieszkańców uczestniczących w projekcie (grantobiorców). Zatem, przekazanych środków pieniężnych na rzecz właściciela budynku mieszkalnego nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji otrzymana przez Państwa dotacja nie jest dotacją bezpośrednio wpływającą na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi lub dostarczane towary a w konsekwencji nie zwiększa podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym otrzymana dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a. nabycia towarów i usług,

b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionych informacji wynika, że w ramach projektu powołają Państwo inspektora nadzoru inwestorskiego, którego opłacą z własnych środków. W związku z realizacją projektu grantowego nie będą wykonywali Państwo żadnych czynności tj. dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz mieszkańców gminy. Usługa nadzoru inwestorskiego nie będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT.

Jak już wskazano otrzymana przez Państwa dotacja nie jest dotacją bezpośrednio wpływającą na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi lub dostarczane towary a w konsekwencji nie zwiększa podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym otrzymana dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W sprawie brak jest bowiem jakiegokolwiek świadczenia usług bądź dostawy towaru na rzecz mieszkańców.

Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa oraz przedstawione przez Państwa informacje, w omawianej sytuacji warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie są spełnione, ponieważ w ramach ww. projektu nie wykonują Państwo odpłatnych świadczeń na rzecz mieszkańców, a nabywane przez Państwa usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur na wydatki poniesione w ramach przedmiotowego projektu. W związku z tym nie mają również Państwo prawa do otrzymania zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).