0114-KDIP1-2.4012.540.2021.2.RM

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostawy towarów stawką VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% na podstawie posiadanej dokumentacji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 stycznia 2022 r. (wpływ 21 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Państwa spółka sprzedała płyty CD na warunkach DAP drukarnia w Polsce podmiotowi francuskiemu.

Podmiot francuski był zarejestrowany dla VAT we Francji, co potwierdził wypis z systemu (…), sprawdzony na dzień wystawienia faktury tzn. 19 marca 2021 r.

Faktura została wystawiona z 23% VAT, ponieważ towar został dostarczony na terytorium kraju (drukarnia w Polsce) za pomocą firmy X, na co posiadacie Państwo list przewozowy wystawiony przez X oraz potwierdzenie doręczenia, gdyż byliście nadawcą tej przesyłki, w rozumieniu ustawy prawo przewozowe.

Drukarnia miała dołożyć dostarczone przez Państwa płyty CD do wydrukowanych przez drukarnię książek. Cały komplet tzn. książka z płytą CD zostały przewiezione z drukarni w Polsce do klienta we Francji przez finalnego klienta (podmiot francuski). Po rzekomym dokonaniu wywozu z Polski towarów dostaliście Państwo oświadczenie od klienta, że towary przez Was sprzedane tzn. płyty, dostarczone na terytorium kraju (drukarnia) zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Francji za pomocą transportu lotniczego (nie posiadacie Państwo AWB i nie zawieraliście umowy przewozu pomiędzy drukarnią na terenie kraju i finalnym miejscem przeznaczenia). Oświadczenie o dostarczeniu towaru do miejsca przeznaczenia zostało wystawione i podstemplowane przez klienta oraz podpisane parafką.

Otrzymaliście Państwo również od klienta (podmiot francuski) jego zgłoszenie do przewozu palet z księgarni na adres wskazany w oświadczeniu przez klienta, jako adres dostawy Państwa towaru. W zgłoszeniu tym jest wskazany jedynie jako towar sposób ich zapakowania czyli palety i nie figuruje żaden sposób identyfikacji sprzedanego przez Państwa towaru. Inaczej to ujmując trudno domniemać co na tych paletach się znajduje.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT UE, wskazaliście Państwo, że tak spółka jest zarejestrowana jako podatnik UE.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy dokumenty opisane w stanie faktycznym, tj. oświadczenie klienta (podmiot francuski) o dostarczeniu towaru do miejsca przeznaczenia (Francja) oraz zgłoszenie do przewozu palet z księgarni na adres wskazany przez klienta w oświadczeniu – jednoznacznie potwierdzają wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Francja), wskazaliście Państwo, że posiadacie deklarację podpisaną przez (…) przekazaną przez kontrahenta z Francji potwierdzającą wysłanie do niego przesyłki, brak dowodów na zawartość towaru.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy posiadacie Państwo dokumenty uzupełniające (np. umowa, potwierdzenie przelewu, korespondencja handlowa z nabywcą itp.), które wraz z dokumentami opisanymi w stanie faktycznym (oświadczenie klienta o dostarczeniu towaru do miejsca przeznaczenia oraz zgłoszenie do przewozu palet) jednoznacznie potwierdzają wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Francja), wskazaliście Państwo że posiadacie przelew na kwotę brutto łączną z dwóch faktur w dwóch przelewach oraz zlecenie (zamówienie) z miejscem dostawy do (…) Sp. z o.o. na terenie Polski.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy w momencie składania zamówienia przez kontrahenta z Francji wiedzieliście Państwo, że towar zostanie wywieziony z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Francja), wskazaliście Państwo, że nie posiadacie dowodów na fakt przemieszczenia towaru, oprócz deklaracji. Informacja o przemieszczeniu towaru była przekazana ustnie, że po czynnościach dodatkowych dokonanych w (`(...)`) Sp. z o.o. w Polsce towar zostanie zawieziony do Francji.

Pytania

1. Czy na podstawie posiadanego oświadczenia oraz zgłoszenia otrzymanego od klienta (który był nadawcą przesyłki), że towar został wywieziony z Polski w imieniu i na rzecz klienta (z terytorium kraju), możecie Państwo wystawić korektę faktury do klienta z 23% VAT na 0% VAT na sprzedaż naszego towaru tzn. płyt i uznać tą dostawę jako WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) z obniżoną stawką VAT?

2. Czy opisana transakcja powinna zostać uznaną za dostawę przerywaną i zostać opodatkowana stawką podstawową 23% VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 45a ust. 1 pkt a i b Rozporządzenia Wykonawczego Rady UE 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi oraz ustawa o podatku od towarów i usług.

W Państwa przekonaniu nie spełniacie podstawy do wystawienia korekty faktury i zastosowania 0% VAT.

Zgodnie ze wskazanymi przepisami, żeby móc zastosować 0% VAT sprzedawca musi wywieźć towar poza teren Polski, albo podmiot trzeci musi wywieźć towar na rzecz sprzedawcy. W opisanym przez Państwa wypadku klient wywiózł towar na swoją rzecz, a nie na rzecz sprzedawcy, czyli Państwa.

Również zgodnie ze wskazanym przepisem sprzedawca musi posiadać dwa dowody.

Zgodnie ze wskazanym przepisem mogą to być dowody z grupy A: podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy i faktura od przewoźnika towarów, albo z grupy B: polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów bądź dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów, dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia oraz poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów, w tym państwie członkowskim.

Państwo jako sprzedawca jesteście w posiadaniu tylko faktury wystawionej na klienta francuskiego ze wskazaną dostawą do drukarni w Polsce, listu przewozowego do drukarni w Polsce, oświadczenia od klienta, że towar został wywieziony z Polski do Francji oraz zaświadczenia o przewozie palet z Polski do Francji. Państwa zdaniem nie posiadacie wystarczających dowodów do zastosowania 0% VAT.

Ad. 2

Jednocześnie uważacie Państwo, że dostawa ta jest dostawą przerywaną ze względu na zatrzymanie przesyłki w transporcie w celu poddania jej konfekcji poprzez dodanie asortymentu do towaru (w celu zarobkowym) oraz sprzedający nie zapewnia transportu na całej drodze przewozu do miejsca przeznaczenia. Oznacza to, że przerwanie transportu nie występuje tylko i wyłącznie z przyczyn logistycznych tylko z przyczyn kolejnej transakcji handlowej i usługowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania 1 i 2 jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zatem dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (…).

Jak stanowi art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2. (uchylony)

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

‒ podatnik wystawia fakturę korygującą.

Ze wskazanego przepisu wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w przypadku stwierdzenia pomyłki w stawce lub kwocie podatku. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Z wniosku wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT UE. Sprzedaliście Państwo płyty podmiotowi francuskiemu, na warunkach DAP drukarnia w Polsce i udokumentowaliście transakcję fakturą z wykazanym podatkiem VAT w wysokości 23%. Towar został dostarczony do drukarni w Polsce, przez firmę kurierską. Nabywca poinformował Państwa, że po dołożeniu płyt do wydrukowanych książek, towar będzie przetransportowany do Francji. Komplet, tj. książka z płytą CD został przewieziony z drukarni w Polsce do klienta we Francji przez podmiot francuski (finalny klient). W związku z dokonaną transakcją posiadacie Państwo następujące dokumenty: zlecenie (zamówienie) z miejscem dostawy do drukarni na terenie Polski, fakturę wskazującą dostawę w Polsce z wykazanym podatkiem VAT w wysokości 23%, oświadczenie klienta o dostarczeniu towarów do Francji, zgłoszenie dot. przewozu palet z księgarni na adres wskazany przez klienta w oświadczeniu, deklarację podpisaną przez (…) potwierdzającą wysłanie przesyłki do kontrahenta z Francji oraz przelew na kwotę brutto łączną z dwóch faktur w dwóch przelewach.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy powzięliście Państwo wątpliwości dotyczące ustalenia czy na podstawie posiadanych dokumentów możecie uznać sprzedaż płyt CD za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką VAT 0% i wystawić korektę faktury z 23% na 0% VAT (pytanie 1). Ponadto, wyraziliście Państwo wątpliwość czy opisana transakcja jest dostawą przerywaną w związku z czym powinna podlegać opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23% (pytanie 2).

Państwa zdaniem, opisana dostawa została przerwana – przesyłka została zatrzymana podczas transportu i poddana konfekcjonowaniu (dodanie asortymentu do towaru w celu zarobkowym), a sprzedający nie zapewnia transportu na całej drodze przewozu towaru do miejsca przeznaczenia. Jednocześnie uważacie Państwo, że nie spełniacie warunków do wystawienia korekty faktury i zastosowania 0% VAT. W Państwa ocenie aby móc zastosować stawkę VAT 0%, towar poza terytorium Polski musi wywieźć sprzedawca albo podmiot trzeci działający na jego rzecz. Natomiast w analizowanym przypadku, klient wywiózł towar na swoją rzecz, a nie na rzecz sprzedawcy. Wskazujecie Państwo również, że posiadana przez Was dokumentacja nie jest wystarczająca do opodatkowania dokonanej dostawy stawki VAT w wysokości 0%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanych przepisów prawa wynika, że przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z kraju na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Przy czym, obowiązujące regulacje prawa odnoszące się do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie uzależniają prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% względem dokonanej dostawy towarów od tego aby wywóz towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE, na całym odcinku, organizował sprzedawca lub podmiot trzeci działający na jego rzecz.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, że dostawa towarów (płyt) dokonana przez Państwa na rzecz podmiotu francuskiego spełnia warunki pozwalające uznać ją za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują bowiem, że wywóz towaru z Polski do Francji nastąpił w wyniku dostawy dokonanej przez Państwa na rzecz podmiotu francuskiego.

Sprzedaliście Państwo płyty podmiotowi francuskiemu. Nastąpiła więc dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, w ramach której przenieśliście Państwo na podmiot francuski prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, a dokonaną transakcję udokumentowaliście fakturą. W wyniku dostawy towarów dokonanej pomiędzy Państwem a podmiotem francuskim nastąpił wywóz towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, tj. na terytorium Francji. Transport towarów odbywał się dwuetapowo. W pierwszej kolejności sprzedane przez Państwa płyty CD zostały przemieszczone przez firmę kurierską od Państwa do drukarni w Polsce. Przy czym, w momencie składania zamówienia przez kontrahenta z Francji wiedzieliście Państwo, że towar zostanie wywieziony z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Francja), bowiem jak wskazaliście „informacja o przemieszczeniu towaru była przekazana ustnie, że po czynnościach dodatkowych dokonanych w (…) Sp. z o.o. w Polsce towar zostanie zawieziony do Francji.” W drukarni płyty zostały dołączone do wydrukowanych książek. Jednocześnie z wniosku nie wynika aby w drukarni płyty były poddawane jakimkolwiek czynnościom mającym na celu ich modyfikację, ulepszanie czy zmianę tożsamości. Płyty zostały przemieszczone do drukarni na terytorium Polski wyłącznie w celu dołączenia ich do książek i jako komplet (książka z płytą) wywiezione z Polski do Francji. Zatem płyty opuściły drukarnię w takim stanie w jakiej do niej przybyły. Powyższe pozwala przyjąć, że czasowy pobyt płyt w drukarni nie przerwał ich transportu i nie spowodował „przerwania” dostawy. Tym samym, przemieszczenie przez Państwa płyt do drukarni w Polsce, a następnie - po dołączeniu płyt do wydrukowanych książek - wysłanie „całego kompletu” z Polski do Francji należy uznać za jednolitą transakcję.

Zatem, skoro Państwo - zarejestrowany podatnik VAT-UE dokonaliście dostawy towarów na rzecz podmiotu francuskiego zarejestrowanego dla VAT we Francji, i w wyniku dokonanej przez Państwa dostawy towar (płyty) został przetransportowany/wysłany z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE (do Francji), transakcję tę należy traktować i opodatkować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

Natomiast w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wskazać należy, że od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7 grudnia 2018 r. s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a. sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b. sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

i. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

ii. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a. dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b. następujące dokumenty:

i. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2. (uchylony)

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

4. (uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem. W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Powyższe potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że wystawiliście Państwo fakturę dokumentującą sprzedaż płyt (z miejscem dostawy w Polsce). Płyty zostały dostarczone do drukarni na terytorium kraju za pomocą firmy kurierskiej, na co posiadacie Państwo list przewozowy wystawiony przez tą firmę oraz potwierdzenie doręczenia. Od podmiotu francuskiego otrzymaliście Państwo oświadczenie, że sprzedane przez Was i dostarczone do drukarni płyty zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Francji. Oświadczenie o dostarczeniu towaru do miejsca przeznaczenia zostało wystawione i podstemplowane przez klienta oraz podpisane parafką. Ponadto podmiot francuski przekazał Państwu zgłoszenie do przewozu palet z księgarni na adres wskazany przez niego w oświadczeniu, jako adres dostawy Państwa towaru. Przy czym w zgłoszeniu jako towar wskazany jest jedynie sposób zapakowania (palety) natomiast nie precyzuje co się na tych paletach (brak identyfikacji sprzedanego przez Państwa towaru). Posiadacie Państwo również deklarację podpisaną przez (…) przekazaną przez kontrahenta z Francji potwierdzającą wysłanie do niego przesyłki, która nie opisuje zawartości towaru oraz posiadacie potwierdzenie przelewu (przelew na kwotę brutto łączną z dwóch faktur w dwóch przelewach).

Odnosząc się do wątpliwości dotyczących możliwości opodatkowania dokonanej dostawy stawką VAT w wysokości 0% należy uznać, że zgromadzona przez Państwa dokumentacja dotycząca dostawy towarów (płyt) dokonanej na rzecz kontrahenta francuskiego, tj.:

1. faktura wystawiona przez Państwa, dokumentująca sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta z Francji (z dostawą w Polsce),

2. oświadczenie podmiotu francuskiego, w którym potwierdza on że towar będący przedmiotem dostawy został dostarczony do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Francja)

3. zgłoszenie dotyczące przewozu palet z księgarni na adres wskazany przez klienta w oświadczeniu, jako adres dostawy Państwa towaru oraz

4. potwierdzenie przelewu (przelew na kwotę brutto łączną z dwóch faktur w dwóch przelewach)

uprawnia Państwa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

Posiadane przez Państwa dokumenty łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (płyty) do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju (Francja). Tym samym, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ustawy, na podstawie dokumentów wskazanych w opisie sprawy, w tym faktury, zgłoszenia dotyczącego przewozu palet z księgarni na adres wskazany przez klienta w oświadczeniu, jako adres dostawy Państwa towaru, oświadczenia klienta potwierdzającego, że towar został wywieziony z Polski do Francji i potwierdzenia przelewu macie Państwo prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W konsekwencji należy uznać, że w analizowanej sprawie zaistniały okoliczności uprawniające Państwa do zastosowania dla opisanej transakcji 0% stawki podatku VAT i skorygowania pierwotnie zastosowanej stawki podatku VAT w wysokości 23% i opodatkowania dokonanej transakcji stawką podatku w wysokości 0%.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 i 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie zastrzegamy, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi Państwo dysponujecie rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Natomiast odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do uzupełnienia wniosku wyjaśniamy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych dokumentów. W związku z tym dokumenty przesłane przez Państwa wraz z uzupełnieniem wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

‒ z zastosowaniem art. 119a;

‒ w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

‒ z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).