0114-KDIP1-3.4012.753.2021.2.AMA

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 30 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania przy zastosowaniu szczególnej procedury opodatkowania w zakresie dostawy towarów używanych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 lutego 2022 r. (wpływ 11 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami osobowymi używanymi zabytkowymi. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca najczęściej kupuje zabytkowe samochody od osób mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium innych krajów Unii Europejskiej. Dokonuje szeregu opłat związanych z tym zakupem, ubezpiecza samochody, naprawia i rejestruje je. W podatku dochodowym Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych, podatkowa księga przychodów i rozchodów. Samochody Wnioskodawca kupuje na podstawie umów kupna-sprzedaży od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na podstawie faktur w procedurze VAT (podatek od towarów i usług) marża jako towary używane od osób na terenie krajów Unii Europejskiej. Zakupu samochodów z krajów Unii Europejskiej Wnioskodawca dokonuje poprzez platformę elektroniczną. Wszystkie wydatki związane z zakupem samochodu są prawidłowo udokumentowane i Wnioskodawca przetrzymuje te dokumenty tak, aby nie było żadnych wątpliwości co do pełnego wydatku za kupowany samochód. Przy sprzedaży samochodów zakupionych z krajów Unii Europejskiej Wnioskodawca stosuje procedurę dotyczącą towarów używanych, czyli tzw. opodatkowanie w systemie marży. Za wartość bazową do ustalenia marży Wnioskodawca ustala kwotę z faktury dokumentującej sam zakup samochodu. Wnioskodawca, celem określenia marży, pomija inne wydatki związane z zakupem samochodu, w tym koszty wszystkich pośredników, opłaty związane za transport, koszty rejestracji, przeglądy techniczne, opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ubezpieczenie komunikacyjne, kosmetyki samochodowe, zakupy części samochodowych służące do naprawy samochodów (np. filtry paliwa, filtry oleju, łożyska, rozpuszczalniki, podkłady, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, klamki, świece, cewki, lampy, dywaniki). Do wyliczenia wysokości marży Wnioskodawca uwzględnia jedynie wydatek na nabycie towaru używanego zapłacony pierwotnemu sprzedawcy. Samochody, które Wnioskodawca sprzedaje, są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174).

Pytanie

Czy do wyliczenia marży, będącej podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, podatnik od kwoty za sprzedawany samochód może odjąć wszystkie wydatki poniesione na zakup samochodu, w tym wydatek na samochód, koszty wszystkich pośredników, opłaty związane za transport, koszty rejestracji, przeglądy techniczne, opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ubezpieczenie komunikacyjne, kosmetyki samochodowe, zakupy części samochodowych służące do naprawy samochodów (np. filtry paliwa, filtry oleju, łożyska, rozpuszczalniki, podkłady, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, klamki, świece, cewki, lampy, dywaniki)?

Pana stanowisko w sprawie

Przepisy dotyczące wystawiania faktur VAT marża są nieliczne, jednak da się z nich precyzyjnie wyczytać na jakich zasadach obliczana jest podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W pierwszej kolejności przedstawiono informacje jakie muszą być zawarte na fakturze. Zgodnie z art. 106e ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług: „W przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi, zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 marża, faktura - w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1- 17 - powinna zawierać wyłącznie dane określone w ust. 1 pkt 1-8 i 15-17, a także odpowiednio wyrazy „procedura marży - towary używane”, „procedura marży - dzieła sztuki” lub „procedura marży - przedmioty kolekcjonerskie i antyki”.

W dalszej kolejności przepisy regulują zasady obliczania podstawy opodatkowania, a także sposoby ewidencjonowania podstawy opodatkowania celem obliczenia uzyskiwanej prowizji lub marży we własnej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług: „Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganej przez nich wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników”. Zgodnie z ww. przepisem podatnicy zobowiązani są zaewidencjonować oraz wykazać do opodatkowania całą swoją marżę lub osiągniętą prowizję z tytułu dokonanej sprzedaży.

Wreszcie w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług określono zasady obliczania marży będącej podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Zgodnie z przedstawionym przepisem marżą jest różnica pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.

Zasady określania kwoty sprzedaży określone są w artykule 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług. Pod pojęciem tej kwoty rozumie się całą należną zapłatę za sprzedawany towar, którą należy we właściwy sposób zaewidencjonować. Co do kwoty sprzedaży nie ma wątpliwości, ponieważ została ona w precyzyjny sposób uregulowana w przepisach, jako pełna należność otrzymywana za sprzedawany towar. Od kwoty tej odejmowana jest kwota nabycia pomniejszona o kwotę podatku. Celem ustawodawcy w tym przypadku było opodatkowanie rzeczywiście osiąganej prowizji, narzutu, nakładu, dochodu określonego pojęciem marży. Celem ustawodawcy było opodatkowanie faktycznie osiąganego zysku z dokonywanej sprzedaży. Ustawodawca w tym celu posłużył się zdefiniowaniem marży jako różnicy pomiędzy kwotą otrzymaną ze sprzedaży a kwotą z tytułu nabycia. Biorąc pod uwagę, że ustawodawcy chodziło o opodatkowanie rzeczywiście uzyskiwanego narzutu ze sprzedawanego towaru kwotą nabycia z całą pewnością nie jest tylko wartość pieniężna przeznaczona na zakup towaru, ale wszystkie wydatki związane z zakupem tego towaru. Przy innym rozumieniu terminu marża dochodziłoby do podwójnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług pewnych wydatków.

Podatnik do tej pory od kwoty z tytułu sprzedaży odejmował tylko kwotę z tytułu nabycia samego samochodu. W rzeczywistości opodatkował tylko różnicę pomiędzy kwotą ze sprzedaży samochodu, a kwotą z tytułu nabycia samego samochodu. Zdaniem Wnioskodawcy, czynił tak na swoją niekorzyść. Kwota wydatkowana na nabycie samochodu była zupełnie inna niż kwota przeznaczona za sam samochód. W związku z nabyciem samochodu dokonywane były inne wydatki związane z opłatami pośredników, ubezpieczeniami samochodu, wydatkami na naprawę samochodu, wydatkami na transport samochodu do Polski, wydatkami związanymi z rejestracją samochodu. Dopiero suma tych wszystkich wydatków stanowiła pełny koszt nabycia samochodu, który powinien być odjęty od kwoty otrzymywanej za sprzedaż samochodu. Nie odejmowanie przez podatnika dodatkowych wydatków związanych z nabyciem samochodu powodowało podwójne opodatkowanie podatnika poprzez nałożenie podatku od towarów i usług na kwotę znacznie większą niż uzyskany przez niego zysk zwany marżą.

Celem ustawodawcy było opodatkowanie tylko i wyłącznie rzeczywiście osiąganego zysku przez podatnika w uproszczony sposób. Fakt odejmowania przez podatnika od kwoty sprzedaży samochodu tylko wydatków przeznaczonych na sam samochód powodował wykazywanie sztucznie zawyżonego zysku zwanego marżą. W rzeczywistości zysk był znacznie mniejszy. Jedyna możliwość prawidłowego jego wyliczenia polegała na odjęciu od tego zysku wszystkich dodatkowych kwot wydatkowanych przez podatnika. Kwoty te oczywiście są ściśle zarachowane i we właściwy sposób udokumentowane. Wszystkie wydatki są rzeczywiście poniesione i nikt nie ma wątpliwości co do tego stanu.

Biorąc pod uwagę powyższe, a przede wszystkim fakt, że ustawodawca planował opodatkowanie rzeczywiście osiąganego zysku w uproszczony sposób, Wnioskodawca uważa, że zaprezentowane przez Niego stanowisko jest w pełni zasadne i może On od kwoty otrzymywanej ze sprzedaży odejmować nie tylko kwotę wydatkowaną na sam samochód, ale na wszystkie inne niezbędne wydatki poniesione w celu jego nabycia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie do art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatnika” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy:

w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jak stanowi art. 120 ust. 5 ustawy:

jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym.

Stosowanie natomiast do art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:

przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił:

przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).

Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:

przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z powołanych przepisów wynika, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest jednak przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte, ponieważ do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w art. 120 ust. 10 ustawy przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar nabywcy, zamierzającemu ten towar odsprzedać, pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi, zabytkowymi samochodami osobowymi. Samochody te są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wnioskodawca kupuje ww. towary używane na podstawie umów kupna sprzedaży od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na podstawie faktur w procedurze VAT marża jako towary używane od osób mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium krajów Unii Europejskiej poprzez platformę elektroniczną. Wnioskodawca dokonuje także szeregu opłat związanych z tym zakupem, ubezpiecza samochody, naprawia i rejestruje je.

Przy sprzedaży samochodów zakupionych z krajów Unii Europejskiej Wnioskodawca stosuje procedurę dotyczącą towarów używanych, czyli tzw. opodatkowanie w systemie marży. Do wyliczenia wysokości marży Wnioskodawca uwzględnia jedynie wydatek na nabycie towaru używanego zapłacony pierwotnemu sprzedawcy, pomijając inne wydatki związane z zakupem samochodu, w tym koszty wszystkich pośredników, opłaty związane z transportem, koszty rejestracji i przeglądu technicznego, opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, koszt ubezpieczenia komunikacyjnego, zakup kosmetyków samochodowych i części samochodowych służących do naprawy samochodów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania samochodu używanego sprzedawanego w procedurze VAT marża, nie tylko o wydatek na zakup samego samochodu, ale także o wszystkie inne wydatki poniesione w związku z jego zakupem (tj. koszty pośredników, transportu, rejestracji, przeglądu, ubezpieczenia, części zamiennych, kosmetyków samochodowych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniami „kwota nabycia”, której określenie jest niezbędne w celu prawidłowego ustalenia marży (podstawy opodatkowania) w ww. szczególnej procedurze.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca (dostawca) towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy (dostawcy). Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy (dostawcy) towaru używanego (należne innym niż sprzedawca podmiotom).

Dopiero tak ustalona kwota nabycia może pomniejszyć określoną przez sprzedawcę kwotę sprzedaży danego towaru używanego, aby ustalić marżę podlegającą opodatkowaniu w ww. procedurze szczególnej.

Możliwość skorzystania z ww. szczególnej procedury opodatkowania w podatku VAT pozwala sprzedawcy naliczyć niższą kwotę podatku VAT należnego niż w przypadku stosowania zasad ogólnych. Podstawę opodatkowania stanowi jedynie marża, która naliczana jest w ww. określony w ustawie sposób przez sprzedawcę. W tym miejscu, warto również nadmienić, że stosowanie szczególnej procedury VAT marża nie jest obligatoryjne.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, biorąc jednocześnie pod uwagę powołane przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, określając podstawę opodatkowania (marżę) w procedurze VAT marża, powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru używanego (kwotą sprzedaży), a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę i należną wyłącznie pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy.

Wnioskodawca, w celu prawidłowego wyliczenia marży w ww. procedurze szczególnej, powinien więc ustalić kwotę nabycia danego samochodu uwzględniając wszystkie koszty związane z transakcją nabycia samochodu, które zapłacił wyłącznie sprzedawcy (dostawcy), tj. podmiotowi, od którego nabył samochód używany, tak jak to robił do tej pory, co wynika z treści wniosku.

Wskazane przez Wnioskodawcę wydatki na opłaty pośredników, koszt ubezpieczenia samochodu, podatek od czynności cywilnoprawnych, naprawę i odświeżenie danego samochodu, transport samochodu do Polski oraz rejestrację pojazdu nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy towaru używanego. Dokonywane przez Wnioskodawcę wydatki na zakup wymienionych towarów i usług, pomimo, że są one związane z nabyciem i przygotowaniem do odsprzedaży danego samochodu używanego, należne są innym podmiotom niż pierwotny sprzedawca danego samochodu, nie zostały zapłacone dostawcy tego pojazdu. W związku z powyższym wszystkie – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - ww. należności nie mogą zwiększać kwoty nabycia danego samochodu używanego, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca w celu wyliczenia marży zgodnie art. 120 ust. 4 ustawy, poza wydatkiem poniesionym na zakup towaru używanego, nie może odjąć wydatków poniesionych w związku z tym zakupem, należnych innym niż pierwotny sprzedawca (dostawca) tego towaru podmiotom.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).