Interpretacja indywidualna dotyczy usług transportu towarów świadczonych przez Spółkę na rzecz A PL. Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, a usługi transportowe na rzecz A PL podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 28b ustawy o VAT. W związku z tym zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia, co oznacza, że to A PL będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu tych usług.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
23 grudnia 2021 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, określenia miejsca świadczenia usług transportu towarów oraz rozliczenia tej usługi.
Państwa Spółka (dalej: „Wnioskodawca” „Spółka”), członek grupy A, posiada siedzibę i zarząd w Szwajcarii, jest również aktywnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT (podatek od towarów i usług)”) zarejestrowanym w Polsce od kwietnia 2021 r. Rolą Państwa Spółki w grupie A jest w szczególności centralizacja procesu zakupu usług transportowych dla spółek produkcyjnych w grupie oraz dalsza odsprzedaż takich usług do podmiotów z grupy, których towary mają być przetransportowane. A. S.A („Zainteresowany” „A PL” ), inny podmiot z grupy A, jest osobą prawną zarejestrowaną w Polsce i polskim rezydentem podatkowym zarejestrowanym dla celów VAT (w tym dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych) w Polsce. Nie ma bezpośrednich powiązań kapitałowych ani osobistych pomiędzy A. S.A. i Państwa Spółką. Niemniej jednak, jak już wspomniano, oba podmioty są członkami tej samej grupy kapitałowej (tj. A), w związku z czym jako podmioty znajdujące się pod wspólną kontrolą traktowane są jako podmioty powiązane na potrzeby cen transferowych.
Działalność gospodarcza A. PL w Polsce i wykorzystywanie usług transportowych.
A. PL to jeden z największych producentów żywności w Polsce. Przedmiotem działalności A PL jest produkcja artykułów spożywczych oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna. A PL posiada kilka zakładów produkcyjnych w Polsce, a dystrybucja żywności z zakładów produkcyjnych w Polsce odbywa się przy wykorzystaniu nabywanych usług transportowych. Wobec tego, A. PL w przypadku zaistnienia potrzeby wykorzystania w swojej działalności usługi transportu kontaktuje się z Państwa Spółką, która ma za zadanie zorganizowanie usługi oczekiwanej przez A. PL.
Działalność Państwa w Polsce (refakturowanie usług transportu + organizacja centralnych zakupów tych usług).
Spółka prowadzi swoją działalność w przedmiocie (i) rozwiązań z zakresu łańcucha dostaw, (ii) rozwiązań wspierających rozwój biznesu oraz (iii) negocjowania strategicznego zaopatrzenia w umowy ramowe, (iv) zarządzania kontraktami i zarządzania relacjami z dostawcami. Jest również centralnym partnerem w grupie A (w tym dla A PL) odpowiedzialnym za zawieranie umów i fakturowanie ze wszystkimi przewoźnikami / dostawcami usług transportowych. Daje to możliwość generowania efektu skali, a co za tym idzie zmierza do wzrostu efektywności zakupów takich usług dla grupy. Oznacza to, że wszystkie umowy na zakup usług transportowych zawarte są pomiędzy przewoźnikami (podmioty niepowiązane z Spółką ) a Spółką. Państwa Spółka nabywa te usługi w imieniu własnym, ale zgodnie z zapotrzebowaniem zgłaszanym przez spółki z grupy A (np. A PL). Jeśli chodzi o zaspokojenie potrzeby zakupu usługi transportowej, jaką zgłasza A PL, to Państwa Spółka odpowiedzialna jest za organizację takich usług transportowych oraz ich wyświadczenie na rzecz A PL.
Świadczenie Państwa Spółki polega więc na:
· stałym wsparciu w postaci organizacji usług transportu i odpowiedniej organizacji procesu (w tym negocjowania i zawierania stałych umów z dostawcami) - ma to służyć odpowiedniemu przygotowaniu Państwa Spółki na wypadek zgłoszenia potrzeby transportu przez spółki z grupy A (w tym A PL);
· nabywaniu od niezależnego przewoźnika konkretnych usług transportu;
· odsprzedaży tych usług (łączących organizację transportu i sam transport) do A PL. Mając na uwadze powyższe funkcje, przewoźnik fakturuje Spółkę, a Spółka fakturuje A PL. Dla pełności obrazu warto w tym miejscu podkreślić, że na chwilę obecną nie zdarzają się przypadki w których transport realizowany przez Państwa Spółkę na zlecenie A PL wykonywany jest w całości poza terytorium Unii Europejskiej. Państwo zaznaczacie jednak, że istnieje możliwość, że w przyszłości mogą zdarzyć się sytuacje w których transport ten będzie wykonywany także w całości poza terytorium Unii Europejskiej.
Wszelkie czynności związane z zawarciem umów z przewoźnikami są wykonywane wyłącznie przez pracowników Państwa Spółki ze Szwajcarii (kraj siedziby Państwa). Żadne osoby z Polski nie mają pełnomocnictw do wykonywania swoich obowiązków w imieniu Państwa Spółki. Wszystkie decyzje dotyczące zaopatrzenia, jak również definiowanie strategii zakupów, są podejmowane w Szwajcarii przez Leadera Spółki. Państwa Spółka nie posiada żadnych własnych ani wynajmowanych powierzchni biurowych / lokali ani nie zatrudnia pracowników w Polsce.
Działalność biznesowa zespołu T w ramach A PL (operacyjne wsparcie związane z usługami transportu towarów).
Z uwagi na to, że rola Państwa polega na centralnym zapewnieniu transportu towarów poprzez centralny zakup i odsprzedaż usług transportowych, dla płynnego operacyjnego skoordynowania tych usług z konkretnymi, lokalnymi potrzebami spółek operacyjnych (w tym A PL) konieczne są bardzo konkretne działania operacyjne. W grupie A za takie działania operacyjne odpowiadają wybrane spółki (kilka wybranych spółek w Europie, w tym A PL w Polsce). W tych wybranych spółkach (w ramach ich struktury prawnej i organizacyjnej) zostały stworzone działy (zespoły osób) zajmujących się operacyjnym wsparciem procesu zakupu usług transportowych. Są to tzw. zespoły T . Do zadań zespołu T- należy m.in. bieżące zabezpieczenie zdolności przewozowej, organizacja i koordynacja terminów odbioru i nadania oraz miejsca przeznaczenia towarów, monitorowanie realizacji transportu od odbioru do dostawy, zarządzanie problemami i reklamacjami, zarządzanie fakturami transportowymi wraz z kontrolą kosztów transportu, a także projektowanie optymalizacji cykli tras oraz podejmowanie wszelkich innych działań w celu zwiększenia synergii w stosunku do kosztów logistyki. Zespół T w Polsce działa w ramach A PL, przez co nie jest niezależnym od tej spółki podmiotem. Oznacza to, że:
· z prawnego punktu widzenia członkowie T są zatrudnieni i wynagradzani przez A PL;
· A PL odpowiada za zapewnienie niezbędnych zasobów technicznych (np. biuro, sprzęt) do wykonywania zadań wchodzących w zakres obowiązków T;
· osoby na stanowiskach managerskich w zespole T podlegają zarządowi A PL. W związku z tą podległością służbową sporządzają raporty i sprawozdania które prezentowane są zarządowi.
Warto w tym zakresie wspomnieć, że z uwagi na kompetencje i rolę Państwa w grupie, w przypadku zaistnienia potrzeby poradzenia się w zakresie oczekiwanych kwalifikacji lub procesu rekrutacji do zespołu T A PL ma możliwość skonsultowania się w tym zakresie z Spółką. Ponadto, w celu dzielenia się doświadczeniami i zbierania danych mogących usprawnić proces logistyczny, pracownicy Państwa mogą odwiedzać A PL / T raz lub dwa razy w roku. Państwa Spółka nie zapewnia jednak A PL /T żadnych praw do oprogramowania, know-how, rozwiązań z zakresu IT itp. Pracownicy Spółki (przebywających okazjonalnie w A PL) nie mają wolnego dostępu do powierzchni biurowej, sprzętu i oprogramowania należących do A PL. Wszystkie wizyty w obiektach A PL są możliwe pod nadzorem pracowników A PL / T. Ponadto każdy dostęp jest wcześniej ustalany, a przepustki przyznawane są tymczasowo. Ponieważ zespół T istniejący w ramach A PL obsługuje operacyjnie zarówno procesy logistyczne A PL, jak i innych spółek z grupy A, koszty zespołu T są fakturowane przez A PL (na bazie odrębnej umowy) do podmiotu będącego w grupie tzw. centrum usług wspólnych ((A (`(...)`) SA.,dalej: NOSW). Jest to osobna od Państwa spółka z siedzibą w Szwajcarii. Działa ona m.in. jako grupowe centrum podziału kosztów (cost sharing). NOSW zbiera wszystkie koszty wspólne (w tym od innych T zlokalizowanych poza Polską) i alokuje je wg faktycznego wykorzystania przez spółki produkcyjne. Następnie obciąża spółki operacyjne odpowiednim udziałem w tych kosztach wspólnych (w tym m.in. fakturuje A PL). W celu weryfikacji jakości usług świadczonych przez A PL NOSW wymaga przedstawienia raportów z wykonanych prac (przygotowywanych przez zespół T) zarówno sobie, jak i do Państwa.
Spółka jest podmiotem prawnym zarejestrowanym i mającym siedzibę w Szwajcarii. Na moment składania niniejszej odpowiedzi, Spółka składa się z dwóch działów:
• Dział 1 Spółki, który wykonuje czynności oparte na działalności zakupowej, a mianowicie zarządzaniem kategorią produktów, zaopatrzeniem strategicznym, negocjowaniem umów ramowych i zarządzaniem kontraktami, partnerstwem biznesowym, podejmowaniem działań w celu zapewnienia odpowiedniego zaopatrzenia, zarządzaniem relacjami z dostawcami i doskonaleniem procesu zakupów; oraz
• Oddział 2 Handlowy Spółki , który zapewnia lokalnym podmiotom z grupy A (zwanym dalej „A na rynku” lub „NiM”) wykonywanie usług, takich jak rozwiązania dla rozwoju biznesu i rozwiązania w zakresie łańcucha dostaw. Rozwiązania dla rozwoju biznesu koncentruje się głównie na różnego rodzaju rozwiązaniach i usługach mających na celu wypracowania, w określonych segmentach rynku i kategoriach produktów, kolejnych zamówień (sprzedaży) na wymaganym poziomie rentowności. Z kolei, w przypadku kompetencji łańcucha dostaw, rozwiązania skoncentrowane są na zarządzaniu kosztami, tj. rozwiązaniach i usługach optymalizacyjnych w celu obniżenia kosztów, zmniejszenia zapasów, zwiększenia przepływów pieniężnych i zwiększenia obsługi.
Pomiędzy dwoma wspomnianymi działami dzielone są funkcje w zakresie prawnym, podatkowym, finansowym itp. Spółka nie posiada żadnego magazynu w Szwajcarii. Dział 1 świadczy usługi m.in. na rzecz podmiotu A w Polsce, np. A Polska. Dział 1 realizuje strategiczne działania zakupowe (stanowiące wartość dodaną dla działalności określonej Spółki A w Polsce). Działania te są objęte umową prawną pomiędzy tymi podmiotami. Dział 1 może jednocześnie nabywać towary i usługi we własnym imieniu i odsprzedawać je polskiej spółce A, albo może świadczyć usługi procurementu, z którym nie jest związane przejmowanie towarów na własność. Model zakupu, w którym Dział 1 przejmuje tytuł własności do towarów, określany jest jako model kupna-sprzedaży. Ten model będzie miał zastosowanie do świadczonych usług T. Każdy z etapów procesu zakupowego wiąże się z określonymi czynnościami, które są wykonywane albo na poziomie „ponadlokalnym” (tj. na poziomie globalnym lub regionalnym przez zespół centralny), albo na rynku lokalnym przez personel lokalny (tj. personel jednostki prawnej w Polsce). Dział 1 zostało utworzone w celu realizacji działań „ponadlokalnych” związanych z każdym etapem procesu zakupowego. Dział 1 składa się z wielu zespołów o łącznej liczbie etatów wynoszącej około 515 etatów na koniec 2020 roku. 217 z nich znajduje się w Szwajcarii (globalna siedziba główna i T regionalny dla rynku EMENA czyli Europa, Bliski Wschód i Afryka Północna), 151 etatów w T w Panamie ( T regionalny dla obu Ameryk, a 147 etatów w T w Malezji (hub regionalny dla AOA czyli Azji, Oceanii i Australii). Kluczowe role Działu 1 w zakresie czynności „ponadlokalnych” przypisane są dyrektorowi ds. zakupów, szefom grup wydatków, liderom kategorii globalnych, kierownikom kategorii globalnych, nabywcom strategicznym, kierownikowi odpowiedzialnemu za zaopatrzenia, kierownikowi ds. doskonalenia procesu zakupów, kierownikowi ds. zarządzania relacjami z dostawcami, ekspertom zarządzania relacjami z dostawcami, szefowi Partnerów Biznesowych oraz Partnerom Biznesowym. Do głównych funkcji realizowanych przez Dział 1 należą: • Zarządzanie kategoriami produktów na poziomie ponadlokalnym: funkcja ta dotyczy opracowania strategii zakupów grupowych, priorytetyzacji inicjatyw i obszarów wydatków, a także wykonania analizy rynku dostawców, analizy kategorii i analizy ryzyka dostaw. Ponadto powyższy zespól kategorii rynkowej jest i będzie zaangażowany w bezpośrednie negocjacje z dostawcami, a także prowadzenie przetargów.
• Działanie w celu odpowiedniego zaopatrzenia („RS”): celem tej funkcji jest zapewnienie zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialne zaopatrzenie wśród dostawców A. Rola RS ma tendencję, aby docelowo stała się wyróżnikiem, który pozytywnie wpływa na postrzeganie marki A oraz jej wartości.
• Zarządzanie relacjami z dostawcami („SRM”): zespół SRM ponosi ogólną odpowiedzialność za interakcję z krytycznymi i strategicznymi dostawcami w celu maksymalizacji wartości relacji z dostawcami.
• Doskonalenie procesu zakupów („PX”): funkcja PX jest odpowiedzialna za poprawę efektywności szerszej organizacji zakupowej. Kluczowe obszary na których się skupia obejmują między innymi rozwój ludzi, analityka biznesową i analiza, zgodność z najlepszymi praktykami, zarządzanie ryzykiem i cykl życia dostawców.
• Partnerstwo biznesowe („BP”): funkcja BP składa się z personelu wyższego szczebla, zarówno na poziomie lokalnym, jak i ponadlokalnym. Świadczona pomoc obejmuje wewnętrzne przywództwo biznesowe, planowanie finansowe, reprezentację w zakresie zamówień zewnętrznych oraz pozyskiwanie treści lokalnych. Co do zasady, tylko te kategorie wsparcia, które mogą przynieść wartość na poziomie ponadlokalnym objęte centralną funkcją procurementu. Dla każdego podmiotu w grupie, np. A PL, Dział 1 będzie ustalać strategię, która dotyczy wszystkich kategorii zarządzanych ponadlokalnie, co będzie jednocześnie wiązało się z decyzjami dotyczącymi alokacji zasobów pomiędzy kategoriami. Ponadto, częścią działu zakupów Spółka w kategorii Services & Indirect Materials („S&IM”) jest serwis zaopatrzenia technicznego („TSS”), którego celem biznesowym jest kupno i sprzedaż wyposażenia technicznego w ramach nakładów inwestycyjnych (a w razie zaistnienia takiej potrzeby, również części zamiennych), pojedynczych maszyn i/lub całych linii produkcyjnych, wraz z dodatkowymi usługami takimi jak instalacja, ubezpieczenie itp. Działalność TSS realizowana jest na podstawie umów zawartych pomiędzy Spółka a dostawcami będącymi podmiotami polskimi, unijnymi lub podmiotami spoza Unii Europejskiej. Pomiędzy Spółka a A PL natomiast obowiązuje umowa kupna- sprzedaży. Spółka uczestniczy w przepływach towarów do Polski. W zależności przyjętego modelu określonej transakcji, przepływy tego mogą być zaraportowane przez Spółkę lub nabywcę końcowego jako (w zależności od danej transakcji) jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów albo dostawa towarów z montażem.
Działalności prowadzonej przez Spółka w Polsce i w Szwajcarii nie można uznać za analogiczną / podobną. W szczególności w odniesieniu do działalności zakupowej składa się ona z wielu zespołów, które są zlokalizowane w centrali Spółka w Szwajcarii. Zespoły te przejmują wszystkie kluczowe obowiązki związane z kategoriami wydatków, w tym przypadku kategorią logistyki fizycznej, która obejmuje zamówienia na usługi transportowe, zarządzane ponadlokalnie, co oznacza wyznaczanie strategii na poziomie globalnym dla całej grupy A. Ta działalność jest wykonywana wyłącznie w kraju, w którym znajduje się siedziba Spółki. W zakresie zasobów technicznych w ramach funkcji doskonalenia procesu zakupów rozwijane są narzędzia takie jak analityka biznesowa i analiza. Zadaniem tego zespołu jest dostarczanie grupie A analiz, informacji, benchmarków i rozwiązań strategicznych związanych z zakupami. Dostarczana analityka biznesowa i analizy stanowią kluczowy wkład w wiele procesów i decyzji związanych z zakupami.
Działalność prowadzona w Polsce przez Spółkę ma charakter pomocniczy w stosunku do działalności prowadzonej w Szwajcarii. Należy jednak zwrócić uwagę, że z ekonomicznego punktu widzenia działalność T w Polsce nie jest wykonywana przez Spółkę, Spółka prowadzi strategię zakupu usług logistycznych na poziomie globalnym dla wszystkich zespołów T, które zostały utworzone w Europie. Działalność ta jest wykonywana ze Szwajcarii, podczas gdy w Polsce działalność ta jest wykonywana wyłącznie na poziomie doradczym.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka zapytała Dyrektora Krajowej Informacji skarbowej czy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług transportu towarów świadczonych przez Spółkę na rzecz A PL jest Polska w sytuacji gdy transport nie jest w całości wykonywany poza terytorium Unii Europejskiej. W związku z czym, ocenę w tym zakresie Spółka pozostawia Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej. W pozostałym zakresie, Spółka nie wykonuje na terytorium Polski czynności opodatkowanych które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania.
Proces realizacji usług transportowych można opisać w następującej sekwencji kroków: 1) Zespół Procurementu globalnego w ramach Państwa Spółki zlokalizowany w Szwajcarii zarządza planowaniem, przygotowaniem i przeprowadzeniem przetargu w celu pozyskania przewoźników do zarządzania usługami transportowymi na danym rynku. Wynikiem procesu przetargowego jest umowa o świadczenie usług podpisana przez przewoźnika z Państwa Spółką 2) Następnie T w Polsce zgłasza zapotrzebowanie na niezbędną usługę dostawy/transportu poprzez zamówienie (Purchase Order) złożone do Państwa Spółki. 3) Zespół Planowania i Realizacji T w Polsce będzie widział nadchodzące zlecenie w systemie (narzędzie (`(...)`)) służącym do rezerwacji czasu, potwierdzania opłat, realizacji transportu itp. w celu zaplanowania tej dostawy w oparciu o umowę wynegocjowaną przez Państwa Spółkę 4) Zespół rozliczeniowy T Freight w Polsce prosi przewoźnika za pośrednictwem (`(...)`) o potwierdzenia kosztu. Gdy przewoźnik zatwierdzi koszt, przechodzi do następnego kroku. Jeśli przewoźnik nie wyrazi zgody, wówczas należy wyjaśnić z przewoźnikiem przyczynę takiego stanu rzeczy; 5) Po zatwierdzeniu kosztu, zlecenie zakupu transportu jest automatycznie utworzone w systemie SAP w oparciu o zadanie wsadowe uruchomione z danymi z (`(...)`) ; 6) Następnie, następuje proces płatności, który zostaje przeprowadzony przez zespoły usług wspólnych) zgodnie ze standardowym procesem płatności A . Płatność ta jest księgowana w księgach Państwa Spółki na dedykowanym koncie przewoźnika; 7) Równolegle z procesem płatności zostanie utworzony dokument fakturowy z Państwa Spółki na rzecz lokalnego podmiotu w Polsce, dla którego usługa była świadczona (cross charge). Dokumenty rozliczeniowe generowane są przez zadania zbiorowe i sprawdzane przez zespół rozliczeń frachtowych T w Polsce. 8) Lokalna spółka w Polsce dokonuje zapłaty za utworzony dokument rozliczeniowy zgodnie z warunkami płatności określonymi w systemie SAP.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Państwa Spółka świadczy usługi transportowe nie tylko na rzecz A PL ale również na rzecz innych podmiotów z grupy A.
Państwa Spółka ma zawarte umowy z wieloma przewoźnikami do świadczenia usług transportowych na rzecz podmiotów z grupy A.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka nie zatrudnia pracowników w Polsce. „Osoby z Polski” o których mowa w powyższym cytacie to pracownicy A PL lub T którzy nie mają pełnomocnictw do wykonywania swoich obowiązków w imieniu Spółki, gdyż wszelkie czynności związane z zawarciem umów z przewoźnikami są wykonywane wyłącznie przez pracowników Spółki ze Szwajcarii (kraj siedziby Wnioskodawcy). Wszystkie decyzje dotyczące zaopatrzenia, jak również definiowanie strategii zakupów, są podejmowane w Szwajcarii przez Leadera Spółki.
Spółka nie posiada na terytorium Polski żadnych pracowników / zasobów osobowych, przedstawicieli ani handlowców.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, pracownicy Spółki mogą odwiedzać A PL / T raz lub dwa razy w roku, w celu dzielenia się doświadczeniami i zbierania danych mogących usprawnić proces logistyczny. W tym zakresie warto zaznaczyć, że wszystkie wizyty w obiektach A PL są możliwe pod nadzorem pracowników A PL / T. Ponadto każdy dostęp jest wcześniej ustalany, a przepustki przyznawane są tymczasowo.
Spółka nie posiada na terenie Polski własnych lub wynajmowanych powierzchni biurowych / lokali ani żadnych innych zasobów materialnych, urządzeń, maszyn, oprogramowania i innych. Ponadto, Spółka nie udostępnia A PL /T żadnych praw do oprogramowania, know-how, rozwiązań informatycznych itp.
Spółka wykorzystuje jedynie przewoźników do świadczenia usług związanych z usługami transportu.
Spółka nie ma kontroli nad zasobami osobowymi przewoźników ani żadnych innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Wnioskodawcy. Wszystkie szczegóły opisane są w umowie pomiędzy Spółką a przewoźnikiem, która reguluje wzajemne relacje biznesowe.
Spółka nie posiada kontroli nad zasobami technicznymi / rzeczowymi przewoźników ani żadnych innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Wnioskodawcy.
Spółka . nie ma żadnego wpływu na to jaka część zasobów osobowych przewoźników bądź innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Wnioskodawcy ma zostać wykorzystana do świadczenia usług.
Spółka nie ma żadnego wpływu na to jaka część zasobów technicznych / rzeczowych przewoźników bądź innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Wnioskodawcy ma zostać wykorzystana do świadczenia usług.
Spółka S.A. nie nabywa żadnych usług poza wyżej wymienionymi.
1. Czy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług transportu towarów świadczonych przez Państwa Spółkę na rzecz A PL jest Polska w sytuacji gdy transport nie jest w całości wykonywany poza terytorium Unii Europejskiej?
2. Który z podmiotów - Państwa Spółka czy A PL - jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczonych przez Spółka usług transportu towarów?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1)
Miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług transportu towarów świadczonych przez Państwa Spółkę na rzecz A PL jest Polska, zgodnie z ogólną zasadą ustalania miejsca opodatkowania, czyli miejsce siedziby A PL.
Ad. 2)
Państwa Spółka nie ma obowiązku naliczania podatku VAT na świadczonych usługach, a A PL powinno rozliczyć kwotę VAT w Polsce w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia.
UZASADNIENIE STANOWISKA
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2021 r. poz. 685, ze zm.; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy o VAT) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (brak działania, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej. Wobec powyższych przepisów, należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Jak wskazaliście Państwo w stanie faktycznym, w ramach swojej działalności zaspokajacie potrzebę zakupu usługi transportowej, na którą zapotrzebowanie zgłasza A PL, a która polega na wyświadczeniu na rzecz Zainteresowanego kompleksowej usługi transportowej obejmującej negocjowanie i kupowanie od niezależnego przewoźnika konkretnych usług transportu, które mają być odsprzedane do A PL. Mając na uwadze powyższe, w szczególności charakter czynności wykonywanych przez Państwa, w którym nie występuje element towarowy w transakcji, należy uznać, że czynności Spółka stanowią świadczenie usług.
Miejsce świadczenia usług na rzecz podatnika.
W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. W tym zakresie wskazać należy, że opodatkowaniu polskim podatkiem VAT podlegają tylko te usługi, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju. W tym zakresie pomocne są reguły wskazane w przepisach ustawy o VAT, które uzależniają występowanie miejsca świadczenia w Polsce od kilku okoliczności np. przedmiotu usługi czy siedziby podmiotów zaangażowanych w wykonywanie/nabywanie usług.
W tym miejscu wskazać należy, że w myśl art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Wskazana powyżej reguła ogólna uznaje, że miejscem świadczenia winno być miejsce (państwo), w którym znajduje się siedziba usługobiorcy. Wyjątkowo miejscem takim może być miejsce (państwo), w którym usługobiorca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Z kolei, inne wyjątki sprowadzają się do miejsca, w którym wykonywana jest usługa lub gdzie znajduje się przedmiot, na którym wykonywana jest usługa. W tym kontekście Państwa Spółka wskazuje, że w opisanym stanie faktycznym, nie znajdują zastosowania wspomniane wyjątki ustawowe, dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług wskazane w art. 28b ust. 2, 3 i 4, art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT. Wskazać w tym wypadku należy, że usługa nie jest wykonywana na rzecz osoby niebędącej podatnikiem (A PL jest bowiem podatnikiem w rozumieniu przepisu art. 28a ustawy o VAT), ani inne usługi, dla których ustalone są reguły szczególne jak np. usługa związana z nieruchomością czy usługa wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe itd. Odrębnego komentarza wymaga jednocześnie wyjątek dotyczący świadczenia usług transportu. Państwa Spółka wskazuje, że istotnie, usługi świadczone na rzecz A PL stanowią usługi transportu, natomiast przedmiotem oferowanego transportu są towary. Jak jednocześnie wskazano w treści stanu faktycznego, nie zdarzają się przypadki w których transport na zlecenie A PL wykonywany jest w całości poza terytorium Unii Europejskiej. Co więcej, jak wynika ze stanu faktycznego niniejszego wniosku, usługi transportu nie są świadczone na rzecz podatnika posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu. Usługi te wykonywane są bowiem na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Polsce tj. A PL. Wobec tego, z punktu widzenia analizy a contrario powyższych przepisów, biorąc więc pod uwagę fakt, że świadczone przez Państwa usługi transportu nie kwalifikują się do powyższych wyjątków zastosowanie znajdzie ogólna zasada opodatkowania w miejscu siedziby usługobiorcy. Dlatego też, w ocenie Państwa, świadczone kompleksowe usługi organizacji i realizacji transportu stanowią usługi opodatkowane na zasadach wyrażonych w art. 28b ustawy o VAT, ponieważ ich nabywca A PL jest podatnikiem posiadającym siedzibę w Polsce.
Zastosowanie odwrotnego obciążenia. Jako że w oparciu o przepisy dot. ustalenia miejsca świadczenia usług, świadczona przez Państwa usługa winna być opodatkowana na terytorium kraju, w dalszej kolejności należy dokonać analizy regulacji pozwalających ustalić, który podmiot obowiązany jest do rozliczenia podatku VAT od danej transakcji tj. Państwa Spółka (w oparciu o zasady ogólne) czy też usługa winna być rozliczona w oparciu o mechanizm odwrotnego obciążenia przez nabywcę, tj. A PL.
W tym zakresie należy przytoczyć art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b) usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4. Jak stanowi art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, jeśli dokonał on nabycia usługi od dostawcy spoza terytorium Polski. Przepis ten wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności, Państwa Spółka stoi na stanowisku, że w waszej sytuacji zastosowanie znajdą reguły wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. O powyższym decydują następujące okoliczności:
W ocenie Państwa nie dysponujecie w Polsce siedzibą ani stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej - stąd, pierwszy z warunków dotyczący usługodawcy, określony w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a) jest spełniony
usługa nie jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 28e. (tj. właściwych dla usług związanych z nieruchomościami), przez co nie ma znaczenia fakt, że usługodawca jest zarejestrowany na VAT w Polsce - stąd, drugi z warunków dotyczący usługodawcy, określony w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a) jest spełniony;
usługa opodatkowana jest na zasadach ogólnych, tj. art. 28b, a nabywca jest podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych - stąd, spełnione są warunki dotyczące usługobiorcy, określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b tiret pierwszy.
Biorąc to pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia, a więc obowiązanym do rozliczenia VAT od transakcji będzie nabywca tj. A PL, a Państwa Spółka nie ma obowiązku naliczania polskiego VAT na fakturach wystawianych na A PL.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy,
rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1,
rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1,
rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.
I tak, stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1. Ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Od powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług.
Na podstawie art. 28f ust. 1a ustawy:
Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:
1. posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej.
2. posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b. usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
W myśl art. 17 ust. 2 ustawy:
W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, która podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka członek grupy A, posiada siedzibę i zarząd w Szwajcarii, jest również aktywnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”) zarejestrowanym w Polsce od kwietnia 2021 r. Rolą Państwa Spółki w grupie A jest w szczególności centralizacja procesu zakupu usług transportowych dla spółek produkcyjnych w grupie oraz dalsza odsprzedaż takich usług do podmiotów z grupy, których towary mają być przetransportowane. A Polska S.A. („A PL”), inny podmiot z grupy A, jest osobą prawną zarejestrowaną w Polsce i polskim rezydentem podatkowym zarejestrowanym dla celów VAT (w tym dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych) w Polsce. Nie ma bezpośrednich powiązań kapitałowych ani osobistych pomiędzy A PL i Państwa Spółką. Niemniej jednak oba podmioty są członkami tej samej grupy kapitałowej (tj. A), w związku z czym jako podmioty znajdujące się pod wspólną kontrolą traktowane są jako podmioty powiązane na potrzeby cen transferowych. A PL to jeden z największych producentów żywności w Polsce. Przedmiotem działalności A PL jest produkcja artykułów spożywczych oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna. A PL posiada kilka zakładów produkcyjnych w Polsce, a dystrybucja żywności z zakładów produkcyjnych w Polsce odbywa się przy wykorzystaniu nabywanych usług transportowych. Wobec tego, A PL w przypadku zaistnienia potrzeby wykorzystania w swojej działalności usługi transportu kontaktuje się z Państwa Spółką, która ma za zadanie zorganizowanie usługi oczekiwanej przez A PL. Państwa Spółka prowadzi swoją działalność w przedmiocie (i) rozwiązań z zakresu łańcucha dostaw, (ii) rozwiązań wspierających rozwój biznesu oraz (iii) negocjowania strategicznego zaopatrzenia w umowy ramowe, (iv) zarządzania kontraktami i zarządzania relacjami z dostawcami. Jest również centralnym partnerem w grupie A (w tym dla A PL) odpowiedzialnym za zawieranie umów i fakturowanie ze wszystkimi przewoźnikami / dostawcami usług transportowych. Daje to możliwość generowania efektu skali, a co za tym idzie zmierza do wzrostu efektywności zakupów takich usług dla grupy. Oznacza to, że wszystkie umowy na zakup usług transportowych zawarte są pomiędzy przewoźnikami (podmioty niepowiązane z Spółką) a Spółką. Państwa Spółka nabywa te usługi w imieniu własnym, ale zgodnie z zapotrzebowaniem zgłaszanym przez spółki z grupy A (np. A PL). Jeśli chodzi o zaspokojenie potrzeby zakupu usługi transportowej, jaką zgłasza A PL, to Państwa Spółka odpowiedzialna jest za organizację takich usług transportowych oraz ich wyświadczenie na rzecz A PL. Świadczenie Państwa Spółki polega więc na stałym wsparciu w postaci organizacji usług transportu i odpowiedniej organizacji procesu (w tym negocjowania i zawierania stałych umów z dostawcami) - ma to służyć odpowiedniemu przygotowaniu Państwa Spółki na wypadek zgłoszenia potrzeby transportu przez spółki z grupy A (w tym A PL), nabywaniu od niezależnego przewoźnika konkretnych usług transportu, odsprzedaży tych usług (łączących organizację transportu i sam transport) do A PL. Mając na uwadze powyższe funkcje, przewoźnik fakturuje Państwa Spółkę, a Spółka fakturuje A PL. Na chwilę obecną nie zdarzają się przypadki w których transport realizowany przez Państwa Spółkę na zlecenie A PL wykonywany jest w całości poza terytorium Unii Europejskiej. Istnieje możliwość, że w przyszłości mogą zdarzyć się sytuacje w których transport ten będzie wykonywany także w całości poza terytorium Unii Europejskiej.
Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii, czy miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania usług transportu świadczonych przez Państwa Spółkę na rzecz A PL jest Polska i który z podmiotów jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczonych usług transportu.
Aby odpowiedzieć na pytanie, czy miejscem świadczenia i opodatkowania usług transportowych będzie Polska i który z podmiotów Państwa Spółka, czy A PL będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu świadczonej usługi należy ustalić czy zagraniczny podmiot (Państwa Spółka) posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.
Odnosząc się do przedmiotowych kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011.
Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.
Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.
W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011,
na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011,
na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:
a) art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;
b) począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;
c) do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;
d) art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.
Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011).
Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011,
na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.
Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.
Ponadto, w wyroku TSUE z 3 czerwca 2021 r., w sprawie C-931/19 (Titanium) Sąd uznał, że brak własnego personelu w kraju, w którym znajduje się wynajmowana przez podmiot nieruchomość, wyklucza uznanie posiadania przez wynajmującego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu zarówno dyrektywy 2006/112, jak i dyrektywy 2006/112 ze zm.
Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.
Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.
Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.
Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.
Mając na uwadze orzecznictwo TSUE, powyższe przepisy prawa oraz okoliczności rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Spółka nie zorganizowała bowiem na terytorium kraju odpowiednich zasobów ludzkich i technicznych umożliwiających samodzielne prowadzenie działalności w kraju. Jak wynika z wniosku Państwa Spółka członek grupy A posiada siedzibę i zarząd w Szwajcarii. Spółka składa się z dwóch działów: Dział 1, który wykonuje czynności oparte na działalności zakupowej, a mianowicie zajmuje się zarządzaniem kategorią produktów, zaopatrzeniem strategicznym, negocjowaniem umów ramowych i zarządzaniem kontraktami, partnerstwem biznesowym, podejmowaniem działań w celu zapewnienia odpowiedniego zaopatrzenia, a drugi dział to Dział 2 Handlowy Spółki, który zapewnia lokalnym podmiotom z grupy A wykonywanie usług, takich jak rozwiązania dla rozwoju biznesu i rozwiązania w zakresie łańcucha dostaw. Dział 1 realizuje strategiczne działania zakupowe (stanowiące wartość dodaną dla działalności określonej Spółki A w Polsce). Dział 1 składa się z wielu zespołów o łącznej liczbie etatów wynoszącej około 515 etatów na koniec 2020 roku. 217 z nich znajduje się w Szwajcarii (globalna siedziba główna i T regionalny dla rynku EMENA czyli Europa, Bliski Wschód i Afryka Północna), 151 etatów w T w Panamie (hub regionalny dla obu Ameryk), a 147 etatów w hubie w Malezji (hub regionalny dla AOA czyli Azji, Oceanii i Australii). Działalności prowadzonej przez Spółka w Polsce i w Szwajcarii nie można uznać za analogiczną / podobną. W szczególności w odniesieniu do działalności zakupowej składa się ona z wielu zespołów, które są zlokalizowane w centrali Spółki w Szwajcarii. Zespoły te przejmują wszystkie kluczowe obowiązki związane z kategoriami wydatków, w tym przypadku kategorią logistyki fizycznej, która obejmuje zamówienia na usługi transportowe, zarządzane ponadlokalnie, co oznacza wyznaczanie strategii na poziomie globalnym dla całej grupy A. Ta działalność jest wykonywana wyłącznie w kraju, w którym znajduje się siedziba Spółki. Rolą Państwa Spółki w grupie A jest w szczególności centralizacja procesu zakupu usług transportowych w tym dla A PL. A PL w przypadku zaistnienia potrzeby wykorzystania w swojej działalności usługi transportu kontaktuje się z Państwa Spółką, która ma za zadanie zorganizowanie usługi oczekiwanej przez A PL. Świadczenie Państwa Spółki polega więc na stałym wsparciu w postaci organizacji usług transportu i odpowiedniej organizacji procesu (w tym negocjowania i zawierania stałych umów z dostawcami) - ma to służyć odpowiedniemu przygotowaniu Państwa Spółki na wypadek zgłoszenia potrzeby transportu przez spółki z grupy A (w tym A PL), nabywaniu od niezależnego przewoźnika konkretnych usług transportu odsprzedaży tych usług (łączących organizację transportu i sam transport) do A PL. Wszelkie czynności związane z zawarciem umów z przewoźnikami są wykonywane wyłącznie przez pracowników Państwa Spółki ze Szwajcarii (kraj siedziby Państwa). Żadne osoby z Polski nie mają pełnomocnictw do wykonywania swoich obowiązków w imieniu Państwa Spółki. Wszystkie decyzje dotyczące zaopatrzenia, jak również definiowanie strategii zakupów, są podejmowane w Szwajcarii prze Leadera Spółki. Spółka nie posiada na terenie Polski własnych lub wynajmowanych powierzchni biurowych / lokali ani żadnych innych zasobów materialnych, urządzeń, maszyn, oprogramowania i innych. Ponadto, Spółka nie udostępnia A PL/T żadnych praw do oprogramowania, know-how, rozwiązań informatycznych. Jak podkreślacie Państwo Spółka nie posiada na terytorium Polski żadnych pracowników / zasobów osobowych, przedstawicieli ani handlowców. Państwa Spółka wykorzystuje jedynie przewoźników do świadczenia usług związanych z usługami transportu. Państwa Spółka nie nabywa żadnych usług poza wyżej wymienionymi usługami przewoźników. Z uwagi na to, że rola Państwa polega na centralnym zapewnieniu transportu towarów poprzez centralny zakup i odsprzedaż usług transportowych, dla płynnego operacyjnego skoordynowania tych usług z konkretnymi, lokalnymi potrzebami spółek operacyjnych (w tym A PL) konieczne są bardzo konkretne działania operacyjne. W grupie A za takie działania operacyjne odpowiadają wybrane spółki (kilka wybranych spółek w Europie, w tym A PL w Polsce). W tych wybranych spółkach (w ramach ich struktury prawnej i organizacyjnej) zostały stworzone działy (zespoły osób) zajmujących się operacyjnym wsparciem procesu zakupu usług transportowych. Są to tzw. zespoły T. Do zadań zespołu T należy m.in. bieżące zabezpieczenie zdolności przewozowej, organizacja i koordynacja terminów odbioru i nadania oraz miejsca przeznaczenia towarów, monitorowanie realizacji transportu od odbioru do dostawy, zarządzanie problemami i reklamacjami, zarządzanie fakturami transportowymi wraz z kontrolą kosztów transportu, a także projektowanie optymalizacji cykli tras oraz podejmowanie wszelkich innych działań w celu zwiększenia synergii w stosunku do kosztów logistyki. Zespół T w Polsce działa w ramach A PL, przez co nie jest niezależnym od tej spółki podmiotem. Oznacza to, że z prawnego punktu widzenia członkowie T są zatrudnieni i wynagradzani przez A PL i A PL odpowiada za zapewnienie niezbędnych zasobów technicznych (np. biuro, sprzęt) do wykonywania zadań wchodzących w zakres obowiązków T. W celu dzielenia się doświadczeniami i zbierania danych mogących usprawnić proces logistyczny, pracownicy Państwa mogą odwiedzać A PL / T raz lub dwa razy w roku w celu dzielenia się doświadczeniami i zbierania danych mogących usprawnić proces logistyczny. Państwa Spółka nie zapewnia jednak A PL / T żadnych praw do oprogramowania, know-how, rozwiązań z zakresu IT itp. Pracownicy Spółki (przebywających okazjonalnie w A PL) nie mają wolnego dostępu do powierzchni biurowej, sprzętu i oprogramowania należących do A PL. Wszystkie wizyty w obiektach A PL są możliwe pod nadzorem pracowników A PL / T. Ponadto każdy dostęp jest wcześniej ustalany, a przepustki przyznawane są tymczasowo. Ponieważ zespół T istniejący w ramach A PL obsługuje operacyjnie zarówno procesy logistyczne A PL, jak i innych spółek z grupy A, koszty zespołu T są fakturowane przez A PL (na bazie odrębnej umowy) do podmiotu będącego w grupie tzw. centrum usług wspólnych ( NOSW). Jest to osobna od Państwa spółka z siedzibą w Szwajcarii. Działa ona m.in. jako grupowe centrum podziału kosztów (cost sharing). NOSW zbiera wszystkie koszty wspólne (w tym od innych T zlokalizowanych poza Polską) i alokuje je wg faktycznego wykorzystania przez spółki produkcyjne. Następnie obciąża spółki operacyjne odpowiednim udziałem w tych kosztach wspólnych (w tym m.in. fakturuje A PL). W celu weryfikacji jakości usług świadczonych przez A PL NOSW wymaga przedstawienia raportów z wykonanych prac (przygotowywanych przez zespół T zarówno sobie, jak i do Państwa. Działalność prowadzona w Polsce przez Państwa Spółkę ma charakter pomocniczy w stosunku do działalności prowadzonej w Szwajcarii. Należy jednak zwrócić uwagę, że z ekonomicznego punktu widzenia działalność T w Polsce nie jest wykonywana przez Państwa Spółkę, Spółka prowadzi strategię zakupu usług logistycznych na poziomie globalnym dla wszystkich zespołów T, które zostały utworzone w Europie. Działalność ta jest wykonywana ze Szwajcarii, podczas gdy w Polsce działalność ta jest wykonywana wyłącznie na poziomie doradczym. Państwa Spółka świadczy usługi transportowe nie tylko na rzecz A PL ale również na rzecz innych podmiotów z grupy A. Państwa Spółka ma zawarte umowy z wieloma przewoźnikami do świadczenia usług transportowych na rzecz podmiotów z grupy A.
Zatem pomimo, że nawiązali Państwo współpracę z przewoźnikami i prowadzicie dzialność polegającą m.in. na organizacji i realizacji usług transportowych, w tym na rzecz A PL, nie można uznać, że Państwa Spółka na terytorium Polski niezależnie od działalności prowadzonej w Szwajcarii posiadając zaplecze personalne i techniczne prowadzi w sposób stały działalność gospodarczą. Co prawda, dla istnienia stałego miejsca prowadzenia działalność nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego oraz technicznego i kryterium to może być spełnione również w przypadku korzystania przez Spółkę z personelu i infrastruktury technicznej usługodawcy (przwoźników świadczących usługi transportu na Państwa rzecz). Niemniej jednak korzystanie przez Państwa z przwoźników do świadczenia usług związanych z usługami transportu nie oznacza, że ich zaplecze personalne i techniczne pozostaje w bezpośredniej zależności od Państwa i stanowi o stałym miejscu prowadzenia działalności. W analizowanej sprawie Państwa Spółka nie ma kontroli nad zasobami osobowymi przewoźników ani żadnych innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Państwa. Wszystkie szczegóły opisane są w umowie pomiędzy Spółka a przewoźnikiem, która reguluje wzajemne relacje biznesowe. Spółka nie posiada kontroli nad zasobami technicznymi / rzeczowymi przewoźników ani żadnych innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Państwa Spółki. Nie macie również Państwo wpływu na to jaka część zasobów osobowych przewoźników bądź innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Państwa ma zostać wykorzystana do świadczenia usług, jak również nie macie żadnego wpływu na to jaka część zasobów technicznych / rzeczowych przewoźników bądź innych podmiotów świadczących usługi na rzecz Państwa ma zostać wykorzystana do świadczenia usług. Zatem nie zorganizowaliście Państwo w Polsce zaplecza traktowanego jak własne świadczącego o prowadzeniu części działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednocześnie, jak wskazywaliście nie posiadacie na terytorium Polski żadnych pracowników / zasobów osobowych, przedstawicieli ani handlowców ani żadnych zasobów rzeczowych, nie wynajmujecie również żadnych powierzchni biurowych czy lokali.
Zatem należy stwierdzić, że Państwa Spółka nie posiada zaplecza personalnego i technicznego na terytorium Polski, tym samym nie jest spełniona podstawowa przesłanka do uznania, że Spółka na terytorium Polski posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto działalność prowadzona w Polsce ma charakter pomocniczy w stosunku do działalności w Szwajcarii a pracownicy Państwa Spółki mogą odwiedzać A PL/T raz lub dwa razy w roku, jednak w celu dzielenia się doświadczeniami i zbierania danych mogących usprawnić proces logistyczny. Wszelkie zaś czynności związane z zawarciem umów z przewoźnikami są wykonywane wyłącznie przez pracowników Spółka ze Szwajcarii. W związku z powyższym nie są spełnione przesłanki do uznania, że na terytorium Polski Państwo posiadacie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Odnosząc się do pozostałych Państwa wątpliwości związanych z miejscem świadczenia, opodatkowania oraz rozliczenia podatku z tytułu świadczonych przez Państwa usług tansportu wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie, gdy miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania usług jest terytorium Polski, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ustawy usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
W przedmiotowym przypadku wskazaliście Państwo że usługa nie jest w całości wykonywana poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem należy uznać, że dla świadczonych przez Państwa usług transportu towarów na rzecz A przepisy nie przewidują szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia wynikających m.in. z art. 28f ust. 1a ustawy. Dla usług transportu towarów w sytuacji opisanej we wniosku znajduje zastosowanie ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia wyrażona w art. 28b ustawy. Należy bowiem zauważyć, że usługa transportowa będzie świadczona na rzecz A S.A. tj. podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą zarejestrowanego dla celów VAT (w tym dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych) w Polsce. Państwa Spółka odpowiedzialna jest za organizację usług transportowych oraz ich wyświadczenie na rzecz A PL, przy czym transport jak wskazujecie nie jest w całości wykonywany poza terytorium Unii Europejskiej. Ponadto jak już zostało ustalone Państwa Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym należy stwierdzić, że usługi transportowe świadczone przez Państwa Spółkę na rzecz A S.A. do których stosuje się art. 28b ustawy, są opodatkowane w Polsce tj. w kraju siedziby usługobiorcy stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy. Przy tym, w analizowanej sprawie jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy. Jednocześnie należy uznać, że w analizowanym przypadku jest spełniony również warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy. Usługodawcą jest Państwa Spółka która posiada siedzibę w Szwajcarii i jak ustalono nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Przy tym, do świadczonych przez Państwa usług zastosowanie ma art. 28b ustawy.
Zatem, skoro Państwa Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej poza Polską (w Szwajcarii), nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a A S.A. (usługobiorca) posiada siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowany dla celów VAT w Polsce spełnione są łącznie wszystkie warunki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy powodujące, że usługodawca nie rozlicza podatku należnego. W konsekwencji, to A S.A. jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu usług transportu towarów świadczonych przez Państwa Spółkę w sytuacji, gdy transport nie jest w całości wykonywany poza terytorium Unii Europejskiej.
Tym samym stanowisko Państwa w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Ponadto, odnieśliśmy się do stanu faktycznego, który został przedstawiony w złożonym wniosku ORD-WS i jego uzupełnieniu w języku polskim. Należy bowiem zauważyć, że Organ ma obowiązek prowadzenia wszelkich czynności procesowych w języku polskim, do których zalicza się postępowanie interpretacyjne. Zatem, opis stanu faktycznego przedstawiony w języku angielskim nie może podlegać analizie. Natomiast, za element stanu faktycznego, który podlegał analizie przyjęto informacje przedstawione w języku polskim.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej, ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili