Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania usług najmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz najmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze innym niż mieszkaniowym oraz prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) z zakupów towarów i usług związanych z tymi usługami. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 lutego 2022 r. (wpływ 1 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka (…) Sp. z o.o. (NIP (…), REGON (…), KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…)) rozpoczęła działalność 2 grudnia 2016 r. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż usług i materiałów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Spółka jest płatnikiem podatku CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) oraz płatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi pełną księgowość, w tym ewidencję środków trwałych.
Spółka rozważa rozpoczęcie działalności gospodarczej polegającej na zakupie nieruchomości o charakterze mieszkalnym, przeprowadzaniu remontów, wynajmie nieruchomości i sprzedaży tych nieruchomości po kilku latach. Spółka będzie kupowała mieszkania używane (wcześniej zasiedlone) z rynku wtórnego. Spółka będzie nabywała mieszkania wyłącznie od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Mieszkania będą nabywane za pośrednictwem umowy notarialnej, a transakcje zakupu będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zakupione nieruchomości mieszkaniowe będą stanowiły środki trwałe Spółki. Następnie Spółka będzie remontowała nabyte mieszkania. Spółka będzie prowadziła ewidencję kosztów remontu dotyczących poszczególnych mieszkań. Koszty remontu nie będą przekraczały 30% wartości poszczególnych nieruchomości mieszkaniowych w chwili ich zakupu. Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych z remontem. Kolejno nieruchomości mieszkalne będą wynajmowane. Ostatecznie Spółka będzie sprzedawała wcześniej nabyte i wyremontowane mieszkania. Mieszkania będą sprzedawane za pośrednictwem umowy notarialnej, a transakcje sprzedaży będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Sprzedaż nieruchomości mieszkaniowych będzie stanowiła sprzedaż środka trwałego Spółki. Nawiązując do wcześniej wydanej interpretacji indywidualnej (identyfikator dokumentu: 0113-KDIPT1-3.4012.172.2021.1.OS), Spółka będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla sprzedaży nieruchomości mieszkaniowych.
Pytania
1. Spółka planuje wynajmować nieruchomości mieszkalne w charakterze krótkoterminowym, w ramach usługi zakwaterowania. Jaka stawka VAT powinna zostać zastosowana przy sprzedaży? Czy Spółka ma prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych z tą usługą (np. rachunki za media)?
2. Spółka planuje wynajmować nieruchomości mieszkalne w charakterze innym niż mieszkaniowym, np. prowadzenie działalności gospodarczej. Jaka stawka VAT powinna zostać zastosowana przy sprzedaży? Czy Spółka ma prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych z tą usługą (np. rachunki za media)?
Państwa stanowisko w sprawie
PYTANIE 1: Z interpretacji własnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynajmu nieruchomości wynika, że najem krótkoterminowy nie spełnia wymogu zaspokajania celów mieszkaniowych. W rezultacie wynajem krótkoterminowy nie jest zwolniony z VAT. Usługi związane z zakwaterowaniem opodatkowane są stawką preferencyjną w wysokości 8%.
Prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych z usługą najmu zależy od celu i charakteru najmu. W przypadku najmu krótkoterminowego, Spółka ma prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych ze świadczoną usługą. Spółka ma prawo ująć fakturę zakupową w kosztach uzyskania przychodu w kwocie netto (bez VAT).
PYTANIE 2: Z interpretacji własnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynajmu nieruchomości wynika, że najem w charakterze innym niż mieszkaniowym (np. prowadzenie działalności gospodarczej) nie spełnia wymogu zaspokajania celów mieszkaniowych. W rezultacie wynajem lokalu nie jest zwolniony z VAT. Usługi związane z wynajęciem lokali użytkowych opodatkowane są stawką podstawową 23%. Prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych z usługą najmu zależy od celu i charakteru najmu. W przypadku najmu lokali użytkowych, Spółka ma prawo do odliczenia VAT za zakupy towarów i usług związanych ze świadczoną usługą. Spółka ma prawo ująć fakturę zakupową w kosztach uzyskania przychodu w kwocie netto (bez VAT).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy,
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy,
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z treści wskazanych wyżej przepisów wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.
Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:
1. wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
Natomiast zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie– rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych dostaw towarów i świadczenia usług zwolnienie od podatku.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243);
Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.
Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.
W poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości – obecnie 8%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 55.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.
Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:
◾świadczenie usługi na własny rachunek,
◾charakter mieszkalny nieruchomości,
◾mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.
W tym miejscu podkreślić należy, że zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że „Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (…) dzierżawę i wynajem nieruchomości”. Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.
Należy zwrócić uwagę, że zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 146aa ust. 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów. W żadnym razie nie powinny one być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.
Analizując kwestie zwolnienia od podatku usług najmu lokali mieszkalnych należy zwrócić szczególną uwagę na cel świadczonych usług. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie nieruchomości przez najemcę (ostatecznego najemcę). Tym samym, zasadniczą kwestią dla opodatkowania, czy zwolnienia od podatku świadczonej usługi pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi.
Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy wskazuje, że zwolnione od podatku od towarów i usług jest wyłącznie świadczenie usług w zakresie wynajmowania nieruchomości, po pierwsze o charakterze mieszkalnym, po drugie – na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Wskazany przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę. Nie odnosi się również do czasu wynajmowania nieruchomości oraz klasyfikacji statystycznych.
Jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy planujecie Państwo wynajmować nieruchomości mieszkalne w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz wynajmować nieruchomości mieszkalne w charakterze innym niż mieszkaniowym, np. w celu prowadzenie działalności gospodarczej.
Uwzględniając powołane wyżej przepisy prawa w kontekście przedstawionego opisu sprawy, należy stwierdzić, że w odniesieniu do usług, które planujecie Państwo świadczyć (wynajmować nieruchomości mieszkalne w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz wynajmować nieruchomości mieszkalne w charakterze innym niż mieszkaniowym,), nie będą spełnione wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
Z treści wniosku wynika, że przedmiotem najmu będzie nieruchomość mieszkalna, jednakże planowany przez Państwa najem nie będzie miał znamion najmu mieszkalnego gdyż – zgodnie z Państwa wskazaniem - świadczone usługi najmu będą miały charakter krótkoterminowy (usługi zakwaterowania) albo będą miały inne niż mieszkaniowe przeznaczenie np. w celach prowadzenia działalności gospodarczej.
W rezultacie zatem, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, świadczone przez Państwa usługi nie będą spełniały przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
Podsumowując zatem stwierdzić należy, że nie będziecie mogli Państwo skorzystać z prawa do zwolnienia od podatku VAT wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, w przypadku świadczenia usług wynajmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz wynajmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze innym niż mieszkaniowym, np. prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem wskazane powyżej usługi będą podlegały opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.
Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług związanych z usługą wynajmu nieruchomości o charakterze krótkoterminowym oraz z tytułu zakupów towarów i usług związanych z usługą wynajmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze innym niż mieszkaniowym (np. rachunki za media), stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełnione będą przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, umożliwiające Państwu odliczenie podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie wskazanych towarów i usług.
Jesteście bowiem Państwo Spółką będącą podatnikiem podatku VAT i jednocześnie jak wyżej wskazano świadczone przez Państwa usług wynajmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz usługi wynajmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze innym niż mieszkaniowym, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, lecz będą podlegały opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.
Podsumowując zatem, skoro świadczone przez Państwo usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, to będziecie mieli Państwo prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów i usług związanych ze świadczonymi ww. usługami (np. rachunki za media).
Dodatkowe informacje
Niniejsza interpretacja została wydana jedynie w zakresie podatku od towarów i usług, gdyż w tym zakresie przedstawiliście Państwo opis zdarzenia przyszłego oraz pytania.
Ponadto wskazać należy, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja zawiera rozstrzygnięcie wyłącznie w zakresie pytań dotyczących opodatkowania usług najmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz najmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze innym niż mieszkaniowym oraz prawa do odliczenia podatku VAT z zakupów towarów i usług związanych z tymi usługami. Natomiast w zakresie pytań dotyczących ustalenia stawki podatku VAT dla usług najmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze krótkoterminowym w ramach usługi zakwaterowania oraz najmu nieruchomości mieszkalnych w charakterze innym niż mieszkaniowym, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).