Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 26 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, przez podmiot świadczący usługi coachingu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 lutego 2022 r. (data wpływu 7 luty 2022 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Planuje Pan rozpocząć działalność nierejestrową polegającą na świadczeniu usług w zakresie coachingu głównie dla osób indywidualnych, ale też dla firm. Będzie Pan chciał organizować spotkania w formie online dla graczy gry komputerowej „(…)”. Przedmiotowa usługa coachingu będzie polegać na analizowaniu gry oraz udzielaniu wskazówek, które będą miały na celu pomóc graczom w osiągnięciu postępów w grze.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Nie prowadził Pan ani nie prowadzi działalności gospodarczej. W roku 2022 zamierza Pan rozpocząć działalność nierejestrową, zatem wartość sprzedaży z tytułu planowanej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług w zakresie coachingu nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 200 000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Nie będzie Pan dokonywał w prowadzonej działalności dostawy towarów. Nie będzie Pan również świadczył usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Nie będzie Pan świadczył usług doradczych tylko coachingowe. Czynności wykonywane przez Pana w ramach prowadzenia przyszłej działalności gospodarczej opisanej we wniosku, nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Usługa coachingu będzie dotyczyć pracy z postawą i polegać będzie na wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby oraz zwiększali swoją motywację do działania. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i w osiągnięciu postawionych sobie celów.

Pytanie

1. Czy działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług w zakresie coachingu jest zwolniona z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana zdaniem:

Doradztwo nie jest formą rozwoju osobistego, ale jest metodą rozwiązywania problemów. Doradztwo charakteryzuje się tym, że udziela konkretnych odpowiedzi na dany problem. Doradztwo nie wspiera człowieka i dostosowywuje rozwiązania do jego potrzeb na przestrzeni czasu. Doradca ma za zadanie koncentrować się na rozwiązaniu konkretnego problemu, nie na rozwoju osoby, która ten problem ma. Doradca oferuje swoją ekspertyzę w konkretnej sytuacji, a nie dla konkretnego człowieka. Doradztwo jest udzieleniem fachowych porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Przedmiotowa usługa coachingu będzie dotyczyć pracy z postawą i polegać będzie na wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby oraz zwiększali swoją motywację do działania. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i w osiągnięciu postawionych sobie celów. Zatem nie wynika, że w ramach działalności gospodarczej, będzie Pan świadczył usługi doradcze. W związku z powyższym w ramach wykonywania prowadzonej działalności gospodarczej, nie wykonuje Pan czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, w tym doradczych, przy czym wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł, w zwiazku z tym będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy,

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy,

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy,

jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że

zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów w tym factoringu.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, stwierdzić należy, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np. podatkowe, prawne, finansowe.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że w 2022 r. planuje Pan rozpocząć działalność nierejestrową polegającą na świadczeniu usług w zakresie coachingu. Będzie Pan organizował spotkania w formie online dla graczy gry komputerowej „(`(...)`)”. Przedmiotowa usługa coachingu będzie polegać na analizowaniu gry oraz udzielaniu wskazówek, które będą miały na celu pomóc graczom w osiągnięciu postępów w grze. Wartość sprzedaży z tytułu planowanej działalności gospodarczej nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 200 000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Nie będzie Pan świadczył usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Nie będzie Pan świadczył usług doradczych tylko coachingowe. Czynności wykonywane przez Pana w ramach prowadzenia przyszłej działalności gospodarczej nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Usługa coachingu będzie dotyczyć pracy z postawą i polegać będzie na wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby oraz zwiększali swoją motywację do działania. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i w osiągnięciu postawionych sobie celów.

W tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług w zakresie coachingu jest zwolniona z art. 113 ust. 1 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy może być objęta sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Ze zwolnienia wskazanego w powyższym przepisie nie mogą korzystać świadczone usługi w zakresie doradztwa.

Z opisu analizowanej sprawy nie wynika, że w ramach działalności gospodarczej, będzie Pan świadczył usługi doradcze. Przedmiotowe usługi coachingu, które zamierza Pan świadczyć będą dotyczyć pracy z postawą i polegać będą na wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby oraz zwiększali swoją motywację do działania. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i w osiągnięciu postawionych sobie celów. Ponadto wskazał Pan, że wartość sprzedaży z tytułu planowanej działalności gospodarczej nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zatem, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy będzie Pan wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku, podczas których, jak wynika z opisu sprawy, nie będzie Pan świadczył usług doradztwa, to w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania wyłącznie określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy. Z uwagi na to, że zamierza Pan dopiero rozpocząć dzialalność gospodarczą, będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 9 ustawy.

Tym samym nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem dotyczącym prawa do zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, skoro jak wskazał Pan we wniosku dopiero zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej, a więc limit 200 000 zł będzie obliczany w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Pan działalności gospodarczej, obejmującej usługi coachingu przekroczy kwotę 200 000 zł wyliczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej – stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy – zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.

Reasumując, opisana we wniosku działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług w zakresie coachingu jest zwolniona z art. 113 ust. 9 ustawy.

Pana stanowisko uznano za nieprawidłowe z uwagi na fakt, że wskazał Pan, że będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, natomiast podstawą zwolnienia podmiotowego w Pana przypadku będzie art. 113 ust. 9 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).