0114-KDIP1-3.4012.13.2022.1.MPE
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy stawki podatku VAT dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych świadczonych przez biuro podróży. Organ podatkowy ustalił, że: 1. W przypadku usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki poza terytorium Unii Europejskiej, biuro podróży powinno stosować stawkę VAT w wysokości 0%. 2. Natomiast dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki na terytorium Unii Europejskiej, biuro podróży powinno stosować stawkę VAT w wysokości 23%. Organ uzasadnił swoje stanowisko, powołując się na przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenie dotyczące towarów i usług, dla których obniża się stawkę VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu fatycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 7 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy stawki podatku do pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych wykonywanych poza terytorium UE oraz stawki podatku do pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych wykonywanych na terytorium UE. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Stan faktyczny 1) Stawka podatku VAT (podatek od towarów i usług) dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki poza terytorium Unii Europejskiej.
Biuro Podróży (`(...)`) jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi m.in. działalność gospodarczą w zakresie agencyjnej sprzedaży usług turystycznych poza terytorium Unii Europejskiej. Usługi pośrednictwa polegają na zawieraniu w imieniu i na rzecz organizatorów turystyki (tzw. touroperatorzy) umów sprzedaży usług turystycznych z ich nabywcami, w tym ze zwykłymi osobami fizycznymi, czyli turystami. Wnioskodawca świadczy swoje usługi na podstawie umów zawieranych z touroperatorami. Faktury za usługi pośrednictwa wystawiane są przez agenta, bądź od razu przez touroperatora w systemach samofakturowania na zasadzie Faktury VAT marża ze stawką 0% podatku VAT. Touroperatorzy, na rzecz których świadczone są przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a ich siedziby działalności gospodarczej są w Polsce.
Stan faktyczny 2) Stawka podatku VAT dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki na terytorium Unii Europejskiej.
Biuro Podróży (`(...)`) jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi m.in. działalność gospodarczą w zakresie agencyjnej sprzedaży usług turystycznych na terytorium Unii Europejskiej. Usługi pośrednictwa polegają na zawieraniu w imieniu i na rzecz organizatorów turystyki (tzw. touroperatorzy) umów sprzedaży usług turystycznych z ich nabywcami, w tym ze zwykłymi osobami fizycznymi, czyli turystami. Wnioskodawca świadczy swoje usługi na podstawie umów zawieranych z touroperatorami. Faktury za usługi pośrednictwa wystawiane są przez agenta, bądź od razu przez touroperatora w systemach samofakturowania na zasadzie Faktury VAT marża ze stawką 23% podatku VAT. Touroperatorzy, na rzecz których świadczone są przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a ich siedziby działalności gospodarczej są w Polsce.
Pytania
- Czy dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki poza terytorium Unii Europejskiej właściwe będzie zastosowanie przez agenta na Fakturze VAT marża stawki 0% VAT?
- Czy dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki na terytorium Unii Europejskiej właściwe będzie zastosowanie przez agenta na Fakturze VAT marża stawki23% VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Ad 1
Pani zdaniem, dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki poza terytorium Unii Europejskiej prawidłowe będzie zastosowanie przez agenta na Fakturze VAT marża stawki 0% VAT.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Z kolei na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Natomiast art. 2 pkt 5 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przy określaniu miejsca opodatkowania świadczonych przez Agenta usług należy posłużyć się regulacją zawarta w art. 28a i 28b ustawy o VAT.
Art. 28a ustawy o VAT przedstawia definicję podatnika, natomiast art. 28b ustawy o VAT szczegółowo określa miejsca świadczenia usług, tym samym wskazując przypadki zastosowania stawki podstawowej 23% VAT.
Pani zdaniem, w opisywanym przypadku zastosowanie znajdują następujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług :
-
Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020 r. poz. 527 ze zm.) zwanego dalej: „rozporządzeniem”, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do usług świadczonych przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, jeżeli pośredniczą oni w transakcjach dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej.
-
Art. 119 ust. 7 ustawy o VAT zgodnie z którym „Usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.”
Powyższe stanowisko na zastosowanie stawki 0% dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki przez agentów biur podróży poza terytorium Unii Europejskiej jest ugruntowane zarówno w orzecznictwie sądów, interpretacjach indywidulanych jak i przepisach Dyrektywy w art. 153 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006, s. 1 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem państwa członkowskie zwalniają usługi świadczone przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osoby trzeciej, jeśli pośredniczą oni w transakcjach, o których mowa w rozdziałach 6, 7 i 8, lub w transakcjach dokonywanych poza terytorium Wspólnoty.
Na potwierdzenie prawidłowego stanowiska Wnioskodawcy należy przytoczyć wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu w wyroku z 17 grudnia 2014 r. (I SA/Op 650/14, orzeczenie nieprawomocne), w którym to wyroku Sąd uznał, że agent turystyczny, który pośredniczy w sprzedaży imprez turystycznych dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej, powinien stosować obniżoną stawkę VAT w wysokości zero proc.
Identyczne stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 2 czerwca 2014 r. (IPTPP2/443-239/14-2/PR), jak również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej znak IPPP2/4512-708/15-2/DG.
Powyższe potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 września 2020 r. (III SA/Wa 2347/19).
Podsumowując, mając na uwadze art. 153 Dyrektywy 2006/112/WE, z § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług oraz art. 119 ust. 7 ustawy o VAT jak również orzecznictwo sądowe i wydane interpretacje podatkowe w tym temacie, Pani zdaniem, dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki poza terytorium Unii Europejskiej prawidłowe będzie zastosowanie przez agenta na Fakturze VAT marża stawki 0% VAT.
Ad 2
Pani zdaniem, dla usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystyki na terytorium Unii Europejskiej prawidłowe będzie zastosowanie przez agenta na Fakturze VAT marża stawki 23% VAT.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Z kolei na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Natomiast art. 2 pkt 5 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przy określaniu miejsca opodatkowania świadczonych przez Agenta usług należy posłużyć się regulacją zawarta w art. 28a i 28b ustawy o VAT.
Art. 28a ustawy o VAT przedstawia definicję podatnika, natomiast art. 28b ustawy o VAT szczegółowo określa miejsca świadczenia usług, tym samym wskazując przypadki zastosowania stawki podstawowej 23% VAT.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ww. ustawy (`(...)`.). Z kolei, zgodnie z art. 146a Ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku.
Na podstawie art. 119 ust. 7 i 8 ustawy o VAT ustawodawca ustalił przypadki, w których usługi turystyki mogą być opodatkowane stawką 0% VAT.
Zgodnie z art. 119 ust. 7 „Usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.”
Natomiast zgodnie z art. 119 ust. 8 ustawy o VAT „Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej.”
Podsumowując, mając na uwadze art. 28a i 28b, oraz art. 41 ust. 1 i art. 119 ustawy o VAT należy uznać, że w przypadku świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystki na terytorium Unii Europejskiej właściwe będzie zastosowanie przez agenta na Fakturze VAT marża stawki 23% VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:
-
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
-
eksport towarów;
-
import towarów na terytorium kraju;
-
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
-
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Na podstawie art. 2 pkt 1) ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 3) ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (`(...)`).
Na podstawie art. 2 pkt 5) ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Na podstawie art. 2 pkt 22) ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy,
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Stosownie do art. 28a ustawy,
na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
- ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
- podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy,
miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy,
w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni - czynny podatnik VAT - prowadzi działalność gospodarczą w zakresie agencyjnej sprzedaży usług turystycznych poza terytorium Unii Europejskiej oraz na terytorium Unii Europejskiej. Usługi pośrednictwa polegają na zawieraniu w imieniu i na rzecz organizatorów turystyki (tzw. touroperatorzy) umów sprzedaży usług turystycznych z ich nabywcami, w tym ze zwykłymi osobami fizycznymi, czyli turystami. Wnioskodawczyni świadczy swoje usługi na podstawie umów zawieranych z touroperatorami, którzy są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, a ich siedziby działalności gospodarczej są w Polsce.
Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość w zakresie prawidłowej stawki VAT, jaka powinna być stosowana w przypadku świadczenia usług pośrednictwa dotyczących sprzedaży usług turystycznych świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej jak i na terytorium Unii Europejskiej.
Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy,
stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy,
w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Należy zwrócić uwagę, że w stosunku do usług turystyki, ustawodawca przewidział szczególne procedury dotyczące m.in. określania podstawy opodatkowania tych usług.
Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy,
podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
Jak wynika z art. 119 ust. 2 ustawy,
przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Stawka podatku VAT dla podmiotu świadczącego usługę turystyki, o której mowa w art. 119 ust. 1 ustawy, co do zasady wynosi 23%.
W myśl art. 119 ust. 7 ustawy,
usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 119 ust. 8 ustawy,
jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej.
Wskazać w tym miejscu należy, że warunkiem stosowania szczególnych procedur opodatkowania usług turystyki zawartych w art. 119 ustawy jest działanie na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek. Pośrednik, który w taki sposób nie działa nie może skorzystać z procedury zawartej w tym przepisie.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni działa w imieniu i na rzecz touroperatorów, a nie na rzecz nabywców usług turystycznych we własnym imieniu i na własny rachunek, zatem art. 119 ustawy nie będzie miał zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawczynię usług pośrednictwa.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady stosowania stawek obniżonych zostały określone między innymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1696 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem.
Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 7) ww. rozporządzenia,
obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do usług świadczonych przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, jeżeli pośredniczą oni w transakcjach dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej.
Ustawa o podatku od towarów i usług, ani akty wykonawcze wydane na jej podstawie nie precyzują pojęcia pośrednictwa. W tym celu odwołać należy się do słownikowego pojęcia pośrednictwa. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej, mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.
Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema osobami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.
Z przepisu § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia wynika, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% muszą być spełnione dwa warunki:
1. pośrednik musi działać w imieniu i na rzecz osób trzecich,
2. transakcja, w której uczestniczy pośrednik jest dokonywana poza terytorium Unii Europejskiej.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni pośredniczy w świadczeniu usług turystycznych działając w imieniu i na rzecz touroperatorów, którzy świadczą usługi turystyczne na rzecz turystów. W przepisie tym występuje również odniesienie do miejsca dokonywania transakcji głównej, w pośredniczeniu której uczestniczy pośrednik. Przepis ten nie odnosi się do „miejsca świadczenia usługi” określanego na podstawie art. 28a-28o ustawy, lecz do faktycznego miejsca dokonywania transakcji, które musi znajdować się poza terytorium Unii Europejskiej. We wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni pośredniczy w sprzedaży usług turystyki poza terytorium Unii Europejskiej.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla świadczonych przez Wnioskodawczynię na rzecz touroperatorów usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli usługi te faktycznie odbywają się w całości poza terytorium Unii Europejskiej będzie miała zastosowanie stawka podatku w wysokości 0% na podstawie § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia.
W § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia jasno wskazano, że obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do usług świadczonych przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, jeżeli pośredniczą oni w transakcjach dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej, a zatem w pozostałych transakcjach tj. dokonywanych na terytorium Unii Europejskiej stawka ta nie może być stosowana. Tym samym, dla świadczonych przez Wnioskodawczynię na rzecz touroperatorów usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych dokonywanych na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli usługi te faktycznie odbywają się w całości na terytorium Unii Europejskiej będzie miała zastosowanie stawka podatku 23% na podstawie art. 41 ust. 1 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili