Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 23 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczania 100% podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego z faktur dotyczących używania pojazdu wynikających z umowy leasingu, zakupu paliwa i innych wydatków związanych z pojazdem. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 stycznia 20212r. (wpływ 2 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z zakresu spedycji, logistyki i międzynarodowego transportu towarów. Wnioskodawca zatrudnia pracownika na stanowisku spedytora. W zakładzie pracy Wnioskodawcy zachodzi potrzeba, by pracownik ten był mobilny, gdyż wykonuje zadania wyznaczone przez pracodawcę wymagające przemieszczania się, dojazdu do klienta, dojazdu do kontrahentów i urzędów w celu wykonywania jego obowiązków służbowych. W związku z koniecznością zapewnienia pracownikowi niezależności i mobilności przy wykonywaniu tych zadań, Wnioskodawca chciałby przydzielić pracownikowi samochód służbowy (firmowy, tj. samochód osobowy o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Samochód ten Wnioskodawca planuje użytkować na podstawie leasingu operacyjnego oraz powierzyć go pracownikowi w celu wykorzystywania go wyłącznie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy na mocy stosownej umowy powierzenia pojazdu.

Pracownik - użytkownik pojazdu służbowego miałby także używać samochód w celu przemieszczania się między miejscem wykonywania pracy (…), kontrahentami oraz miejscem zamieszkania pracownika, gdyż tam pojazd miałby być garażowany z uwagi na brak możliwości parkowania pojazdu stale zarówno w miejscu siedziby Wnioskodawcy, które to miejsce jest oddalone od miejsca wykonywania pracy przez pracownika o około 90 km, jak i w miejscu wykonywania pracy przez pracownika. Zgodnie z regulaminem parkingu, z którego mógłby korzystać pracownik w miejscu wykonywania pracy w …, jest on otwarty między 05:00 a 18:00 od poniedziałku do piątku. Teren jest otwarty, każdy ma swobodny dostęp do parkingu, a pozostawianie pojazdu na noc jest niezgodne z regulaminem ustalonym przez administrację budynku oraz nie jest bezpieczne - nie chroni pojazdu przed dostępem osób trzecich. Z powyższych przyczyn pracownik musiałby garażować pojazd na noc w swoim miejscu zamieszkania. Z kolei w celu określenia zasad użytkowania tego pojazdu, w zakładzie pracy Wnioskodawcy wprowadzony zostanie Regulamin Użytkowania Samochodów Służbowych, który określać będzie zasady ich użytkowania przez pracowników uprawnionych. Regulamin ten będzie oparty o naczelną zasadę wykluczenia możliwości użycia pojazdów służbowych przez pracowników do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W regulaminie znajdzie się zapis, że samochody służbowe wykorzystywane będą wyłącznie do celów związanych z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą. Z regulaminu tego wynikać będzie także, że m. in. nie ma możliwości zapewnienia stałego całodobowego miejsca parkingowego dla samochodów służbowych w pobliżu adresu siedziby Wnioskodawcy. Dlatego użytkownik pojazdu służbowego (pracownik) będzie zobowiązany do stałego parkowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania lub w innym uzgodnionym miejscu, w sposób zapewniający zabezpieczenie samochodu przed kradzieżą lub uszkodzeniem oraz wykluczeniem dostępu do pojazdu osób trzecich. Regulamin ten będzie także określał, że Wnioskodawca nie udostępnia samochodów służbowych do wykorzystywania przez pracownika na cele prywatne i kategorycznie zakazuje takiego wykorzystania.

Sporządzana będzie ewidencja przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w której ujęty zostanie każdy przejechany ww. samochodem kilometr. Ponadto, nadzór nad przestrzeganiem wewnątrzfirmowych regulaminów, w tym dotyczących Regulaminu Użytkowania Samochodów Służbowych sprawować będzie osobiście Wnioskodawca (pracodawca), który będzie również kontrolować na bieżąco użytkowanie przez pracownika samochodu służbowego oraz wyciągać konsekwencje w przypadku ewentualnych naruszeń. W ramach nadzoru pracodawcy kontrolowana będzie ww. ewidencja oraz porównywana z zestawieniem tras prowadzonym przez pracownika, połączona z regularnym sprawdzaniem raportów z tras pracownika, przebytych kilometrów, celów podróży oraz weryfikacji czy wykonane trasy pokrywają się z zadaniami służbowymi pracownika. Pracownik będzie obowiązany w razie urlopu informować pracodawcę pisemnie gdzie w razie potrzeby firmy będzie garażowany jego pojazd oraz obowiązany będzie zostawiać kluczyki w siedzibie firmy. W godzinach pracy jak i poza godzinami nie będzie żadnej możliwości używania pojazdu inaczej niż służbowo, wszelkie wyjazdy do kontrahentów i w celu załatwienia innych spraw służbowych pracownik będzie odbywał na polecenie pracodawcy. Dodatkowo pracownik oświadczy, że posiada auto prywatne na swój użytek i nie będzie do celów prywatnych użytkował auta służbowego.

Pracodawca będzie niezwłocznie wyciągać konsekwencje w przypadku złamania powyższych zasad, którymi byłoby potrącanie z pensji pracownika ustalonej kwoty za każdy kilometr, co do którego zachodzi podejrzenie, że nie odzwierciedlałby jego obowiązków służbowych pracownika i nie był wykonany w związku z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą, a także kary przewidziane w art. 108 Kodeksu pracy. Potrącenie dokonywane będzie za zgodą pracownika wymaganą przepisami prawa pracy. Przedsięwzięte środki mają na celu wykluczenie możliwości użycia pojazdu służbowego przez pracownika do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca chciałby odliczyć od podatku należnego koszt nabycia i wydatki poniesione na użytkowanie i eksploatację ww. pojazdu z zachowaniem prawa do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego, przy założeniu, że pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w sposób opisany powyżej, prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdów oraz zapewniony nadzór i kontrola użytkowania przez pracownika tego samochodu służbowego.

Ponadto w związku z faktem, że wskazany we wniosku pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza złożyć do Urzędu Skarbowego formularz VAT-26 - Informację o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej dotyczącą tego pojazdu w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z tym pojazdem.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan :

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Faktury dokumentujące wydatki związane z nabyciem, leasingiem i eksploatacją samochodu będącego przedmiotem wniosku będą wystawiane na Wnioskodawcę, tj. ….

3. Czynności, do jakich Wnioskodawca będzie wykorzystywać przedmiotowy samochód:

a. Wnioskodawca będzie wykorzystywać przedmiotowy samochód wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w zakresie, jaki został wskazany w treści wniosku, tj. w celu przemieszczania się między miejscem wykonywania pracy (…), kontrahentami oraz miejscem zamieszkania pracownika, gdyż tam pojazd miałby być garażowany.

b. Wnioskodawca nie świadczy usług zwolnionych od opodatkowania podatkiem od towarów i usług - nie będzie wykorzystywał więc w tym zakresie przedmiotowego samochodu.

c. Wnioskodawca nie świadczy usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie będzie wykorzystywał więc w tym zakresie przedmiotowego samochodu.

4. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać przedmiotowego pojazdu zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, zatem nie zachodzi potrzeba, by wskazać czy ma obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego od ponoszonych wydatków dotyczących przedmiotowego pojazdu związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. Sytuacja nie dotyczy Wnioskodawcy, gdyż wszystkie kwoty podatku naliczonego będą dotyczyły wydatków dotyczących przedmiotowego pojazdu związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca nie będzie świadczył usług innych niż opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Pytanie

Czy sposób użytkowania samochodu służbowego przez pracownika Wnioskodawcy opisany w niniejszym wniosku oznacza, iż Wnioskodawca będzie wykorzystywał go wyłącznie do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku naliczonego 100% podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, leasingiem i eksploatacją ww. samochodu służbowego?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie miał on prawo do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących używania pojazdu wynikających z umowy leasingu, zakupu paliwa i innych wydatków związanych ze wskazanym pojazdem, ponieważ pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystywanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w szczególności celów prywatnych pracownika, któremu pojazd zostanie powierzony.

Wnioskodawca dołoży bowiem należytej staranności, by odpowiednie regulacje wewnętrzne, wprowadzone zasady dotyczące użytkowania ww. pojazdu oraz nadzór i kontrola nad jego użytkowaniem przez pracownika wykluczyły całkowicie potencjalną możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych przez pracownika.

Wnioskodawca wskazuje, że przepisy ustawy o VAT nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania pojazdów i takie właśnie dostosowanie zapewni Wnioskodawca uwzględniając stanowisko pracownika korzystającego z pojazdu oraz jego zadania służbowe. W tym celu Wnioskodawca zastosuje bowiem:

- regulamin użytkowania samochodów służbowych, który wykluczy zupełnie możliwość użycia pojazdu służbowego do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i umożliwi używanie pojazdu jedynie w celu dojazdu do kontrahentów, siedziby firmy, urzędów i instytucji w związku z wykonywanymi zadaniami służbowymi oraz wyjazdów w celu realizacji poleceń pracodawcy,

- umowę powierzenia samochodu służbowego zawartą z pracownikiem, opartą na naczelnej zasadzie używania tego pojazdu jedynie do celów związanych z działalnością gospodarczą pracodawcy i zakazie wykorzystywania pojazdu w inny sposób,

- prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

- wprowadzenie systemu nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem wewnątrzfirmowych regulaminów przedsiębiorstwa, w tym dotyczącego korzystania z samochodu służbowego oraz kontrolę bieżącego użytkowania pojazdu przez pracownika, które to zadania sprawować będzie pracodawca osobiście w sposób opisany w części G niniejszego wniosku.

- egzekwowanie od pracownika kar przewidzianych w art. 180 Kodeksu pracy oraz kar finansowych za każdy kilometr przejechany przez pracownika powierzonym pojazdem co do którego zajdzie podejrzenie, iż został wykonany niezgodnie z wewnętrznymi zasadami pracodawcy.

Tak określone i stosowane przez podatnika zasady używania pojazdu będą obiektywnie zapewniać, że pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie będzie możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny postrzegany jest w tym przypadku w kategoriach potencjalnej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych, gdyż jasno wykluczone jest wykorzystanie samochodu w celach prywatnych, niezależnie od miejsca i okoliczności, w których pojazd ten się znajduje.

Art. 86a ust. 4 ustawy o VAT wskazuje, iż pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W ocenie Wnioskodawcy opisane działania, które zamierza podjąć, doprowadzą właśnie do zamierzonego wykluczenia możliwości użytkowania pojazdu do celów innych niż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza.

Przechodząc natomiast do znanego Wnioskodawcy stanowiska sądownictwa, w którym podjęto problematykę podobną do poruszonej w niniejszym wniosku wskazuje, m.in. na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 stycznia 2021 r. (LEX nr 3112066), gdzie WSA stwierdził, iż nieprawidłowe jest założenie, iż samo parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania pracownika przesądza o jego wykorzystywaniu do celów prywatnych. Dalej, sądy podkreślają także, iż elementem istotnym dopuszczającym możliwość parkowania pojazdu w miejscu zamieszkania pracownika jest brak możliwości przechowywania (garażowania) samochodów w miejscu siedziby pracodawcy. Taki kierunek obrał np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2017 r. sygn. I FSK 2151/15, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 20 stycznia 2021 r sygn. I SA/Kr 738/20. Sądy podobnie uznały, że okoliczność parkowania pojazdu pod domem pracownika jest uzasadniona i dopuszczalna. Zwrócić należy także uwagę na Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 czerwca 2020 r. (LEX nr 3011829) w którym sąd stwierdził: „Za chybiony trzeba uznać argument, że samo parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania, co do zasady pozwala pracownikowi na potencjalne wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. Dopóki bowiem mamy do czynienia z tzw. "czynnikiem ludzkim" dopóty istnieje zagrożenie, że dany pojazd może potencjalnie zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą podatnika. Może to mieć miejsce również w sytuacji, gdy pojazd nie jest parkowany w miejscu zamieszkania pracownika. Okoliczności tej nie da się całkowicie wyeliminować, chodzi zatem jedynie o stworzenie takich mechanizmów i wprowadzenie takich zasad używania pojazdów, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania ich wyłącznie w działalności gospodarczej podatnik". W ocenie Wnioskodawcy, opisane powyżej mechanizmy, które zamierza wprowadzić wraz z przekazaniem pracownikowi samochodu służbowego spełniają wspomnianą przesłankę zapewnienia maksymalnej gwarancji wykorzystania pojazdu jedynie w celach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez podatnika. [Podobnie także: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 września 2018 r. (LEX nr 2566349)].

W świetle przytoczonego powyżej stanowiska NSA i WSA należy stwierdzić, że sposób użytkowania samochodu służbowego przez pracownika Wnioskodawcy opisany w niniejszym wniosku oznacza, iż Wnioskodawca będzie wykorzystywał go wyłącznie do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku naliczonego 100% podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, leasingiem i eksploatacją ww. samochodu służbowego. Przesądza to o zasadności stanowiska Wnioskodawcy w niniejszej sprawie.

Pana stanowisko w sprawie

(przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko własne Wnioskodawcy w sprawie dokonania oceny prawnej opisu sprawy odnośnie sformułowanego we wniosku pytania nie ulega zmianie w związku z uzupełnieniem wniosku o wskazane w pkt I powyżej okoliczności uzupełniające opis stanu faktycznego. Stanowisko Wnioskodawcy koresponduje z opisem sprawy i zakresem zadanego pytania także w świetle okoliczności przedstawionych w uzupełnieniu wniosku, tj. przy założeniu, że wszystkie czynności, których dokonuje Wnioskodawca i przy których będzie korzystał z rzeczonego samochodu służbowego, są czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z 4 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, będzie miał on prawo do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących używania pojazdu wynikających z umowy leasingu, zakupu paliwa i innych wydatków związanych ze wskazanym pojazdem, ponieważ pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej - w celu świadczenia czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i wykluczone będzie wykorzystywanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w szczególności celów prywatnych pracownika, któremu pojazd zostanie powierzony.

W świetle przytoczonych powyżej wyjaśnień należy stwierdzić, iż Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego sprawy zgodnie ze wskazaniem Organu oraz wyjaśnił, iż jego własne stanowisko w sprawie oceny prawnej sprawy nie ulega zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd – dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

f) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na podstawie ust. 13 cyt. Artykułu:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

W myśl ust. 14 ww. artykułu:

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej do końca miesiąca, w którym dokonał tej zmiany.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86a ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Z wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą z zakresu spedycji, logistyki i międzynarodowego transportu towarów i jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatrudnia Pan pracownika na stanowisku spedytora. W zakładzie pracy zachodzi potrzeba, by pracownik ten był mobilny, gdyż wykonuje zadania wyznaczone przez pracodawcę wymagające przemieszczania się, dojazdu do klienta, dojazdu do kontrahentów i urzędów w celu wykonywania jego obowiązków służbowych. W związku z koniecznością zapewnienia pracownikowi niezależności i mobilności przy wykonywaniu tych zadań, chciałby Pan przydzielić pracownikowi samochód służbowy (firmowy, tj. samochód osobowy o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy**.** Pracownik - użytkownik pojazdu służbowego miałby także używać samochodu w celu przemieszczania się między miejscem wykonywania pracy, kontrahentami oraz miejscem zamieszkania pracownika, gdyż tam pojazd miałby być garażowany z uwagi na brak możliwości parkowania pojazdu stale zarówno w miejscu siedziby, które to miejsce jest oddalone od miejsca wykonywania pracy przez pracownika o około 90 km, jak i w miejscu wykonywania pracy przez pracownika. Zgodnie z regulaminem parkingu, z którego mógłby korzystać pracownik w miejscu wykonywania pracy, jest on otwarty między 05:00 a 18:00 od poniedziałku do piątku. Teren jest otwarty, każdy ma swobody dostęp do parkingu, a pozostawianie pojazdu na noc jest niezgodne z regulaminem ustalonym przez administrację budynku oraz nie jest bezpieczne - nie chroni pojazdu przed dostępem osób trzecich. Z powyższych przyczyn pracownik musiałby garażować pojazd na noc w swoim miejscu zamieszkania. Z kolei w celu określenia zasad użytkowania tego pojazdu, w zakładzie pracy wprowadzony zostanie Regulamin Użytkowania Samochodów Służbowych, który określać będzie zasady ich użytkowania przez pracowników uprawnionych. Regulamin ten będzie oparty o naczelną zasadę wykluczenia możliwości użycia pojazdów służbowych przez pracowników do celów niezwiązanych z Pana działalnością gospodarczą. W regulaminie znajdzie się zapis, że samochody służbowe wykorzystywane będą wyłącznie do celów związanych z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą. Z regulaminu tego wynikać będzie także, że m. in. nie ma możliwości zapewnienia stałego całodobowego miejsca parkingowego dla samochodów służbowych w pobliżu adresu siedziby. Dlatego użytkownik pojazdu służbowego (pracownik) będzie zobowiązany do stałego parkowania samochodu służbowego w miejscu zamieszkania lub w innym uzgodnionym miejscu, w sposób zapewniający zabezpieczenie samochodu przed kradzieżą lub uszkodzeniem oraz wykluczeniem dostępu do pojazdu osób trzecich. Regulamin ten będzie także określał, że nie udostępnia Pan samochodów służbowych do wykorzystywania przez pracownika na cele prywatne i kategorycznie zakazuje takiego wykorzystania.

Sporządzana będzie ewidencja przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w której ujęty zostanie każdy przejechany ww. samochodem kilometr. Ponadto, nadzór nad przestrzeganiem wewnątrzfirmowych regulaminów, w tym dotyczących Regulaminu Użytkowania Samochodów Służbowych sprawować będzie osobiście Pan (pracodawca) i będzie tam również kontrolować na bieżąco użytkowanie przez pracownika samochodu służbowego oraz wyciągać konsekwencje w przypadku ewentualnych naruszeń.

Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do Pana działalności gospodarczej w sposób opisany powyżej, prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdów oraz zapewniony nadzór i kontrola użytkowania przez pracownika tego samochodu służbowego. Przedmiotowy samochód będzie Pan wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zamierza Pan złożyć do Urzędu Skarbowego formularz VAT-26 - Informację o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej dotyczącą tego pojazdu w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z tym pojazdem. Faktury dokumentujące wydatki związane z nabyciem, leasingiem i eksploatacją samochodu będącego przedmiotem wniosku będą wystawiane na Pana firmę.

Odnosząc się do Pana wątpliwości objętych zakresem postawionego pytania, wskazuję, że opisany we wniosku sposób wykorzystania pojazdu przez pracownika, wprowadzony regulamin oraz prowadzony nadzór, jak i podpisana umowa z pracownikiem, nie będą wystarczające aby przyjąć, że pojazd ten użytkowany przez pracownika będzie wykorzystywany wyłącznie do Pana działalności gospodarczej przez pracownika. Na potencjalną możliwość wykorzystania pojazdów do celów prywatnych wskazuje bowiem możliwość pozostawienia pojazdu w pobliżu zamieszkania. Należy zauważyć, że samo parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania, co do zasady, pozwala pracownikowi na potencjalne wykorzystanie samochodu do jego celów prywatnych. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. W żaden sposób nie zmienia tego wprowadzony regulamin oraz prowadzony nadzór, czy podpisana umowa z pracownikiem, gdyż Pana pracownik może parkować pojazd w miejscu zamieszkania. Wyraźnie w tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, to nie ewidencja przebiegu pojazdów a wprowadzone zasady korzystania z pojazdów muszą wykluczać ich użytek na cele prywatne. Samo prowadzenie ewidencji przebiegu, nie wyklucza użycia pojazdów do celów prywatnych.

Należy także wskazać, iż w sytuacji gdy pracodawca udostępnia pracownikowi samochód służbowy, z przeznaczeniem na dojazdy z miejsca pracy do miejsca zamieszkania, to tym samym zaspakaja w pierwszym rzędzie potrzeby prywatne pracownika, gdyż to pracownik bez względu na odległość od miejsca pracy, ma zadbać o to w jaki sposób „dostanie się” na ustaloną z pracodawcą (klientem) godzinę. Pracodawca nie ma obowiązku zapewnienia pracownikowi transportu z pracy i do pracy. Jeżeli jednak dobrowolnie ułatwia dotarcie z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania, poprzez przekazanie samochodu służbowego do wykorzystania w tym celu, niewątpliwie mamy wówczas do czynienia ze świadczeniem na rzecz pracownika. Ponieważ określenie sposobu, w jaki pracownik stawia się do miejsca pracy nie należy do sfery zainteresowań i obowiązków pracodawcy (jest to prywatna sprawa pracownika), to przekazanie samochodu na ten cel zaspokaja osobiste potrzeby pracownika.

Udostępnienie samochodu służbowego w celu dojazdu do/z miejsca pracy w celu m.in. zminimalizowania czasu – przede wszystkim jest udogodnieniem dla pracownika, który nie musi we własnym zakresie organizować sobie środka transportu do/z pracy.

Należy zatem stwierdzić, że dojazd z miejsca pracy do miejsca zamieszkania pracownika i z miejsca zamieszkania do miejsca pracy nie ma związku z działalnością gospodarczą pracodawcy. Zapewnienie ułatwienia w tym zakresie ze strony pracodawcy realizuje cel prywatny (niewynikający ze stosunku pracy) pracownika, nie zaś gospodarczy pracodawcy.

W konsekwencji, z uwagi na powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że sytuację, gdy dobrowolnie Pan ułatwia dotarcie z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania poprzez przekazanie samochodu służbowego do wykorzystania w tym celu, trzeba uznać za wykorzystywanie tego pojazdu samochodowego również do celów prywatnych pracownika.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisana przez Pana procedura nie będzie wykluczać użycia przedmiotowego samochodu do celów niezwiązanych z Pana działalnością gospodarczą. Mimo, że prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu, to jednak parkowanie samochodu służbowego w miejscach oddalonych od siedziby firmy będzie powodować bezpośrednią dostępność samochodu na potrzeby tego pracownika. Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdu. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie będzie możliwości prywatnego użytku tego pojazdu. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Wskazać należy, także że wprowadzenie przez Pana regulaminu oraz prowadzenie nadzoru, czy podpisana umowa z pracownikiem, nie będzie równoznaczne ze stworzeniem przez Pana stosownej procedury użytkowania pojazdu, która wykluczy jego potencjalne użycie do celów prywatnych.

Przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, na podstawie których przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z samochodem osobowym, wskazują na wykluczenie użycia pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zatem jak już wskazano, gdy istnieje możliwość, nawet potencjalna, wykorzystywania samochodu do użytku osobistego, nie można uznać, że stworzy Pan mechanizmy i wprowadzi zasady eliminujące wykorzystywanie pojazdu do innych celów niż działalność gospodarcza. Użycie samochodu do celów osobistych, uznaje się za wykorzystywanie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wobec powyższego wprowadzony przez Pana regulamin oraz prowadzenie nadzoru nad pojazdem, czy podpisana umowa z pracownikiem, nie będą obiektywnie wykluczać prywatnego użytku tego pojazdu. Zatem nie będzie można uznać, że planowane przez Pana działania zabezpieczą odpowiednio i wykluczą użycie samochodu służbowego do celów innych niż działalność gospodarcza.

Zatem w przedmiotowej sprawie z uwagi na przedstawiony sposób wykorzystywania samochodu osobowego, wykluczonym jest przyjęcie, że samochód ten wykorzystywany będzie wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy i tym samym nie będzie miał Pan prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotowym samochodem, tj. z faktur dotyczących umowy leasingu, zakupu paliwa i innych wydatków związanych z pojazdem. W konsekwencji, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu ww. wydatków, na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że na ocenę prawidłowości kwestii, objętej zakresem wniosku, nie mogą wpłynąć powołane przez Pana wyroki sądów, które są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).