0114-KDIP1-1.4012.821.2021.2.AKA

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej zastosowania stawki VAT (podatek od towarów i usług) 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8% w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2020 r. jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki VAT 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8% w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2020 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 lutego 2022 r. (wpływ 9 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatkiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w dniu 1 kwietnia 2019 r. jako Generalny Wykonawca podpisał z Inwestorem umowę na wykonanie zadania inwestycyjnego realizowanego w formule „(`(...)`)” polegającego na wykonaniu:

1. projektu termomodernizacji, przebudowy, modernizacji i remontu dwóch budynków,

2. wykonaniu części zaprojektowanych robót budowlanych w obu budynkach w granicach środków finansowych, którymi będzie dysponował Inwestor

w domu zakonnym stanowiącym jednostkę organizacyjną Inwestora - siedzibie wspólnoty zakonnej. W takim domu zakonnym zakonnicy zamieszkują i prowadzą życie we wspólnocie zakonnej.

Budynki, o których mowa wyżej podlegają zaszeregowaniu zgodnie z PKOB jak niżej:

· Budynek nr 1: 1130 Budynki zbiorowego zamieszkania,

· Budynek nr 2: 1130 Budynki zbiorowego zamieszkania.

W ramach zadania inwestycyjnego jw. Wnioskodawca wykonał na rzecz Inwestora roboty budowlane we wszystkich branżach budowlanych (ogólnobudowlane, sanitarna, elektryczna) w obu budynkach polegające na: termomodernizacji, przebudowie, modernizacji, remoncie.

Przystępując do realizacji robót budowlanych Wnioskodawca zgodnie z treścią art. 146a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) przyjął, że stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W trakcie realizacji robót następowały odbiory częściowe robót budowlanych, w wyniku których Wnioskodawca wystawił Inwestorowi faktury ze stawką VAT 23%, a Inwestor faktury te zapłacił.

W trakcie realizacji opisywanej inwestycji u Wnioskodawcy powstała wątpliwość, co do prawidłowości przyjętej i stosowanej wysokości stawki podatku VAT 23% w przypadku wykonywania robót budowlanych w budynkach lub ich częściach, które zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w świetle treści interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 września 2010 r., nr ILPP2/443-873/10-4/ISN i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 września 2009 r., nr IPPP3/443-488/09-2/CS), która wskazuje, że jeżeli przedmiotem umowy będą roboty budowlane w budynkach zbiorowego zamieszkania jako całości - to należna stawka będzie wynosiła 8%. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, że roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych (lokali użytkowych), wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej - 23% stawka VAT. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę z Inwestorem dotyczyła wykonania robót budowlanych w całości dwóch budynków tj. w częściach mieszkalnych oraz niemieszkalnych.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał:

a) prace wykonane przez Wnioskodawcę, a polegające na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków Domu Zakonnego wykonane zostały w bryle Budynków nr 1 i nr 2 oraz część robót została wykonana poza bryłą budynków. Roboty wykonane poza bryłą budynków polegały na dostawie i montażu infrastruktury towarzyszącej oraz odtworzenia zagospodarowania i infrastruktury zewnętrznej po wykonanych robotach ziemnych i termomodernizacyjnych. Wnioskodawca pozostaje świadomy, że roboty budowlane dotyczące infrastruktury towarzszącej nie mogą być objęte preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% i zastosowanie do nich będzie miała stawka podatku w wysokości 23%;

b) Budynki nr 1 i nr 2 składające się na Dom Zakonny są obiektami budowlanymi objętymi społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174) oraz, że powierzchnia żadnego z lokali mieszkalnych zlokalizowanych w obu budynkach nie przekracza 150 m2.

c) Wnioskodawca wykonał kompleksową robotę budowlaną w ramach jednej umowy z Inwestorem polegającą na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków Domu Zakonnego. Umowa dotyczyła obu budynków jako całości, powierzchnia lokali mieszkalnych w każdym z budynków przekracza 50% powierzchni użytkowych w każdym budynku.

d) Pytanie wnioskodawcy dotyczy stanu prawnego obowiązującego zarówno do 30 czerwca 2020 r. (roboty rozpoczęły się w 2019 roku) jak i stanu prawnego obowiązującego po 1 lipca 2020 r., z uwagi na to, że ostatnie odbiory robót budowlanych oraz wystawienie faktur VAT miały miejsce w grudniu 2020 r. W ocenie Wnioskodawcy zmiana przepisów nie będzie miała znaczenia w przedmiotowej sprawie dla dokonania przez Organ oceny stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i wydania interpretacji indywidualnej.

Pytania

1. Czy przy robotach budowlanych wykonywanych na podstawie jednej kompleksowej umowy pomiędzy Wykonawcą i Inwestorem polegających na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków domu zakonnego - budynków zaszeregowanych zgodnie z PKOB jako: 1130 Budynki zbiorowego zamieszkania i objętych społecznym programem mieszkaniowym, obejmującej wykonanie robót jak wyżej także w lokalach użytkowych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 50% ogólnej powierzchni użytkowej każdego z budynków, zastosowanie stawki VAT 8% będzie prawidłowe?

2. Czy w konsekwencji potwierdzenia prze Organ prawidłowego stanowiska Wnioskodawcy jak w pkt 1 ten Wnioskodawca powinien dokonać korekty naliczonego podatku VAT z 23% na 8%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Budynki domu zakonnego zgodnie § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, są budynkami zamieszkania zbiorowego, na które składają się:

1. mieszkania tj. zespoły lokali mieszkalnych i pomocniczych: pokoje mieszkalne, sypialnie, pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi, komunikacja wewnętrzna, sanitariaty, kuchnie, pomieszczenia do przechowywania ubrań, przedmiotów, żywności.

2. pomieszczenia techniczne: służące do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku np. pomieszczenia kotłowni, pomieszczenia rozdzielni elektrycznych.

3. pomieszczenia gospodarcze: znajdujące się poza pomieszczeniami mieszkalnymi, służące do przechowywania przedmiotów lub/i produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub/i sprzętu związanego z obsługą budynku, działalnością refektarza, magazynowaniem opału czy odpadów stałych.

W budynkach domu zakonnego znajdują się ponadto lokale użytkowe, które wchodziły w zakres projektowanych i realizowanych robót budowlanych. W każdym z obu budynków domu zakonnego powierzchnia użytkowa przeznaczona na cele mieszkalne (suma powierzchni użytkowych pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych przekracza 50% całkowitej powierzchni użytkowej domu zakonnego).

Zdaniem Wnioskodawcy, obiekty budowlane jakim są budynki domu zakonnego przeznaczone na pobyt stały zakonników są obiektem budownictwa mieszkaniowego - zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług - sklasyfikowanym w PKOB -113 jako budynek zbiorowego zamieszkania wobec powyższego roboty remontowo - budowlane wykonywane w tych budynkach na podstawie kompleksowej umowy (w tym przypadku zarówno w lokalach mieszkalnych jak i użytkowych) będą podlegały opodatkowaniu jedną stawką VAT 8%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1; natomiast w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r.:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 I art. 110, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Roboty budowlane wykonywane przez Wnioskodawcę dotyczą termomodernizacji, przebudowy, modernizacji i remontu.

Według art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - w myśl art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Do budynków tych zalicza się:

1. budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomu gruntu;

2. budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

3. budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie budynki, lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W opinii Wnioskodawcy oba warunki zostały spełnione i Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę VAT 8% dla robót budowlanych polegających na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków domu zakonnego, który jak wykazano wyżej jako obiekt zbiorowego zamieszkania jest objęty społecznym programem mieszkaniowym.

Konsekwencją przyjęcia takiego wniosku jak wyżej byłaby konieczność dokonania korekty wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT, ponieważ Wnioskodawca wystawiając Zamawiającemu faktury za roboty budowlane polegające na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków domu zakonnego dokonał zawyżenia stawki VAT na fakturach, co doprowadziło do sytuacji, w której jako sprzedawca odprowadził podatek w większej wysokości, niż to wynika z obowiązujących przepisów. Zgodnie bowiem z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Oznacza to, że jeżeli podatnik wystawił fakturę ze stawką wyższą od obowiązującej na dany towar lub usługę, to niezależnie od tego, że podatek ten zawyżył, ma obowiązek odprowadzenia go do budżetu w takiej wysokości, jaka została wykazana na wystawionej fakturze.

W konsekwencji zastosowania błędnej stawki VAT dla danego towaru bądź usługi, sprzedawca musi ten błąd skorygować poprzez wystawienie faktury korygującej. Zobowiązuje do tego art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury stwierdzono pomyłkę w stawce, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Należy wskazać, że podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS (Główny Urząd Statystyczny) Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2020 r., zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

6. towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy wskazać, że stosownie do zapisu art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy:

1. W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy:

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy:

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy:

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepis art. 41 ust. 12b ustawy ma zastosowanie wyłącznie do budynków jednorodzinnych lub pojedynczych lokali mieszkalnych, natomiast w przypadku innych niż ww. budynki/lokale nie będzie miał on zastosowania.

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

12. obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).

Zgodnie z załącznikiem do ww. rozporządzenia:

budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne w myśl załącznika do ww. rozporządzenia:

to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

1. Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,

2. Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,

3. Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Grupa PKOB 113 klasa 1130 obejmuje:

· budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.;

· budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych;

· budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.

Powyższa klasa nie obejmuje:

· szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264);

· zabudowań koszarowych (1274).

Należy zauważyć, że rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie remontu i budowy, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2):

przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

„Przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1):

to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.):

„remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia,

„montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji,

„instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne,

„modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja i przebudowa powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, aby mogły korzystać z preferencyjnej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatkiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w dniu 1 kwietnia 2019 r. jako Generalny Wykonawca podpisał z Inwestorem umowę na wykonanie zadania inwestycyjnego realizowanego w formule „zaprojektuj i wybuduj” polegającego na wykonaniu:

1. projektu termomodernizacji, przebudowy, modernizacji i remontu dwóch budynków,

2. wykonaniu części zaprojektowanych robót budowlanych w obu budynkach w granicach środków finansowych, którymi będzie dysponował Inwestor

w domu zakonnym stanowiącym jednostkę organizacyjną Inwestora - siedzibie wspólnoty zakonnej. W takim domu zakonnym zakonnicy zamieszkują i prowadzą życie we wspólnocie zakonnej.

Budynek nr 1 i Budynek nr 2, o których mowa wyżej podlegają zaszeregowaniu zgodnie z PKOB jako 1130 Budynki zbiorowego zamieszkania.

W ramach zadania inwestycyjnego jw. Wnioskodawca wykonał na rzecz Inwestora roboty budowlane we wszystkich branżach budowlanych (ogólnobudowlane, sanitarna, elektryczna) w obu budynkach polegające na: termomodernizacji, przebudowie, modernizacji, remoncie.

Przystępując do realizacji robót budowlanych Wnioskodawca zgodnie z treścią art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług przyjął, że stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W trakcie realizacji robót następowały odbiory częściowe robót budowlanych, w wyniku których Wnioskodawca wystawił Inwestorowi faktury ze stawką VAT 23%, a Inwestor faktury te zapłacił.

Prace wykonane przez Wnioskodawcę, a polegające na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków Domu Zakonnego wykonane zostały w bryle Budynków nr 1 i nr 2 oraz część robót została wykonana poza bryłą budynków. Roboty wykonane poza bryłą budynków polegały na dostawie i montażu infrastruktury towarzyszącej oraz odtworzenia zagospodarowania i infrastruktury zewnętrznej po wykonanych robotach ziemnych i termomodernizacyjnych. Wnioskodawca pozostaje świadomy, że roboty budowlane dotyczące infrastruktury towarzszącej nie mogą być objęte preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% i zastosowanie do nich będzie miała stawka podatku w wysokości 23%;

Budynki nr 1 i nr 2 składające się na Dom Zakonny są obiektami budowlanymi objętymi społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz, że powierzchnia żadnego z lokali mieszkalnych zlokalizowanych w obu budynkach nie przekracza 150 m2. Wnioskodawca wykonał kompleksową robotę budowlaną w ramach jednej umowy z Inwestorem polegającą na termomodernizacji, przebudowie, modernizacji i remoncie budynków Domu Zakonnego. Umowa dotyczyła obu budynków jako całości, powierzchnia lokali mieszkalnych w każdym z budynków przekracza 50% powierzchni użytkowych w każdym budynku.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wyłącznie dla robót budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych do symbolu PKOB 1130, tj. w Budynku nr 1 i Budynku nr 2 w domu zakonnym i niewykraczających poza bryłę tego budynku, ma zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 8%. Przepis art. 41 ust. 12b ustawy nie ma w tym przypadku zastosowania, bowiem roboty budowlane nie są wykonywane ani w budynku jednorodzinnym, ani w pojedynczych lokalach mieszkalnych, lecz w budynku zbiorowego zamieszkania. Zatem, do całej powierzchni budynków, które posiadają symbol PKOB 1130, stanowiące obiekt budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, w odniesieniu do świadczonych usług robót budowlanych należy zastosować 8% stawkę podatku VAT. Natomiast roboty wykonane poza bryłą budynków podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania takiej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z powołanych przepisów dotyczących korygowania faktur wynika, że dopuszczalne jest korygowanie „pomyłek w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury”, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przystępując do realizacji robót budowlanych przyjął, że obowiązująca stawka podatku wynosić będzie 23%. W trakcie realizacji robót następowały odbiory częściowe robót budowalnych, w wyniku których Wnioskodawca wypłacił Inwestorowi faktury ze stawką VAT 23%, a Inwestor faktury te zapłacił.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny obowiązujący do 30 czerwca 2020 r., należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku z zastosowaniem błędnej stawki podatku VAT w wysokości 23% zamiast 8% na wykonane roboty budowlane powinien wystawić faktury korygujące do faktur w których zastosował tą błędną stawkę podatku VAT, na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 również uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie zastosowania stawki VAT 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8% w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2020 r. W zakresie zastosowania stawki VAT 8% na wykonanie robót budowlanych oraz dokonania korekty podatku VAT z 23% na 8% w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2021 r. zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2021 r., poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.