Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów), jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów będą sporządzane/przechowywane w formie elektronicznej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 stycznia 2022 r. (data wpływu 1 luty 2022 r.) oraz pismem z 8 lutego 2022 r. (data wpływu 8 luty 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (…) sp. z o. o. (dalej określana jako Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży części do sprzętu gospodarstwa domowego. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) oraz jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej w skrócie WDT). W ramach transakcji WDT nabywcy towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT-UE nadany przez państwo członkowskie ich siedziby. W celu zastosowania stawki 0% Wnioskodawca gromadzi dokumentację potwierdzającą, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Dokumentacją tą są w szczególności listy przewozowe (dalej określane jako CMR). Wnioskodawca ma zamiar zmodyfikować zasady pozyskiwania i przechowywania CMR poprzez wprowadzenie CMR w formie elektronicznej, tj. skanów dokumentów CMR wystawionych w formie papierowej. Celem tej modyfikacji jest przyśpieszenie i usprawnienie procesu pozyskiwania CMR oraz zaoszczędzenie przestrzeni magazynowej w archiwum.

W związku z powyższym w praktyce u Wnioskodawcy mogą występować następujące sytuacje:

1. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika CMR w formie papierowej. Następnie Wnioskodawca skanuje dokument CMR i zapisuje skan w formie elektronicznej. CMR w formie elektronicznej jest przechowywany przez Wnioskodawcę. CMR w formie papierowej jest niszczony.

2. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika CMR w formie elektronicznej. CMR w formie elektronicznej to zeskanowany przez przewoźnika CMR w formie papierowej. Wnioskodawca otrzymuje CMR w formie elektronicznej drogą mailową. CMR w formie elektronicznej jest przechowywany przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie otrzymuje CMR w formie papierowej. CMR w formie papierowej może być przez przewoźnika niszczony albo przechowywany, przy czym czas przechowywania może być krótszy niż okres przedawnienia zobowiązania podatkowego.

3. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika dostęp do platformy internetowej z której może pobrać CMR w formie elektronicznej. CMR w formie elektronicznej to zeskanowany przez przewoźnika CMR w formie papierowej. CMR w formie elektronicznej jest przechowywany przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie otrzymuje CMR w formie papierowej. CMR w formie papierowej może być przez przewoźnika niszczony albo przechowywany, przy czym czas przechowywania może być krótszy niż okres przedawnienia zobowiązania podatkowego.

We wszystkich tych trzech przedstawionych sytuacjach skanowanie i przechowywanie CMR w formie elektronicznej będzie się odbywało na następujących zasadach:

· skan CMR będzie stanowił wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR w formie papierowej,

· skan CMR zostanie zapisany w formacie, który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu CMR,

· skan CMR będzie przechowywany przez Wnioskodawcę co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego,

· skan CMR będzie przesyłany i przechowywany w formacie, który co do zasady uniemożliwia ingerencję w treść zeskanowanego dokumentu CMR.

Celem niniejszego wniosku jest ustalenie, czy pozyskanie i przechowywanie CMR w formie elektronicznej w przedstawionych trzech sytuacjach uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT. Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że wszystkie pozostałe warunki zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT są spełnione.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

a) w odpowiedzi na pytanie: ,,czy posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju ?” wskazali Państwo, że posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

b) w odpowiedzi na pytanie: ,,czy przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów zapewnia odzwierciedlenie ich oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi ?” wskazali Państwo, że przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów zapewnia odzwierciedlenie ich oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji pierwszej, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną otrzymane w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane w formie elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej będą niszczone?

2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji drugiej, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną otrzymane w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej?

3. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji trzeciej, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną pobrane z platformy internetowej przewoźnika w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 41 ust. 3 u.p.t.u. „W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42”.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 u.p.t.u. „Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 3 u.p.t.u. „Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2. (uchylony),

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4. (uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5”.

Z powyższych regulacji wynika, że do transakcji WDT ma zastosowanie stawka 0% pod warunkiem posiadania właściwej dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy u.p.t.u. nie uzależniają jednak prawa do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT od posiadania takich dokumentów wyłącznie w formie papierowej. Skoro zatem przepisy u.p.t.u. nie wskazują formy, w jakiej dokumenty te powinien otrzymywać i przechowywać podatnik, to należy uznać, że każda forma otrzymania i przechowywania tych dokumentów będzie uprawniała do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT. W konsekwencji w celu zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie ma znaczenia, czy CMR będzie otrzymywany w formie papierowej czy w formie elektronicznej oraz czy będzie przechowywany w formie papierowej czy w formie elektronicznej. Istotne jest, że CMR w formie elektronicznej będzie stanowił wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR w formie papierowej, zostanie zapisany w formacie który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu CMR oraz będzie przesyłany i przechowywany w formacie który co do zasady uniemożliwia ingerencję w treść zeskanowanego dokumentu CMR. Tym samym CMR w formie elektronicznej będzie miał takie same walory dowodowe jak CMR w formie papierowej. W związku z tym we wszystkich trzech pisanych sytuacjach Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT, ponieważ CMR w formie elektronicznej będzie dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 u.p.t.u.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 maja 2016 r. (sygn. ILPP4/4512-1-76/16-2/JN), w której stwierdzono: „Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo stosować stawkę podatku w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jeżeli dokumenty potwierdzające wywóz danych towarów z terytorium kraju na terytorium innego kraju członkowskiego (uprawniające do zastosowania 0% stawki podatku), będą otrzymane przez Wnioskodawcę w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, a otrzymane dokumenty w formie papierowej będą niszczone od razu po ich zeskanowaniu. Będzie miał także prawo stosować stawkę podatku w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jeżeli dokumenty potwierdzające wywóz danych towarów z terytorium kraju na terytorium innego kraju członkowskiego (uprawniające do zastosowania 0% stawki podatku), będą otrzymane przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej i przechowywane będą wyłącznie w tej formie”.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 czerwca 2020 r. (sygn. 0114- KDIP1 2.4012.117.2020.1.PC), w której stwierdzono: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. (`(...)`) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty wymienione przez Wnioskodawcę tj. wystawiona faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenie w formie elektronicznej (skan CMR lub potwierdzenie od nabywcy zawarte w korespondencji e-mail), że określony towar został otrzymany przez nabywcę na terenie innego państwa członkowskiego niż Polska, których treść - jak wskazał Wnioskodawca - potwierdza, że towar opuścił Polskę i został dostarczony na terytorium innego państwa członkowskiego stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają i będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym upoważniają oraz będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że:

1. Będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji pierwszej, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezione towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną otrzymane w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane w formie elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej będą niszczone.

2. Będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji drugiej, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezione towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną otrzymane w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej.

3. Będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji trzeciej, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezione towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną pobrane z platformy internetowej przewoźnika w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Według art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Państwo jesteście czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). Państwo dokonujecie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. W ramach transakcji WDT nabywcy towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT-UE nadany przez państwo członkowskie ich siedziby. W celu zastosowania stawki 0% Państwo gromadzicie dokumentację potwierdzającą, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Dokumentacją tą są w szczególności listy przewozowe (dalej określane jako CMR). Państwo macie zamiar zmodyfikować zasady pozyskiwania i przechowywania dokumentów CMR poprzez wprowadzenie CMR w formie elektronicznej, tj. skanów dokumentów CMR wystawionych w formie papierowej gdzie w formie elektronicznej będziecie Państwo przechowywać te dokumenty, a CMR – y w formie papierowej będą niszczone, dokumentów CMR w formie elektronicznej jako zeskanowane przez przewoźnika CMR - y w formie papierowej, otrzymane w formie elektronicznej drogą mailową i formie elektronicznej będą przechowywane, pobrane dokumenty CMR w formie elektronicznej z platformy internetowej przewoźnika.

Skanowanie i przechowywanie CMR w formie elektronicznej będzie się odbywało na następujących zasadach: skan CMR będzie stanowił wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR w formie papierowej, skan CMR zostanie zapisany w formacie, który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu CMR, skan CMR będzie przechowywany przez Państwa co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego, skan CMR będzie przesyłany i przechowywany w formacie, który co do zasady uniemożliwia ingerencję w treść zeskanowanego dokumentu CMR.

Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że wszystkie pozostałe warunki zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT są spełnione.

Ponadto, posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów zapewnia odzwierciedlenie ich oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi.

Wątpliwości Państwa dotyczą prawa do zastosowania stawki VAT 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku pozyskiwania i przechowywania dokumentów CMR w formie elektronicznej we wskazanych powyższej sytuacjach.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, str. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a ust. 1 wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

1. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
2. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Zgodnie z ust. 2 rozporządzenia:

Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

W myśl ust. 3 rozporządzenia:

Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura

od przewoźnika towarów;

b) następujące dokumenty:

1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych rozporządzeniem 2018/1912 nie oznacza, że stawka 0% nie ma zastosowania. W takiej sytuacji dostawca może udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Według art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1. podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2. złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2. (uchylony),

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4. (uchylony),

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W art. 42 ust. 4 ustawy wskazano, że:

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3. określenie towarów i ich ilości;

4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przy tym w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów, do której ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Warunek ten dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Istotnym zatem jest to, aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie stanowią zatem, że wymagane jest wyłącznie posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument w formie elektronicznej pobrany z platformy internetowej przewoźnika niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Stąd należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z przedmiotu sprawy w kwestii przechowywania dokumentów CMR Państwo rozważacie możliwość elektronicznej archiwizacji wymienionych dokumentów. Państwo będziecie w posiadaniu dokumentu CMR w formie elektronicznej, tj. dokonanego przez Państwa skanu dokumentu CMR wystawionego uprzednio w formie papierowej, dokumentu CMR w formie elektronicznej jako zeskanowanego przez przewoźnika CMR w formie papierowej, otrzymanego w formie elektronicznej drogą mailową, pobranego przez Państwa dokumentu CMR w formie elektronicznej z platformy internetowej przewoźnika.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Państwa dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a tym samym będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju oraz przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają Państwa do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Ponadto, przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów zapewnia odzwierciedlenie ich oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi. Zatem, biorąc pod uwagę to, że posiadane dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy będą uprawniały Państwa do zastosowania stawki 0% dla realizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, a przepisy obowiązujące w tym zakresie nie stanowią, że podatnik ma posiadać wyłącznie oryginały dokumentów, należy przyjąć, że elektroniczna forma przechowywania przez Państwa dokumentów określonych w ww. przepisach jest dopuszczalna. Wobec tego dokumenty przechowywane w formie elektronicznej np. w postaci skanów dokumentów lub pobranych w formie elektronicznej z platformy internetowej przewoźnika, w sposób niebudzący wątpliwości co do ich autentyczności, mogą stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

W konsekwencji, Państwo (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) będziecie mieli prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w sytuacji gromadzenia dokumentów wskazanych w opisanych przypadkach, tj. jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną otrzymane w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane w formie elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej będą niszczone, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną otrzymane w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej oraz jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR) zostaną pobrane z platformy internetowej przewoźnika w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej.

Zatem stanowisko Państwa w zakresie pyt. 1, 2, 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązują w dniu wydania interpretacji.

Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).