0114-KDIP1-3.4012.4.2022.1.JG

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek niezabudowanych nr 1 i 2 w części, w której te działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 stycznia 2022 r. (data wpływu 24 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

We wrześniu 2021 r. zostały przeznaczone do sprzedaży działki gruntu nr 1 i 2 o łącznej powierzchni (`(...)`) ha.

Działki 1 i 2 to grunt niezabudowany, stanowiący własność Gminy.

Na dzień sprzedaży nieruchomości przez działki nr 1 i 2 nie przebiegała infrastruktura techniczna elektroenergetyczna i wodociągowa. Na działkach 1 i 2 nie została wybudowana infrastruktura techniczna elektroenergetyczna, wodociągowa.

Przed dokonaniem sprzedaży działek Gmina nie była w ekonomicznym posiadaniu ww. infrastruktury technicznej elektroenergetycznej, wodociągowej.

Na ww. działkach brak uzbrojenia w postaci sieci urządzeń infrastruktury technicznej elektroenergetycznej, wodociągowej, więc nie było budowli w myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działki gruntu o numerach 1 i 2 przeznaczone są w części (na powierzchni (`(...)`) ha) na cele nieuciążliwego przemysłu, baz i składów, zaś w pozostałej części na powierzchni (`(...)`) ha powyższe działki gruntu nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, w studium gminnym (brak planu miejscowego) - tereny obiektów produkcji, przetwórstwa, bazy, magazyny, składy, zabudowa usług wielofunkcyjnych.

W momencie sprzedaży działki 1 i 2 nie były objęte decyzją o warunkach zabudowy ani decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Powyższą nieruchomość Gmina nabyła na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody 11 marca 1997 roku.

Działki będące przedmiotem sprzedaży były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku (dzierżawa na cele rolnicze).

Powyższa nieruchomość w momencie sprzedaży nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Gmina 3 września 2021 r. wystawiła fakturę dokumentującą sprzedaż działek nr 1 i 2 - ze stawką VAT 23%. 8 września 2021 r. podpisano akt notarialny dotyczący sprzedaży ww. działek.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Czy w opisanej sytuacji sprzedaż działek korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina nie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 mając na uwadze fakt, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy, działki gruntu 1 i 2 przeznaczone są w części (na powierzchni (`(...)`) ha) na cele nieuciążliwego przemysłu, baz i składów. Nie było możliwości rozgraniczenia sprzedaży na część opodatkowaną i zwolnioną z podatku.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ocenie sprzedającego niemożliwym było zastosowanie stawki vat 23% tylko do części działki, która znajduje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (na powierzchni (`(...)`) ha).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy,

rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy,

przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu –

obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy,

nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że organy władzy publicznej są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei w art. 2 pkt 33 ustawy,

ustawodawca wskazał, że przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

Z przedstawionego przez Państwo opisu sprawy wynika, że Gmina jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług sprzedała działki gruntu nr 1 i 2. Działki te to grunt niezabudowany. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działki gruntu o numerach 1 i 2 przeznaczone są w części, tj. powierzchnia (…) ha na cele nieuciążliwego przemysłu, baz i składów, zaś w pozostałej części na powierzchni (…) ha powyższe działki gruntu nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy. W momencie sprzedaży działki 1 i 2 nie były objęte decyzją o warunkach zabudowy ani decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Powyższą nieruchomość Gmina nabyła na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody. Działki będące przedmiotem sprzedaży były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku (dzierżawa na cele rolnicze). Gmina 3 września 2021r. wystawiła fakturę dokumentującą sprzedaż działek nr 1 i 2 ze stawką VAT 23%.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, sprzedaży wskazanych działek.

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że Gmina, dokonując sprzedaży nieruchomości (tj. czynności, która ma charakter cywilnoprawny), występuje dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, powyższa czynność zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Gmina, dokonując sprzedaży nieruchomości, tj. działek o nr 1 i 2 wystąpiła dla tych transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej – dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Z wniosku wynika, że w odniesieniu do części działek nr 1 i 2, tj. powierzchnia (…) ha obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że ta część działek przeznaczona jest na cele nieuciążliwego przemysłu, baz i składów**.**

Skoro zatem ta część działek została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na cele przemysłu, baz i składów, to w świetle ww. definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy, działki w tej części stanowią teren budowlany i w konsekwencji do sprzedaż wskazanej części działek nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jeżeli do sprzedaży wskazanej części działek nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że Gmina nabyła przedmiotowe działki na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody 11 marca 1997 r.

Z powyższego wynika więc, że nabycie to nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z tym nie można uznać, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Nie jest więc spełniony jeden z warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, niezbędny do zastosowania zwolnienia.

Zatem w rozpatrywanej sprawie do dostawy części działek nr 1 i 2 o powierzchni (…) ha nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż terenu budowlanego (części działek nr 1 i 2 o powierzchni (…) ha) powinna zostać opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Państwa stanowisko zostało uznane za nieprawidłowe z uwagi na fakt, że wskazaliście Państwo, że opodatkowaliście sprzedaż całych działek nr 1 i 2, a nie tylko części działek stanowiących teren budowlany.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą części działek nr 1 i 2 o powierzchni (`(...)`) ha objętej postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą części działek nr 1 i 2 o powierzchni (`(...)`) ha, która nie jest objęta postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).