Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania transakcji zbycia 100% udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 stycznia 2022 r. (wpływ 1 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest wytwarzanie energii elektrycznej (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 35.11.Z).

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w innych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, których główny przedmiot działalności jest tożsamy do głównej działalności Wnioskodawcy (wytwarzanie energii elektrycznej; PKD 35.11.Z). Wnioskodawca nie wyklucza również, że w przyszłości obejmie 100% udziałów także w innych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski (o takim samym przedmiocie głównej działalności).

Model funkcjonowania każdej ze spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w których obecnie bądź w przyszłości 100% udziałów posiada lub będzie posiadać Wnioskodawca, jest analogiczny. Wszystkie ze spółek dzierżawią lub będą dzierżawić w momencie zbycia jej udziałów nieruchomości, na których w przyszłości ma zostać zbudowana instalacja fotowoltaiczna posadowiona bezpośrednio na dzierżawionym gruncie, która umożliwi tym spółkom realizację głównego przedmiotu ich działalności (wytwarzanie energii elektrycznej). Co do zasady, przed zbyciem udziałów tych spółek, spółki te nie będą właścicielami ruchomości (urządzeń) służących wykonywaniu podstawowej działalności gospodarczej. Spółki te nie są oraz nie będą właścicielami jakichkolwiek nieruchomości oraz nie posiadają i nie będą posiadać żadnych ograniczonych praw rzeczowych względem jakichkolwiek nieruchomości. Spółki te posiadają lub będą posiadać w momencie zbycia jej udziałów wierzytelności oraz zgromadzone na rachunkach bankowych oraz w gotówce środki pieniężne. Każda ze spółek jest lub będzie w momencie zbycia jej udziałów również właścicielem praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich, praw pokrewnych, licencji, zezwoleń lub koncesji - w szczególności jest lub będzie w momencie zbycia jej udziałów podmiotem, który posiada zezwolenie na wybudowanie i funkcjonowanie farmy fotowoltaicznej.

Wnioskodawca planuje w przyszłości sprzedać wszystkie udziały (100%) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w których jest lub będzie w przyszłości jedynym udziałowcem. Za każdym razem sprzedaż będzie odbywać się „jednorazowo”; tj. jeden nabywca w ramach jednej transakcji zbycia udziałów nabędzie odpłatnie 100% udziałów w spółce lub spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadanych w momencie zbycia udziałów przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, że zbycie posiadanych przez niego udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, według powyższego opisu, będzie odbywać się wielokrotnie, według analogicznego schematu - Wnioskodawca będzie dążył do zbycia udziałów w spółkach (w których posiada lub będzie posiadać 100% udziałów), których rzeczywistym przedmiotem działalności będzie wytwarzanie energii elektrycznej przy użyciu instalacji fotowoltaicznych, zgodnie z powyższym opisem. Z uwagi na wyżej wskazaną powtarzalność przyszłych transakcji i ich wartość, czynności zbycia udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością mogą stanowić przeważające źródło przychodu Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego odnosząc się kolejno do pytań zadanych przez organ:

a) W wyniku planowanych transakcji zbycia 100% udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością każdorazowo będzie dochodziło do przeniesienia wszystkich składników materialnych i niematerialnych danej spółki, wymienionych w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

b) W wyniku planowanych transakcji Wnioskodawca będzie przenosił każdorazowo na nabywcę prawo do korzystania, rozporządzania i pobierania pożytków z przedsiębiorstwa, którego udziały są nabywane.

c) Przenoszone na nabywcę w wyniku przyszłej transakcji zbycia udziałów składniki majątku będą umożliwiały kontynuację działalności prowadzonej w dotychczasowym wymiarze przez spółki, których udziały są zbywane.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że w przypadku chęci rozszerzenia działalności spółek, których udziały będą zbywane, które to rozszerzenie miałoby polegać w szczególności na instalacji urządzeń służących do produkcji energii elektrycznej (instalacje fotowoltaiczne), nabywca będzie angażował inne składniki majątku oraz będzie podejmował dodatkowe działania w oparciu o nabyte składniki majątku, w celu rozszerzenia działalności spółek, których udziały nabył.

d) Nabywca zbywanych przez Wnioskodawcę udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie musiał w celu kontynuowania działalności angażować innych składników majątku bądź podejmować dodatkowych działań w celu zapewnienia kontynuacji tej działalności.

Wnioskodawca wskazuje jednak, w ślad za wcześniejszą odpowiedzią, że w przypadku chęci rozszerzenia działalności spółek (w zakresie wyżej wskazanym), których udziały będą zbywane, nabywca będzie angażował inne składniki majątku oraz będzie podejmował dodatkowe działania w oparciu o nabyte składniki materialne.

e) Wnioskodawca wykonuje na rzecz poszczególnych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością usługi wynikające z zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a spółkami umów o świadczenie usług, które zostały zawarte na warunkach rynkowych.

Zakres tych umów obejmuje m.in. pozyskanie gruntów odpowiednich na rozwój projektu poprzez doprowadzenia do podpisania umowy dzierżawy pomiędzy spółką a właścicielem gruntu, przeprowadzenie postępowania o wydane decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przeprowadzenie postępowania z wniosku o wydanie technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, przeprowadzenie postępowania w przedmiocie wydania pozwolenia na budowę oraz inne czynności faktyczne i prawne albo decyzje administracyjne prowadzące do uzyskania pozwolenia na budowę.

W ocenie Wnioskodawcy, zakres tych czynności nie jest tożsamy z wykonywaniem funkcji zarządczych, które zarezerwowane są dla zarządów poszczególnych spółek.

Wnioskodawca podkreśla w tym kontekście, że zbieżne rodzajowo usługi wykonuje również na rzecz spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w których nie posiada udziałów, a także na rzecz innych podmiotów trzecich, z którymi nie jest powiązany ani osobowo ani kapitałowo. Również w takich przypadkach, w ocenie Wnioskodawcy, jego działań nie można ocenić jako sprawowanie funkcji zarządczych - funkcje te są bowiem wykonywane przez zarządy tych spółek.

f) Stosownie do odpowiedzi udzielonej w pkt e), w ocenie Wnioskodawcy nie pełni on funkcji zarządczych w spółkach, w których posiada 100% udziałów, w związku z czym zbycie udziałów z oczywistych względów nie może wiązać się z przekazaniem takich funkcji nabywcy.

g) Wnioskodawca nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej lub działalności o podobnym charakterze.

h) Wnioskodawca nie wykonuje usług przechowywania lub zarządzania udziałami w spółce z o.o. lub usług pośrednictwa w tym zakresie.

i) Odpowiedź na pytanie czy posiadanie przez Wnioskodawcę udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi stałe, bezpośrednie i konieczne rozszerzenia działalności gospodarczej zależne jest od rodzaju działalności (czynności) wykonywanej przez Wnioskodawcę. W przypadku bowiem, gdy wskazane pytanie dotyczy czynności sprzedaży udziałów (tego dotyczy pytanie we Wniosku), to posiadanie tych udziałów jest stałym, bezpośrednim i koniecznym elementem prowadzenia działalności.

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że jest stroną umów o świadczenie usług opisanych wyżej pod literą e) (czynności inne niż sprzedaż udziałów), świadczonych zarówno na rzecz spółek powiązanych, jak i podmiotów, w których Wnioskodawca nie posiada udziałów. W tym zakresie, dla świadczenia tego rodzaju usług, prowadzenia i rozszerzania działalności gospodarczej nie jest niezbędne posiadanie udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pytanie

Czy przyszłe transakcje zbycia przez Wnioskodawcę 100% udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (według opisu zdarzenia przyszłego) będą stanowić transakcje niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszłe transakcje zbycia przez Wnioskodawcę 100% udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (według opisu zdarzenia przyszłego) będą stanowić transakcje zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT, a zatem nie będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 6 pkt 1) Ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa o VAT nie definiuje przy tym pojęcia przedsiębiorstwa, wskazując jedynie w art. 2 pkt 27e) definicję zorganizowanej jego części, przez którą należy rozumieć „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Tym samym, mając na uwadze brak zdefiniowania przedsiębiorstwa w Ustawie o VAT należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm., dalej: „Kodeks cywilny”), która taką definicję formułuje. Stosownie do art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności elementy takie jak: nazwa przedsiębiorstwa; własność nieruchomości lub ruchomości oraz inne prawa rzeczowe; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania wynikające z innych stosunków; wierzytelności; koncesje, licencje i zezwolenia; tajemnice przedsiębiorstwa, itd.

Z uwagi na fakt, że spółki, w których udziały będą zbywane przez Wnioskodawcę zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, spełniają powyższą definicję przedsiębiorstwa, należy uznać, że transakcje ich zbycia będą wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT, w oparciu o art. 6 pkt 1) Ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że opis zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazuje na to, że przedmiotowe spółki spełniają bądź będą spełniać w momencie zbycia udziałów w nich, warunki niezbędne do uznania je za przedsiębiorstwo, w przywołanym rozumieniu. Spółki te spełniają większość przesłanek wymienionych w art. 551 Kodeksu cywilnego, który choć nie jest katalogiem zamkniętym, pozwala określić charakter danego zespołu składników niematerialnych i materialnych (w kontekście spełniania definicji przedsiębiorstwa). Wnioskodawca wskazuje, że:

1. każda ze spółek posiada oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa) będące jej firmą;

2. każda ze spółek posiada prawa wynikające z umowy dzierżawy nieruchomości, na których w przyszłości znajdować się będą instalacje fotowoltaiczne służące wykonywaniu podstawowej działalności spółki;

3. każda ze spółek posiada wierzytelności oraz środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych oraz w gotówce;

4. każda ze spółek jest również właścicielem praw własności przemysłowej, majątkowych praw autorskich, praw pokrewnych, licencji, zezwoleń lub koncesji - w szczególności jest podmiotem, który posiada zezwolenie na wybudowanie i funkcjonowanie instalacji fotowoltaicznej;

5. do każdej ze spółek można przypisać przymiot posiadania tajemnicy przedsiębiorstwa, rozumianej chociażby jako tzw. know-how odnoszące się do wiedzy w zakresie prowadzenia przyszłej działalności w zakresie produkcji energii elektrycznej, która nie stanowi wiedzy powszechnej;

6. każda ze spółek prowadzi księgi rachunkowe w zakresie wymaganym prawem oraz posługuje się dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Fakt spełniania przez każdą ze spółek ww. przesłanek wskazuje na to, że mogą one samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą przy użyciu posiadanego zespołu składników niematerialnych i materialnych. Spółki te są wystarczająco samodzielne i wyodrębnione, aby w sposób niezależny funkcjonować na rynku wytwórców energii elektrycznej. Ogół elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa pozostaje ze sobą we wzajemnych relacjach; wykazywane są między nimi funkcjonalne związki, dzięki którym całość może służyć wykonywaniu działalności, do prowadzenia której spółki zostały powołane.

Wnioskodawca zaznacza również, że Ustawa o VAT nie wskazuje wprost w jaki sposób (w jakiej formie) ma nastąpić zbycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1) Ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega jednak wątpliwościom fakt, że zbycie całości (100%) udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością jest tożsame ze zbyciem przedsiębiorstwa. Podkreślić należy, że opis zdarzenia przyszłego przewiduje przeniesienie 100% udziałów w spółkach na rzecz jednego nabywcy w ramach jednej transakcji zbycia udziałów. W konsekwencji, nabywca po takiej transakcji wstąpi w prawa jedynego wspólnika tych spółek, obejmując rzeczywistą kontrolę nad jej przedsiębiorstwem - ogółem składników materialnych i niematerialnych służących prowadzeniu działalności gospodarczej przez spółkę. Tym samym, choć z cywilnoprawnego punktu widzenia przedmiotem sprzedaży będą jedynie udziały w spółkach (w których obecnie jedynym udziałowcem jest Wnioskodawca), to w wyniku transakcji dojdzie do realnego przejścia (zbycia) przedsiębiorstwa. Nabywca uzyska bowiem kontrolę nad całym majątkiem spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, które to spółki będą mogły jednocześnie w dalszym ciągu prowadzić swą działalność - fakt zbycia ich udziałów nie wpłynie bowiem negatywnie na ciągłość ich funkcjonowania.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu przywołać fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31.12.2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.697.2019.2.SR), w którym organ wprost wskazał, że: „Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.”. Tak sformułowany wniosek organu potwierdza, że Ustawa o VAT nie przewiduje jedynie właściwej formy zbycia przedsiębiorstwa, pozostawiając tę kwestię w zakresie swobody umów.

Co istotne, w tej samej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przywołał stosowne orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), ustosunkowując się do niego: „W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku w sprawie C-29/08 Skatteverket TSUE stwierdził, że w świetle VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG oraz dyrektywy Rady 2006/112/WE zbycie przez spółkę dominującą udziałów w spółkach powiązanych, na rzecz których świadczyła usługi opodatkowane VAT, celem restrukturyzacji grupy kapitałowej, stanowi działalność gospodarczą objętą zakresem stosowania dyrektyw. Jednakże w sytuacji, gdy zbycie udziałów można uznać za przekazanie całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy Dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że w państwie członkowskim obowiązują stosowne regulacje, transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT. Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że zbycie przez Wnioskodawcę, w ramach jednej transakcji, jednemu nabywcy, posiadanych 100% udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością skutkujące przeniesieniem wszystkich składników materialnych i niematerialnych tej Spółki wymienionych w art. 551 Kodeksu cywilnego, można zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa tej spółki, która to czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Podsumowując, zbycie przez Wnioskodawcę na rzecz jednego nabywcy 100% udziałów w Spółce z o.o. będzie czynnością wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, jednakże na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, będzie ona wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.”

Wnioskodawca podkreśla również, że analogiczne odwołanie prowadzące do zbieżnych wniosków jest zawarte również m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17.03.2016 r. (sygn. IBPP2/4512-1111/15/KO), w której organ stwierdził w następstwie przywołania orzecznictwa TSUE, że: „Zaznacza się, że ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy skorzystał z możliwości wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji dotyczących zbywania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zbycie zatem przez Wnioskodawcę 100% posiadanych udziałów w spółce w ramach jednej transakcji jednemu nabywcy można zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa tej spółki.”

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 03.08.2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.347.2018.6.AZ), w której organ wskazał podsumowując niejako część swojego wywodu: „Należy zaznaczyć, że ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług skorzystał z możliwości wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji dotyczących zbywania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Sprzedaż przez Wnioskodawcę, w ramach jednej transakcji, jednemu nabywcy, posiadanych 100% udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością można zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa tej spółki, która to czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.”

Wnioskodawca podkreśla przy tym, że jest świadom faktu wydania ww. interpretacji indywidualnych w odniesieniu do określonych, odmiennych (choć bezsprzecznie zbliżonych do sytuacji Wnioskodawcy) stanów faktycznych. Jednocześnie jednak, wnioski formułowane w nich przez organy podatkowe są możliwe do bezpośredniego zastosowania również w sytuacji Wnioskodawcy, opisanej w zdarzeniu przyszłym. Wnioski te w całości potwierdzają, że zbycie przedsiębiorstwa może nastąpić również na podstawie zbycia całości udziałów spółki, w ramach której to przedsiębiorstwo jest prowadzone.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje ponownie, że zespół składników materialnych i niematerialnych funkcjonujący w ramach spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (w których w momencie sprzedaży udziałów Wnioskodawca będzie posiadał 100% udziałów) spełnia definicję przedsiębiorstwa, zdolnego do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Mając zaś na uwadze, że Ustawa o VAT odnosi się w ogólny sposób do „zbycia” przedsiębiorstwa, należy uznać, że przeniesienie całości (100%) udziałów w spółkach na rzecz jednego nabywcy w ramach jednej transakcji zbycia udziałów, będzie w rzeczywistości skutkowało przeniesieniem (zbyciem) przedsiębiorstwa. W konsekwencji, transakcje te będą podlegały wyłączeniu spod zakresu przedmiotowego Ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1) tej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Dlatego też, nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.

Od tej zasady orzecznictwo Trybunału przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Dotyczy to sytuacji, gdy:

- posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;

- sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;

- posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować, jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

TSUE w orzeczeniu z 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien Trybunał wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego, działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

Natomiast w wyroku z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że „zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej”.

W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

WSA w Opolu w wyroku z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10, interpretując wskazany w orzecznictwie wyjątek od omawianej zasady, sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką, stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Wskazać zatem należy, że nie każde uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalność gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, są Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Posiadają Państwo 100% udziałów w innych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, których główny przedmiot działalności jest tożsamy do głównej Państwa działalności. Ponadto wykonują Państwo na rzecz poszczególnych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością usługi wynikające z zawartych umów o świadczenie usług, które to umowy zostały zawarte na warunkach rynkowych. Zakres tych umów obejmuje m.in. pozyskanie gruntów odpowiednich na rozwój projektu poprzez doprowadzenia do podpisania umowy dzierżawy pomiędzy spółką a właścicielem gruntu, przeprowadzenie postępowania o wydane decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przeprowadzenie postępowania z wniosku o wydanie technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, przeprowadzenie postępowania w przedmiocie wydania pozwolenia na budowę oraz inne czynności faktyczne i prawne albo decyzje administracyjne prowadzące do uzyskania pozwolenia na budowę. W Państwa ocenie, zakres tych czynności nie jest tożsamy z wykonywaniem funkcji zarządczych, które zarezerwowane są dla zarządów poszczególnych spółek. Zamierzają Państwo w przyszłości sprzedać wszystkie udziały (100%) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w których są lub będą Państwo w przyszłości jedynym udziałowcem. Za każdym razem sprzedaż będzie odbywać się „jednorazowo”, tj. jeden nabywca w ramach jednej transakcji zbycia udziałów nabędzie odpłatnie 100% udziałów w spółce lub spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadanych w momencie zbycia przez Państwo udziałów.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa, pozwala na stwierdzenie, że skoro – jak wynika z treści wniosku – świadczą Państwo na rzecz spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w których posiadają 100% udziałów, wymienione powyżej usługi m.in. pozyskanie gruntów odpowiednich na rozwój projektu poprzez doprowadzenia do podpisania umowy dzierżawy pomiędzy spółką a właścicielem gruntu, przeprowadzenie postępowania o wydane decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przeprowadzenie postępowania z wniosku o wydanie technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, przeprowadzenie postępowania w przedmiocie wydania pozwolenia na budowę oraz inne czynności faktyczne i prawne albo decyzje administracyjne prowadzące do uzyskania pozwolenia na budowę, to zaangażowanie Państwa w zarządzanie ww. spółkami uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w której wystąpią Państwo w charakterze podatnika, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu. Zatem planowana sprzedaż udziałów jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże przepisy art. 6 ustawy, wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”, zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia.

Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w wyniku planowanych transakcji zbycia 100% udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością każdorazowo będzie dochodziło do przeniesienia wszystkich składników materialnych i niematerialnych danej spółki, wymienionych w art. 551 Kodeksu cywilnego. W wyniku planowanych transakcji będą Państwo przenosić każdorazowo na nabywcę prawo do korzystania, rozporządzania i pobierania pożytków z przedsiębiorstwa, którego udziały są nabywane. Przenoszone na nabywcę w wyniku przyszłej transakcji zbycia udziałów składniki majątku będą umożliwiały kontynuację działalności prowadzonej w dotychczasowym wymiarze przez spółki, których udziały są zbywane. Nabywca udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie musiał w celu kontynuowania działalności angażować innych składników majątku bądź podejmować dodatkowych działań w celu zapewnienia kontynuacji tej działalności. Jednakże w przypadku chęci rozszerzenia działalności spółek, których udziały będą zbywane, nabywca będzie angażował inne składniki majątku oraz będzie podejmował dodatkowe działania w oparciu o nabyte składniki materialne.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok TSUE w sprawie C-29/08 Skatteverket, w którym w świetle VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG oraz dyrektywy Rady 2006/112/WE zbycie przez spółkę dominującą udziałów w spółkach powiązanych, na rzecz których świadczyła usługi opodatkowane VAT, celem restrukturyzacji grupy kapitałowej, stanowi działalność gospodarczą objętą zakresem stosowania dyrektyw. Jednakże w sytuacji, gdy zbycie udziałów można uznać za przekazanie całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy Dyrektywy 2006/112 WE oraz pod warunkiem, że w państwie członkowskim obowiązują stosowne regulacje, transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT. Stanowisko Trybunału opiera się na funkcjonalnym podobieństwie pomiędzy zbyciem udziałów i zbyciem przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że zbycie przez Państwo każdorazowo w ramach jednej transakcji, jednemu nabywcy, posiadanych 100% udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, skutkujące przeniesieniem wszystkich składników materialnych i niematerialnych danej spółki wymienionych w art. 551 Kodeksu cywilnego, można zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa danej spółki, która to czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, zbycie przez Państwo w okolicznościach niniejszej sprawy 100% udziałów w spółkach z o.o. będzie czynnością wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, jednakże na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy będzie ona wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwo opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).